Formy aktywności
dzieci i młodzieży
PLAN
• Aktywność
•Rozwój struktury czynności
•Zabawa
•Poglądy na zabawę
•Rodzaje zabawy
•Twórczość artystyczna
Aktywność
• Aktywność – z jednej strony warunek procesów
rozwojowych, z drugiej rodzaj i forma aktywności
przejawem rozwoju jednostki. Już w okresie
prenatalnym struktury kształtują się pod wpływem
aktywności płodu (np. ruchy kończyn, połykanie).
• Rozwojowi służy przede wszystkim taka aktywność,
która jest próbą wykraczania poza posiadane
możliwości, ponieważ może wystąpić proces
akomodacji decydujący o jakościowych zmianach
rozwojowych.
Formy aktywności
Okresy rozwojowe
Formy aktywności
Wczesne i średnie
dzieciństwo
Zabawa
Późne dzieciństwo,
adolescencja
Nauka, zabawa
Dorosłość
Praca, nauka,
zabawa
Kierunki rozwoju struktury czynności
OD STRUKTURY
DO STRUKTURY
Wyłącznie prosta
Prosta i złożona z
powiązanych elementów
Niepełna, luki i przerwy
między składnikami
Pełna
Mało skuteczna
funkcjonalnie
Efektywna, prowadząca do
pożądanego wyniku
Nieekonomiczne,
występują zbędne ogniwa
Ekonomiczna, elementy
konieczne ze względu na
cel czynności
Nieciągła, słabe związki
logiczne między
elementami
Zwarta, spójna i logiczna
Zabawa
• Definicja zabawy wg Betelheima, czynności
zabawowe to takie
„w których nie obowiązują żadne reguły poza
tymi, jakie bawiący się sami sobie nałożyli i w
których nie dąży się do żadnego zamierzonego
rezultatu końcowego w zewnętrznej
rzeczywistości.”
Poglądy na zabawę
KONCEPCJE KLASYCZNE
Teoria nadmiaru energii (F. Schiller, H. Spencer)
Teoria rekreacji i relaksacji (M. Lazarus, G. Patrick)
Teoria ćwiczeń przygotowawczych (K. Groos)
Teoria rekapitulacji (atawizmu) (G. Hall)
KONCEPCJE XX WIEKU
Teorie psychoanalityczne (Z. Freud, A. Freud, M. Klein, E.
Erikson)
Koncepcje poznawcze (J. Piaget funkcja symboliczna)
Koncepcje kulturowo –społeczne (L. Wygotski)
WSPÓŁCZESNE POGLĄDY
Koncepcje behawiorystyczne (model pobudzenia, M. Ellis)
Koncepcje poznawcze (B. Sutton- Smith, J. Bruner)
Koncepcje antropologiczne (M. Tyszkowa)
Rodzaje zabaw
Ze względu na poziom aktywności
Dowolne – podejmowane z inicjatywy dziecka i
całkowicie samodzielne
Kierowane – przez opiekuna, starsze rodzeństwo
Ze względu na liczbę dzieci
biorących udział w zabawie
Indywidualne, samotne
Grupowe
Ze względu na poziom uspołecznienia
Zabawy samotne
Obserwowanie
Zabawy równoległe
Asocjacyjne
Zbiorowe
Zespołowe
Ze względu na przebieg zabawy
Zabawy chaotyczne i otwarte,
Zabawy planowane i zamknięte
Zabawa poznawcza
• Zabawa, w której dziecko ujawnia swoje
zdolności poznawcze i poziom rozwoju;
•P
owt
arz
ają
cy
si
ę ruc
h z
wy
korz
yst
ani
em
p
rze
dm
iotó
w lub
b
ez
np.
