BEZPIECZEŃSTW
O WŁASNE ,
POSZKODOWANE
GO , MIEJSCA
ZDARZENNIA
ZASADY AKCJI RATUNKOWEJ
ZŁOTA GODZINA
Czas od wystąpienia zdarzenia
powodującego wystąpienie zagrożenia
życia pacjenta , do momentu
przekazania go na oddział ratunkowy
nosi nazwę złotej godziny.
Maksymalny czas, w którym pacjent
powinien
otrzymać pomoc w SOR to 30-40 minut.
SYTUACJE W
TRANSPORCIE
LOAD AND GO
Najciężej
poszkodowani
Podstawowe
zabezpieczenie:
Unieruchomienie
kręgosłupa
Zabezpieczenie
oddychania
Tamowanie
krwotoku
STAY AND PLAY
Lżejsze obrażenia
Dokładniejsze
zaopatrzenie :
Unieruchomieni
e złamań
Opatrunki na
mniejsze rany
Wkłucie do żyły
ETAPY AKCJI
RATUNKOWEJ
UTRZYMANIE STANU GOTOWOŚCI
URUCHOMIENIE SYSTEMU
RATOWNICTWA MEDYCZNEGO
DOJAZD DO MIEJSCA ZDARZENIA
DZIAŁANIA RATUNKOWE NA MIEJSCU
ZDARZENIA
TRANSPORT POSZKODOWANEGO DO
SOR
POWRÓT DO BAZY I PRZYWRÓCENIE
STANU GOTOWOŚCI
UTRZYMANIE STANU
GOTOWOŚCI
WARUNKIEM DOBREGO WYKORZYSTANIA
CZASU W OBRĘBIE ZŁOTEJ GODZINY JEST
POZOSTAWANIE W GOTOWOŚCI DO
SZYBKIEJ ODPOWIEDZI NA WEZWANIE.
UTRZYMANIE STANU
GOTOWOŚCI
STAŁĄ KONTROLĘ TECHNICZNĄ I
UTRZYMANIE SPRWNOSCI AMBULANSU
KONTROLĘ DZIAŁANIA I DEZYFEKCJĘ
ORAZ UZUPEŁNIANIE SPRZĘTU
MEDYCZNEGO
PSYCHICZNE I FIZYCZNE
PRZYGOTOWANIE RATOWNIKÓW
URUCHOMIENIE SYSTEMU
RATOWNICTWA MEDYCZNEGO
Zasadnicze działania Centrum Powiadamiania
Ratunkowego
Przyjmowanie wezwań o nagłym zagrożeniu zdrowia lub życia
Kwalifikacja wezwań
Delegowanie odpowiednich sił i środków na miejsce zdarzenia
Kierowanie akcją ratunkową do czasu przybycia na miejsce
zdarzenia lekarza pierwszego zespołu ratownictwa
medycznego
Współdziałanie z jednostkami spoza rejonu
Prowadzenie stałego nasłuchu kanałów lokalnych i kanału
ogólnopolskiego
Uruchamianie koordynacji wyższych szczebli
URUCHOMIENIE SYSTEMU
RATOWNICTWA MEDYCZNEGO
Sposób zgłaszania zagrożenia
powód wezwania
Adres, dokładną lokalizację miejsca
zdarzenia
W odpowiedzi na pytania dyspozytora
znane informacje dotyczące stanu
pacjenta
W razie pytania nazwisko osoby
zgłaszającej i numer telefonu, z którego
następuje zgłoszenie
URUCHOMIENIE SYSTEMU
RATOWNICTWA MEDYCZNEGO
Zasady przyjmowania wezwań-obowiązki
dyspozytora
Szybka orientacja co do przyczyny zgłoszenia
Ocena pilności wyjazdu
Zebranie dokładnego adresu i charakterystyki
miejsca zdarzenia
Wezwanie zespołu wyjazdowego bez
przerywania rozmowy ze zgłaszającym
URUCHOMIENIE SYSTEMU
RATOWNICTWA MEDYCZNEGO
Poinformowanie wzywającego o fakcie
wyjazdu zespołu
Dokładny wywiad
Zebranie danych formalnych
niezbędnych do dokumentacji
Zasady przyjmowania wezwań-
obowiązki dyspozytora
URUCHOMIENIE SYSTEMU
RATOWNICTWA MEDYCZNEGO
Zasady przyjmowania wezwań-
obowiązki
dyspozytora
Najpóźniej w tym momencie, a w
sytuacjach wymagających szybkiej
interwencji – bezpośrednio po
