Interesy narodowe,

cele strategiczne w

założeniach polityki

bezpieczeństwa.



Założenia polityki

bezpieczeństwa państwa



Interesy narodowe



Cele strategiczne



Podstawy systemu

bezpieczeństwa narodowego

Zagadnienia

Założenia

polityki

bezpieczeńst

wa państwa

Co należy rozumieć pod

pojęciem bezpieczeństwo

narodowe ?

Pod Pojęciem „bezpieczeństwa

narodowego” (inaczej bezpieczeństwa

państwa), rozumiany jest proces i stan

zabezpieczenia żywotnych interesów jednostki,

społeczeństwa i państwa jako instytucji we

wszystkich sferach ich funkcjonowania przed

zagrożeniami i niebezpieczeństwami

wewnętrznymi i zewnętrznymi, zapewniający

trwały rozwój chronionych podmiotów i

obiektów, w którym występuje małe

prawdopodobieństwo niepożądanych zmian

charakteru i parametrów warunków rozwoju,

zabezpieczone są całość, wewnętrzna

stabilność i suwerenność, oraz możliwość

występowania jako samodzielny i pełnoprawny

podmiot stosunków międzynarodowych.

Fundament bezpieczeństwa państwowego stanowią

interesy poszczególnych obywateli, z których

wynikają interesy społeczeństwa i państwa jako

instytucji. Państwo postrzegamy tutaj jako

instrument, zapewniający możliwie najlepsze

warunki rozwoju obywateli, społeczeństwa i samego

państwa.

Bezpieczeństwo narodowe

(państwowe)

to stan zabezpieczenia interesów narodowych

społeczeństwa i państwa przed zagrożeniami

wewnętrznymi i zewnętrznymi.

Bezpieczeństwo państwa (narodowe)

oznacza wolność od zagrożeń stwarzających

ryzyko dla jego przetrwania i rozwoju.

Dotyczy zabezpieczenia żywotnych

interesów narodowych w sferze

ekonomicznej, politycznej, militarnej,

społecznej, informacyjnej i innych, ochrony

suwerenności państwowej i całości

terytorialnej, podstaw ustroju

konstytucyjnego, systemu prawnego i

kierowania państwem

Czy Polska jest krajem, w którym żyje
się bezpiecznie? (w %)

CBOS, 7-13 kwietnia 2011 r., N=1192

Co to jest polityka ?

(…)umiejętność skutecznej realizacji

wyznaczonych celów społecznych w

podzielonym, zróżnicowanym społeczeństwie

.

Wg Encyklopedii PWN

I. ZAŁOŻENIA POLSKIEJ POLITYKI
BEZPIECZEŃSTWA PAŃSTWA.



Polska polityka bezpieczeństwa jest zgodna

z prawem międzynarodowym, zwłaszcza z
prawem Organizacji Narodów
Zjednoczonych (ONZ), z postanowieniami i
decyzjami Konferencji Bezpieczeństwa i
Współpracy w Europie oraz umowami
międzynarodowymi, których Polska jest
sygnatariuszem.



 Strategia obrony Rzeczypospolitej Polskiej

nie zakłada istnienia określonego
przeciwnika i ustalonego scenariusza działań
wojennych. Jest ona ukierunkowana na
opanowanie i rozwiązywanie sytuacji
kryzysowych o charakterze militarnym.



Rzeczpospolita Polska traktuje swe granice jako

nienaruszalne i nie ma roszczeń terytorialnych
wobec państw sąsiednich. Współpraca Polski z
sąsiadami oparta na zawartych traktatach
dwustronnych obejmuje także problematykę
bezpieczeństwa, a w niej niektóre dziedziny
wojskowości. Polska dąży do skutecznego objęcia
państw leżących w Europie Środkowo - Wschodniej
przez Euroatlantycki system bezpieczeństwa



Naruszenie granic Rzeczypospolitej Polskiej jest

równoznaczne z rozpoczęciem działań wojennych z
sojuszem w którym Polska jest stroną. Załamanie
agresji na granicy RP jest strategicznym celem
sojuszniczej wspólnoty polityczno - militarnej w
której Polska uczestniczy.



Integracja z Europą Zachodnią poprzez

członkostwo Polski we Wspólnotach
Europejskich, i w Sojuszu Północnoatlantyckim
(NATO) ma strategiczne znaczenie dla naszego
kraju.



 Polska współdziała z Konferencją

Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie w
zakresie zapobiegania i rozwiązywania
konfliktów, sprzyja redukcji i kontroli zbrojeń
oraz umożliwia powoływanie pokojowych misji
wojskowych.



 Polskim wkładem w umacnianie

bezpieczeństwa międzynarodowego jest i
będzie udział naszych sił zbrojnych w misjach
pokojowych ONZ oraz europejskich instytucji
międzynarodowych.



Polska posiada własny system obrony

państwa (SOP) do zdecydowanej obrony
suwerenności i integralności terytorialnej. Siły
Zbrojne stanowią zasadniczy -
wyspecjalizowany element SOP, są stale
gotowe do wojennego rozwinięcia i podjęcia
zadań bojowych.



Niebezpieczeństwo destabilizacji

bezpieczeństwa wewnętrznego, a tym samym
bezpieczeństwa państwa stanowią nie militarne
zagrożenia polityczne, społeczno - ekonomiczne
i ekologiczne. Ograniczenie negatywnych
skutków tych zagrożeń jest strategicznym
celem działania władzy ustawodawczej,
wykonawczej i sądowniczej.



