Stany zagrożenia życia w
chorobach
nowotworowych
Najczęściej spotykane
stany zagrożenia życia
Zespół żyły głównej górnej
Tamponada serca
Ostra niewydolność oddechowa
Popromienne zapalenie płuc
Wzrost ciśnienia środczaszkowego
Kompresja rdzenia kręgowego
Niedrożność przewodu pokarmowego
Ostra niewydolność nerek
Zespół rozsianego wykrzepiania
śródnaczyniowego
Zespół żyły głównej górnej-ZŻGG
Jest to zespół objawów klinicznych
spowodowanych uciskiem żyły
głównej górnej i przylegających
struktur przez guzy śródpiersia.
Może być objawem powikłań
zakrzepowych związanych z
cewnikiem podobojczykowym
stosowanym niekiedy w czasie
leczenia chorób nowotworowych.
Obraz kliniczny ZŻGG zależy od stopnia
niedrożności i czasu jego trwania .
-obrzęk i sinica twarzy, szyi i górnej części tułowia,
niepulsującym i poszerzeniem żył szyjnych i
krętym przebiegiem żył ściany klatki piersiowej
-zaburzeniami oddechowymi- dusznością ,sinica,
kaszlem, chrypka , niekiedy stridorem. Czasem
objawy zespołu Hornera (zapadniecie gałki
ocznej ,opadniecie powieki , zwężenie źrenicy i
szpary powiekowej
Obraz kliniczny ZŻGG- zależy od stopnia
niedrożności i czasu jego trwania
Objawy:
-obrzęk i sinica twarzy, szyi, górnej częsci
tułowia, niepulsujące poszerzenie żył ściany
klatki piersiowej.
-zaburzenia oddechowe-duszność, sinica, kaszel,
chrypka, czasem stridor, zespół
Hornera(zapadnięcie gałki ocznej, opadnięcie
powieki, zwężenie źrenicy i szpary powiekowej)
-objawy wzmożonego ciśnienia śródczaszkowego-
ból głowy, senność, stupor, śpiączka, drgawki,
obrzęk tarczy nerwu wzrokowego.
Leczenie zespołu żyły głównej górnej
-leczenie ze wskazań życiowych: radioterapia z
jednoczesnym stosowaniem
glukokortykoidów (dexametason/ prednison).
Ewentualnie chemioterapia
-jeśli w ciągu 2-3 dni brak poprawy, to guz
śródpiersia nie jest pochodzenia neo lub
niedrożność ż.g.g jest spowodowana
zakrzepicą- rozważyć leczenie trombolityczne
( streptokinaza, urokinaza).
Tamponada serca
-zespół ostrych zaburzeń krążenia
spowodowanych nagłym wzrostem ciśnienia w
worku osierdziowym.
przyczyna- krwawienie lub szybkie
gromadzenie się wysięku w worku
osierdziowym.
Decydującą rolę w powstawaniu tamponady
osierdzia odgrywa szybkość gromadzenia się
płynu w osierdziu, a nie jego ilość .
Objawy: mała amplituda ciśnienia tętniczego i
znacznie podwyższone ciśnienie żylne.
rtg klatki piersiowej- bardzo mała amplituda
skurczów serca.
Leczenie tamponady serca.
-odbarczenie osierdzia-drogą operacyjną lub
przez nakłucie osierdzia i aspiracja płynu.
-jeśli natychmiastowe odbarczenie osierdzia
nie jest możliwe , można zyskać na czasie
przez zwiększenie wypełnienia układu
żylnego szybką podażą płynów.
Podawanie leków moczopędnych w
tamponadzie serca jest przeciwskazane.
Popromienne zapalenie
płuc
Rozwija
się
w
następstwie
napromienienia
okolicy
klatki
piersiowej. Chorzy po chemioterapii
są bardziej podatni na popromienne
zapalenie płuc
Klinicznie wyróżnia się trzy fazy
popromiennego zapalenia płuc:
•
Fazę
ostrą
(1-2
miesiące
po
napromienieniu)
•
Fazę
pośrednią
(2-9
miesięcy
po
napromienieniu)
•
Fazę przewlekłą (po 9 miesiącach po
napromienieniu)
Faza ostra popromiennego zapalenia
płuc nie musi przejść w fazę
przewlekłą.
Objawy kliniczne :
-kaszel, duszność, gorączka
-w rtg klatki piersiowej obecność
nacieku w obszarze , który był
napromieniowany.
Leczenie :
-Stosowanie glukokortykoidów.
-antybiotykoterapia- w przypadku
nałożenia się zakażenia
bakteryjnego.
