PODSTAWY WYCENY

1/S

Wykłady: prof. zw. dr hab. Teresa Maria Łaguna
Ćwiczenia:
dr Ilisio Manuel de Jesus
mgr Agnieszka Osiecka
mgr Damian Januszewski

Katedra Ekonomiki Przestrzennej i Środowiskowej

Tematyka wykładów – II lic. E, studia stacjonarne

TEMATYKA WYKŁADÓW

Lp.

Temat

Liczb

a

godzi

n

Treści nauczania

1.

Wprowadzenie do
przedmiotu. Istota
wyceny.

2

Wprowadzenie do przedmiotu. Klasyfikacja podmiotów i
organizacji.

Charakterystyka

poszczególnych

typów

podmiotów i organizacji.
Pojęcie i kategorie wartości. Formy praw do majątku.

2.

Cele (przesłanki)
wyceny.

2

Przenoszenie

praw

(uwłaszczenie,

kupno-sprzedaż,

wywłaszczenie, itp.); zmiana formy organizacyjno-
prawnej; ustalenie podatków, opłat i innych należności;
operacyjne

zarządzanie

przedsiębiorstwem

lub

organizacją.

3.

Metody wyceny:
zasobów
przedsiębiorstw lub
organizacji.

2

Klasyfikacja

metod,

zastosowanie

metod,

istota

poszczególnych metod i technik wyceny.

4.

Przepisy prawa
regulujące zasady
doboru metod wyceny.

2

Ustawy: o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw
państwowych;

o

rachunkowości;

o

gospodarce

nieruchomościami; prawo bankowe, o gospodarowaniu
nieruchomościami oraz rozporządzenia wykonawcze.

5.

Procedury wyceny w I-
szej grupie celów.

2

Procedury wyceny do: uwłaszczenia, wywłaszczenia,
sprzedaży i prywatyzacji przedsiębiorstw lub organizacji.

6.

Procedury wyceny w II-
giej i III-ciej grupie
celów.

2

Procedury wyceny do naliczania podatków i opłat.
Procedury wyceny do zmiany formy organizacyjno-
prawnej.

7.

Procedury wyceny w IV
grupie celów.

2

Procedury wyceny do zarządzania operacyjnego.

8.

Sporządzanie raportu
do wyceny
przedsiębiorstwa.

1

Zasady sporządzania raportu, treść poszczególnych
rozdziałów, niezbędne do zarządzania operacyjnego.

Zasady zaliczenia przedmiotu:

1) Zaliczenie ćwiczeń

2) Egzamin

LITERATURA:

• Borowiecki R i in. 2002. Metody i systemy wyceny przedsiębiorstw. Twigger.

Warszawa.

• de Jesus I. M. 2002. Podstawy ekonomiki przedsiębiorstw. Olsztyn.
• Kamela-Sowińska A. 1996. Wartość firmy. Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne.

Warszawa.

• Łaguna T. M. 2000. Wycena nieruchomości i gospodarstw rolnych. ZCO. Zielona

Góra.

• Sierpińska M. , Jachna T. 1997. Ocena przedsiębiorstwa według standardów

światowych.
PWN. Warszawa.

• Szczepankowski P. 2007. Wycena i zarządzanie wartością przedsiębiorstwa. PWN.

Warszawa.

• Zarzecki D. 1999. Metody wyceny przedsiębiorstw. Fundacja rozwoju

rachunkowości w Polsce. Warszawa.

Wycena

Wycena (szacowanie) to proces ustalania wartości z uwzględnieniem wszelkich

warunków (prawnych, organizacyjnych, ekonomicznych, technicznych i
metodycznych) – zapewniający realizację postawionych celów.

Przedmioty wyceny:

• zasoby środowiska geograficznego (naturalne i antropogeniczne)
• podmioty gospodarcze i organizacyjne (jako przedmioty wyceny) z całym

majątkiem (trwałym i obrotowym) ze składnikami niematerialnymi i prawnymi, z
produkcją w toku, z systemem zarządzania;

• części podmiotów i organizacji stanowiące (lub mogące stanowić) produkcyjną

całość jako przedmiot wyceny ;

• majątek podmiotów lub organizacji:

a) nieruchomy (grunty, budynki, budowle i inne składniki trwałe z gruntem
związane),
b) ruchomy (trwały i obrotowy), produkcja w toku, składniki niematerialne i
prawne;

• służebności (gruntowe, przesyłu).

Wycena może być:

• obligatoryjna(obowiązek wykonania wynikający z przepisów prawa);
• fakultatywna (wartość może być wynegocjowana);
• dobrowolna.

System wyceny

UWARUNKOWANIA:

prawne:
• przepisy prawa podstawowe (regulujące bezpośrednio proces wyceny),
• przepisy prawa pomocnicze,
• inne (Kodeks Etyki Zawodowej, Powszechne Krajowe Standardy Wyceny);
organizacyjne:
• rzeczoznawcy majątkowi, biegli sądowi (zaprzysiężeni),
• osoby uprawnione do wykonywania analiz ekonomicznych,
• inne osoby powoływane incydentalnie przez sąd,
• rzeczoznawcy zatrudniani przez firmy (banki, firmy ubezpieczeniowe);
ekonomiczne:
• notowania giełdowe,
• popyt i podaż,
• ceny,
• inflacja,
• stopy procentowe;
 techniczne:
• PN – dotyczące obmiarowania wycenianego obiektu zgodnie z wymogami metody,
• plany i opracowania (MPZP, SUiKZP, SIP, strategie, KPZK),
• cenniki (KNR, Scalone normatywy, inne branżowe wskaźniki);
metodyczne:
• przy celach obligatoryjnych – dobór metody zgodny z przepisami prawa,
• przy celach fakultatywnych – jw. – z możliwością zastosowania metody alternatywnej,
• przy celach pozostałych – również metody zalecane przepisami prawa lub uzgodnione ze

zleceniodawcą.