PODSTAWOW
E POJĘCIA
PEDAGOGIKI
SPECJALNEJ
NORM
A
3 RODZAJE
NORMY:
Kliknij ikonę, aby
dodać obraz
Kliknij ikonę, aby
dodać obraz
NORMA
STATYSTYCZNA
normą jest to,
co jest typowe
dla większości statystycznej
CO W TAKIM WYPADKU Z OSOBAMI
WYBITNIE ZDOLNYMI BĄDŹ
ODWROTNIE?
CZY TAKIE OSOBY SĄ
PATOLOGICZNE?
NORMA KULTUROWA
Normą jest to co jest typowe dla danej
kultury
( czasami sama kultura może nieść
pewne patologie np. systemy
totalitarne, efekt Wertera)
NORMA TEORETYCZNA
Norma stworzona przez różnych
teoretyków
NORMALN
OŚĆ
Kliknij ikonę, aby
dodać obraz
Kliknij ikonę, aby
dodać obraz
NORMALNOŚĆ
„bycie normalnym, zgodnym z normą”
”zdrowie psychiczne i fizyczne”
( słownik Języka Polskiego)
ZDRO
WIE
Kliknij ikonę, aby
dodać obraz
Kliknij ikonę, aby
dodać obraz
ZDROWIE
„brak choroby” – negatywna definicja
pozytywna definicja ZDROWIA to
wskazanie czym charakteryzuje się
człowiek zdrowy
DEFINICJA ZDROWIA WG WHO
(ŚWIATOWEJ ORGANIZACJI ZDROWIA)
Zdrowie to nie tylko całkowity brak
choroby, czy kalectwa, ale także stan
pełnego, fizycznego, umysłowego i
społecznego dobrostanu (dobrego
samopoczucia)
CHORO
BA
Kliknij ikonę, aby
dodać obraz
Kliknij ikonę, aby
dodać obraz
WG WHO
Choroba jest takim stanem organizmu,
kiedy to czujemy się źle, a owego złego
samopoczucia nie można jednak
powiązać
z krótkotrwałym, przejściowym
uwarunkowaniem psychologicznym
lub bytowym, lecz z dolegliwościami
wywołanymi przez zmiany strukturalne
lub zmienioną czynność organizmu.
Przez dolegliwości rozumiemy przy tym
doznania, które są przejawem
nieprawidłowych zmian struktury
organizmu lub zaburzeń regulacji
funkcji narządów
NIEPEŁNOSPRA
WNOŚĆ
NIEPEŁNOSPRAWNOŚĆ
oznacza wszelkie ograniczenie lub brak
– wynikający z uszkodzenia –
możliwości wykonywania czynności na
poziomie uważanym za normalny dla
człowieka
MODELE
NIEPEŁNOSPRAWNOŚCI:
1. MODEL MEDYCZNY –
NIEPEŁNOSPRAWNOŚĆ JAKO
ANORMALNOŚĆ
2. MODEL INTERAKTYWNY –
NIEPEŁNOSPRAWNOŚĆ JAKO
RÓŻNICA
MODEL MEDYCZNY
Mechanizm działania modelu medycznego przejawia się
w formie utartych stereotypów i określeń o zabarwieniu
pejoratywnym. Ludzi, którzy cierpią z powodu choroby
wrodzonej lub nabytej, dotykającej sfery fizycznej lub
psychicznej, model ten spycha na margines życia
społecznego. Odbiera się im możliwość kształcenia i
kariery zawodowej, co nierzadko powoduje zachwianie
poczucia bezpieczeństwa egzystencjalnego i prowadzi
do poczucia nieprzydatności, niespełnienia, pustki
życiowej. W modelu tym często kładzie się nacisk na
potrzebę podejmowania działań charytatywnych i
opiekuńczych w stosunku do osób niepełnosprawnych.
Problemy związane z niepełnosprawnością, postrzeganą
jako odstępstwo od normy, mogą zostać usunięte w
specjalistycznych ośrodkach lub szpitalach.
MODEL INTERAKTYWNY
Model interaktywny jest charakterystyczny dla
krajów, gdzie relacje społeczne opierają się na
koncepcji praw obywatelskich, co szczególnie silne
jest w USA i na Wyspach Brytyjskich. Zgodnie
z tym modelem fakt bycia niepełnosprawnym jest
praktycznie obojętny i w żaden sposób nie
determinuje kolei życia. Osoba niepełnosprawna
staje się niezależnym aktorem w życiu społecznym;
ma dokładnie te same prawa i obowiązki co osoby
pełnosprawne - jest pełnoprawnym i
pełnowartościowym członkiem społeczności.