Wzrost ciśnienia
śródczaszkowego
-obserwuje się głównie w nowotworach
śródczaszkowych- w przypadku krwotoku do guza
lub nagłym zablokowaniu przepływu płynu
mózgowo-rdzeniowego. Wzrost ciśnienia
środczaszkowego zagraża wystąpieniem
wgłobienia mózgu do otworu potylicznego
wielkiego.
Objawy wskazujące na zagrożenie wgłobieniem
mózgu:
-postępujące upośledzenie świadomości.
-objawy źreniczne ( zwężenie lub rozszerzenie).
-obustronny objaw Babińskiego.
-zaburzenia oddychania.
Kompresja rdzenia kręgowego
Stan naglący , który może doprowadzić do
porażenia kończyn dolnych, pęcherza
moczowego i odbytu.
Objawy kliniczne wskazujące na
niebezpieczeństwo ucisku rdzenia kręgowego:
-ból grzbietu i miejscowa bolesność uciskowa
kręgosłupa.
-zaostrzenie bólu przy próbie Valsalvy (wydech
przy zamkniętej głośni).
-zwiększone napięcie mięśni kończyn dolnych i
utrata czucia.
-obustronne objawy korzeniowe.
-nietrzymanie moczu i stolca.
Postępowanie z chorym z objawami
ucisku rdzenia kręgowego
•
Podanie deksametazonu-100mg dożylnie.
•
Wykonanie badań dodatkowych w trybie
pilnym –mielografii.
•
W przypadku potwierdzenia ucisku
rdzenia kręgowego –leczenie chirurgiczne
lub radioterapia
Niedrożność przewodu pokarmowego .
Może wystąpić w każdym odcinku – od przełyku
po odbyt. Najczęściej dotyczy jelita cienkiego i
jelita grubego.
Onkolog spotyka się najczęściej z niedrożnością
mechaniczną. Polega ona na zatrzymaniu
pasażu treści pokarmowej przez nowotwory,
zrosty pooperacyjne lub zwężenia popromienne.
Objawy kliniczne:
•
Ból o charakterze kolki, wymioty.
•
Przy osłuchiwaniu brzucha –metaliczne szmery
perystaltyczne.
•
Liczne poziomy płynu w rtg przeglądowym jamy brzusznej
Zespół ostrego rozpadu guza
Jest zespół ostrych zaburzeń metabolicznych
pojawiających się w wyniku rozpadu neo ,
rozwijający się w ciągu 2-3 dni od rozpoczęcia
chemioterapii.
Jest najczęściej związany z neo
hematologicznymi: białaczki, chłoniaki złośliwe,
czasem u chorych z neo litymi np. rak
drobnokomórkowy płuca, rak sutka.
Masywny rozpad tkanki nowotworowej
powoduje:
•
Wzrost stężenia kwasu moczowego i fosforanów, które
wiążą się z jonami wapnia w nierozpuszczalny fosforan
wapnia. Wytrącanie się fosforanów wapnia i moczanów w
cewkach nerkowych może doprowadzić do wystąpienia
ostrej niewydolności nerek.
Ostra niewydolność nerek w chorobach neo.
Niektóre leki cytostatyczne –
cisplatyna, mitomycyna C, wywołują
ostra nefropatię cewkowo-
śródmiąższową, której może
towarzyszyć ostra niewydolność nerek.
Leki –antybiotyki aminoglikozydowe
(gentamycyna, tobramycyna,
amikacyna) niesterydowe leki
przeciwzapalne .
Może być związana z:
•
Powikłania procesu neo-
krwawienia,odwodnienie.
•
Po lekach przeciw-neo.
•
Tzw. zespół lizy guza.
•
Ostra niedrożność dróg moczowych.
Zapobieganie i leczenie ostrej
niewydolności nerek w chorobach neo.
Leczenie powikłań związanych z chorobą
neo-
•
Utrzymanie prawidłowej objętości płynów, leczenie
wymiotów, biegunek, zatrzymanie krwawienia.
•
Unikanie stosowanie leków nefrotoksycznych
Dobre nawodnienie chorego przed
leczeniem cytostatycznym.
W przypadku niedrożności układu
moczowego –leczenie urologiczne.
Zespół rozsianego krzepnięcia
wewnątrznaczyniowego.
Z tkanki neo mogą uwalniać się substancje
aktywujące krzepnięcie krwi. W wyniku
krzepnięcia zużywają się czynniki krzepnięcia i
płytki krwi, jednocześnie uruchamia się
fibrynoliza z tworzeniem FDP ( produkty
degradacji fibryny), które hamują krzepnięcie .
Jeśli ten proces nie zostanie przerwany – może
on zużyć czynniki krzepnięcia w stopniu
prowadzącym do krwawienia.
Występuje po zabiegach operacyjnych –ca
prostaty, żołądka, okrężnicy, płuca.
Leczenie stały wlew heparyny, przetaczanie
osocza.