SYSTEM SZKOLNY W POLSCE
-STAN I PERSPEKTYWY
REFORMY, SKUTKI I
KIERUNKI PRZEMIAN
Sulecka Emilia
Wiewiórka Karolina
Wilary Magdalena
Zychla Aneta
Tworzenie systemu
edukacyjnego w Polsce
Po odzyskaniu niepodległości w
1918 r.
Po II wojnie światowej w okresie
Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej
Po transformacji ustrojowej 1989 r.
System szkolny po odzyskaniu
niepodległości
Różne systemy szkolne, odziedziczone
po zaborach
Dekret o obowiązku szkolnym z 7
lutego 1919 r.
„Ustawa jędrzejewiczowska”:
przedszkole, siedmioletnia szkoła
powszechna, czteroletnie gimnazjum
ogólnokształcące lub zawodowe,
dwuletnie liceum ogólnokształcące lub
trzyletnie zawodowe
System szkolny po II wojnie
światowej
Manifest do Narodu Polskiego z 22 lipca
1944 r.
Ustawa o rozwoju systemu oświaty i
wychowania uchwalona przez Sejm 15
lipca 1961 r.
Obowiązek szkolny realizowała
ośmioletnia szkoła podstawowa. Po niej
do wyboru: zasadnicze szkoły zawodowe,
szkoły przysposobienia rolniczego, szkoły
średnie-ogólnokształcące i technika.
System szkolny po 1989
r.
Odrzucenie ustroju i ideologii
komunistycznej
Korekty w obowiązującym prawie
szkolnym: wprowadzono nauczanie religii
do szkół, umożliwiono wdrażanie
autorskich programów nauczania,
stworzono prawne możliwości zakładania
wyznaniowych, społecznych i prywatnych
szkół wszystkich szczebli
1 września 1999- generalna reforma
systemu edukacji
Nowy ustrój szkolny
Nowelizacja ustawy o systemie oświaty w
lipcu 1998r wprowadza nowy ustrój szkolny
w ramach którego:
Przedłużono jednolitą edukację do lat 16;
Przesunięto
o
rok
decyzję
o
zróżnicowaniu dalszego kształcenia;
Wprowadzono nowy typ szkół, których
cykl kształcenia został dostosowany do
faz rozwoju oraz specyficznych potrzeb
uczniów;
Nowy typ szkół
Sześcioletnie szkoły podstawowe- wewnętrzny podział na dwa
cykle dydaktyczne: nauczani zintegrowane w klasach 1-3 i
nauczanie blokowe w klasach 4-6;
Trzyletnie gimnazja- wydłużające o rok dotychczasowe
powszechne i obowiązkowe kształcenie ogólnokształcące;
Trzyletnie licea profilowane- realizujące kanon kształcenia
ogólnego wspólny dla wszystkich uczniów oraz kształcenie w
danym profilu;
Dwuletnie
szkoły
zawodowe-
umożliwiające
swoim
absolwentom uzyskanie tytułu robotnika wykwalifikowanego lub
pracownika o równorzędnych kwalifikacjach;
Dwu- trzy- lub czterosemestralne policealne szkoły
zawodowe- umożliwiające maturzystom zdobycie kwalifikacji w
konkretnym zawodzie na poziomie technika lub równorzędnym;
Dwuletnie licea uzupełniające- adresowane do absolwentów
szkół zawodowych, którzy zamierzają kontynuować edukację i
uzyskać wykształcenie średnie.
Patronat nowych szkół
W myśl ustawy z 1 stycznia 1999r kuratoria
oświaty przestały być organem prowadzącym dla
placówek oświatowych, a kontrolę obowiązku
szkolnego sprawuje dyrektor szkoły;
Wszystkie publiczne przedszkola są zakładane i
prowadzone przez samorządy gminne;
Powiaty otrzymują subwencje w zakresie
zakładania i prowadzenia szkół i gimnazjów
specjalnych, szkół ponadgimnazjalnych, szkół
mistrzostwa sportowego i o profilu sportowym,
artystycznym
I
i
II
stopnia,
poradni
psychologiczno-
pedagogicznej
i
specjalistycznych,
placówek
opiekuńczo-
wychowawczych;
Samorządy wojewódzkie w ramach własnych
zadań oświatowych mogą prowadzić szkoły o
zasięgu regionalnym lub ogólnopolskim.