Przyspieszenie i powodzenie przeobrażeń procesu

prywatyzacji, reformy administracji państwa
(ustrojowej), ubezpieczeń społecznych , służby
zdrowia, edukacji narodowej ma stopniowo
wzmacniać strukturę kierowania państwem oraz
efektywność funkcjonowania organów
wymuszających przestrzeganie prawa.

Koncepcja jest z mocy Art. 126 i 146 Konstytucji

Rzeczypospolitej Polskiej podstawą do

opracowania przez władzę wykonawczą, tj.

PREZYDENTA I RZĄD, programów i

dokumentów organizacyjnych dotyczących

zapewnienia bezpieczeństwa narodowego

(Rzeczypospolitej Polskiej). Programy i

dokumenty organizacyjne dotyczące

zapewnienia bezpieczeństwa państwa zgodnie z

Art. 95 Konstytucji RP podlegają rozpatrywaniu i

w miarę potrzeb aktualizacji przez

PARLAMENT.

Koncepcja



Demilitaryzacja stosunków -

międzynarodowych i zwiększenie znaczenia
prawa w rozwiązywaniu problemów spornych
pomiędzy państwami stało się faktem.
Zmalało niebezpieczeństwo bezpośredniej
agresji na Polskę. Stwarza to możliwość
mobilizacji sił i środków do rozwiązywania
wewnętrznych problemów kraju.

1. POLSKA WE WSPÓŁCZESNYM ŚWIECIE



Integracja Polski z gospodarką światową i

międzynarodowymi instytucjami
kredytowo – finansowymi, Międzynarodowym
Funduszem Walutowym, Międzynarodowym
Bankiem Odbudowy i Rozwoju, Europejskim
Bankiem Odbudowy i Rozwoju otwiera nowe szanse
dynamicznego rozwoju kraju.



Polska aktywnie współuczestniczy w

rozwiązywaniu problemów bezpieczeństwa
międzynarodowego, takich jak przeciwdziałanie
rozprzestrzenianiu się broni masowej zagłady,
zapobieganie i neutralizowanie konfliktów
regionalnych, przeciwdziałanie
międzynarodowemu terroryzmowi i handlowi
narkotykami, "rozbrajanie" tzw. bomb
ekologicznych o regionalnym znaczeniu
włącznie z zakazem stosowania min
przeciwpiechotnych, bezpieczeństwem
nuklearnym i radiacyjnym.

Czy boi się Pan-Pani że stanie się
ofiarą zamachu terrorystycznego

www.pbs.pl

Czy Polskie służby są przygotowane
na ataki terrorystyczne

www.pbs.pl

Czy Polska jest w grupie krajów najbardziej
zagrożonych terroryzmem

www.pbs.pl



Wejście Polski w struktury

Euroatlantyckie zapewnia nam
bezpieczeństwo i stabilny rozwój
społeczno - ekonomiczny w
ramach modelu ogólnego i
wszechstronnego bezpieczeństwa
Europy

Pomimo wielu trudności na drodze reform Polska ma
możliwości utrzymać i umocnić swa pozycję jako wiodące
państwo w Europie Środkowo – Wschodniej, zdolne do
zapewnienia rozkwitu swego narodu i odgrywania ważnej
roli w procesach europejskich. Polska dysponuje
znacznym potencjałem gospodarczym i naukowo -
technicznym determinującym zdolności kraju do stałego
rozwoju. Zajmuje unikatową pozycję strategiczną w
Europie Środkowo – Wschodniej, stanowiąc pomost
pomiędzy krajami ZACHODU i WSCHODU kontynentu,
dysponuje znaczącymi zasobami surowców i jest
atrakcyjnym

partnerem

w

stosunkach

międzynarodowych.

Jako kraj o ponad 1000 - letniej historii i kulturze,
własnych narodowych interesach i tradycjach jest
w stanie zapewnić sobie skuteczne
bezpieczeństwo narodowe w XXI wieku.



obrona ustroju konstytucyjnego, zapewnienie

suwerenności i integralności terytorialnej
Rzeczypospolitej Polskiej, tworzenie stabilności
politycznej i ekonomicznej, przestrzeganie
prawa i rozwój partnerskiej współpracy
międzynarodowej,



całokształt podstawowych interesów jednostki

społeczeństwa i państwa w zakresie gospodarki,
stosunków międzynarodowych, obronności i
informacji, w sferze socjalnej, życiu duchowym i
kulturze.

2. POLSKA RACJA STANU
Polska racja stanu to :



Polityka wewnętrzna ma zapewnić

porozumienie narodowe i spokój społeczny,
zaufanie obywateli do władzy i instytucji
państwa, zakończenie procesu tworzenia
społeczeństwa demokratycznego,
przeciwdziałanie powstawaniu konfliktów
socjalnych, narodowościowych (Ukraińcy,
Białorusini, Niemcy, Żydzi) czy
separatyzmu na tle narodowościowym i
religijnym. Szczególnego znaczenia nabiera
umacnianie w społeczeństwie wartości
moralnych i humanizmu oraz jego dalszy
duchowy, kulturalny i intelektualny rozwój.



Walka z przestępczością, nepotyzmem i

korupcją wymaga współdziałania państwa i
społeczeństwa w celu skutecznego zwalczania
naruszeń prawa ochrony jednostki,
społeczeństwa i państwa przed przestępcami
oraz stworzenie systemu kontroli poziomu
przestępczości.

