12.Edukacja i świadomość
ekologiczna, a podstawa wobec
środowiska w Polsce i na świecie
Koza Justyna gr. 2
OŚR
Z pojęciem Edukacji każdy
człowiek w dzisiejszych
czasach spotyka się bardzo
często.
Edukacja formalna, czyli taka,
z którą każdy miał do
czynienia w szkole, w trakcie
studiów oraz w ramach
różnego typu szkoleń.
Najważniejsza jest, bowiem
ta wiedza, która w życiu
najbardziej nam się przyda, a
także taka, którą
przyswajamy najchętniej.
Edukacja nieformalna-proces
kształtowania postaw,
wartości, a także
umiejętności i wiedzy trwa
przez całe życie.
Różne doświadczenia oraz
wpływ edukacyjny otoczenia,
środowiska pracy, a także
mass mediów, kształtują nasz
charakter i to jak będziemy
postrzegać świat np.
konkursy.
We współczesnym świecie mass
media są bardzo rozpowszechnione i
pełnią one ogromną rolę w
edukowaniu społeczeństwa. Za
pomocą telewizji, radia i Internetu
można w ciekawy sposób
przedstawić środowisko naturalne i
jego problemy.
Edukacja nieformalna
Zalety :
każdy może wybrać sobie
takie programy telewizyjne,
audycje radiowe i strony
internetowe, które będą
poszerzały jego
indywidualne
zainteresowania
nie narzuca się konkretnego
formatu
zabawa, rozrywka
zdobywanie wiedzy na
podstawie codziennych
doświadczeń
dobrowolność- wewnętrzna
motywacja uczestników
Wady :
rzetelność i
wiarygodność
podawanych
informacji
brak formalnego
uznania
koszty związane z
dostępem do
poszczególnych form
mass mediów
Cechy społeczne kształtowane poprzez
edukację nieformalną:
- odpowiedzialność społeczna i osobista,
- zdolność podejmowania inicjatyw w ramach
grupy,
- umiejętność efektywnego porozumiewania się
w grupie,
- gotowość do uczciwego zachowania się oraz
poszanowania zasad obowiązujących w grupie,
- dyscyplina i szacunek dla cudzych wartości i
poglądów,
- umiejętność podejmowania decyzji w
sprawach zarówno
mniej i bardziej ważnych,
- potrzeba kształcenia ustawicznego,
wzbogacania wiedzy
i umiejętności.
Początki edukacji nieformalnej w Polsce
Towarzystwo Filomatów - tajne
stowarzyszenie młodzieży
studiującej w Wilnie. Istniało w
latach 1817-1823, władze
carskie zlikwidowały je po
głośnym procesie. Cele
Filomatów były patriotyczne,
społeczne oraz
samokształceniowe.
Założone przez Filomatów
Zgromadzenie Filaretów było
również tajnym i patriotycznym
związkiem młodzieży wileńskiej.
Istniało w latach 1820-1823.
Zlikwidowano je w ten sam
sposób.
Jeden z pierwszych modeli edukacji
nieformalnej w naszym kraju łączył:
- nielegalność (tajność, wymuszoną przez
brak państwa),
- młodość (młodzież buntowała się
przeciwko dorosłym, konformistycznie
nastawionym do zaborów),
- patriotyzm (wiedza była narzędziem walki
z zaborcą),
- społecznikostwo (miłość do ludu i
społeczna wrażliwość na krzywdę
uciemiężonych warstw społecznych),
- wiarę w potęgę wiedzy i zainteresowanie
jej postępem,
- związane z tym poczucie misji (zbudowane
na przekonaniu, iż oświecenie publiczne
stanowi pośrednią drogę do
niepodległości i sprawiedliwego ustroju),
- miłość do wiedzy
Schemat systemu edukacji w Polsce
Oświata w Polsce w 2011/2012
•
W roku szkolnym 2011/2012
funkcjonowało 19,9 tys.
formalnie zarejestrowanych
placówek wychowania
przedszkolnego: 9,4 tys.
przedszkoli, 9,0 tys. oddziałów
przedszkolnych w szkołach
podstawowych, 0,1 tys.
zespołów wychowania
przedszkolnego oraz 1,4 tys.
punktów przedszkolnych.
•
W stosunku do roku
2010/2011 liczba placówek
zwiększyła się o 4,3%, przy
czym szczególny wzrost
odnotowano w liczbie
przedszkoli, których przybyło
543 (157 na wsi) oraz
punktów przedszkolnych,
których liczba wzrosła o 284
placówki (112 na wsi).
•
Przedszkola stanowiły 47,0%
wszystkich placówek
wychowania przedszkolnego
Przedszkola
Szkoła Podstawowa
•
W roku szkolnym
2011/2012 działało 13
777 szkół
podstawowych (o
1,1% mniej ni w
poprzednim roku
szkolnym), z tego w
miastach 4 616 i na
wsi – 9 161
•
W porównaniu do
roku szkolnego
2003/2004 liczba szkół
podstawowych na
obszarach wiejskich
zmniejszyła się o 1
309 (tj. o 12,5%).
