1
Walory krajoznawcze
walor turystyczny o treści
krajoznawczej, walor krajoznawczy
– obiekt materialny lub przejaw kultury
duchowej
stanowiący
przedmiot
zainteresowania turystów; może to
być forma przyrodnicza pochodzenia
naturalnego bądź antropogeniczna
będąca
wynikiem
działalności
człowieka.
2
Cechy walorów
krajoznawczych
Cechy budzące zainteresowanie turystów
Czytelność w krajobrazie - pozwalająca na
percepcję zmysłową.
Nie ma większego znaczenia rodzaj
materiału, z jakiego zbudowany jest obiekt,
lecz sposób jego występowania, tworzący
niecodzienne, atrakcyjne krajobrazowe formy.
Atrakcją turystyczną jest wszystko to,
co odwiedzający chce zobaczyć. Może to
być zarówno przedmiot, jak wydarzenie,
które skłoni go do odwiedzenia danego
miejsca.
3
Funkcje walorów
krajoznawczych
dokumentacyjno-ochronne
naukowe
poznawcze
dydaktyczno-wychowawcze
estetyczne
rekreacyjne.
(występują głównie jako elementy
punktowe)
4
Podział walorów
krajoznawczych
obiekty pochodzenia
naturalnego walory
krajoznawcze środowiska
przyrodniczego,
obiekty antropogeniczne
walory krajoznawcze
środowiska kulturowego.
5
Ocena atrakcyjności walorów
krajoznawczych
Forma
przestrzenna
– Punktowe
– Liniowe
– Powierzchniowe
Najczęściej
występują jako
elementy
punktowe
Odmienność
oceny
atrakcyjności w
sezonie letnim i
zimowym
– Sezon zimowy:
• mogą być
nieczytelne
• mogą uzyskiwać
dodatkowe walory
6
Walory przyrodnicze
(
ukształtowane bez ingerencji
człowieka)
osobliwości flory i fauny,
skałki i grupy skał,
wąwozy, doliny i przełomy rzeczne,
wodospady, źródła i wywierzyska,
jaskinie i groty,
głazy narzutowe i głazowiska,
inne obiekty geologiczne.
7
Walory przyrodnicze
(utworzone przez
człowieka)
parki zabytkowe,
muzea i zbiory przyrodnicze,
ogrody botaniczne,
ogrody zoologiczne.
8
Walory przyrodnicze
(ingerencja człowieka nie
wpływa na charakter i znaczenie samego
waloru)
punkty widokowe,
parki narodowe,
parki krajobrazowe.
9
Występowanie przestrzenne
walorów
walory o charakterze punktowym
(przeważnie na powierzchni od kilku do
kilkudziesięciu ha) hektarów.
walory o charakterze wielkoprzestrzennym
– parki narodowe
– parki krajobrazowe
Specyficzne
– punkty widokowe percepcja waloru następuje
w ścisłym związku z otaczającym krajobrazem,
(często na powierzchni kilkudziesięciu kilometrów
kwadratowych, o zmiennym zasięgu odbioru)
10
Osobliwości flory
pojedyncze drzewa uznane za pomniki
przyrody (26 tys.) kryterium wyróżniające:
rozmiary i wiek okazów, m.in:
• Dęby (Car-Dąb w pobliżu wsi Topiło, Puszcza
Białowieska, dąb Bartek, Bartków, k/Kielc, Kadyny
k/Tolkmicka, Piotrowice k/Polkowic, Rogalin k/Poznania)
• Sekwoja (drzewo mamutowe) Glinna k/Szczecia
• Platan, Dobrzyca k/Pleszewa (wielkopolskie)
• Cisy (Goraj k/Miedzyrzecza, Harbutowice k/Myślenic,
Mogilno k/Nowego Sącza, Wierzchlas k/Tucholi)
• Lipa Anna (Kliniska Wielkie k/Goleniowa)
• Rezerwat azalii Kołacznia (Wola Zarczycka k/Leżajska,
podkarpackie)
• Rezerwat, torfowisko wysokie (Zieleniec k/Dusznik
Zdroju, Sudety
11
Osobliwości fauny
stanowiska żubrów (populacja 703 szt;
1998)
– w dużych kompleksach leśnych: Puszczy
Białowieskiej, Bieszczad, Puszczy Boreckiej,
Puszczy Knyszyńskiej, w lasach koło Wałcza.
