Opracowanie ubytku pod
wkład nakład
Lek. dent. Krzysztof Sokołowski
Zakład Stomatologii Zachowawczej
Wkład koronowy (inlay)
• Odbudowuje
brakujące tkanki w
obrębie korony
klinicznej przy
zachowanej części
powierzchni żującej
zęba
Nakład koronowy - onlay
• Odtwarza
brakujące tkanki
zęba oraz pokrywa
całą powierzchnie
żującą i szczyty
guzkowe
Wkład czy nakład?
Wskazania i przeciwwskazania dla
nakładów kompozytowych
Wskazania
› Estetyczne wypełnienie zęba
› Ubytki klasy I i II MO, OD i MOD głównie w zębach
przedtrzonowych
› Odbudowa pojedynczego guzka zęba
› Duże ubytki na powierzchni stycznej, z trudnością w
odtworzeniu punktu stycznego metodą bezpośrednią
› Elementy
łączące
filary
z
małymi
mostami
wzmacnianymi włóknami szklanymi
Przeciwwskazania
› Głębokie ubytki na powierzchni stycznej, które nie są
otoczone szkliwem
Małe ubytki (minimalna szerokość wkładu 2 mm)
› Obecność przeciążeń okluzyjnych (bruksizm,
zaciskanie)
› Wysoka aktywność próchnicy
Wskazania i przeciwwskazania dla
nakładów ceramicznych
Wskazania:
› Rozległe ubytki klasy II MO, OD i MOD,
których szerokość sięga 2/3 odległości
międzyguzkowej
› Odbudowa guzków zęba
› Ubytki na powierzchni stycznej, z trudnością
w odtworzeniu punktu stycznego metodą
bezpośrednią
› Odtworzenie optymalnej okluzji
› Zęby leczone endodontycznie
› Pacjenci uczuleni na metale
Wskazania i przeciwwskazania dla
nakładów ceramicznych
• Przeciwwskazania:
– Głębokie ubytki na powierzchni stycznej
(trudny dostęp i brak suchości, brak
możliwości zacementowania adhezyjnego)
– Niskie zęby
– Małe ubytki
– Obecność przeciążeń okluzyjnych (bruksizm,
zaciskanie)
– Wysoka aktywność próchnicy, zła higiena
– Młodociani pacjenci
Opracowanie
Opracowanie
Opracowanie
Wykonanie
Po opracowaniu - wycisk
• Wycisk pobieramy masami silikonowymi
• Wycisk powinien być dwuwarstwowy, dwuczasowy
• Po pobraniu pierwszego wycisku masą „heavy”, wycinamy w
wycisku przegrody między zębami, robiąc miejsce dla drugiej
warstwy płynnej
• Aplikujemy masę płynną na filar oraz równomiernie rozprowadzamy
niewielką ilość masy po opracowanym wycisku w łyżce
• Aplikujemy łyżkę do jamy ustnej pacjenta i pobieramy drugą
warstwę wycisku
• Wycisk nie powinien mieć niedomiarów i uwięzionych bąbelków
powietrza
• Pobieramy też wycisk łuku przeciwstawnego oraz „kęsek
zwarciowy”
• Wycisk idzie do technika, technik modeluje wkład/nakład.
Cementowanie adhezyjne
Total etch
• Należy wytrawić szkliwo - optymalnie
30s
• Należy wytrawić zębinę w
nieprzekraczalnym czasie 15s
• Szkliwo osuszamy dokładnie, zębinę
pozostawiamy lekko wilgotną (wet
bonding)
Total etch – klasyczne
wypełnienia
• Przynajmniej dwie warstwy systemu wiążącego
– jedna „dla tkanek”, druga „dla materiału”
• Aplikacja jednej warstwy systemu nie pozwoli
uzyskać warstwy bondu o optymalnej grubości
i wytrzymałość połączenia będzie mniejsza od
oczekiwanej
• Pierwsza warstwa wymaga 10-15s po aplikacji
dla spenetrowania tkanek przez primer –
dopiero wtedy odparowujemy rozpuszczalnik i
naświetlamy
Self etch
• Należy zastosować pre-etching, czyli
wstępne wytrawienie szkliwa
kwasem dla uzyskania retencyjnego
wzoru trawienia
• Zębiny oczywiście nie ruszamy, po
wytrawieniu szkliwa całość płuczemy
strumieniem wody i dokładnie
osuszamy
Self etch - wypełnienie
•
System aplikujemy przynajmniej w dwóch
warstwach
•
Na pierwsza warstwę składają się dwie aplikacje
systemu:
•
Najpierw wykonujemy szybkie nasycenie zębiny
ssw w czasie 10-15s i pozostawiamy zębinę
pokrytą płynem na ok. 60s
•
W tym czasie następuje częściowe zobojętnienie
kwaśnych monomerów systemu
•
Dlatego po ok. 60s należy dołożyć do ubytku
kolejną porcję płynu
Self etch - wypełnienie
• Po dołożeniu płynu czekamy ok. 60s i po tym czasie
zaciągamy zobojętniony system z zębiny na szkliwo
• Przed tym etapem należy unikać
zaciągania/zapływania/aplikacji ssw na szkliwo, gdyż może
to spowodować częściowe uszkodzenie uzyskanego
wcześniej wzoru trawienia
• Czekamy 5s, odparowujemy rozpuszczalnik, polimeryzujemy
• Dokładamy drugą warstwę systemu na szkliwo i zębinę –
może być ssw, może być system V generacji, może być
sama żywica – należy po prostu pogrubić całą warstwę
systemu dla uzyskania jej optymalnej grubości
• Odparowujemy rozpuszczalnik, polimeryzujemy
• Aplikujemy warstwowo materiał kompozytowy
Cementowanie adhezyjne
• Trawienie tkanek w technice total etch i self
etch analogicznie
• Różnica polega na sposobie wiązania
materiałów – nie mamy dostępu światła bądź
jest on bardzo ograniczony, więc bazujemy na
wiązaniu chemicznym
• Większość dostępnych cementów żywiczych
posiada podwójny system wiązania (chemo- i
światło-)
• Dla systemów wiążących dostępne są
aktywatory chemiczne
Cementowanie adhezyjne – total
etch
• Po wytrawieniu tkanek bierzemy system V
generacji + aktywator chemiczny i
mieszamy w stosunku 1:1
• Powierzchnię uzupełnienia protetycznego
(inlay/onlay/korona) kontaktującą z polem
protetycznym należy wstępnie przygotować.