toc
ze
nie
p
iłk
i
Zabawa
funkcjonalna
•M
anip
ulow
anie
prz
ed
miot
am
i w
celu
sko
nstruo
wa
nia cz
eg
oś lub
stw
orze
nia
Zabawa
konstrukcyjna
•S
tw
arz
anie
wy
my
ślone
j sy
tua
cji,
ab
y
za
sp
okoi
ć ind
yw
idua
lne
p
rag
nie
nia
i
po
trz
eb
y d
zie
cka
Zabawa
dramatyczna „na
niby”
•Ja
ka
kol
wie
k a
kty
wność z
wy
stę
pow
ani
em
re
guł
, s
truk
tu
rą
dzi
ała
nia i
cele
m
Gry z regułami
Rodzaje zabaw
Zabawy
manipulacyj
ne
Zabawy
tematyczne
Zabawy
konstrukcyj
ne
Gry i
zabawy z
regułami
Zabawy manipulacyjne
Początkowo manipulacje związane są z własnym ciałem
dziecka, czynności ruchowe prowadzące do zmiany
położenia ciała lub przemieszczenia się w przestrzeni.
Manipulacje:
Niespecyficzne – proste poszukiwanie przedmiotem,
przekładanie przedmiotu z ręki do ręki, wymachiwanie
przedmiotem w powietrzu;
Specyficzne (od 2 r. ż.) – otwieranie i zamykanie pudełka,
wkładanie mniejszych przedmiotów do większych,
mieszanie przedmiotów w garnuszku.
Zabawy manipulacyjne prowadzą do prostych zabaw
konstrukcyjnych.
Zabawy tematyczne
(zabawy w role = fikcyjne = twórcze = symboliczne).
Początkowo mają charakter naśladowczy i odtwórczy.
Dziecko wykonuje oddzielne czynności imitujące fragmenty
zajęć dorosłych. Działania są stereotypowe i mało urozmaicone.
Tematy zabaw związane z doświadczeniem codziennym
dziecka : dom, sklep, lekarz, a także zabawy z udziałem postaci
z bajek.
Zmiany w obrębie zabaw tematycznych
:
Od pojedynczych, stereotypowo wykonywanych czynności do
czynności o zróżnicowanym przebiegu;
Od odtwórczych do twórczych;
Od indywidualnych do zespołowych;
Od ograniczonej komunikacji między bawiącymi się dziećmi do
udziału języka i mowy w przebiegu zabawy (mowa stwarza
pozory, że coś się dzieje, przemija, nadaje logiczny charakter
zabawie).
Zabawy
konstrukcyjne
Rozwijają się w wieku przedszkolnym. Do 4-5 roku życia
dzieci zestawiają razem przedmioty bez z góry przyjętego
planu.
Powyżej 5 roku życia oprócz samorzutnych zabaw
konstrukcyjnych pojawiają się zabawy polegające na
układaniu elementów według wzoru.
Zmiany w przebiegu zabaw konstrukcyjnych
:
Od spontanicznie podejmowanych do planowanych;
Od prostych konstrukcji do coraz bardziej skomplikowanych;
Od samej czynności budowania i burzenia do skupienia się
na wyniku konstrukcji;
Nowe formy zabawy np. majsterkowanie;
Gry i zabawy z regułami
• Są to gry i zabawy zespołowe
polegające na współzawodnictwie
odbywającym się według
ustalonych reguł.
TWÓRCZOŚĆ ARTYSTYCZNA
Twórczość plastyczna
S. Szuman wyróżnił następujące kryteria rysunków
dziecięcych:
Umiejętność graficznego i kolorystycznego
ukształtowania budowy i wyglądu przedmiotów;
Zainteresowanie i emocje wyrażające się w
przedstawieniu graficznym;
Przejrzystość i zwięzłość kompozycji.
Stadia rozwoju wg. S. Szumana:
Stadium bazgrot;
Stadium schematu uproszczonego;
Stadium schematu wzbogaconego;
• Twórcza aktywność słowna dzieci obejmuje
tworzenie neologizmów, monologowanie
spontaniczne i sprowokowane oraz dialogi
podczas zabaw i opowiadania bajek.
• Twórczość literacka – dominuje w okresie
adolescencji: pisanie pamiętników, wierszy,
blogów. Twórczość literacka w tym okresie jest
wyrazem buntu oraz silnych przeżyć
emocjonalnych związanych z przeżywaniem
pierwszych związków romantycznych oraz
konstruowaniem idealnych koncepcji świata i
własnego życia.