– w ośrodkach zamkniętych: Białowieża, Borki,
Niepołomice, rejon Pszczyny, Smardzewice,
nadleśnictwo Taczanów, Woliński Park Narodowy
Rezerwat Stawy Milickie (5,3 tyś. ha)
– największe w Europie Środkowej kompleksy
stawowo-łąkowo-leśne, miejsca lęgów i
odpoczynku w czasie przelotów wielu gatunków
ptaków wodnych i błotnych.
12
Skałki i grupy skalne
wymodelowanie i odsłonięte wychodnie utworów
na powierzchni ziemi,
zgrupowane na obszarze Sudetów, Karpat i Jury
Krakowsko-Częstochowskiej; w mniejszym stopniu
w Górach Świętokrzyskich,
najczęściej skały osadowe (piaskowce w Sudetach
i Karpatach, wapienie w Jurze i Pieninach.
– Maczuga Herkulesa w Pieskowej Skale,
– Skamieniałe Miasto koło Ciężkowic.
– Najbardziej charakterystyczny rejon Jura Krakowsko-
Częstochowska,
– układy skalne Gór Stołowych z masywem Szczelińca
Wielkiego i Małego oraz labiryntem Błędnych Skał.
13
Skałki i grupy skalne
Skała Kmity (Balice k/Krakowa)
Jerzmanowickie Skałki (k/Krakowa)
Dolina Będkowska (Zabierzów
k/Krakowa)
Maczuga Herkulesa (Pieskowa Skała)
Okiennik Wielki (Skarżyce
k/Zawiercia)
Góra Zborów (Podlesice k/Zawiercia)
Skałki na podzamczu (Ogrodzieniec
k/Zawiercia)
Diable Skały (Bukowiec k/N.Sącza)
Kamienie Brodzińskiego (Rajbrot
k/Bochni)
Skamieniałe Miasto (Ciężkowice
k/Tarnowa)
Skałki Kornuty (Bartne k/Gorlic)
Prządki (Czarnorzeki k/Krosna)
Kamień Leski (Lesko, Bieszczady)
Pielgrzymy, Słonecznik (Karpacz,
Karkonosze)
Szczeliniec Wielki i Mały (Karłów,
G.Stołowe)
Błędne Skały (Bukowina Kłodzka)
Głazy Krasnoludków (Gorzeszów
K/Kamiennej Góry)
Piekło (Niekłań Wielki,
G.Świętokrzyskie)
14
Wąwozy, doliny i przełomy
rzeczne
Formy erozyjne powierzchni ziemi:
Wąwozy:
– Kraków (odnoga Doliny Kościeliskiej), Homole (Kamionka w
Pieninach), Bolechowicki (k/Krakowa w utworach wapiennych),
– wąwozy lessowe okolic Kazimierza Dolnego i Sandomierza,
Jary rzek na pojezierzach (Radunia i Wałsza),
Doliny:
– Kościeliska w Tatrach Zachodnich, (o dłg. 8 km),
– Prądnika w Ojcowskim Parku Narodowym,
– Mnikowska (k/Krakowa)
Przełomy
– Kamiennej (G.Świętokrzyskie)
– Nysy Kłodzkiej (Bardo)
– Szum (Górecko Koscielne k/Biłgoraja), Sopot (Hamernia k/Biłgoraja)
– Dunajec (Sromowce Wyżne k/Czorsztyna)
– Białka (Krempachy k/Nowego Targu)
– San (Otryt, Rajskie k/Soliny)
– Przełom Wisły w Górach Pieprzowych
w Sandomierzu
15
Wodospady, źródła i
wywierzyska
Tatry
– Wodogrzmoty Mickiewicza na potoku Roztoka
– Wielka Siklawa w Dolinie Roztoki, najwyższy (64 m) w Tatrach
Sudety
– w okolicy Szklarskiej Poręby (wodospady Kamieńczyka i
Szklarki)
– w Międzygórzu — wodospad Wilczki.