wezwaniu zespołu, udzielenie osobie
zgłaszającej instrukcji dotyczących
postępowania z pacjentem: ułożenia,
ogrzania, chłodzenia, tamowania
krwotoków
URUCHOMIENIE SYSTEMU
RATOWNICTWA MEDYCZNEGO
Zasady przyjmowania wezwań-
obowiązki
dyspozytora
Poinformowanie rozmówcy o czasie w
jakim może spodziewać się pomocy i
rodzaju wysłanego zespołu
W wypadku mniej pilnych wezwań lub
długiego czasu oczekiwania na pomoc
wyjaśnić , jakie objawy mogą
wskazywać na pogorszenie stanu
pacjenta i zobowiązać do ponownego
kontaktu w razie ich stwierdzenia.
DOJAZD NA MIEJSCE
ZDARZENIA
Jadąc do pacjenta należy dostosować
prędkość jazdy do warunków drogowych
Zapinać pasy jadąc do pacjenta
Właściwe rozmieszczenie i zabezpieczenie
sprzętu
DZIAŁANIA RATUNKOWE
NA MIEJSCU ZDARZENIA
ETAPY WSTĘPNYCH DZIAŁAŃ NA
MIEJSCU AKCJI
Zabezpieczenie się przed zakażeniem
Zabezpieczenie miejsca akcji
Wstępna ocena liczby poszkodowanych
i ich stanu
Wezwanie dodatkowej pomocy
Rozpoznanie możliwych mechanizmów
urazu
ZABEZPIECZENIE SIĘ PRZED
ZAKAŻENIEM
W czasie działań ratunkowych istnieje
szczególne ryzyko kontaktu z otwartymi
ranami , płynami ustrojowymi,
wydzielinami i wydalinami
Medycyna ratunkowa związana jest
często z wykonywaniem procedur
inwazyjnych: wkłuć dożylnych i do jam
szpikowych , drenaży , intubacji
dotchawiczej
Procedury te nierzadko wykonywane są
pod presją czasu i niesprzyjających
warunków
ZABEZPIECZENIE
MIEJSCA AKCJI
W PIERWSZEJ KOLEJNOŚCI PODCZAS
AKCJI
RATUNKOWEJ NALEŻY ZADBAĆ
O BEZPIECZEŃSTWO WŁASNE I
WSZYSTKICH
CZŁONKÓW ZESPOŁU RATUNKOWEGO
ZABEZPIECZENIE
MIEJSCA AKCJI
OBEJRZEĆ
o
Miejsce zdarzenia
o
Mechanizm urazu
o
Poszkodowanych (ustalając ich liczbę )
o
Uszkodzenia samochodów
o
Uszkodzenia deski rozdzielczej , kierownicy
o
Plamy krwi , płynów ustrojowych
o
Przedmioty osobiste wewnątrz pojazdów
ZABEZPIECZENIE
MIEJSCA AKCJI
POWONIENIEM
o
Kierunek wiatru
o
Ewentualną obecność oparów benzyny ,
gazu , alkoholu , acetonu , wymiotów , dymu
ZABEZPIECZENIE
MIEJSCA AKCJI
WYSŁUCHAĆ
o
Relacji świadków
o
Instrukcji straży pożarnej
o
U poszkodowanego : oddech i jego
sposób mówienia
ZABEZPIECZENIE
MIEJSCA AKCJI
PALPACYJNIE
o
Tętno
o
Temperaturę
o
Ruchomość stawów
o
Zniekształcenia
ZABEZPIECZENIE
MIEJSCA AKCJI
KRYTERIA WYBORU MIEJSCA
PARKOWANIA AMBULANSU
o
JAK NAJBLIŻEJ POSZKODOWANYCH
o
JAK NAJDALEJ OD STREFY
ZAGROŻENIA
ZABEZPIECZENIE
MIEJSCA AKCJI
BEZWZGLĘDNIE NALEŻY DOMAGAĆ
SIĘ WSTRZYMANIA RUCHU
POJAZDÓW , GDYŻ JEST TO
WARUNKIEM BEZPIECZEŃSTWA DLA
ZESPOŁU RATUNKOWEGO I
PACJENTÓW
ZABEZPIECZENIE
MIEJSCA AKCJI
Straż pożarna odpowiedzialna jest za
zapewnienie bezpieczeństwa
uczestnikom akcji ratunkowej. Dowódca
jednostki ma obowiązek poinformować
kierownika zespołu pogotowia o
istniejących zagrożeniach i udzielić
zgody na podejście do poszkodowanych.