• Przygotowanie powierzchni uzupełnienia
polega na jej „rozwinięciu”, tzn zwiększeniu
powierzchni kontaktu cementu z
uzupełnieniem.
Rozwinięcie powierzchni
• Istnieje kilka dostępnych technik
chropowacenia powierzchni
materiałów
• - szlifowanie (np. wiertłem
diamentowym, daje niewielkie
efekty)
• - piaskowanie (dobrze rozwija
powierzchnię kompozytów, gorzej
radzi sobie z ceramiką)
• - trawienie 9% HF (standard dla
uzupełnień pełnoceramicznych)
Rozwinięcie powierzchni
• W przypadku uzupełnień
kompozytowych, w chwili obecnej
optymalnym rozwiązaniem jest
wypiaskowanie powierzchni
korundem 50µm i pokrycie
systemem wiążącym
• Dla większości ceramik – trawienie
9% kwasem fluorowodorowym w
czasie 5min, silanizacja powierzchni i
pokrycie systemem wiążącym
Cementowanie – total etch
• Po przygotowaniu powierzchni tkanek oraz
wypiaskowaniu/wytrawieniu uzupełnienia,
należy zmieszać system wiążący z
aktywatorem chemicznym, a następnie pokryć
nim powierzchnię tkanek i uzupełnienia
• NIE WOLNO POLIMERYZOWAĆ SYSTEMU PRZY
UŻYCIU ŚWIATŁA LAMPY POLIMERYZACYJNEJ!
Spolimeryzowana warstwa systemu może mieć
miejscowo na tyle dużą grubość, że uniemożliwi
dopasowanie uzupełnienia do tkanek!
Cementowanie – total etch
• Po naniesieniu systemu wiążącego na tkanki i
uzupełnienie, aplikujemy cement żywiczy z lekkim
nadmiarem na uzupełnienie, a następnie aplikujemy całe
uzupełnienie w miejscu docelowym
• Możemy od razu usunąć wypływające niewielkie
nadmiary cementu, bądź po dopasowaniu uzupełnienia
„uderzyć” światłem lampy polimeryzacyjnej przez 1-2s
tylko dla niewielkiego utwardzenia wypływających
nadmiarów i usunąć je, podważając lekko zgłębnikiem
(będzie demonstracja na ćwiczeniu)
• Po tej operacji możemy doświetlić intensywniej pobrzeże
i pozostawić do związania chemicznego cementu w
miejscu niedostępnym dla światła lampy
Cementowanie – self etch
• Ilość etapów pracy ograniczona do minimum
• Należy jedynie przygotować powierzchnię
uzupełnienia piaskując kompozyt bądź
wytrawiając HF ceramikę i silanizując jej
powierzchnię
• Wstępnie wytrawić szkliwo, jeśli obecne
• Cement samotrawiący aplikujemy z
nadmiarem na uzupełnienie, uzupełnienie
aplikujemy w miejsce docelowe – reszta jak
przy total etch
Cementowanie - różnice
• Cementowanie w technice total etch jest
bardziej skomplikowane, ale daje wysoką
wytrzymałość połączenia z tkankami
• Cementowanie w technice self etch jest
szybsze, prostsze, obarczone mniejszym
błędem operatora, jednakże musimy liczyć się
z uzyskaniem słabszego połączenia cementu z
tkankami (potencjał demineralizacyjny zbyt
słaby, aby w czasie wiązania chemicznego
optymalnie przygotować tkanki)
Ciekawostki
• Materiały kompozytowe, w zależności od budowy i składu, poddają się w
różnym stopniu technikom rozwinięcia powierzchni (niektóre lepiej reagują
na trawienie HF, inne na piaskowanie). Podobnie rzecz się ma z silanizacją
po rozwinięciu ich powierzchni – wyniki są niejednoznaczne i silanizacja
powoduje raczej spadek wytrzymałości połączenia materiałów żywiczych z
kompozytami. Optymalny schemat postępowania jest w trakcie
opracowania.
• Optymalny czas trawienia różnych ceramik waha się od kilkudziesięciu
sekund do 30min.
• Mając uzupełnienie protetyczne, np. metalowy wkład koronowo-
korzeniowy, możemy zwiększyć adhezję do metalu poprzez aplikację
primera do metalu na powierzchnię wkładu przed cementowaniem.
• Na najbliższym ćwiczeniu zaprezentuję wam slajdy z wynikami badania
SEM powierzchni materiałów traktowanych różnymi metodami
chropowacenia i zobaczycie różnice w rozwinięciu powierzchni materiałów
kompozytowych
Do zobaczenia na ćwiczeniach.