Beskidy
– Wodospad Ciężkowicki (Cięzkowice k/Tarnowa)
– Wodospad Potoku Sopotniańskiego (Beskid Żywiecki)
obszary źródliskowe Wisły, Wiercicy i Łyny
– źródła Wiercicy Źródła Zygmunta na Jurze Krakowsko-
Częstochowskiej.
Wywierzyska: źródła krasowe z podziemnych żył
wodnych. Tatry, (Olczyskie, Bystrej, w Zakopanem,
Lodowe Źródło w Dolinie Kościeliskiej)
Niebieskie Źródła pod Tomaszowem Mazowieckim, (o
dużej wydajności, z wodą o turkusowej barwie, tworzące
rezerwat krajobrazowy)
16
Jaskinie i groty
działanie wód płynących formy krasowe
liczba jaskiń w Polsce ok. 2800, łączna
długość korytarzy ok. 150 km
– w Tatrach, (Mroźna, Wielka Śnieżna, Czerwone Wierchy)
• Największa Wielka Śnieżna w Tatrach (Czerwone
Wierchy, 17,3 km długości korytarzy i 814 m
głębokości.
– 3 na Wyżynie Krakowsko-Wieluńskiej (Łokietkowa
k/Ojcowa, Grota Kryształowa w Wieliczce,
Wierzchowska Góra k/Krakowa)
– 2 w Sudetach (Radochowska k/Lądka Zdroju,
Niedźwiedzia/Kletno, Kot.Kłodzka)
– 2 w Górach Świętokrzyskich (Skorocicka
k/Buska, Raj k/Sitkówka-Nowiny)
– 1 w Beskidach (Malinowska k/Szczyrku)
– Grota piaskowcowa (Mechowo k/Pucka)
– Jaskinie w rez.Węże (k/Działoszyna, łódzkie)
17
Jaskinie i groty
scementowane utwory piaszczyste
w Mechowie koło Pucka,
Groty Kryształowe w kopalni soli w
Inowrocławiu
Grota Kryształowa w Wieliczce
duża frekwencja
– Smocza Jama w Wąwozie Kraków w
Tatrach.
18
Jaskinie i groty
Czynnikiem decydującym o
atrakcyjności turystycznej jaskiń
jest odpowiednie ich
zagospodarowanie, w tym
zwłaszcza oświetlenie elektryczne.
– Mroźna w Tatrach,
– Niedźwiedzia w Masywie Śnieżnika
– Raj w Górach Świętokrzyskich
19
Głazy narzutowe i
głazowiska
eratyki, fragmenty skał przeniesione i pozostawioneprzez
lodowce; 1085 głazów narzutowych (stan z końca 1998 r.).
kształt, wyjątkowe cechy budowy petrograficznej, zachowane
na powierzchni wyglądy i rysy lodowcowe lub znaki i ornamenty
antropogeniczne.
Skupienia na Pojezierzu Pomorskim i Pojezierzu Mazurskim,
występują na Pojezierzu Wielkopolskim i Nizinie Wielkopolskiej,
sporadycznie występują w pasie południowym.
w Tychowie (największy w Polsce), Zawadach, Fuledzie i Pucku.
największe głazy narzutowe o obwodzie 20 m oraz głazowiska,
czyli nagromadzenia dużej liczby głazów
20
Inne obiekty geologiczne
jeziora oraz kotły tatrzańskie i karkonoskie
– Morskie Oko i położony nad nim Czarny Staw (Tatry Wysokie)
utwory piaszczyste Wydm Łebskich i Pustyni Błędowskiej,
wydmy ruchome koło Łeby w Słowińskim Parku Narodowym
stożki wulkaniczne (G. Św. Anny, Ślęża)
odsłonięcie naturalnych, wyjątkowej wielkości kryształów
gipsu w Chotlu Czerwonym
Kratery po upadku wielkiego meteorytu w lesie koło
miejscowości Morasko w obrębie Poznania.