ZABEZPIECZENIE
MIEJSCA AKCJI
W bezpośredniej strefie zagrożenia
określonej przez kierującego akcją z
ramienia straży pożarnej , mogą działać
tylko strażacy -
do nich należy
ewakuacja rannych z tej strefy.
Mogą oni dopuścić osoby ze służb
medycznych do działań w strefie
zagrożenia , muszą je jednak
odpowiednio zabezpieczyć , ponoszą też
za te osoby odpowiedzialność.
ZABEZPIECZENIE
MIEJSCA AKCJI
W RAZIE BRAKU JEDNOSTEK STRAŻY
POŻARNEJ NA MIEJSCU ZDARZENIA :
o
Poduszki powietrzne uszkodzonych
pojazdów
o
Rozlana benzyna
o
Zbiorniki gazu
o
Stacyjkę uszkodzonego samochodu
o
Rozlany płyn z akumulatora
o
Toksyczność powietrza wokół płonącego
samochodu
MIEJSCA SPECJALNE
AKCJI RATUNKOWEJ
Miejsca z ograniczonym dostępem tlenu
Miejsca z ograniczonym stężeniem
tlenu i oparami gazów toksycznych
Miejsca działania dużych dawek
promieniowania elektromagnetycznego
Miejsca trudno dostępne bez użycia
specjalistycznego sprzętu
Miejsca , w których odnaleziono ładunki
wybuchowe lub podejrzewa się ich
obecność
MIEJSCA SPECJALNE
AKCJI RATUNKOWEJ
Miejsca podmokłe
Miejsca przestępstw kryminalnych
Chorzy psychicznie
Narkomani
Gapie
ZABEZPIECZENIE
MIEJSCA AKCJI
Wstępna ocena liczby i stanu
poszkodowanych
Wezwanie dodatkowej pomocy
Rozpoznawanie możliwych urazów
Wydobywanie poszkodowanych uwięzionych
w pojazdach
TRANSPORT POSZKODOWANEGO
DO ODDZIAŁU RATUNKOWEGO
Czynności ratunkowe zapoczątkowane na
miejscu zdarzenia powinny być
kontynuowane w czasie transportu pacjenta
na oddział ratunkowy
TRANSPORT POSZKODOWANEGO
DO ODDZIAŁU RATUNKOWEGO
Sytuacja load and go
o
Zabezpieczenie kręgosłupa :
Kołnierz ortopedyczny
Deska ortopedyczna z systemem
unieruchomienia głowy
Materac próżniowy
o
Udrożnienie dróg oddechowych
Bezprzyrządowe
Przyrządowe ( w razie konieczności )
TRANSPORT POSZKODOWANEGO
DO ODDZIAŁU RATUNKOWEGO
Resuscytacja oddechowo-krążeniowa
( CPR )
Zatamowanie znacznych krwawień
zewnętrznych
Zabezpieczenie odmy wentylowej ,
wiotkiej klatki piersiowej i otwartych
ran klatki piersiowej
Rozważyć założenie dostępu żylnego
TRANSPORT POSZKODOWANEGO
DO ODDZIAŁU RATUNKOWEGO
W sytuacji load and go wszystkie
działania na miejscu zdarzenia u
pacjenta urazowego w ciężkim stanie
mamy 10 minut.