3. ZAGROZENIA BEZPIECZEŃSTWA
PAŃSTWA



Zwalczanie zorganizowanej

przestępczości, korupcji, terroryzmu i
bandytyzmu powinno być ukierunkowane
na profilaktykę i uświadomienie, że każde
naruszenie prawa nieuchronnie prowadzi
do odpowiedzialności moralnej,
materialnej i karnej.



Spośród wszystkich zagrożeń

wpływających na bezpieczeństwo
państwa najgroźniejszym
współcześnie jest krach
gospodarczy, nie należy jednak
zapominać o zagrożeniach
politycznych, społeczno -
ekonomicznych i ekologicznych,
które osłabiają nasze państwo i
zwiększają jego podatność na
presję zewnętrzną i infiltrację

.



Coraz większe zagrożenie stanowi terroryzm

międzynarodowy, w tym z możliwością użycia broni
jądrowej i innych rodzajów broni masowej zagłady.
Daje znać o sobie także brak nowoczesnego
podejścia do sfery obronności i niedoskonałości jej
bazy normatywno – prawnej, a także zbyt niskie
nakłady na obronę narodową. Stan ten na obecnym
etapie pokazuje nękające Siły Zbrojne RP problemy
szkoleniowe, ukompletowania stanem osobowym
oraz nowym i perspektywicznym sprzętem
uzbrojenia i elektroniki, a także sygnalizuje
obniżenie możliwości zapewniania bezpieczeństwa
Polsce



Mówiąc o zagrożeniach terroryzmem nie możemy

również zapomnieć o innym zagrożeniu jakie niesie
ze sobą obecna epoka informatyzacji naszego
życia,,,tym zagrożeniem jest
CYBERPRZESTĘPCZOŚĆ!!!



Zapobieganie rozmaitym zagrożeniom bezpieczeństwa jednostki,

społeczeństwa i państwa oraz natychmiastowe zdecydowane przeciwdziałanie
ujawnionym zagrożeniom przez (instytucje) państwowe, samorządowe i
obywateli daje gwarancję skutecznej obrony interesów narodu i państwa. W
tym celu działania państwa i społeczeństwa ukierunkowane są przede
wszystkim na :



przeprowadzenie rzetelnych analiz i prognoz zagrożeń bezpieczeństwa

narodu i państwa we wszystkich sferach ich występowania ;



zdefiniowanie kryteriów bezpieczeństwa narodowego i wypracowanie

kompleksu działań zapewniających bezpieczeństwo narodowe we wszystkich
zagrożonych dziedzinach;



prace legislacyjne i działania władzy wykonawczej, sądowniczej oraz

samorządowej zmierzające do wyeliminowania, a w sytuacjach szczególnych
zminimalizowania zagrożeń dla interesów narodowych;



utrzymywanie strategicznych i mobilizacyjnych zapasów państwa

na niezbędnym poziomie.

4. ZAPEWNIENIE BEZPIECZEŃSTWA
RZECZPOSPOLITEJ POLSKIEJ



sprawne przeprowadzenie reformy ustrojowej, ubezpieczeń

społecznych, służby zdrowia, edukacji narodowej, przemysłu i
rolnictwa;



zdynamizowanie przemian gospodarczych, zmniejszenie

bezrobocia, długu wewnętrznego i zewnętrznego państwa;



doskonalenie ustawodawstwa oraz przystosowywanie go do

prawodawstwa wspólnoty Euroatlantyckiej, umocnienie
praworządności i stabilności polityczno - społecznej;



utrzymywanie poprawnych, przyjaznych i równoprawnych

stosunków międzynarodowych ze wszystkimi państwami;



przebudowa systemu obronnego państwa i przystosowanie go do

działania w strukturach Sojuszu Północnoatlantyckiego;



zapewnienie ochrony ludności w warunkach katastrof technicznych,

klęsk żywiołowych i ekologicznych oraz skuteczne przeciwdziałanie
im i usuwanie ich skutków;



ochrona informacji ważnych dla bezpieczeństwa państwa i spokoju

społecznego.

Najważniejszymi zadaniami z zakresu

bezpieczeństwa państwa są :



przestrzeganie Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej ;



świadomość o labilności zagrożeń ich wzajemnym związku,

przenikaniu się i potrzebie elastycznego podejścia do priorytetowego
traktowania jednego z nich kosztem innego;



umiejętność utrzymywania w równowadze wszystkich rodzajów

bezpieczeństwa i niedopuszczenie do bezpodstawnego jej naruszania;



realność formułowanych i podejmowanych zadań;



przestrzeganie norm prawa międzynarodowego i ustawodawstwa

polskiego przy stosowaniu różnych środków o charakterze
przymusowym z użyciem sił zbrojnych włącznie;



przygotowany zawczasu i ciągle doskonalony podczas treningów i

ćwiczeń system kierowania siłami i środkami bezpieczeństwa
wszystkich szczebli władzy państwowej i samorządowej oraz
podmiotów gospodarczych, przez przygotowane do tego,
wyspecjalizowane organy kierowania (dowodzenia).

Podstawowe znaczenie w zapewnieniu

bezpieczeństwa narodowego ma



walka z zanieczyszczeniem środowiska naturalnego poprzez

zwiększenie bezpieczeństwa ekologicznego w związku z
zastosowaniem nowoczesnych technologii składowania i utylizacji
toksycznych odpadów przemysłowych i komunalnych;



walka ze skażeniami radioaktywnymi;



opracowanie technologii czystych ekologicznie;



racjonalne wykorzystanie zasobów naturalnych.