J.Hańcza (najgłębsze w Polsce)
Śnieżne Kotły, Wielki i Mały Staw, Karkonosze
Klif na Przyl.Rozewie
G.Pieprzowe (jary na stokach formacji kambru)
21
Parki zabytkowe
Park Oliwski w Gdańsku
park w Nieborowie.
ok. 15% ogólnej liczby stanowią parki miejskie,
parki w: Arkadii, Kórniku, Łańcucie, Puławach i
Gdańsku-Oliwie oraz parki Łazienkowski i
Wilanowski w Warszawie.
największy w Polsce (600 ha) Park Kultury i
Wypoczynku w Chorzowie,
park botaniczny Wojsławice (filia Wrocławskiego
Ogrodu Botanicznego)
XIX-wieczny Ogród Japoński we Wrocławiu.
22
Parki zabytkowe
Romantyczne
– Arkadia w Nieborowie
Pałacowe
– Białystok, Łańcut, Puławy,
Racot k/Kościan, Turew
k/Koscian, Świerklaniec
k/Tarnowskich Gór,
Pszczyna,
Dworskie
– Bolestraszyce
k/Przemyśla, Żelazowa
Wola
Wiejskie
– Przelewice k/Pyrzyc
Zamkowe
– Gołuchów k/Pleszewa
– Kórnik k/Poznania
w dużych miastach
– Kultury i Wypoczynku w
Chorzowie
– Oliwski w Gdańsku
– Łazienkowski, Wilanowski
w Warszawie
– Szczytnicki we Wrocławiu
Botaniczny
– Wojsławice (Niemcza
k/Dzierżoniowa)
23
Muzea i zbiory
przyrodnicze
w 1998 r. 34 muzea przyrodnicze
2,6 mln eksponatów.
Muzeum Oceanograficzne i
Akwarium Morskie w Gdyni,
Muzeum Ziemi w Warszawie,
Muzeum Leśnictwa i Drzewnictwa w
Krakowie.
24
Muzea i zbiory
przyrodnicze
Parków Narodowych
– Białowieża, BPN
– Granica, Kampinos
– Krościenko, Pieniny
– Miedzyzdroje, WPN
– Ojców, OPN
– Puszczykowo (Wlkp. PN)
– Smołdzino (Słowiński PN)
– Sobieszów (Karkonosze)
– Zakopane (TPN)
– Zawoja (Babiogórski PN)
– Święty Krzyż
(G.Świętokrzyskie)
Inne
– Przyrodnicze - Cieplice
Ślaskie Zdrój
– Darłowo
– Drozdowo k/Łomży
– Oceanograficzne i Akwarium
Morskie (Gdynia/Hel)
– Przyrodnicze PAN (Kraków)
– Wiedzy o środowisku
(Poznań)
– Lasu i Drewna (Rogów
k/Łodzi)
– Ziemi PAN (Warszawa)
– Przyrodnicze Uniwersytetu
(Wrocław)
– Leśnictwa i Drzewnictwa
(Kraków)
25
Ogrody botaniczne
Ogrody botaniczne są obiektami gromadzącymi różnorodne
kolekcje roślinne form drzewiastych i zielnych, pochodzenia
rodzimego i obcego, składające się z gatunków naturalnych i
wyhodowanych doświadczalnie
Ogrody botaniczne
– UJ w Krakowie, założony w 1783 r.
– we Wrocławiu założony w 1811 r.
– UW – w Warszawie założony w 1811 r. , PAN (Warszawa-Powsin)
– największy, w Poznaniu, założony w 1923 r
– Lublin, Łodź (miejski), Rogów (k/Łodzi)
– Górski (PAN, Zakopane)
arboreta (ogrody dendrologiczne), palmiamie i alpinaria
zakładane niezależnie od ogrodów botanicznych.
