Zanokcica owiec

Paronychia contagiosa ovium

Choroba bakteryjna o
przebiegu przewlekłym ,
charakteryzująca się
martwiczym zapaleniem
skóry okolicy racic i gnilnym
rozpadem tworzywa
racicowego.

Choroba może być wikłana
ropnym zapaleniem
okolicznych stawów,
ścięgien, kości i cechuje się
silną kulawizną.

Etiologia



-Dichelobacter (Bacterioides) nodosus

-Fusiformis (Fusobacterium)
necrophoris

-Actinomyces (Corynebacterium)
pyogenes

DICHELOBACTER NODOSUS
-występuje w obrębie racic
-silne powinowactwo do
tkanek epidermalnych,
zwłaszcza do miazgi twórczej
rogu racicowego
-produkowane proteazy
decydują o oddzieleniu rogu
od miazgi (rozległość zmian)

!

Wytwarzają ciepłostały
czynnik stymulujący wzrost i
namnażanie F. necrophorum

F. NECROPHORUM
-występuje w przewodzie
pokarmowym owiec
-zdolność głębokiego
wnikania w tkanki
-egzotoksyna o dzialaniu
lekocytobojczym(zapobiega
fagocytozie)

!

-proces destrukcji tkanek
oraz uszkodzenie skóry
umożliwiające wnikanie D.
nodosus

A. Pyogenes
-wpływa stymulująco na
wzrost i zwiększa 40-50
krotnie zakaźność F.
necrophorum!
-właściwości proteolityczne

Występowanie



Choroba bardzo rozpowszechniona we
wszystkich krajach, wystarczą
nieodpowiednie warunki środowiska
(wilgoć, urazy racic) aby doprowadzić
do poważnych problemów zdrowotnych
owiec.



Dotyczy owiec każdej rasy i w każdym
wieku



Najczęściej występuje na wiosnę i zimę.

SKUTEK:
zmniejszenie
produkcyjności zwierząt

Źródła i drogi zakażenia



Owce chore i nosiciele

Zarazki z okolicy racic i przewodu

pokarmowego dostają się do
środowiska (kał, ściółka), przenosząc
się za jego pośrednictwem na zdrowe
osobniki.

W sprzyjających warunkach (zwiekszone

opady, odpowiednia temperatura,
wilgotna ściółka, brak pielęgnacji racic,
urazy)



Wnikają przez uszkodzoną,
rozpulchnioną skórę w tkanki racic.

Patogeneza



Synergistyczne oddziaływanie wyżej
wymienionych drobnoustrojów



Powstające zmiany są wynikiem
jednoczesnego działania egzotoksyny F.
necrophorum oraz wysokiej aktywności
proteolitycznej D. nodosus i A.
pyogenes powodujących

martwiczo-

gnilny stan zapalny, rozpad tkanek,
oddzielenie rogu racicowego.

Objawy kliniczne



Choroba przebiega zazwyczaj przewlekle



Zaczerwienienie



Podwyższenie miejscowej temperatury



Silny, bolesny obrzęk okolicy koronki racic i
najczęściej śródstopia



W szparze międzyracicowej –szarobiale
naloty martwicze i owrzodzenia



A nad koronką przetoki z ropnym wysiękiem
o silnym słodkawo- mdłym zapachu



Przy powikłaniach proces rozszerza się na
okoliczne tkanki, nasilając objawy kliniczne



Zmianom tym towarzyszy silna kulawizna,
przyjmowanie postaw odciążających,
poruszanie się na nadgarstkach („na
klęczkach”) lub długotrwałe zaleganie



Dłuższy przebieg prowadzi do deformacji,
exungulatio, pogorszenie kondycji i
znaczengo wychudzenia.

Zmiany AP



Różnego typu zmiany o charakterze
ropnym i martwiczo- gnilnym, głównie
w obrębie racic oraz w tkankach
sąsiadujących.



Zmiany dotyczą skóry okolicy racic,
tworzywo rogu racicowego, a niekiedy
stawy ściegna i kości

Rozpoznanie



Charakterystyczne objawy i przebieg
przwlekły rzucają cień podejrzeń



Jednak należy potwierdzić badaniem
bakteriologicznym (materiał pobiera się
na granicy zmian)



Izolacja D. nodosus i F. necrophorum
daje rozpoznanie

Rozpoznanie różnicowe



Ropnie racic



Niesztownica



Pryszczyca



Ochwat



Oraz wiele chorób tła niezakaźnego
powodujących kulawiznę

Leczenie



Chore zwierzęta należy odizolować i leczyć
(dzieli się na zdrowe, chore, ciężko chore)



1.korekcja racic z dokładnym oczyszczeniem
i usunięciem chorobowo zmienionych tkanek.



2. kąpiele : Vaghotyl, jodofory, siarczan
miedzi, siarczan cynku.



Leczenie
pencylina ze streptomycyną
tetracykliny (np. prep. CTC)
pędzlowanie jodyną



Stosuję się również Vaghotyl i 10%
formalninę



Należy zalecić właścicielowi, częste
zmienianie ściółki- żeby była sucha,
regularną korekcję racic (2 razy w
roku), profilaktyczne kąpiele racic
przed sezonem pastwiskowym.

Przykładowe preparaty

Program szczepień



Dwukrotna immunizacja w odstępie 6-8
tyg. W okresie sierpień- październik co
zapewnia trwającą 4-5 mies.
Odporność, z rewakcynacją w lutym i
przedłużeniem czasu utrzymywania się
odporności do czerwca następnego
roku.



ALE! W Polsce brak szczepionek!

Dziękuję