Do priorytetów w dziedzinie
zabezpieczenia bezpieczeństwa
ekologicznego należą :

Jednym z najważniejszych elementów

zapewnienia Polsce bezpieczeństwa

narodowego jest utrwalenie

równoprawnego partnerstwa i

współpracy z krajami wspólnoty

międzynarodowej.

II. Interesy

narodowe

Rzeczypospolitej

Polskiej

Polska jest suwerennym i demokratycznym

państwem w Europie Środkowej o znaczącym

potencjale demograficznym, politycznym,

wojskowym i ekonomicznym. Pragnie realizować

swoje interesy narodowe i aspiracje obywateli do

bezpiecznego i godnego życia w pokojowym i

ustabilizowanym otoczeniu. Tworzy warunki dla

osiągania dobrobytu przez swoich obywateli przy

poszanowaniu prawa i demokratycznych wartości.

Zarazem chce wnieść wkład do utrwalenia

wspólnych wartości i rozwoju mechanizmów

współpracy w ramach Unii Europejskiej, w

przestrzeni euroatlantyckiej i w skali globalnej,

celem zagwarantowania trwałego bezpieczeństwa

światowego.

Wstęp:

Podstawowe interesy narodowe są niezmienne i

oparte na całościowej koncepcji bezpieczeństwa

państwa, uwzględniającej aspekty polityczno-

militarne, ekonomiczne, społeczne i ekologiczne.

Interesy narodowe wynikają z fundamentalnych i

niezmiennych wartości Polski, a ich realizacja

stanowi dla państwa i jego mieszkańców

potrzebę nadrzędną. Realizacja interesów

narodowych oraz wynikających z nich celów

odbywa się w ramach działań wewnętrznych

państwa oraz w jego relacjach z otoczeniem

zewnętrznym. Zdolność Polski do skutecznego

działania na zewnątrz jest uwarunkowana

jakością wewnętrznego ładu politycznego,

gospodarczego i społecznego.

Interes danego podmiotu (społeczności
międzynarodowej, narodu, grupy, osoby itp.) – to
wyraz jego tożsamości, wyznawanych wartości,
historycznego dorobku, tradycji, bieżących potrzeb
oraz dążeń i aspiracji przyszłościowych

Interes narodowy to ogólne, długookresowe i
kontynuowane cele funkcjonalne w stosunku do celu
ostatecznego, któremu
służy państwo, naród i władza.



z punktu widzenia obiektywnego – konieczny

element systemu wartości narodowej, trwały i
żywotny dla zaspokojenia potrzeb narodu



z punktu widzenia subiektywnego – element

zmienny, zależny od okoliczności zewnętrznych i
wewnętrznych.

Interes narodowy:

Strategia Bezpieczeństwa

Narodowego Rzeczypospolitej

Polskiej 

dokument zatwierdzony w Warszawie, 13 listopada 2007

roku przez prezydenta Lecha Kaczyńskiego na

wniosek Prezesa Rady Ministrów. Zawiera podstawowe

interesy i cele państwa polskiego w zakresie

bezpieczeństwa narodowego.



Zapewnienie nienaruszalności granic RP wraz

z zapewnieniem jej suwerenności.



Zapewnienie dogodnych warunków rozwoju

cywilizacyjnego oraz gospodarczego.



Zagwarantowanie obywatelom korzystania z

wolności wynikającej z Konstytucji RP



Stworzenie możliwości aktywnego

kształtowania stosunków międzynarodowych



Zapewnienie bezpieczeństwa obywatelom

mieszkającym poza granicami RP

Główne cele dokumentu:



Wspieranie polskiej gospodarki na arenie

międzynarodowej



Ochronę duchowego i materialnego dziedzictwa

narodowego



Zapewnienie poczucia bezpieczeństwa własnym

obywatelom



Ochronę środowiska naturalnego



Zadbanie o wysoki poziom intelektualny obywateli

poprzez podniesienie poziomu edukacji oraz
zapewnienie szerokiego dostępu do informacji, a
także stworzenie silnego zaplecza naukowo-
badawczego

Diagnoza potencjału Polski jest niezbędna do
poprawnego zdefiniowana interesów
narodowych i celów strategicznych w
dziedzinie bezpieczeństwa, co stanowi punkt
wyjścia do opracowania całościowej
koncepcji systemu bezpieczeństwa
narodowego.

W proponowanym katalogu interesów i
celów za punkt wyjścia przyjmuje się
interesy konstytucyjne ,czyli wymienione
w art. 5 Konstytucji RP podstawowe funkcje
Rzeczypospolitej Polskiej.

,,Biała księga bezpieczeństwa narodowego”

Odnoszą się one do czterech wymiarów
Rzeczpospolitej Polskiej jako narodowej całości:



Państwa-jako politycznej organizacji narodowej



Obywateli- tworzących wspólnotę narodową



Potencjału niematerialnego- składnikiem którego

ciągłym jest dziedzictwo historyczne



Potencjału materialnego- budowanego w ramach

rozwoju społeczno-gospodarczego,
uwzględniającego potrzebę ochrony środowiska

Interesy konstytucyjne stanowią podstawę

do zidentyfikowania następujących
interesów narodowych w dziedzinie
bezpieczeństwa:



dysponowanie skutecznym narodowym

potencjałem bezpieczeństwa (gotowość i
zdolność do odstraszania, obrony i ochrony)



członkostwo w wiarygodnych systemach

bezpieczeństwa międzynarodowego



swoboda korzystania przez obywateli z

praw i wolności człowieka, bez szkody dla
bezpieczeństwa innych osób i
bezpieczeństwa państwa

Interesy konstytucyjne:



ochrona indywidualna obywateli i zbiorowa

ludności przed losowymi i celowymi zagrożeniami
dla ich życia i zdrowia oraz przed naruszeniem,
utratą lub degradacją dysponowanych przez nich
dóbr (materialnych i niematerialnych)



bezpieczne warunki rozwoju potencjału

społecznego i gospodarczego



adekwatne, odpowiadające potrzebom i

możliwościom, społeczne i gospodarcze wsparcie
bezpieczeństwa

Z interesów tych z kolei wyprowadza się

odpowiadające im zestawy celów strategicznych o
charakterze operacyjnym i preparacyjnym
(przygotowawczym).