Pomiar osiągnięć szkolnych
uczniów
Z dniem 1 stycznia 1999r utworzenie
Centralnej Komisji Egzaminacyjnej
oraz
okręgowych
komisji
egzaminacyjnych;
Wprowadzenie nowej formy egzaminu
dojrzałości;
Wprowadzenie
egzaminu
preorientującego
na
koniec
gimnazjum,
a
także
szkoły
podstawowej.
„REFORMA
SZKOŁY,
CZYLI BUSOLA NA
DNIE”
A. Nalaskowski, Widnokręgi Edukacji
Dwie drogi reformy edukacji
I.
Kopiowanie rozwiązań systemów
zachodnich
II.
Podjęcie wysiłku własnych, autorskich
rozwiązań
Grupy
reformatorów
I.
Urzędnicy
II.
Naukowcy
III.
Uczniowie
IV.
Pedagodzy alternatywni
Warunki Reform
I.
Oświata i wykształcenie nie są
tylko prywatną sprawą obywatela
II.
Edukacja ma charakter narodowy
III.
Reforma powinna trafić na
przygotowany grunt
IV.
Każdy typ placówki należy
traktować jako odrębny
Edukacja seksualna
Grupa „Ponton” przeprowadziła
badania nt. rzetelności informacji
na zajęciach z „Przygotowania do
życia w rodzinie” wśród 637
uczniów.
38,30%
39,60%
22,10%
Edukacja seksualna na róznych poziomach szkoły
podstawowka
gimnazjum
liceum
24,10%
8,00%
13,90%
9,50%
13,10%
5,80%
25,60%
Osoby, które prowadzą WDŻ w szkole
katechetka
nauczycielka
polskiego
nauczycielka biologii
nauczycielka
WOS/Historii
pedagog
osoby z firmy
farmaceutycznej
Inne
24,00%
14,26%
21,74%
7,30%
12,00%
20,70%
Tematy poruszane na zajęciach z WDŻ
Budowa ciała swojej płci
Budowa ciała płci przeciwnej
Wiedza o dojrzewaniu
Wiedza na temat gigieny
intymnej
Informacje o seksualności
Wiedza o antykoncepcji
73,8
26,2
Czy zajęcia były organizowane w trakcie godzin lekcyjnych?
Zajęcia były przed
lub po lekcjach
Zajęcia były w
trakcie lekcji
„Pięciolatki w szkole”
Minusy wcześniejszego pójścia do szkoły przedstawione
przez rodziców:
Pierwszoklasiści przerabiają ten sam materiał co klasa „0”, tylko szybciej i już w
formie obowiązku, nie zabawy,
Zarówno dla dziecka jak i dla nas, ogromne zmiany i większe poświęceniu czasu na
naukę z dzieckiem,
Wcześniejsze wydatki na książki i przybory szkolne,
Ryzyko iż dziecko nie jest gotowe na taki skok oraz, że sobie nie poradzi, co może
mu zaszkodzić,
Zajęcia w przedszkolu trwają 8 godzin, szkoła ma różny plan lekcji, co utrudnia nam
rodzicom spokojną pracę, gdyż musimy się podporządkować pod plan lekcji dziecka
(czasami zajęcia trwają 3 godziny, co wtedy z dziećmi?),
W przedszkolu dzieci są pilnowane z jedzeniem, higieną itp. w szkole zaś jest zdane
samo na siebie. Rodzice nie są więc pewni czy ich 6 latek nie chodzi głodny i
brudny,
Dokuczanie przez starsze dzieci.
O rok mniej swobodnej zabawy i beztroskiego życia
Plusy wcześniejszego pójścia do
szkoły przedstawione przez rodziców:
Wcześniejsze zdobycie wiedzy i możliwości
zdobycia osiągnięć w przyszłości,
W przypadku dzieci zdolnych oraz rozwijających się
szybciej od rówieśników, prawidłowy rozwój ,
Szybsze usamodzielnienie i nauka
odpowiedzialności,
Szybsza nauka nawiązywania kontaktów i pracy w
zespole.