Główne
kierunki, koncepcje
zarządzania
Kierunek naukowego
zarządzania
Scientific management – początki
naukowego zarządzania –
ogólnie
omówiłam
Podstawowy problem – niska
indywidualna wydajność pracy
Rozpatrywane czynniki
(zmienne)-
wymienione
Rozwiązywane problemy
wymienione
Kierunek naukowego
zarządzania
Przedstawiciele:
wymienieni
Frederick W. Taylor
Henri Le Châtelier
Henry L. Gantt
Harrington Emerson
Frank B. i Lilian M. Gilbreth’owie
Karol Adamiecki
Kierunek naukowego
zarządzania
F. W. Taylor:
Zasady naukowego zarządzania
wymienione
Obserwacja, eksperyment i
doświadczenie jako metody
naukowego zarządzania
podyktowane
Chronometraż norma
czasowa
instrukcja robocza
podyktowane
Różnicowy system płac od
zadania
podyktowane
Organizacja funkcjonalna
podyktowane
Kierunek naukowego
zarządzania
Frank i Lilian Gilbreth’owie:
Metody badania przebiegu i
czasu trwania ruchów roboczych
oraz ich graficznej prezentacji
podyktowane
Klasyfikacja ruchów
elementarnych – therbligi
podyktowane
Kierunek naukowego
zarządzania
Henry Gantt:
Wykresy Gantta
podyktowane
Zadaniowo-premiowy system
płac
podyktowane
Wykres Gannta - przykład
Kierunek naukowego
zarządzania
Harrington Emerson:
Ogólnie powiedziałam, nie dyktowałam 12 zasad
Efektywność
12 zasad efektywności
Kierunek naukowego
zarządzania
Henri Le Châtelier:
Cykl działania
zorganizowanego
podyktowane
Cel działania
podyktowane
Kierunek naukowego
zarządzania
Karol Adamiecki:
Prawo inercji
przyzwyczajeń
podyktowane
Prawa harmonii
mieli sami poczytać
Prawo optymalnej produkcji
ogólnie
powiedziałam
Kierunek administracyjny
Podstawowy problem – brak
naukowych zasad działalności
administracyjnej i ogólnych zasad
organizacji.
Rozwiązywane problemy
podyktowane
Przedstawiciele:
Henry Fayol
Max Weber
Kierunek administracyjny
Henri Fayol:
14 zasad zarządzania Fayola
Funkcje przedsiębiorstwa
podyktowane
Czynności administracyjne
podyktowane
Piramida uzdolnień
Sztab - linia
Kierunek administracyjny
Max Weber
Model instytucji biurokratycznej
Idealne typy prawomocnej władzy
organizacyjnej
Kierunek Human Relations
Podstawowe problemy – niska
indywidualna wydajność,
konflikty, sabotowanie poleceń
kierowników, nadmierna płynność
kadr, nadmierna absencja w
pracy, wzrost niezadowolenia
pracowników
Przyczyny wymienionych
problemów
Rozwiązywane problemy
Rozpatrywane czynniki (zmienne)
Kierunek Human Relations
Przedstawiciele:
Douglas McGregor
Elton Mayo
Mary Marker Follett
Kierunek Human Relations
D. McGregor
Teoria X i Y
Kierunek Human Relations
E. Mayo:
Efekt Hawthorne
Podstawowe założenia kierunku
human relations
Człowiek społeczny
Podejście systemowe
Systemowcy sięgają do dorobku
różnych nauk i koncepcji o
zarządzaniu.
Podstawowe problemy:
zagrożenie trwania organizacji
jako całości, zbyt mała
elastyczność systemu
(adaptacyjność), trudności z
rozwojem
Przyczyny wymienionych
problemów
Rozwiązywane problemy
Rozpatrywane czynniki (zmienne)
Podejście systemowe
Przedstawiciele:
Ludwig von Bertalanffy (ogólna
teoria systemów)
Norbert Wiener ( twórca
cybernetyki)
Vilfredo Pareto
Talcott Parson
Podejście systemowe
Cechy podejścia systemowego
Systemowe spojrzenie na
organizację
Systemowe spojrzenie na
organizację
Proces transformacji Wejścia w Wyjście
System
zarządzania
System
informacyjny
System
wykonawczy
System
społeczny
Wejście:
Ludzie
Energia
Metody
informacja
Wyjście:
Produkty
Usługi
Zyski
Straty
informacje
O
T
O
C
Z
E
N
IE
Podstawowe cechy organizacji jako systemu:
Organizacja jest systemem otwartym, który
prowadzi z otoczeniem wymianę materii,
energii i informacji.
Organizacja jest uporządkowanym
systemem społeczno- technicznym.
Organizacje są systemami tworzonymi
celowo.
Organizacje charakteryzują się budową
hierarchiczną, co oznacza, że organizacja
jako system dzieli się na podsystemy.
Organizacje mają zdolność doskonalenia się,
podnoszenia swojej sprawności i stopnia
zorganizowania.
Organizacje dążą do zachowania równowagi z
otoczeniem poprzez zmiany swojej struktury.
Funkcje kierownicze w organizacjach znajdują
wyraz w procesach, które określa się mianem
„sterowania” i „regulacji”.
Organizacje charakteryzują się
ekwifinalnością, co oznacza możliwość
osiągania podobnych efektów w różnych
typach struktur organizacyjnych