Interesy narodowe można podzielić na trzy

grupy :

Żywotne interesy narodowe Rzeczypospolitej

Polskiej- ich realizacja to bezwzględny priorytet

polskiej polityki bezpieczeństwa. Wiążą się one z

zapewnieniem przetrwania państwa i jego obywateli.

Obejmują potrzebę zachowania niepodległości i

suwerenności państwa, jego integralności terytorialnej

i nienaruszalności granic; zapewnienia bezpieczeństwa

obywateli, praw człowieka i podstawowych wolności, a

także umacniania demokratycznego porządku

politycznego.

Interesy narodowe-podział

II.

Ważne interesy narodowe Polski- należą do

nich: zagwarantowanie trwałego i zrównoważonego
rozwoju cywilizacyjnego oraz gospodarczego kraju,
stworzenie warunków do wzrostu dobrobytu
społeczeństwa, do rozwoju nauki i techniki oraz do
należytej ochrony dziedzictwa narodowego i
tożsamości narodowej, a także środowiska
naturalnego.

III.

Inne istotne interesy narodowe Polski-

związane są z dążeniem do zapewnienia silnej
pozycji międzynarodowej państwa oraz możliwości
skutecznego promowania polskich interesów na
arenie międzynarodowej.

Obecnie Polska jest krajem demokratycznym i

suwerennym. Z punktu widzenia zintegrowanego
bezpieczeństwa najistotniejszym jest członkostwo w
Sojuszu Północnoatlantyckim oraz w Unii
Europejskiej. Dzięki temu Polska jest częścią
zachodniej demokracji, a członkostwo w tych
organizacjach umożliwia współpracę z krajami
partnerskimi w oparciu o wspólne wartości.
Współczesne interesy narodowe i cele strategiczne
w dziedzinie bezpieczeństwa zdefiniowane są w
„Strategii bezpieczeństwa narodowego
Rzeczpospolitej Polskiej” z 2007 roku. Interesy
narodowe podzielono na żywotne, ważne i inne
istotne.

Podsumowanie:

Interesy narodowe podzielono na żywotne,
ważne i inne istotne. Interesy stanowią punkt
wyjścia do określenia celów strategicznych w
dziedzinie bezpieczeństwa. Najogólniej rzecz biorąc
cele strategiczne w dziedzinie bezpieczeństwa to
nic innego, jak zoperacjonalizowane interesy.
Nadrzędnym celem strategicznym w dziedzinie
bezpieczeństwa, za którego realizację odpowiadają
organy państwa odpowiedzialne za bezpieczeństwo
narodowe, jest i będzie zapewnienie korzystnych
warunków dla realizacji wszystkich interesów
narodowych.

III. CELE
STRATEGICZNE
POLSKI

nadrzędnym celem strategicznym

Rzeczypospolitej Polskiej jest

zapewnienie korzystnych i

bezpiecznych warunków realizacji

interesów narodowych poprzez

eliminację zewnętrznych i

wewnętrznych zagrożeń,

redukowanie ryzyka oraz

odpowiednie oszacowanie

podejmowanych wyzwań i umiejętne

wykorzystywanie pojawiających się

szans.



życia narodu, jego organizacji zapewnienie

niepodległości i nienaruszalności terytorialnej
Rzeczypospolitej Polskiej oraz suwerenności w
decydowaniu o wewnętrznych sprawach oraz
ustroju państwa;



stworzenie warunków rozwoju cywilizacyjnego

i gospodarczego, decydujących o możliwościach
działania narodu i państwa;



zapewnienie możliwości korzystania przez

obywateli z konstytucyjnych

Główne cele strategiczne:



wolności, praw człowieka i obywatela oraz stworzenie

bezpiecznych warunków do godziwego życia obywateli i
rozwoju całego narodu, w wymiarze materialnym i
duchowym;



zapewnienie możliwości aktywnego kształtowania

stosunków w otoczeniu międzynarodowym i zdolności
skutecznego działania poprzez obronę interesów
narodowych i promowanie wizerunku wiarygodnego
uczestnika stosunków międzynarodowych, a także
realizowanie zobowiązań sojuszniczych, stanowiących o
wiarygodności Polski;



zapewnienie bezpieczeństwa, ochrony i opieki nad

obywatelami polskimi przebywającymi poza granicami
kraju;



promowanie polskiej gospodarki i wspieranie polskich

przedsiębiorców oraz budowanie prestiżu Polski w
otoczeniu międzynarodowym;



zapewnienie poczucia bezpieczeństwa prawnego

obywateli Rzeczypospolitej Polskiej;



ochrona duchowego i materialnego dziedzictwa

narodowego (bogactwa naturalne, majątek indywidualny
obywateli i zbiorowy majątek narodowy) oraz
zapewnienie możliwości jego bezpiecznego rozwoju we
wszystkich sferach aktywności narodowej, w tym
zwłaszcza ekonomicznej, społecznej i intelektualnej;



zapewnienie ochrony środowiska naturalnego i ochrony

przed skutkami klęsk żywiołowych, a także katastrof
spowodowanych poprzez działalność człowieka;



zapewnienie szerokiego dostępu do informacji,

podniesienie poziomu edukacji narodowej oraz
stworzenie silnego zaplecza naukowo-badawczego,
połączonego z potencjałem wytwórczym, poprawiającym
konkurencyjność gospodarki.