•
w 2011/2012 było
18 tys. uczniów
Gimnazja
•
W roku szkolnym
2011/2012 działały 7
510 gimnazjów do
których
uczęszczało1,22 mln
uczniów
•
(o 4,0% mniej w
porównaniu z rokiem
szkolnym 2010/2011
do 3 542 gimnazjów
zlokalizowanych na
wsi uczęszczało
429,2 tys. uczniów,
zaś w mieście do 3
968 gimnazjów
uczęszczało 796,7
tys. uczniów
Szkoły ponadgimnazjalne
•
W roku szkolnym
2011/2012 działało o 10,9
tys. Szkół
ponadgimnazjalnych
(88,9% w miastach i 11,1%
na wsi).
•
W stosunku do
poprzedniego roku
szkolnego nastąpił spadek
liczby tych szkół o 0,9%.
•
Liczba uczniów w
poszczególnych typach
szkół ponadgimnazjalnych
rozkładała się
proporcjonalnie do liczby
szkół.
•
86,4% uczniów pobierało
naukę w szkole dającej
możliwość uzyskania
świadectwa dojrzałości, a
tym samym kontynuowania
nauki w szkołach wyższych.
Szkoły policealne
Liczba szkół policealnych
spadła w stosunku do roku
poprzedniego – z 2 941 do 2
830 placówek (o 3,8%).
Udział organów prowadzących
szkoły policealne rozkłada się
inaczej ni w przypadku szkół
niższego szczebla.
Przeważająca grupa placówek
(75,7%) zarządzana była przez
podmioty z sektora
prywatnego. Podmioty sektora
publicznego prowadziły 24,3%
szkół policealnych.
Polska edukacja chwalona na
świecie
Polska zajmuje 14 miejsce w raporcie „Krzywa uczenia się"
opracowanego przez Pearson Foundation, która współpracuje
z prestiżowym ośrodkiem badawczym tygodnika The
Economist (The Economist Intelligence Unit).
Firma Pearson stworzyła bazę danych o funkcjonowaniu i
osiągnięciach systemów edukacji i, na tej podstawie,
opracowała ranking systemów edukacyjnych. Twórcy raportu
analizowali wyniki trzech uznanych międzynarodowych badań:
a) PISA, które sprawdza umiejętności 15-latków w czytaniu ze
zrozumieniem, matematyce i naukach przyrodniczych;
b) PIRLS, sprawdzający umiejętności czytania ze zrozumieniem
u uczniów w czwartym roku obowiązkowej nauki
c) TIMSS, weryfikujący umiejętności matematyczne i z zakresu
przyrody uczniów w ósmym i czwartym roku nauki
obowiązkowej.
W badaniu brany był również pod uwagę
poziom wykształcenia społeczeństwa , w
tym udział w społeczeństwie osób
z wykształceniem średnim i wyższym.
Polska np. ma największy odsetek osób z
wykształceniem średnim (ISCED 3) na
rynku pracy, bo aż 68% (Niemcy 59%;
Finlandia 47%).
Edukacja, a świadomość ekologiczna
Edukacja środowiskowa oznacza
przedmiot nauczania i działalność
wychowawczą, przygotowującą do
rozwiązywania praktycznych
problemów środowiskowych przez
interdyscyplinarne podejście,
poczucie odpowiedzialności oraz
czynne włączenie się każdego
człowieka i zbiorowości we wspólne
działanie.
Człowiek jest nierozerwalnie
związany z przyrodą i
wszelka jego działalność ma
odzwierciedlenie w
otaczającym nas środowisku.
Dlatego ważną rzeczą jest
uświadamianie
społeczeństwa w zakresie
możliwości i sposobów jak
najmniej szkodliwego
funkcjonowania i korzystania
z dobrodziejstw natury.
Powszechnie wyodrębnia się trzy
główne obszary, na których należy
skoncentrować się przy planowaniu
skutecznej strategii osiągnięcia
zrównoważonego rozwoju.
a) ochrona środowiska i racjonalna
gospodarka zasobami naturalnymi
(m.in. ograniczanie zanieczyszczenia
środowiska, ochrona zagrożonych
wyginięciem gatunków zwierząt i
roślin, promocja odnawialnych źródeł
energii),
b) wzrost gospodarczy i sprawiedliwy
podział korzyści z niego wynikających
(m. in. ułatwienie dostępu do rynków
dla państw rozwijających się, zmiana
nieracjonalnych wzorców konsumpcji i
produkcji)
c) rozwój społeczny (m.in. walka z
ubóstwem, dostęp do Edukacji,
ochrony zdrowia)
Świadomość ekologiczna powinna
być:
holistyczn
a
jakościow
a
referencyjn
a
duchowa
uczestnicząca
ewolucyjn
a
Czynniki
kształtujące
środowisko