DEWIACJE
Czym jest dewiacja ?
Pojęcie dewiacja społeczna
pochodzi od łacińskiego
deviatio
co oznacza zboczenie (z drogi)
oraz
deviare
, czyli zejść z drogi
(na manowce).
zboczenie
przejaw tzw. „odchylenia”
błądzenie
Zachowanie dewiacyjne
-
naruszenie jakiegoś zbioru reguł,
zasad
Dewiantem
zaś jest ten, komu
społeczna widownia przyczepiła
dewiacyjną etykietkę,
naznaczając go piętnem
odmieńców.
Typologia zachowania jako
dewiacyjnego , w zależności od
postrzegania
zachowanie błędnie oceniane – gdy jest
zgodne z regułami, a postrzegane jest jako
dewiacyjne
zachowanie konformistyczne – zgodne z
regułami i nie postrzegane jako dewiacyjne
dewiacja czysta – jednostka łamie reguły i
jej zachowanie jest postrzegane jako
dewiacyjne
dewiacja ukryta (potencjalna) – jednostka
łamie reguły, lecz jej zachowanie nie jest
postrzegane jako dewiacyjne.
Czym jest dewiacja
seksualna?
Dewiacje seksualne
- inaczej-
parafilie - zboczenie seksualne -
zaburzenia preferencji seksualnych.
Polegają na tym, ze osoba odczuwa
powtarzający się, nasilony popęd i ma
wyobrażenia seksualne dotyczące
niezwykłych przedmiotów lub działań.
Przyczyny parafilii:
1.czynniki biologiczne:
genetyczne,
neurologiczne, hormonalne,
uzależnienia.
2.czynniki psychiczne:
fantazje
erotyczne, zaburzenia osobowości,
uzależnienie od seksu, urazy i szoki w
wieku rozwojowym
3.czynniki kulturowe:
wpływ
subkultur, obyczajowość erotyczna
Występowanie:
Niektóre parafilie mogą występować łącznie z
seksualnością normatywną.
Klinicznie rozróżnia się parafilię:
-
opcjonalną
- jest alternatywną drogą do
seksualnej satysfakcji, stosowaną okazjonalnie
-
preferencyjną
- osoba przedkłada
zachowania parafilne nad normatywne, ale
przejawia też te drugie.
-
wyłączną
- osoba nie może osiągnąć
podniecenia seksualnego bez zachowania
parafilnego.
Pięć warstw życia
erotycznego:
1.
Tożsamość płciowa
- nasza
świadomość bycia mężczyzną lub kobietą.
Zjawisko zaburzenia tożsamości płciowej
powszechnie znane jest jako
transseksualizm
.
Transseksualista
– to mężczyzna ,który
czuje się kobietą w ciele mężczyzny ,i
odwrotnie ,kobieta czująca się mężczyzną
w ciele kobiety.
Skąd bierze się tak głęboko zakorzenione
zaburzenie?
2.
orientacja seksualna
- którą zdradzają
nasze fantazje erotyczne.
Wyróżnić tu możemy:
-
heteroseksualizm
- fantazję dotyczą
przedstawicieli płci przeciwnej
-
homoseksualizm
- fantazje dotyczą
przedstawicieli tej samej płci
-
biseksualizm
– fantazje dotyczą obojga płci
3
.
zainteresowania -/
preferencje/seksualne
- typy
osobników , części ciała ,sytuacje będące
obiektem fantazji i pobudzenia
seksualnego.
4
.
rola płciowa
- stanowi publiczną
reprezentację tożsamości płciowej, to co
dana jednostka mówi i robi ,by pokazać
,że jest kobietą lub mężczyzną.
5.
realizacja seksualna
Klasyfikacja parafilii według:
DSM-IV:
ICD-
10
:
Niespecyficz
ne:
3 kategorie parafilii:
Podniecenie seksualne i preferencje
dotyczące :
1.
przedmiotów nieosobowych
(fetyszyzm, transwestytyzm)
2.
cierpienia i upokarzania
(sadyzm i
masochizm)
3.
nieprzychylności partnerów
(ekshibicjonizm, podglądactwo,
skatologia telefoniczna, frotteuryzm
lub pedofilia)
FETYSZYZM:
Podniecenie się dzięki martwemu
przedmiotowi
Przykłady fetyszyzmu:
Anaclitism - typ fetyszu zwiazany z
przedmiotami dzieciecymi.
Pediophilia - typ fetyszu zwiazany z
lalkami
Pigmalionizm - osiąganie stanu
podniecenia płciowego na widok zdjęć
pornograficznych.
Zoofetyszyzm - zaburzenia seksualne,
polegające na osiąganiu satysfakcji
seksualnej pod wpływem widoku partnerki
seksualnej, ubranej w skórę lub futro
zwierzęcia.