Nadrzędnym celem strategicznym Rzeczypospolitej

Polskiej jest zapewnienie korzystnych i

bezpiecznych warunków realizacji interesów

narodowych poprzez eliminację zewnętrznych i

wewnętrznych zagrożeń, redukowanie ryzyka oraz

odpowiednie oszacowanie podejmowanych wyzwań

i umiejętne wykorzystywanie pojawiających się

szans.

Wśród wymienionych celów strategicznych w

pierwszej kolejności mówi się o „zapewnieniu

suwerenności w decydowaniu o wewnętrznych

sprawach życia narodu, jego organizacji oraz ustroju

państwa”. Jest to cel oddający pewne, niekiedy

skrywane, obawy przed uszczerbkiem suwerenności

w państwie, które dopiero co ją odzyskało,

zawierający obawy przed ingerencją zwłaszcza Unii

Europejskiej w nasze prawodawstwo. W strategii nie

powinno się podkreślać naszych obaw i lęków, lecz

prezentować nastawienie pozytywne, odważnie

opowiadające się za taką czy inną ewolucją

organizacji, do których należymy. Powinniśmy - inni

partnerzy tego od nas oczekują – jasno i dobitnie

formułować postulaty, jakiej chcemy Unii, jakiego

chcemy NATO. Takich elementów strategia

bezpieczeństwa z 2007 roku właściwie nie zawiera.

Przy określaniu celów strategicznych można

wskazać na inne jeszcze niejasności.

Słusznie wskazuje się na konieczność

stworzenia warunków rozwoju

cywilizacyjnego i gospodarczego, lecz nie

ma konkretnych ustaleń o jakie warunki

chodzi, jakie są w tej dziedzinie nasze

priorytety. Nie wyjaśnia się też, na czym

miałoby polegać aktywne kształtowanie

stosunków w otoczeniu międzynarodowym.

Należałoby dokładniej określić aktywność w

naszym otoczeniu, na przykład jak układać

polskie relacje z Rosją, Ukrainą czy

Białorusią.

Reasumując analizę współczesnych interesów

narodowych i celów strategicznych w dziedzinie

bezpieczeństwa należy podkreślić, że chociaż ustalenia

zawarte w „Strategii bezpieczeństwa narodowego RP” z

2007 r. są w dużej mierze słuszne, to zawierają również

pewne niedopowiedzenia, obawy oraz zachowawcze

ustalenia. Jesteśmy krajem sukcesu transformacji

ustrojowej. To stwierdzenie powinno owocować

konstruktywnym i odważnym podejściem do

rzeczywistości. Możemy być dumni ze swoich osiągnięć i

z wiarą we własne siły stawiać sobie nowe, ambitne cele.

W strategii bezpieczeństwa ważne jest określenie świata,
nie tylko jakim jest, ale również o jaki się staramy. Ważne

jest nastawienie kreatywne, prorozwojowe, a nie

zachowawcze. Jasne i wyraźne określenie interesów

narodowych i wynikających z nich celów strategicznych

ma nam w tym pomagać. Dlatego niezbędne jest

zweryfikowanie i zredefiniowanie interesów narodowych i

celów strategicznych w dziedzinie bezpieczeństwa na

najbliższe dwie dekady.

Warto też zaznaczyć, że w typologii celów strategicznych

w dziedzinie bezpieczeństwa można dodatkowo

uwzględnić fakt, że bezpieczeństwo realizuje się w

dwóch obszarach: stosunków zewnętrznych

(bezpieczeństwo zewnętrzne) i  stosunków

wewnętrznych (bezpieczeństwo wewnętrzne). W 

każdym z tych obszarów można z kolei zidentyfikować

dwa rodzaje aktywności w imię interesów narodowych:

wzmacnianie tego, co korzystne dla bezpieczeństwa

(pozytywne stosunki z innymi podmiotami, silne własne

strony) oraz przeciwdziałanie wszystkiemu co

niekorzystne (negatywne zjawiska międzynarodowe

i słabości własne). Dlatego w bardziej szczegółowych

analizach pomocne może okazać się dodatkowe badanie

czterech typów celów strategicznych w dziedzinie

bezpieczeństwa: promowanie pozytywów w

w środowisku międzynarodowym i wykorzystywanie

wynikających z tego szans; przeciwdziałanie

zagrożeniom i ryzykom zewnętrznym; wzmocnienie

własnej siły oraz eliminowanie własnych słabości.