Wyjątkiem jest CPR.
TRANSPORT POSZKODOWANEGO
DO ODDZIAŁU RATUNKOWEGO
W sytuacji stay and play u pacjentów
mniej poszkodowanych pełne
zabezpieczenie do transportu należy
wykonać przed umieszczeniem pacjenta
w ambulansie.
Oprócz poprzednio wymienionych
czynności należy zapewnić wkłucie
dożylne , wdrożyć płynoterapię ,
unieruchomić wszystkie złamania , rany
zabezpieczyć opatrunkami
TRANSPORT POSZKODOWANEGO
DO ODDZIAŁU RATUNKOWEGO
W ambulansie ratunkowym należy
kontynuować wszelkie niezbędne
czynności ratownicze , w maksymalnym
stopniu wykorzystując dostępne środki .
Nie wolno zapominać o takich
czynnościach jak tlenoterapia czynna
lub bierna czy odsysanie wydzieliny z
dróg oddechowych.
TRANSPORT POSZKODOWANEGO
DO ODDZIAŁU RATUNKOWEGO
Pacjent nieurazowy , u którego wystąpiło
nagłe pogorszenie stanu zdrowia ,
powodując zagrożenie życia , również
wymaga zabezpieczenia przed
rozpoczęciem transportu
Zabezpieczenie powinno być adekwatne
do stanu pacjenta i jednostki
chorobowej
TRANSPORT POSZKODOWANEGO
DO ODDZIAŁU RATUNKOWEGO
W czasie transportu nieodzowny jest
monitoring :
EKG
Pulsoksymetrię
Automatyczny nieinwazyjny pomiar
ciśnienia tętniczego krwi
kapnografię
TRANSPORT POSZKODOWANEGO
DO ODDZIAŁU RATUNKOWEGO
Jeżeli pacjent jest przytomny należy
dążyć do uzyskania jak największej
ilości informacji dotyczących :
Okoliczności zdarzenia
Przeszłości chorobowej
Leków , które pacjent przyjmuje na
stałe
Uczuleń
TRANSPORT POSZKODOWANEGO
DO ODDZIAŁU RATUNKOWEGO
Pacjenta powinno się przekazać personelowi
oddziału ratunkowego wraz z kartą
udzielonej pomocy ( z wyszczególnionymi
procedurami )
i niezbędnymi informacjami dodatkowymi .
TRANSPORT
ŚMIGŁOWCEM
Podstawowym założeniem Śmigłowcowej
służby ratownictwa medycznego
( HEMS ) jest udział w akcjach
ratownictwa medycznego , w których
decydującą rolę w ratowaniu życia
człowieka odgrywa czas lub występują
trudności w dotarciu pomocy do
poszkodowanego
TRANSPORT
ŚMIGŁOWCEM
Sytuacje uzasadniające użycie śmigłowca
W sytuacjach zdarzeń masowych
Przy braku możliwości dotarcia do
pacjenta inną drogą
Gdy zespół naziemnego pogotowia nie
może dotrzeć na miejsce zdarzenia w
czasie krótszym niż czas dotarcia
śmigłowca
Gdy istnieje konieczność transportu
pacjenta bezpośrednio do dalej
położonego oddziału
TRANSPORT
ŚMIGŁOWCEM
Zdarzenia uzasadniające użycie śmigłowca :
Chory nieprzytomny
