SAMOBÓJSTWA

DZIECI, MŁODZIEŻY

I DOROSŁYCH

PRZEJAWEM

NIEDOSTOSOWANIA

SPOŁECZNEGO

Nowa Encyklopedia Powszechna PWN

podaje, że

samobójstwo

to „celowe

zachowanie samodestrukcyjne prowadzące
do śmierci biologicznej, które może mieć
charakter gwałtowny (np. samobójstwo
przez powieszenie się) lub charakter
stopniowy (np. samobójstwo przez
zagłodzenie się).

Wprowadzenie

Wielu ludzi życzy sobie

samym śmierci w pewnym
momencie życia, a pomysł
dokonania samobójstwa przy
najmniej czasami pojawia się w
ich świadomości. W naszej
kulturze, ludzie mogą
uświadomić sobie możliwość
dokonania samobójstwa,
stanowiącego wyjście awaryjne z
nieszczęśliwej sytuacji życiowej
zanim przekroczą bramy szkoły.

Z uwagi na fakt, że wiele

samobójstw przypisuje się
przedawkowaniu narkotyków,
wypadkom samochodowym oraz
innym „wypadkom”, prawdziwa
liczba samobójstw jest trudna do
oszacowania.

E. Durkheim rozróżnił trzy typy
samobójstw, w zależności od tego
co spowodowało akt
samounicestwienia:



Samobójstwa altruistyczne-
polegają na poświęcaniu siebie dla
dobra innych;



Amoralne, anomiczne - wynikają z
przeświadczenia, że życie nie ma
już sensu, oraz z poczucia braku
moralnych zasad, samotności,
izolacji i utraty łączności z normami
i wartościami społeczeństwa;



Samobójstwa egoistyczne-wynikają
z odczuwania głębokiej, osobistej
porażki, poczucia, że jednostka jest
osobiście odpowiedzialna za
funkcjonowanie niezgodne ze
społecznymi i osobistymi
oczekiwaniami.

W kontekście psychologicznym motywy wykonywania
samobójstw różnią się i można je podzielić na 4 kategorie

:



Samobójstwa
stanowiące ucieczkę;



Samobójstwa
agresywne;



Samobójstwa polegające
na poświęceniu siebie;



Samobójstwa
absurdalne,
przypadkowe.

Społeczne i psychologiczne
uwarunkowania samobójstw:

Pewne społeczne i psychologiczne uwarunkowania mogą sprzyjać
popełnieniu samobójstw jako forma ucieczki.



Izolacja społeczna i poczucie
osamotnienia;



Stresy;



Bezcelowość;



Impulsywność.

Oznaki samobójstwa:



Mówienie o śmierci,
samobójstwie lub zranieniu
siebie;



Chroniczna panika lub niepokój;



Ciągła bezsenność;



Zmiany osobowościowe i w
wyglądzie;



Zmiany w zakresie nawyków
spania i jedzenia;



Uzyskiwanie słabszych ocen;



Rozdawanie cennych
przedmiotów;



Narastanie poczucia izolacji;



Mówienie o depresji oraz o tym,
że życie jest nic nie warte;

Oznaki samobójstwa
cd:



Wypowiedzi ujawniające
pragnienie śmierci;



Depresja;



Poprzednie próby samobójcze;



Brak entuzjazmu, energii i
motywacji;



Trudności w podejmowaniu
decyzji;



Niska samoocena i poczucie
winy;



Nadużywanie substancji
psychoaktywnych;



Brak autorytetów;



A nawet perfekcjonizm.

Co robić ? -czynności, które mogą pomóc w zapobieganiu popełnienia samobójstwa



Jeśli ktoś zwierza się Tobie, że
on lub ona myśli o
samobójstwie lub ujawnia inne
oznaki bycia samobójcą, nie
obawiaj się pogadać o tym;



Twoja chęć do
przedyskutowania tej sprawy,
uświadomi tej osobie, że nie
oskarżasz jej lub jego za to, że
ma takie odczucia;



Zadawaj pytania jak ta osoba
się czuje oraz jakie są powody
tych odczuć;



Poszukaj natychmiast
profesjonalnej pomocy.
Porozmawiaj z psychologiem,
nauczycielem, księdzem,
pastorem lub lekarzem;



Ważną kwestią jest
rozpoznanie oznak i
symptomów depresji i/lub
samobójstwa oraz uzyskanie
pomocy lub pomoc osobie,
która ujawnia takie oznaki w
znalezieniu pomocy!



Nie próbuj wyłączać się z
dyskusji lub udzielać rad
takich jak:
„Pomyśl o ile jesteś lepszy
od innych ludzi.”
Taki komentarz sprawia, że
samobójca czuje się jeszcze
bardziej winny i
beznadziejny;



Bądź uważnym i dobrym
słuchaczem. Uspokój się,
przedyskutuj temat jak
każdy inny z przyjacielem
czy przyjaciółką.

Twoja odwaga i chęć

do działania może

ocalić życie!!!

Sytuacje podwyższonego ryzyka

Wielu młodych ludzi podejmuje decyzje aby popełnić
samobójstwo w obliczu następujących tragedii życiowych:



Zerwanie związku z
partnerką/partnere
m



Brak
zadowalających
wyników w nauce i
w pracy, porażka
zawodowa;



Poczucie życiowej
porażki;



Bójka z rodzicami;



Wejście w konflikt z
prawem;



Rozwód lub
owdowienie;



Zła sytuacja
materialna;



Samobójstwo
wśród osób
bliskich;



Przewlekłe choroby
somatyczne;



Nieuleczalne
choroby;

Grupy
podwyższonego
ryzyka



Więcej dziewczynek
niż chłopców przeżywa
stany depresyjne.



Więcej dziewczynek
niż chłopców dokonuje
prób samobójczych,
ale częściej chłopcom
niż dziewczynkom
udaje się próba
samounicestwienia.



Pewne grupy młodzieży
mogą być bardziej
podatne na samobójstwo.



Osoby z klasycznymi
symptomami depresji -
smutek i beznadziejność,
częściej w tej grupie
dominują dziewczynki.



Osoby, które są
perfekcjonistami –
ustawiające dla siebie
wysoko poprzeczkę
osiągnięć. Te nastolatki
często odczuwają
niepokój, lęk, izolację i
zamykają się w sobie.



Osoby, które
odreagowują
depresje poprzez,
tzw. zachowania na
krawędzi ryzyka-
narkomanię,
alkoholizm, używanie
broni palnej,
konflikty z władzą.



Osoby wychowujące
się w zaburzonym
środowisku
rodzinnym.

Metody popełniania samobójstw

Życie odebrać sobie można stosując kilka sposobów:



Narkotyki i leki;



Alkohol;



Dwutlenek i tlenek węgla;



Duszenie;



Powieszenie;



Broń palna;



Skok z wysokości;



Utopienie;



Podcięcie żył;



Samospalenie;



Porażenie prądem;



Zamarzanie;



Pojazdy mechaniczne;



Eksplozja;



Zadanie sobie ran kutych na szczycie głowy z przebiciem pokrywy
czaszki;

Płeć a samobójstwo



Kobiety częściej
próbują popełnić
samobójstwo;



Mężczyźni częściej go
dokonują;



Kobiety wybierają
bardziej estetyczne
rodzaje śmierci (np.
otrucie lekami,
gazem);



Mężczyźni bardziej
gwałtowne (rzucanie
się pod koła pojazdu
czy skok z wysokości).

Dziękujemy!!!

Pracę przygotowały:

Paulina Hodur

Agata Ciuk

Anna Gembalska