Szkolenie i doskonalenie
zawodowe pracowników
Zarządzanie zasobami ludzkimi.
W czasach stale zwiększającej się konkurencji rynkowej
każda organizacja, która chce zapewnić sobie dynamiczny
rozwój, musi dbać o doskonalenie swoich pracowników.
Warunkiem utrzymania się na rynku i bycia konkurencyjnym
jest posiadanie dobrze przygotowanego i umotywowanego
personelu, który elastycznie potrafi reagować na zmiany
zachodzące w otoczeniu. Istotą szkolenia jest umożliwienie
pracownikowi
podwyższenia
swoich
kompetencji,
wykorzystywanych później w trakcie pracy dla organizacji tak,
aby mogła ona korzystać ze swoich wewnętrznych zasobów
personalnych .
Ujęcie definicyjne
W literaturze przedmiotu różni autorzy zajmujący się
tematem zarządzania zasobami ludzkimi w różny sposób
definiują pojęcia szkolenie oraz doskonalenie zawodowe.
Warto zwrócić uwagę na fakt, że bardzo często niektórzy
autorzy terminy te stosują zamiennie inni z kolei traktują je
jak dwa zupełnie różne terminy. W książce pt ”Zarządzanie
zasobami
ludzkimi.
Kompetencje.
Nowe
trendy.
Efektywność.” Autorstwa Ryszarda Walkowiaka możemy
odnaleźć następujące definicje:
-„ szkolenie zawodowe to celowe i zaplanowane działanie
zmierzające do nabycia nowych lub podniesienia na wyższy
poziom już posiadanych kompetencji, niezbędnych do
efektywniejszej pracy na aktualnie zajmowanym stanowisku
pracy,
- doskonalenie zawodowe to celowe i zaplanowane działania
zmierzające do nabycia nowych kompetencji, które w
przyszłości pozwolą efektywnie wykonywać nowe zadania”.
-
Przedstawione wyżej definicje różnią się perspektywą
czasową, z kolei jednakowy jest ich przedmiot rozważań
oraz cel działania. Przedmiotem badań są kompetencje, z
kolei celem jest ich rozwój. Eksploracja kompetencji
wspomaga procesy szkoleniowe zwłaszcza w fazie
rozpoznawania
potrzeb
oraz
projektowania
treści
szkoleniowych. Konfrontując ze sobą stan kompetencji
przed i po szkoleniu można ocenić poziom efektywności
przeprowadzonego szkolenia. Poniżej przedstawiony został
proces doskonalenia kompetencji.
Zasoby ludzkie danej organizacji kreują przede wszystkim
do tej pory zatrudnieni pracownicy. Potencjał ten jest
wspomagany nowo zatrudnianymi pracownikami z właściwym
przygotowaniem zawodowym oraz absolwentami różnego typu
i rodzaju szkół. Każdy z nich po przez pełnienie przypisanej
mu funkcji uczestniczy w podziale pracy. Niemniej jednak
zmiany jakie występują w wewnętrznej organizacji pracy
stwarzają konieczność zdobywania nowych kompetencji,
między innymi właśnie po przez uczestnictwo w szkoleniach.
Mogą być to szkolenia wewnętrzne, które są organizowane
własnymi siłami organizacji lub też szkolenia zewnętrzne,
które są przeprowadzane przez konkretne instytucje
szkoleniowe, szkoły oraz uczelnie wyższe
Dwa podejścia czyli trener zewnętrzny i
wewnętrzny
Nie każdą firmę stać na zatrudnienie własnych
szkoleniowców. Przeważnie dysponują nimi duże
organizacje, zaś małe i średnie firmy korzystają z
trenerów zewnętrznych. Często duże przedsiębiorstwa,
które podchodzą do doskonalenia kadr w sposób
strategiczny, współpracują z instytucjami szkoleniowymi
realizującymi wieloletnie programy szkoleń. Czy lepszy
dla firmy jest trener wewnętrzny czy zewnętrzny? Oba
rozwiązania mają swoje zalety i wady.
