TRZCINA
CUKROWA
• Cukrowiec lekarski – gatunek byliny należący do
rodziny wiechlinowatych. Zwyczajowo nazywana
jest trzciną cukrową, mimo że z biologicznego
punktu widzenia jest to nazwa nieprawidłowa,
roślina nie należy bowiem do rodzaju trzcina, lecz
rodzaju cukrowiec.
Trzcina cukrowa
jest jedną z
najstarszych upraw
na świecie. Po raz
pierwszy pojawiła się
około 3000 lat temu
jako jeden z rodzajów
trawnika w Nowej
Gwinei i stamtąd
zawędrowała na
Borneo, Sumatrę i do
Indii.
Według jednej z
lokalnych legend
pochodzących z Wysp
Salomona,
przodkowie rasy
ludzkiej powstali
właśnie z łodygi
trzciny.
Trzcina cukrowa jest
uprawiania na obszarach
tropikalnych i
subtropikalnych, czyli w
klimacie równikowym,
zwrotnikowym i
podzwrotnikowym.
Jest to roślina
wymagająca:
wysokich temperatur
(powyżej 20°C),
dużej ilości wilgoci
(1200 -1600 mm),
oraz urodzajnych gleb,
ZASTOSOWANIE
1. Roślina jadalna
Surowiec do wyrobu cukru
spożywczego – trzcina cukrowa
jest surowcem, z którego
powstaje ponad połowa
światowej produkcji cukru
(cukier uzyskiwany z trzciny
cukrowej nazywany jest cukrem
trzcinowym).
Surowiec do wyrobu alkoholu
– podstawowy surowiec do
produkcji rumu, który jest
uprawiany na większości wysp
karaibskich: Kubie, Jamajce,
Dominikanie, Puerto Rico a także
na Madagaskarze.
Kawałki źdźbła spożywane są
jako słodycze.
ZASTOSOWANI
E
2. Inne zastosowania
W Brazylii większą część trzciny
przeznacza się na produkcję
etanolu, gdzie alkohol ten służy
jako biopaliwo do samochodów.
Trzcina może być również
surowcem w przemyśle
papierniczym i farmaceutycznym.
Surowiec do wyrobu celoteksu
(materiału budowlanego,
wyrabianego z włókien trzciny
cukrowej, stosowanego jako
izolator ciepła i dźwięku).
Popularny przesąd mówił, że
cukier trzcinowy jest doskonałym
środkiem na popęd seksualny.
GŁÓWNE REGIONY
KONCENTRACJI
Łączna powierzchnia upraw tej rośliny wynosi
około 19,5 miliona hektarów, z czego niecałe 5
milionów (ok. 25%) znajduje się w Brazylii głównie na
plantacjach w rejonie Rio de Janeiro oraz na
wschodnim wybrzeżu. Na drugim miejscu pod
względem powierzchni upraw znajdują się Indie z
około 4 milionami hektarów (ok. 20%). Kolejne miejsca
zajmują: Kuba (1,5 mln ha), Tajlandia i Kambodża
(nieco pow.1 mln ha).
Uprawa trzciny koncentruje się przede wszystkim
na wybrzeżach kontynentów (np. wsch. wybrzeże
Brazylii, zach. wybrzeże Kolumbii, zach. i wsch.
wybrzeże Meksyku, płd. wybrzeże Chin, płn.-wsch.
wybrzeże Australii, wsch. wybrzeże RPA, płn.-wsch.
wybrzeże Egiptu, płn.-wsch. wybrzeże Madagaskaru).
REGIONY KONCENTRACJI UPRAW TRZCINY
CUKROWEJ
EKSPORT
Trzcina cukrowa musi być uprawiana
niedaleko cukrowni ponieważ w
niedługim czasie od zbioru powinna być
przetworzona, jest tak dlatego, że
przewożona traci na wartości. To jest
głównym powodem, dla którego trzcina
nie może być towarem eksportowym
.
Eksportowany jest
natomiast cukier, a
jego największymi
eksporterami są:
Kuba, Brazylia i
Australia.
Trzcina cukrowa nie jest
uprawiana w Polsce, we względu
na wymagane warunki klimatyczne.
W naszej strefie umiarkowanej z
konieczności zastępowana jest
przez buraka cukrowego, z którego
powstaje cukier buraczany.