PROFILAKTYKA

ZAKAŻEŃ

PRZENOSZONYCH

DROGĄ KRWI W

PRAKTYCE

STOMATOLOGICZNEJ

Stomatolodzy podczas wykonywania
pracy zawodowej mają stałe kontakty z:

Jeżeli leczy się pacjentów zakażonych

HIV

lub

WZW

istnieje potencjalne ryzyko

zakażenia.

ŚLINĄ

ŚLINĄ

KRWIĄ

KRWIĄ

TKANKAMI

TWARDYMI I

MIĘKKIMI

TKANKAMI

TWARDYMI I

MIĘKKIMI

RYZYKO ZALEŻY OD DWÓCH

GŁÓWNYCH CZYNNIKÓW:

Częstości

występowania

HIV i WZW u

pacjentów

Przestrzegania

zasad ochrony

przed infekcją

Uważa się, że pracownicy służby

zdrowia stosujący się do

odpowiednich zasad bezpieczeństwa

i higieny pracy należą do grupy

„niskiego ryzyka”.



Jest to

ludzki

wirus niedoboru
odporności



Atakuje głównie

limfocyty T-
pomocnicze



Należy do

retrowirusów



Wywołuje

AIDS

HIV

MIEJSCE BYTOWANIA WIRUSA HIV

Krew

Krew

Ślina

Ślina

Wydzielina narządów

płciowych (nasienie i

wydzielina pochwowa)

Wydzielina narządów

płciowych (nasienie i

wydzielina pochwowa)

Mleko karmiących

matek

Mleko karmiących

matek

DROGI PRZENOSZENIA

WIRUSA HIV:



Kontakt z płynem
ustrojowym zakażonej
osoby



Kontakty seksualne



Transfuzja

krwi



Używanie wspólnych igieł
i strzykawek (

narkomani

)



W czasie zabiegów
chirurgicznych i
stomatologicznych
wykonywanych u
zakażonych

OSOBY SZCZEGÓLNIE PODATNE

NA ZAKAŻENIE WIRUSEM HIV:



homoseksualiści i

biseksualiści



narkomani uzależnieni od

narkotyków dożylnych



chorzy na choroby

przenoszone drogą płciową



chorzy na

hemofilię



wielokrotni

biorcy krwi



dzieci matek zakażonych



heteroseksualiści często

zmieniający partnerów

WIRUSEM HIV

NIE

MOŻNA SIĘ

ZARAZIĆ:

Z

powietrz

a, przez

kaszel i

kichanie

Przez

pocałune

k i dotyk

Ukąszeni

e owada

W

basenie

Używani

e

wspólny

ch

sztućcó

w

PROFILAKTYKA W
GABINECIE
STOMATOLOGICZNYM



Zbieranie

dokładnego

wywiadu

lekarskiego



Stosowanie

jednorazowyc

h rękawiczek,

maseczek i

okularów

ochronnych

Przed

założeniem
rękawiczek i po
ich zdjęciu
dokładnie umyć
ręce mydłem (w
płynie) i wodą
oraz wysuszyć
(ale nie w
suszarkach z
wydmuchem).

Niedotykani
e dłonią w
rękawiczce
oczu, nosa
czy błon
śluzowych.

Unikanie

skaleczeń i

zranień

, głównie

głębokich ukłuć
ostrymi
instrumentami i igłą
ze światłem.

Przy obecności
skaleczeń na
skórze
wstrzymywanie
się od
wykonywania
zabiegów.

Uży

wa

nie
jed

nor

azo

we

go

spr

zęt

u

Strzykawki i igły do

iniekcji

Kubki

Fartuchy

Ochraniacze do kątnic

Ręczniki i serwetki

Drobne instrumenty do

leczenia

endodontycznego

powinny być u

chorych używane jednorazowo.

ODPOWIEDNIA DEZYNFEKCJA

NARZĘDZI:

Dezynfekcja narzędzi

bezpośrednio po ich użyciu.

Używanie detergentów i
środków o szerokim
spektrum działania na prątki
gruźlicy, wirusy i grzyby.

Po użyciu środków

dezynfekcyjnych

obowiązuje dokładne

wysuszenie i stosowanie

pełnej sterylizacji.

Osoba

wykonując

a

sterylizację

powinna

nosić

gumowe

rękawiczki

.

W instalacjach wodnych unitów

stomatologicznych powinny zostać

zainstalowane

zawory blokujące

, dla

zminimalizowania ryzyka przeniesienia

materiału zakaźnego.

NALEŻY PAMIĘTAĆ, ŻE KAŻDY MATERIAŁ

BIOLOGICZNY MOŻE BYĆ POTENCJALNIE

ZAKAŻONY!

Każda praktyka stomatologiczna powinna

przestrzegać wytycznych

Krajowej Inspekcji

Sanitarnej

, dotyczących zapobiegania

przenoszeniu zakażeń w placówkach ochrony

zdrowia. W celu eliminacji zagrożeń konieczne jest

bezwzględne przestrzeganie zasad antyseptyki i

aseptyki.

ASEPTYK
A

ANTYSEPTYKA

WIRUSOWE ZAPALENIE

WĄTROBY

Jest to choroba

powodująca

uszkodzenie

wątroby na

skutek

zakażenia

jednym z

wirusów

hepatotropowyc

h

.

Wirusy

hepatotropowe

są

wyspecjalizowan

e w niszczeniu

komórek

wątrobowych.

Największe

znaczenie ma

wirus HAV,HBV i

HCV.

Potocznie

nazywana

jest

„żółtaczką”.

W

stomatologii

główne

znaczenie

ma

zakażenie

wirusem:

HCV

HDV

HBV



Nazywana

„żółtaczką

wszczepienną”



Szerzy się drogą parenteralną
przez

krew

, preparaty

krwiopochodne, ukłucie
zainfekowaną igłą



Dostaje się do organizmu przez
uszkodzoną

skórę i błony śluzowe



Praktycznie jest w każdej
wydzielinie

WZW B

PROFILAKTYKA WZW B



Stosowanie szczepień ochronnych



Stosowanie sprzętu jednorazowego użytku



Sterylizacja sprzętu



Dla osoby eksponowanej, która nie była szczepiona

profilaktykę wdraża się w ciągu 24 h podając

IMMUNOGLOBULINY

WZW
C

Zakażenie poprzez:
przetoczenie krwi,
produkty
krwiopochodne,
naruszeni ciągłości
tkanek w czasie
zabiegu,
okołoporodowo,
drogą płciową, u
fryzjera, w czasie
akupunktury i
wykonywania tatuaży.

 Należy do

żółtaczek
wszczepiennych

 Czynnik ryzyka

rozwoju raka
wątroby

U 20%

przewlekle

chorych

dochodzi do

marskości

wątroby.

PROFILAKTYKA WZW
C

WZW D



Nazywany jest

wirusem delta lub

wirusem

„ułomnym”



W replikacji i

przenoszeniu

uzależniony od

wirusa

HBV



Sposoby

przenoszenia się:

koinfekcja lub

nadkażenie

nosiciela

wirusa HBV

PROFILAKTYKA WZW D



Szczepienie przeciw WZW B



Profilaktyczne immunoglobuliny

DZIĘKUJEMY ZA UWAGĘ

BIBLIOGRAFIA



„Mikrobiologia i choroby zakaźne” – Virella



„Skrypt z medycyny i epidemiologi
środowiskowej” – Jadwiga Jaśko



„Zawodowe narażenie na materiały
potencjalnie zakażone wirusami
przenoszonymi drogą krwi – zasady
postępowania” K. Mazur-Melewska, M.
Figlerowicz, W. Służewski