Trener wewnętrzny
Trener
wewnętrzny
realizuje
zwykle
podstawowe,
powtarzalne
szkolenia,
mające
na
celu
utrzymanie
wymaganych standardów pracy. Możemy tu sobie wyobrazić
dużą firmę telekomunikacyjną, której zależy na takim samym
standardzie obsługi klienta w całym kraju, dlatego zatrudnia
własny zespół trenerów. Tacy szkoleniowcy mają silne
zaplecze merytoryczne w swojej organizacji, znają dobrze
branżę i specyfikę działalności firmy. Ściśle współpracują z
zarządem i szefami działów oraz wykazują sporą elastyczność
w
planowaniu
i
realizacji
działań
szkoleniowych.
Funkcjonując
wewnątrz
organizacji
i
wielokrotnie
powtarzając te same szkolenia, są jednak mniej obiektywni w
ocenie potrzeb szkoleniowych i czasem popadają w rutynę.
Trener zewnętrzny
Trener zewnętrzny zdobywa doświadczenie podczas szkoleń w
różnych firmach,
reprezentujących odmienne branże i odmienną kulturę
organizacyjną. Musi więc stale rozwijać swoje kompetencje, aby
spełniać oczekiwania wszystkich klientów. Dzięki temu zdobywa
unikatowe doświadczenie i wzbogaca swój warsztat o wyjątkowe
studia przypadków. Ponieważ nie ma tu zależności służbowej od
kierownictwa firmy klienta, jest postrzegany jako osoba
obiektywna i szybciej zdobywa zaufanie uczestników szkolenia.
Towarzyszy jednak personelowi firmy tylko w ograniczonym
czasie i ma mniejszy wpływ na wdrożenie w życie zdobytych
podczas szkolenia umiejętności.
Szczególnie przydatne może okazać się połączenie
doświadczenia obu szkoleniowców. Trenerzy wewnętrzni
dobrze znają swoją organizację, więc warto wykorzystać ich
spostrzeżenia dotyczące jej możliwości i ograniczeń. Z kolei
trenerzy zewnętrzni dysponują szerszym spojrzeniem na firmę i
otoczenie, w którym funkcjonuje. Podczas badania potrzeb
szkoleniowych opinie obu specjalistów uzupełniają się, tworząc
efekt synergii w obszarze doskonalenia kadr.
3 rodzaje szkoleń
•
szkolenia
przygotowujące
i
wprowadzające do pracy zawodowej,
• szkolenia dostosowawcze,
• szkolenie zmieniające profil zasobów
ludzkich
Szkolenie przygotowujące i
wprowadzające do pracy
Głównym celem takiego szkolenia jest wyposażenie nowo
zatrudnionego pracownika w specyficzne elementy wiedzy
fachowej oraz zachować, których nie można uzyskać w
pozazakładowych instytucjach systemu edukacji. Ten rodzaj
szkoleń odnosi się również do przyzakładowych szkół
zawodowych o ile przedsiębiorstwo takowe posiada.
Szkolenie dostosowawcze
Szkolenie to polega przede wszystkim na zwiększaniu i
pogłębianiu istniejących już elementów wiedzy zawodowej,
umiejętności
oraz
postaw
pracowniczych
w
celu
dopasowania ich do zmienionych wymagań na zajmowanym
przez danego pracownika stanowisku pracy lub też w celu
objęcia przez pracownika innego stanowiska pracy.
Przesłanką ograniczającą obszar stosowania tego rodzaju
szkolenia zawodowego to potencjalne możliwości rozwoju
konkretnego pracownika oraz jego stopień gotowości do
uczestnictwa w planowanym szkoleniu.
Szkolenie zmieniające profil zasobów
ludzkich.
Szkolenie to można nazwać również mianem
przekwalifikowania
zawodowego.
Pracownik
po
ukończeniu takiego szkolenia uzyskuje nowy zawód lub
nową specjalizację zawodową. Taki rodzaj szkoleń
najczęściej jest wykorzystywana w sytuacji gwałtownych i
radykalnych zmian strukturalnych w przedsiębiorstwie,
które pociągają za sobą likwidacje pewnych miejsc pracy i
powstawanie w ich miejsce nowych. Przekwalifikowanie
stosowane jest również wobec osób, które po raz kolejny
podejmują pracę pod dłuższej przerwie zawodowej.