Nagłe zatrzymanie krążenia
Ostry incydent wieńcowy
Zawał mięśnia sercowego
Zaburzenia rytmu serca zagrażające życiu
Przełom nadciśnieniowy
Wstrząs kardiogenny
TRANSPORT
ŚMIGŁOWCEM
Zdarzenia uzasadniające użycie
śmigłowca :
Udar mózgu
Uraz wielonarządowy
Glasgow Coma Scale <8
Revised Trauma Score <11
Potrącenie pieszego przez samochód
Wypadek komunikacyjny przy prędkości
> 60
Dachowanie pojazdu mechanicznego
TRANSPORT
ŚMIGŁOWCEM
Zdarzenia uzasadniające użycie
śmigłowca :
Upadek z wysokości > 4,5 m
Przysypanie lawiną
Uraz głowy wymagający pilnej
interwencji neurochirurgicznej
Uraz kręgosłupa szyjnego lub
piersiowego z paraplegią , tetraplegią
lub objawami lateralizacji
TRANSPORT
ŚMIGŁOWCEM
Zdarzenia uzasadniające użycie
śmigłowca :
Uraz drążący szyi , klatki piersiowej ,
brzucha
Złamania dwóch lub więcej kości
długich
Ciężki uraz miednicy
Amputacja urazowa kończyny
Oparzenie II lub III stopnia
przekraczające 20% powierzchni ciała
TRANSPORT
ŚMIGŁOWCEM
Zdarzenia uzasadniające użycie
śmigłowca :
Podejrzenie oparzenia dróg
oddechowych
Oparzenie elektryczne
Eksplozje i pożary
Hipotermia
Tonięcie
TRANSPORT
ŚMIGŁOWCEM
Szczególne wskazania do wezwania
HEMS
Zdarzenie o charakterze masowym
Zbyt mała liczba kwalifikowanych
ratowników w stosunku do rozmiarów
zdarzenia
Okoliczności mogące uniemożliwić lub
znacznie opóźnić dotarcie do
poszkodowanego znajdującego się w
stanie zagrożenia życia
TRANSPORT
ŚMIGŁOWCEM
Przy współpracy ze śmigłowcem należy
zachować zasady bezpieczeństwa :
W czasie lądowania należy zdjąć
miękkie nakrycie głowy , warto założyć
okulary ochronne
Lądowanie i start śmigłowca są
momentami szczególnie
niebezpiecznymi – warto być
przygotowanym do akcji ratunkowej
TRANSPORT
ŚMIGŁOWCEM
Wyznaczona osoba z ekipy ratunkowej
powinna stanąć w bezpiecznej
odległości od miejsca lądowania ,
plecami do wiatru i unieść ręce nad
głową ( w nocy z latarkami ) . Pozycja
taka oznacza : „tutaj potrzebujemy
pomocy”. Podobna pozycja z
opuszczoną lewą ręką oznacza
nieprzewidziane trudności związane z
lądowaniem lub odwołanie śmigłowca .
TRANSPORT
ŚMIGŁOWCEM
Nie należy podchodzić do śmigłowca
samodzielnie , ale zaczekać , aż załoga
podejdzie do nas i w razie potrzeby
podprowadzi .
Do śmigłowca należy podchodzić z boku
ewentualnie od przodu , znajdując się w
zasięgu wzroku pilota .
Nie wolno okrążać ani podchodzić do
śmigłowca od strony ogona .