IV. PODSTAWY
SYSTEMU
BEZPIECZEŃSTWA

NARODOWEGO



Organy kierowania bezpieczeństwem narodowym



Organy dyplomatyczne państwa



Sądy i Trybunały



Organy kontroli państwowej i ochrony prawa



Instytucje bezpieczeństwa wewnętrznego – typu

policyjnego



Siły Zbrojne



Cywilne organy ochrony prawa



Samorząd terytorialny



Korporacje ochrony prawa



Organizacje pozarządowe

Instytucje bezpieczeństwa narodowego :

Organy kierowania bezpieczeństwem narodowym :



Sejm i Senat



Prezydent



Rada Ministrów



Administracja

rządowa w
województwie



Instytucje typu

policyjnego :



Formacje policyjne



Służby specjalne



Służby ochronne



Straże



Służba

dyplomatyczna



Konsulowie



Organy

dyplomatyczne
państwa:

Sądy i Trybunały



Sąd – we współczesnych

demokratycznych
systemach prawnych jest
niezawisłym organem
państwowym, powołanym
do stosowania prawa w
zakresie rozstrzygania
sporów między podmiotami
pozostającymi w sporze, a
także decydowania o
przysługujących
uprawnieniach oraz
dokonywania innych
czynności określonych w
ustawach lub umowach
międzynarodowych.



Trybunał – organ władzy

sądowniczej uprawniony do
sądzenia, rozstrzygania,
ustalania roszczeń lub
sporów – bez względu na
to, czy w jego nazwie
występuje słowo trybunał.



Sąd Najwyższy



Sądy powszechne



Sądy administracyjne



Trybunał Konstytucyjny



Trybunał Stanu



Krajowa Rada Sądownictwa



Sądy Wojskowe



Sąd wyjątkowy ( doraźny)

Organy kontroli państwowej i ochrony
prawa:



Najwyższa Izba Kontroli



Ministerstwo Sprawiedliwości



Prokuratura



Instytut Pamięci Narodowej



Rzecznik Praw Obywatelskich



Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji



Rzecznik Praw Dziecka



Generalny Inspektor Danych Osobowych

Siły Zbrojne :



Wojska Lądowe



Marynarka Wojenna



Siły powietrzne



Wojska Specjalne



Szef Inspektoratu Wsparcia Sił Zbrojnych



Dowódca Operacyjny Sił Zbrojnych



Służba Wywiadu Wojskowego



Służba Kontrwywiadu Wojskowego



Żandarmeria Wojskowa

Samorząd terytorialny :

Samorząd rozumiany jako organizacja mieszkańców
jest przymusową korporacją prawa publicznego
mieszkańców danego obszaru, mających wspólne
interesy i potrzeby publiczne. Ustawodawca
konstytucyjny i zwykły powierza samorządowi
uprawnienie stanowienia prawa miejscowego i
wykonywanie olbrzymiej większości zadań z zakresu
administracji lokalnej (i ewentualnie również
regionalnej, jak to jest w przypadku polskiego
samorządu województwa).



Samorząd województwa



Samorząd powiatowy



Samorząd gminny

Cywilne organy ochrony państwa :



Służby



Inspekcje



Urzędy

Zgodnie z art. 137 ustawy z dnia 21 listopada 1967

r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej
Polskiej (tekst jednolity, Dz.U. 2004, Nr 241, poz. 2416
z późn. zm.) obrona cywilna ma na celu:

ochronę ludności, zakładów pracy i urządzeń
użyteczności publicznej, dóbr kultury;

ratowanie i udzielanie pomocy poszkodowanym w
czasie wojny;

współdziałanie w zwalczaniu klęsk żywiołowych i
zagrożeń środowiska oraz usuwaniu ich skutków.

Korporacje Ochrony Prawa:



Adwokatura



Radcy Prawni



Notariat



Komornicy Sądowi

Konstytucyjna podstawa

systemu bezpieczeństwa

RZECZPOSPOLITA

Art.5

Rzeczpospolita Polska strzeże niepodległości i nienaruszalności swojego
terytorium, zapewnia wolności i prawa człowieka i obywatela oraz
bezpieczeństwo obywateli, strzeże dziedzictwa narodowego oraz zapewnia
ochronę środowiska ,kierując się zasadą zrównoważonego rozwoju .

Art.26

1. Siły zbrojne Rzeczypospolitej Polskiej służą ochronie niepodległości
państwa i niepodzielności jego terytorium oraz zapewnieniu bezpieczeństwa i
nienaruszalności jego granic .

2. Siły Zbrojne zachowują neutralność w sprawach politycznych oraz
podlegają cywilnej i demokratycznej kontroli.

Art. 85

1. Obowiązkiem obywatela polskiego jest obrona Ojczyzny.

2. Zakres obowiązku służby wojskowej określa ustawa.

3. Obywatel, któremu przekonania religijne lub wyznawane zasady
moralne nie pozwalają na odbywanie służby wojskowej, może być obowiązany
do służby zastępczej na zasadach określonych w ustawie .

(ROZDZIAŁ II. WOLNOŚCI, PRAWA I OBOWIĄZKI CZŁOWIEKA I OBYWATELA)

SEJM I SENAT

Art.116

1. Sejm decyduje w imieniu Rzeczypospolitej Polskiej o stanie
wojny i o zawarciu pokoju.

2. Sejm może podjąć uchwałę o stanie wojny jedynie w razie
zbrojnej napaści na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub gdy z
umów międzynarodowych wynika zobowiązanie do wspólnej obrony
przeciwko agresji. Jeżeli Sejm nie może się zebrać na posiedzenie, o
stanie wojny postanawia Prezydent Rzeczypospolitej .

Art. 117

Zasady użycia Sił Zbrojnych poza granicami Rzeczypospolitej
Polskiej określa ratyfikowana umowa międzynarodowa lub ustawa.
Zasady pobytu obcych wojsk na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i
zasady przemieszczania się ich przez to terytorium określają
ratyfikowane umowy międzynarodowe lub ustawy .

PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ

POLSKIEJ

Art.126

1. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej jest najwyższym przedstawicielem
Rzeczypospolitej Polskiej i gwarantem ciągłości władzy państwowej.

2. Prezydent Rzeczypospolitej czuwa nad przestrzeganiem Konstytucji, stoi
na straży suwerenności i bezpieczeństwa państwa oraz nienaruszalności i
niepodzielności jego terytorium.

Art.134

1. Prezydent Rzeczypospolitej jest najwyższym zwierzchnikiem Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej.
2. W czasie pokoju Prezydent Rzeczypospolitej sprawuje zwierzchnictwo nad Siłami Zbrojnymi za pośrednictwem Ministra Obrony Narodowej.
3. Prezydent Rzeczypospolitej mianuje Szefa Sztabu Generalnego i dowódców rodzajów Sił Zbrojnych na czas określony. Czas trwania kadencji, tryb i warunki odwołania przed jej upływem określa ustawa.
4. Na czas wojny Prezydent Rzeczpospolitej, na wniosek Prezesa Rady Ministrów, mianuje Naczelnego Dowódcę Sił Zbrojnych .W tym samym trybie może on Naczelnego Dowódcę Sił Zbrojnych odwołać. Kompetencje Naczelnego Dowódcy Sił Zbrojnych i zasady jego podległości konstytucyjnym organom Rzeczypospolitej Polskiej określa ustawa.
5. Prezydent Rzeczypospolitej, na wniosek Ministra Obrony Narodowej, nadaje określone w ustawach stopnie wojskowe.

6. Kompetencje Prezydenta Rzeczypospolitej związane ze zwierzchnictwem nad Siłami Zbrojnymi, szczegółowo określa ustawa.

Art. 135

Organem doradczym Prezydenta Rzeczypospolitej w
zakresie wewnętrznego i zewnętrznego bezpieczeństwa
państwa jest Rada Bezpieczeństwa Narodowego.

Art.136

W razie bezpośredniego, zewnętrznego zagrożenia
państwa Prezydent Rzeczypospolitej, na wniosek Prezesa Rady
Ministrów, zarządza powszechną lub częściową mobilizacje i
użycie Sił Zbrojnych do obrony Rzeczypospolitej Polskiej.

Art. 141

1. W sprawach szczególnej wagi Prezydent
Rzeczypospolitej może zwołać Radę Gabinetową . Radę
Gabinetową tworzy Rada Ministrów obradująca pod
przewodnictwem prezydenta Rzeczypospolitej .

2. Radzie Gabinetowej nie przysługują kompetencje Rady
Ministrów.

RADA MINISTRÓW I ADMINISTRACJA

RZĄDOWA

Art.146

1. Rada Ministrów prowadzi politykę wewnętrzną i zagraniczną
Rzeczypospolitej Polskiej.

2. Do Rady Ministrów należą sprawy polityki państwa nie
zastrzeżone dla innych organów państwowych i samorządu
terytorialnego.

3. W zakresie i na zasadach określonych w Konstytucji i ustawach
Rada Ministrów w szczególności :

7) zapewnia bezpieczeństwo wewnętrzne państwa oraz porządek
publiczny,

8) zapewnia bezpieczeństwo zewnętrzne państwa,

9) sprawuje ogólne kierownictwo w dziedzinie stosunków z
innymi państwami i organizacjami międzynarodowymi,

11) sprawuje ogólne kierownictwo w dziedzinie obronności kraju
oraz określa corocznie liczbę obywateli powoływanych do czynnej
służby wojskowej

STANY NADZWYCZAJNE

Art. 228

1. W sytuacjach szczególnych zagrożeń, jeżeli zwykłe
środki konstytucyjne są niewystarczające, może zostać
wprowadzony odpowiedni stan nadzwyczajny: stan wojenny,
stan wyjątkowy lub stan klęski żywiołowej.

Art. 229

W razie zewnętrznego zagrożenia państwa, zbrojnej
napaści na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej lub gdy z
umowy międzynarodowej wynika zobowiązanie do wspólnej
obrony przeciwko agresji, Prezydent Rzeczypospolitej na
wniosek Rady Ministrów może wprowadzić stan wojenny na
części albo na całym terytorium państwa.

Art. 230.

W razie zagrożenia konstytucyjnego ustroju państwa, bezpieczeństwa obywateli lub porządku publicznego, Prezydent Rzeczypospolitej na wniosek Rady Ministrów może wprowadzić, na czas oznaczony, nie dłuższy niż 90 dni, stan wyjątkowy na części albo na całym terytorium państwa. Przedłużenie stanu wyjątkowego może nastąpić tylko raz, za zgodą Sejmu i na czas nie dłuższy niż 60 dni.

Art. 231.

Rozporządzenie o wprowadzeniu stanu wojennego lub wyjątkowego Prezydent Rzeczypospolitej przedstawia Sejmowi w ciągu 48 godzin od podpisania rozporządzenia. Sejm niezwłocznie rozpatruje rozporządzenie Prezydenta Rzeczypospolitej. Sejm może je uchylić bezwzględną większością głosów w obecności co najmniej połowy ustawowej liczby posłów.

Art. 232.

W celu zapobieżenia skutkom katastrof naturalnych lub awarii technicznych noszących znamiona klęski żywiołowej oraz w celu ich usunięcia Rada Ministrów

może wprowadzić na czas oznaczony, nie dłuższy niż 30 dni, stan klęski żywiołowej na części albo na całym terytorium państwa. Przedłużenie tego stanu może nastąpić za zgodą Sejmu.

Dziękujemy za

uwagę 