Etapy przygotowania szkolenia
Odpowiednie
przygotowanie
szkolenia
narzuca
konieczność zaprojektowania tak zwanego algorytmu, czyli
sprecyzowania i opisania kolejnych etapów postępowania.
Wzór algorytmu wygląda następująco:
Zbieranie informacji
Analiza faktów
Id
e
n
ty
fi
k
a
cj
a
p
o
tr
ze
b
Koszty szkolenia
Opracowanie planu i
programu oraz materiałów
szkoleniowych
Organizacja i realizacja kursu
Ocena szkolenia ( zmiany
organizacyjne i programowe)
Pierwsze dwa etapy według przedstawionego
algorytmu to w głównej mierze zbieranie informacji oraz
analiza faktów. Opisane zostały one jako identyfikacja
potrzeb. Badając sytuację problemową należy odnieść ją
do kilku istotnych obszarów do których zaliczamy :
- stanowisko pracy,
- grupę pracowników,
- niezbędną zawartość programu szkolenia,
- korzyści i koszty.
Kolejny etap przygotowania szkolenia to określenie
zarysu programowego szkolenia oraz szacunkowa analiza
korzyści oraz kosztów. Wstępne wyliczenie kosztów powinno
być odnoszone do liczebności grupy pracowników, którzy
mają uczestniczyć w szkoleniu. Jeśli tematyka szkoleniowa
obejmuje obecnie i przyszłościowo małą grupę , to należy
rozważyć
możliwość
„kupienia”
szkolenia
od
wyspecjalizowanych instytucji szkoleniowych.
Następny etap po oszacowaniu kosztów to opracowanie
planu i programu nauczania. Według R. Walkowiaka plan i
program taki powinien być rozumiany jako
-„ plan nauczania- to wykaz przedmiotów „ zagadnień” i siatka
godzina,
- program nauczania- to treści szczegółowe odnoszące się do
poszczególnych przedmiotów ( zagadnień)”.
Należy pamiętać, że zanim nastąpi opracowanie planu i
programu nauczania należy również wytyczyć cele szkolenia.
Powinien
zostać
sformułowany
cel
główny,
cele
poszczególnych modułów (bloków treściowych) oraz cele
poszczególnych tematów. Im precyzyjniej zostaną opisane
cele, tym staranniej będzie można kontrolować przebieg
szkolenia. Cele powinny przedstawiać rodzaje żądań, do
wykonania, których pracownicy będą gotowi po ukończeniu
danego
szkolenia,
oraz
rodzaje
efektów,
jakie
przedsiębiorstwo uzyska.
Po wytyczeniu celów oraz opracowaniu planu oraz
programu nauczania można przejść do kolejnego etapu
jakim jest opracowanie materiałów szkoleniowych. Powinno
ono obejmować: opis szkolenia oraz materiały
dydaktyczne.
Opis
szkolenia
powinien
zawierać
następujące informację:
-„ cel kształcenia,
- sylwetkę kandydata ( poziom wymaganych „wejściowych „
kompetencji),
- sylwetkę absolwenta ( określenie kompetencji po
ukończeniu szkolenia),
- założenia organizacyjne,
- plan nauczania,
- program nauczania,
- wykaz środków dydaktycznych,
- ogólne wskazówki metodyczne,
- terminy szkolenia,
- nazwiska organizatorów oraz wykładowców” .
Do materiałów dydaktycznych z kolei należy zaliczyć:
- skrypty,
- podręczniki,
- regulaminy,
- normy,
- oraz inną literaturę uzupełniającą.”
Należy zwrócić również uwagę na fakt, że przygotowując
szkolenie należy wziąć pod uwagę również szereg wszystkich
innych zmiennych jakie mogą mieć wpływ na działanie
procesu szkolenia. Do takich zmiennych można zaliczyć:
-„ zasoby ludzkie (wykładowcy, słuchacze, organizatorzy
szkoleń, personel pomocniczy),
- zasoby materialne i niematerialne (sale wykładowe,
laboratoria specjalistyczne, pomoce dydaktyczne, skrypty,
książki, instrukcje, baza hotelowa, wyżywienie),
- stosowane metody, formy i zasady dydaktyczne” .