TRANSPORT
ŚMIGŁOWCEM
W przypadku ustawienia śmigłowca na
terenie pochyłym należy się do niego
zbliżać wyłącznie od strony spadku
( dołu ) i z przodu
Podczas przygotowanie do odlotu
przedpole startu należy utrzymać wolną
od ludzi , pojazdów i przedmiotów
Lądowisko należy utrzymać w
gotowości jeszcze przez 5 minut od
startu śmigłowca
ZASADY TRANSPORTU
MATERIAŁÓW NIEBEZPIECZNYCH
Jeżeli na miejscu zdarzenia nie ma
jeszcze specjalistycznych służb
ratownictwa chemicznego należy
bezwzględnie przestrzegać zasad
bezpieczeństwa :
Nie zbliżać się do pojazdu w razie
stwierdzenia jakiegokolwiek
rozszczelnienia lub wycieku
Rozpoznać zagrożenie – z jak
najbezpieczniejszej odległości próbować
odczytać kod tablicy informacyjnej
ZASADY TRANSPORTU
MATERIAŁÓW NIEBEZPIECZNYCH
Wszelkie próby zmniejszenia odległości
od pojazdu w celu obejrzenia tablicy
należy podejmować od strony
zawietrznej i od góry
Jak najszybciej wezwać pomoc
specjalistyczną, podać w miarę
możliwości kod substancji
Nie ryzykować odczytania tablicy ,
jeżeli wymaga to zbliżenie się na
niebezpieczną odległość
ZASADY TRANSPORTU
MATERIAŁÓW NIEBEZPIECZNYCH
Nigdy nie podchodzić do cysterny całym
zespołem – w razie zatrucia nie będzie
możliwości wezwania pomocy
Unikać kontaktu z chmurą gazową ,
oparami , dymem. Nie przejeżdżać
pojazdem w bezpośredniej bliskości
takiej chmury
Zamknąć strefę niebezpieczną ,
zachowując odległość min. 50 m od
uszkodzonego obiektu
ZASADY TRANSPORTU
MATERIAŁÓW NIEBEZPIECZNYCH
W miarę możliwości ochraniać drogi
oddechowe , skórę – okulary , maski ,
dodatkowa odzież , koce itp.
Warto pamiętać , że cysterna ,która
brała udział w wypadku
komunikacyjnym , nawet sprawiająca
wrażenie nie uszkodzonej , może w
każdej chwili ulec rozszczelnieniu
ZASADY TRANSPORTU
MATERIAŁÓW NIEBEZPIECZNYCH
Jeśli z uwagi na stan pacjenta można
przeprowadzić jedynie niepełną ,
pobieżną dekontaminację należy mieć
świadomość skażenia wnętrza
ambulansu , którym pacjent był
przewożony , jego personelu oraz
oddziału ratunkowego , na który chory
dotrze . Z tego wynika wymóg
zapewnienia na każdym oddziale strefy
dekontaminacji , w której można
prowadzić odkażanie jednocześnie z
procedurami ratunkowymi.
ZASADY TRANSPORTU
MATERIAŁÓW NIEBEZPIECZNYCH
Każdą substancję do momentu jej
rozpoznania należy traktować jako
źródło bezpośredniego zagrożenia życia
i zachować wszelkie zasady
bezpieczeństwa.
Przede wszystkim nie należy zbliżać się
do uszkodzonego pojazdu.
POSTĘPOWANIE PO EKSPOZYCJI
NA KREW I INNY , MATERIAŁ
POTENCJALNIE INFEKCYJNY
Ekspozycja zawodowa to kontakt z krwią lub
innym potencjalnym materiałem infekcyjnym ,
mogącym przenosić zakażenia HIV ,HBV ,
HCV , w związku z wykonywaniem pracy
zawodowej. Dotyczy następujących grup
zawodowych : lekarzy , pielęgniarki , służb
ratunkowych , funkcjonariuszy policji , straży
pożarnej . Kontakt ten może nastąpić przez
skórę , spojówkę oka , jamę ustną , inne błony
śluzowe.
OGÓLNA PROFILAKTYKA
Zabezpieczenie odpadów medycznych
Niedozwolone jest pozostawianie na
miejscu zdarzenia jakichkolwiek odpadów
potencjalnie skażonych , należy je
przechowywać w specjalnie do tego celu
przeznaczonych i oznakowanych
pojemnikach i oddawać do utylizacji
odpowiednim służbom
Każda jednostka służby zdrowia
odpowiedzialna jest za właściwe
przechowywanie i utylizację odpadów
medycznych.
OGÓLNA PROFILAKTYKA
Nigdy nie wolno wkładać zużytej igły do
obsadki , a jedynie do specjalnego
pojemnika
Personel medyczny najczęściej zakłuwa
się mandrynami kaniul dożylnych
Każdorazowo przed użyciem i po użyciu
należy zadbać o właściwą dezynfekcję
sprzętu oraz ambulansu.