– Poznań
– Lubiechów koło Wałbrzycha.
– palmiarnia-kawiarnia w Zielonej Górze.
– palmiarnia i alpinarium w Gdańsku-Oliwie
– Zakład Dendrologii i Arboretum PAN, Kórnik k/Poznania
26
Ogrody zoologiczne
11 ogrodów zoologicznych
obiekty we Wrocławiu i Poznaniu,
utworzone w XIX w.
w Zamościu, Warszawie, Krakowie i Łodzi
Płocku, Opolu, Gdańsku, Chorzowie oraz
najnowszy w Bydgoszczy.
Największe obszarowo, o powierzchni
powyżej 100 ha, są ogrody zoologiczne w
Poznaniu i Gdańsku.
27
Punkty widokowe
najwięcej w pasie górskim
– w Sudetach
– na Przedgórzu Sudeckim,
– w Tatrach,
– w Beskidach
– w Bieszczadach,
28
Parki narodowe
23 parki narodowe o łącznej powierzchni ok. 3137 km2
(ok. 1% obszaru Polski); można wyróżnić kilka grup
parków
– nadmorskie: Woliński, Słowiński,
– pojezierne: Wigierski, Wielkopolski, Borów Tucholskich,
Drawieński, Poleski,
– niżowe: Biebrzański, Narwiański, Białowieski, Kampinoski,
Ujście Warty,
– wyżynne: Ojcowski, Świętokrzyski, Roztoczański,
– górskie: Karkonoski, Gór Stołowych, Babiogórski,
Gorczański, Tatrzański, Pieniński, Magurski, Bieszczadzki.
Największe – Biebrzański (592,2 tys. km
2)
, Kampinoski
(385,4 tys. km
2
),
Najmniejsze – Ojcowski (21,5 tys. km
2
), Pieniński (23,5
tys. km
2
).
Najstarszy – Białowieski 1947
Najmłodszy – Ujścia Warty 2001
29
Parki krajobrazowe
Obszary chronionego krajobrazu 21,7% i
mają one tworzyć warunki do wypoczynku
pobytowego z możliwością lokalizowania w nich
podstawowej i towarzyszącej bazy turystycznej.
parki krajobrazowe 7,7%
– Ruch krajoznawczy będzie związany z terenami
parków krajobrazowych,
– Podstawową formą turystycznego wykorzystania
parków krajobrazowych jest udostępnienie ich dla
ruchu krajoznawczego(szlaki turystyczne i punkty
widokowe) oraz dla turystyki kwalifikowanej z
wyłączeniem wędrówek motorowych.
Statystyka Parków
Narodowych
30
Statystyka parków
krajobrazowych
liczba parków
133 (2000 rok)
najmniejszy
17,4 km
2
największy 870,4 km
2
średnio
220,5 km
2
mniejszych niż 50 km
2
10
wiekszych niż 300 km
2
32
najstarszy utworzono w 1976 roku
najmłodszy utworzono w 1998 roku
31
Obszary chronione w Polsce
32
33
Opis parków narodowych
Parki narodowe: I — Woliński 1960, II —
Słowiński 1967, III — Ujście Warty 2001, IV —
Drawieński 113,4, V — Borów Tucholskich 1996,
VI — Wigierski 1989, VII — Biebrzański 1993,
VIII — Narwiański 1996, IX — Białowieski 1947,
X — Wielkopolski 1957, XI — Kampinoski 1959,
XII — Poleski 1990, XIII — Ojcowski 1956, XIV
— Świętokrzyski 1950, XV — Roztoczański 1974,
XVI — Karkonoski 1959, XVII — Gór Stołowych
1993, XVIII — Babiogórski 1954, XIX —
Gorczański 1981, XX — Tatrzański 1954, XXI —
Pieniński 1954, XXII — Magurski 1994, XXIII —
Bieszczadzki 1973.