Wszystkie przedstawione zmienne są ważne, jednak
kompetencje i kwalifikacje merytoryczne i pedagogiczne
prowadzących szkolenia wydają się być najważniejsze.
Każdy trener podczas prowadzenia szkolenia pełni 4
zasadnicze funkcję kierownicze. Po pierwsze planuje
nieodzowne do przeprowadzenia szkolenia zasoby, po
drugie organizuje przebieg zajęć, po trzecie motywuje
uczestników i po czwarte kontroluje efekty szkolenia.
Biorąc pod uwagę te funkcję, bez wątpienia należy
stwierdzić,
że
osoba
taka
powinna
być
dobrze
przygotowanym specjalistą w danej dziedzinie. Ponadto
trener powinien znać metody oraz zasady nauczania jak
również
formy
dydaktyczne.
Praktycy
prowadzący
szkolenia najczęściej łączą metody, techniki i formy
dydaktyczne .
Rodzaje najczęściej stosowanych technik ( metod, form)
szkolenia.
Grupowe techniki szkolenia
Indywidualne techniki szkolenia
Udział w pracach projektowych
Coaching
Grupowe formy pracy
Konsultacje z przełozonym
Seminaria
Zadania zlecone
Konferencje
Specjalistyczny instruktarz
Gra rol
Zastępstwa na stanowiskach
pracy
Metoda sytuacyjna
Rotacja na stanowiskach pracy
Analiza przypadków( w grupach)
Wykłady
Trening grupowy
Zaprogramowany instruktaż
Analiza przypadków
( indywidualna)
Prace pisemne
Studia zaoczne
Ostatnim etapem tworzenia algorytmu szkolenia jest jego
kompleksowa ocena. Powinna ona obejmować w szczególności :
- „ wyniki szkolenia czyli efektywność i przydatność wiedzy i
umiejętności na stanowiskach pracy oraz
- analizę dokumentacji pedagogicznej czyli ocenę bazy
technicznej i warunków socjalno- bytowych.”
Rzetelnej oceny można dokonać na czterech poziomach według
Kirckpatrcika:
„Poziom 1- poziom reakcji- dokonywanie oceny przebiegu
szkolenia (między innymi prowadzący zajęcia, jakość materiałów,
czasu i terminu, bazy dydaktyczo-socjalnej oraz stopnia spełnienia
oczekiwań.
Poziom 2- poziom uczenia się- badanie poziomu przyswojenia
nowych kompetencji.
Poziom3- poziom zachowań - ocenie podlegają zachowania
uczestników szkoleń w miejscu pracy po odbytym szkoleniu).
Poziom4- poziom efektów- dokonywanie oceny efektywności
szkoleń pod kątem korzyści jakie uzyskuje organizacja w
wyniku zrealizowanych szkoleń”.
Skrupulatna i szczegółowa ocena szkolenia pozwala między
innymi na opracowanie wniosków oraz sugestii, które pozwolą
zwiększyć efektywność szkoleń.
Bibliografia:
1. Walkowiak
R.,
Zarządzanie
zasobami
ludzkimi.
Kompetencje. Nowe trendy. Efektywność., Wyd. Dom
Organizatora, Toruń 2007.
2. Kossowska M., Sołtysińska I., Kossowska M., Szkolenia
pracowników a rozwój organizacji, Wyd. Oficyna
Ekonomiczna, Kraków 2002.
3. Pocztowski A., Zarządzanie zasobami ludzkimi. Strategie-
procesy-
metody,
Wyd.
Polskie
Towarzystwo
Ekonomiczne, Warszawa 2008.
4. Garski K., Gontarz J., Smartlink (red), Jak efektywnie
szkolić pracowników, Wyd. Polska Agencja Rozwoju
Przedsiębiorczości, Warszawa 2009.