Stosowanie filtrów antybakteryjnych
EKSPOZYCJA NIEWYMAGAJĄCA
SZCZEGÓLNEGO POSTĘPOWANIA
Ekspozycja skóry nieuszkodzonej
Ekspozycja wątpliwa: śródskórne skaleczenie
igłą uznaną za nieskażoną krwią lub IPIM ,
powierzchowna rana bez widocznego
krwawienia wywołane przez narzędzie uznane
za nieskażone krwią lub IPIM .
EKSPOZYCJA WYMAGAJĄCA
POSTĘPOWANIA POEKSPOZYCYJNEGO
Ekspozycja prawdopodobna
Śródskórne skaleczenie igłą skażoną
krwią lub IPIM
Powierzchowna rana bez widocznego
krwawienia , wywołana przez
narzędziem skażone krwią lub IPIM
Wcześniej nabyte skaleczenie skażone
krwią lub IPIM
Kontakt śluzówek lub spojówek z krwią
lub IPIM
EKSPOZYCJA WYMAGAJĄCA
POSTĘPOWANIA POEKSPOZYCYJNEGO
Ekspozycja ewidentna :
Uszkodzenie przenikające skórę igłą
skażoną krwią lub IPIM
Wstrzyknięcie krwi
Rana z następowym krwawieniem ,
wywołane narzędziem zanieczyszczone
krwią lub IPIM
Każde bezpośrednie wprowadzenie
materiału biologicznego ( np. w
laboratorium ).
EKSPOZYCJA WYMAGAJĄCA
POSTĘPOWANIA POEKSPOZYCYJNEGO
Ekspozycja masywna
Przetoczenie krwi
Wstrzyknięcie dużej objętości ( > 1 ml ) krwi
lub płynów ustrojowych potencjalnie
zakaźnych
INFORMACJE DLA OSOBY
EKSPONOWANEJ
Postępowanie nieswoiste
1 Natychmiast po ekspozycji:
Jeżeli doszło do przekłucia skóry ,
należy usunąć ostry sprzęt z rany
Obficie spłukać ranę bieżącą wodą
Myć ciepłą wodą z mydłem , nie
hamować krwawienia
Odkazić środkiem dezynfekującym na
bazie alkoholu lub 3% wodą utlenioną
INFORMACJE DLA OSOBY
EKSPONOWANEJ
na zranienie założyć jałowy ,
wodoszczelny opatrunek
Jeżeli skażone są oczy , należy
delikatnie , lecz dokładnie przepłukać
okolicę oczu jałowym roztworem soli
fizjologicznej przy otwartych powiekach
Jeżeli krew dostanie się do ust , trzeba
ją wypluć i przepłukać usta kilkanaście
razy wodą
INFORMACJE DLA OSOBY
EKSPONOWANEJ
2 Zeszyt zakłuć – zaistniałe zdarzenie
powinno być odnotowane w
dokumentacji
Imię i nazwisko pracownika
Data i godzina
Okoliczności , w jakich doszło do
zakłucia (informacja o pacjencie )
Podjęte działania
Czy osoba eksponowana pracowała w
rękawiczkach
INFORMACJE DLA OSOBY
EKSPONOWANEJ
Postępowanie swoiste
Profilaktyka HIV
Leki antyretrowirusowe powinny być
dostępne w każdej placówce służby
zdrowia
O wdrożeniu profilaktyki
antyretrowirusowej decyduje lekarz
Pierwsza dawka powinna być przyjęta w
czasie nie przekraczającym 1-2 godziny
od ekspozycji
INFORMACJE DLA OSOBY
EKSPONOWANEJ
W przypadku ekspozycji na zakażenie
kobiety ciężarnej skonsultować się z
ośrodkiem specjalistycznym przed
podaniem pierwszej dawki
Testy antyretrowirusowe należy
wykonać natychmiast po ekspozycji , a
następnie po trzech , sześciu i
dwunastu miesiącach
INFORMACJE DLA OSOBY
EKSPONOWANEJ
Profilaktyka wirusowego zapalenia
wątroby
Profilaktyka poekspozycyjna :
szczepionka , immunoglobulina swoista
Profilaktyka tężca
Anatoksyna tężcowa
Antytoksyna tężcowa