34
Opis parków krajobrazowych
l — Nadmorski, 2 — Dolina Słupi, 3 — Kaszubski, 4 — Trójmiejski, 5 — Mierzeja
Wiślana, 6 — Wzniesienia Elbląskie, 7 — Puszczy Rominckiej, 8 — Suwalski, 9 —
Mazurski, 10 — Pojezierza Iławskiego, 11 — Wzgórz Dylewskich, 12 — Welski, 13—
Górznieńsko-Lidzbarski, 14—Brodnicki, 15—Chełmiński, 16—Nadwiślański, 17—
Wdecki, 18—Tucholski, 19—Wdzydzki, 20 — Zaborski, 21 — Krajeński, 22 —
Drawski, 23 — Iński, 24 — Szczeciński, 25 — Dolina Dolnej Odry, 26 — Cedyński,
27 — Barlinecko-Gorzowski, 28 — Krzesiński, 29 — Gryżyński, 30 — Łagowski, 31
— Pszczewski, 32 — Sierakowski, 33 — Puszcza Zielonka, 34 — Lednicki, 35 —
Promno, 36 — Powidzki, 37 — Nadgoplański, 38 — Gostynińsko-Włocławski, 39 —
Brudzeński, 40 — Nadbużański, 41 — Łomżyński, 42 — Puszczy Knyszyńskiej, 43 —
Podlaski Przełom Bugu, 44 — Mazowiecki, 45 — Chojnowski, 46 — Bolimowski, 47
— Wzniesień Łódzkich, 48 — Nadwarciański, 49 — Żerkowsko-Czcszewski, 50 —
Rogaliński, 51 — Dezyderego Chłapowskiego, 52 — Przemęcki, 53 — Przemkowski,
54 — Dolina Jezierzycy, 55 — Dolina Baryczy, 56 — Międzyrzecza Warty i Widawki,
57 — Sulejowski, 58 — Spalski, 59 — Kozienicki, 60 — Kazimierski, 61 —
Kozłowiecki, 62 — Nadwieprzański, 63 — Pojezierze Łęczyńskie, 64 — Poleski, 65 —
Sobiborski, 66 — Chełmski, 67 — Strzelecki, 68 — Skierbieszowski, 69 —
Krasnobrodzki, 70 — Południoworoztoczański, 71 — Puszczy Solskiej, 72 —
Szczebrzeszyński, 73 — Kszczonowski, 74 — Lasy Janowskie, 75 — Wrzelowiecki,
76 — Jeleniowski, 77 — Sieradowicki, 78 — Cisowsko-Orłowiński, 79 —
Suchedniowsko-Oblęgorski, 80 — Chęcińsko-Kielecki, 81 — Szaniecki, 82 —
Nadnidziański, 83 — Kozubowski, 84 — Przedborski, 85 — Stawki, 86 — Orlich
Gniazd, 87 — Dłubniański, 88 — Bielańsko-Tyniecki, 89 — Rudniański, 90 —
Tenczyński, 91 — Dolinki Krakowskie, 92 — Lasy nad Górną Liswartą, 93 —
Załęczański, 94 — Sleżański, 95 — Dolina Bystrzycy, 96 — Książański, 97 — Chełmy,
98 — Dolina Bobru, 99 — Rudawski, 100 — Sudetów Wałbrzyskich, 101 — Gór
Sowich, 102 — Gór Śnieżnickich, 103 — Gór Opawskich, 104 — Góra św. Anny, 105
— Cysterskie Kompozycje Rud Wielkich, 106 — Beskidu Śląskiego, 107 — Żywiecki,
108 — Beskidu Małego, 109 — Wiśnicko-Lipnicki, 110 — Popradzki, 111 —
Ciężkowicko-Rożnowski, 112 — Pasma Brzanki, 113 — Czamorzecko-Strzyżowski,
114 — Pogórza Przemyskiego, 115 — Gór Słonnych, 116 — Jaśliski, 117 —
Ciśniańsko-Wetliński, 118 — Dolina Sanu. 76-79 Zespół Parków Świętokrzyskich,
85-91 — Zespół Parków Jurajskich, 81-83 — Zespół Parków Ponidzia.