TRANSWESTYTYZM:
Mężczyzna stale przebiera się w
damskie stroje w celu osiągnięcia
podniecenia seksualnego.
dotyczy ok. 1 % dorosłych
mężczyzn,
SADYZM I MASOCHIZM:
Sadysta - osiąga podniecenie,
zadając cierpienie lub poniżając
inną osobę. Masochista - osiąga
podniecenie, ulegając
zadawanemu mu cierpieniu i
poniżeniu.
EKSHIBICJONIZM:
Eksponowanie własnych narządów płciowych
obcym osobom, które ani się tego nie
spodziewają, ani sobie tego nie życzą.
Dotyczy to mężczyzn od 18 do 40 roku życia.
VOYEURYZM(PODGLĄDACTWO):
Polega na obserwowaniu
nieświadomej tego osoby, która
jest naga, obnaża się lub jest w
trakcie aktywności seksualnej
SKATOLOGIA TELEFONICZNA:
Stanowi powracające i silne
pragnienie prowadzenia
nieobyczajnych rozmów
telefonicznych z osobami, które
tego nie chcą.
PEDOFILIA:
Kontakty seksualne z dziećmi,
które nie weszły jeszcze w okres
dojrzewania.
Inne przykłady dewiacji:
AUTASSASSINOFILIA:
Dewiacja, której bodźcem
seksualnym jest pozorowanie
własnego zabójstwa.
HYBRISTOFILIA:
Parafilia, w której jedynym lub
preferowanym obiektem
pożądania seksualnego mogą być
osoby, które popełniły
przestępstwo.
Charles Manson
Anders Breivik
FROTTEURYZM:
To stan w którym jedynym i preferowanym
sposobem osiągania satysfakcji seksualnej
jest ocieranie się o ciało obcej osoby w
zatłoczonych miejscach publicznych.
Rozpoczyna się w okresie dojrzewania
najczęściej dotyczy osób od 15 do 25 roku
życia.
ZOOFILIA:
Stan, w którym jedynym lub
preferowanym sposobem
osiągania satysfakcji seksualnej
jest wykonywanie czynności
seksualnych przy udziale
zwierząt.
SALIROMANIA:
Popęd do pobrudzenia innych
ludzi atramentem, sadzami,
moczem, kałem lub innymi
odrażającymi substancjami
celem zaspokojenia
seksualnego.
NEKROFILIA:
Zboczenie polegające
na skłonności do
działań seksualnych
ze zwłokami, popęd
płciowy wyraźnie
ukierunkowany na
martwe ciało.
ALTOCALCIPHILIA:
To inaczej ekscytacja, jaka
rodzi się przede wszystkim u
mężczyzn na widok wysokich
obcasów.
ASFIKSJOFILIA:
Ten rodzaj dewiacji, to wyjątkowo
niebezpieczny rodzaj seksualnych
preferencji. W tym przypadku
podniecającym bodźcem
jest niedotlenienie, będące skutkiem
duszenia bądź poddania się
podduszeniu
.
DENDROFILIA:
Zboczenie seksualne, które
objawia się nieodpartą chęcią
odbycia stosunku płciowego
z drzewem.
TRICHOTILLOMANIA:
Zaburzenie, które polega na
niemożności powstrzymywania
się od wyrywania sobie włosów –
z głowy, brwi, rzęs.
Parafilia a choroba:
Relacja między parafilią a chorobą, w znaczeniu medycznym:
Parafilia nie jest najczęściej zachowaniem chorobowym, lecz
zachowaniem sprzecznym z normą społeczną (odchyleniem
seksualnym niepatologicznym).
Część osób przejawiających zachowania parafilne ma
normalną, niezaburzoną osobowość.
Obecność parafilii nie oznacza bezwarunkowo wskazania do
leczenia.
Cierpienie w tym przypadku jest najczęściej skutkiem
konfliktu zewnętrznego
Celem leczenia nie powinno być usunięcie parafilii (które jest
często niemożliwe), lecz uwolnienie człowieka od cierpień z
nią związanych, a więc jego psychiczne dostosowanie się do
niej
Leczenie parafilii:
Parafilie seksualne rzadko wygasają
samoczynnie, ale niekiedy można je zmniejszyć
poprzez:
-
działania psychoterapeutyczne
,
-
obiecujące skutki daje połączenie terapii
poznawczej i behawioralnej
.
W niektórych przypadkach:
-
kastracja chemiczna
(w przypadku
przestępców seksualnych) oraz
-
działanie leków hamujących wydzielanie
testosteronu czy androgenów czy leków
antydepresyjnych.
Dziękuję za uwagę!