Charakterystyka

procesu

dydaktyczno-

wychowawczego

w klasach I-III

Proces dydaktyczno –

wychowawczy

Proces nauczania- ogólnie

pojmowany jest jako zbiór
instrukcji określających
całkowicie i jednoznacznie ciąg
czynności, które należy wykonać,
aby złożony proces przebiegał w
sposób zaplanowany, czyli jest
tak jakby planem zamierzonej
działalności.

• Podstawą przy opracowaniu

programów jest plan nauczania
zawierający pełny rejestr
„realizowanych przedmiotów”, ich
rozkład na poszczególne lata nauki, a
także liczbę godzin nauczania
przeznaczona dla każdego
przedmiotu, zarówno w pełnym cyklu
pracy szkoły, jak i w pojedynczych
klasach.

• Program nauczania jest to zbiór tematów,

informacji, instrukcji z wybranych dziedzin
wiedzy i życia itp., opracowywanych przez
specjalistów.

Zadaniem nauczycieli jest ich przekaz

natomiast rola uczniów sprowadza się
najczęściej do przyswojenia tych treści.

Składa się na niego ogół dokumentów

wyznaczających treści kształcenia, a więc
oprócz resortowego programu nauczania
również podręczniki dla uczniów i nauczycieli,
książki i inne źródła pomocnicze, zbiory zadań,
ćwiczeń, środki dydaktyczne oraz teksty
szerokiego użytku.

• Program nauczania wymienia ogólne cele

kształcenia, materiał nauczania oraz
wymagania.

• Wymagania powinny być zawsze formułowane

w postaci stopniowanych osiągnięć uczniów tj.
rozwiniętej skali ocen. Aby stopniować
osiągnięcia, musimy zbudować hierarchię
wymagań, czyli układ w którym spełnienie
wyższych wymagań jest uwarunkowane
spełnieniem niższych.

• W klasach I-III istotnym składnikiem jest

ustalenie tzw. wymagań podstawowych, czyli
„osiągnięć koniecznych” np.: komunikowanie się
ustne i pisemne, analiza czytanego tekstu itp..

Funkcje programu

nauczania:

• realizacyjna – polega na tym, że

nauczyciel przerabia lub
urzeczywistnia w praktyce edukacyjnej
kolejne tzw. hasła programowe;

• interpretacyjna – polega na tym, że

nauczyciel wykorzystuje lub wybiera z
propozycji programowych te treści,
które

wspierają rozwój dzieci.

Program nauczania

• Zewnętrzny-

ogólny ramowy
zamysł edukacji
dzieci, jest
wyłącznie
skuteczny kiedy
„uruchamia”
program
wewnętrzny.

• Wewnętrzny-

własny program
rozwojowy dziecka.

Podstawowa budowa programu

edukacyjnego zawiera 3 części:

1. Założenia ogólne( klarowne, istotne właściwości i

preferencje)

• Treściowe kierunki aktywności edukacyjnej

nauczyciela i dzieci ( np. językowa,
matematyczna , literacka, środowiskowa itp.)

• Zestaw programów autorskich czy obecnie

funkcjonujących do wykorzystania przez
nauczyciela w procesie edukacyjnym

2.Określenie tzw. treści podstawowych edukacji

wczesnoszkolnej

3.Przełamanie barier psychologicznych u nauczyciela

Literatura:
• R. Więckowski „Pedagogika

wczesnoszkolna”, Wydawnictwa Szkolne i
Pedagogiczne, Warszawa 1998,s. 121-122.

• I. Adamek „Podstawy edukacji

wczesnoszkolnej”, s.40-42.

•

Przygotowały:

Magdalena Mrozek

Hanna Pilarska

ZEW i EP II

Konie

c!