Usuwanie problemów związanych
z niepełnosprawnością wiąże się z opanowaniem
przez osobę niepełnosprawną nowej funkcji, która
będzie mogła stanowić dla niej podstawę orientacji
w otoczeniu i umożliwi radzenie sobie
z wymaganiami w kolejnych etapach życia, która
pozwoli jej na odnalezienie swojego miejsca wśród
innych
UPOŚLEDZE
NIE
UPOŚLEDZENIE
oznacza niekorzystną (gorszą) sytuację
danej osoby będącą wynikiem
uszkodzenia lub niepełnosprawności
polegającą na ograniczeniu lub
uniemożliwieniu jej wypełniania ról,
które uważane są za normalne biorąc
pod uwagę jej wiek, płeć, czynniki
kulturowe i społeczne
UPOŚLEDZENIE
SPRĘŻONE
UPOŚLEDZENIE
SPRĘŻONE
upośledzenie wielorakie i co najmniej
skumulowane podwójnie np. głuchota
i ślepota, ślepota i upośledzenie
umysłowe itp..
KALECTW
O
KALECTWO
niedorozwój, brak lub nieodwracalne
uszkodzenie narządu lub części ciała
(trwałe uszkodzenie organizmu). Może,
ale nie musi spowodować zmniejszenia
lub utraty zdolności do pracy
zawodowej.
INWALIDZT
WO
INWALIDZTWO
częściowa niezdolność do wykonywania
pracy zawodowej, spowodowana
długotrwałym lub trwałym naruszeniem
sprawności organizmu. O inwalidztwie
mówi się, gdy choroba trwa powyżej
sześciu miesięcy
KOMPENSACJA
KOMPENSACJA
zastąpienie obiektywnie istniejących lub
subiektywnie odczuwalnych braków w
jednej dziedzinie działalności człowieka
przez wzmożoną aktywność w niej
kompensacja może dotyczyć zmysłów,
np. braku słuchu lub wzroku
kompensacja może być także społeczna,
chce wówczas zastąpić
niepełnowartościowość fizyczną
osiągnięciami na polu nauki czy kultury
REWALIDACJA
REWALIDACJA
krąg zabiegów pedagogiczno –
leczniczych
w pracy z jednostkami odchylonymi od
normy, mających na celu ich
przystosowanie do życia w
społeczeństwie ludzi normalnych -
rehabilitacja
RESOCJALIZACJ
A
RESOCJALIZACJA
wychowanie jednostek wykazujących
trudności w dostosowaniu się do norm
społecznych i prawnych
stosowana jest w zakładach dla
społecznie niedostosowanych
REHABILITACJA
REHABILITACJA
zorganizowane współdziałanie lecznictwa
usprawniającego i ogólnego, reedukacji psychicznej
i zawodowej w celu przystosowania do normalnego
życia w społeczeństwie osób, które wskutek wad
wrodzonych lub nabytych są inwalidami okresowo
lub na stałe
jest procesem społecznym, który z zastosowaniem
najnowszych zdobyczy nauk medycznych i techniki
przywraca w optymalnych granicach sprawność
uszkodzonych lub upośledzonych narządów albo
aktywizuje możliwości kompensacyjne ustroju
przywraca poszkodowanemu poczucie własnej
wartości społecznej i zawodowej oraz należne im
miejsce w rodzinie i społeczeństwie
TERAPIA
TERAPIA
najogólniej to leczenie np. w medycynie,
psychologii stosowanej i pedagogice,
mające na celu przywrócenie zdrowia
jeżeli działanie lecznicze
ukierunkowane jest na sferę psychiczną
to mówimy
o psychoterapii
jeżeli pozostaje w rękach nauczycieli
wychowawców, to używamy terminu
terapia pedagogiczna lub terapia
wychowawcza
BIBLIOGRAFIA:
•
„Pedagogika specjalna w zarysie”
Józef Sowa, Wydawnictwo
Oświatowe FOSZE, Rzeszów 1998
http://www.encyklopedia.biolog.pl
pedagogika-specjalna.wyklady.org/wy
klad/164_pedagogika-specjalna-slown
iczek-pojec_strona-5.html
•
http://www.slask.semestr.pl/2,2212.
html