Specyfika ekologicznej produkcji wołowiny.

Ekologiczny chów bydła jest systemem

produkcji żywności, polegającym na takim

sposobie zarządzania gospodarstwem, który

łączy w sobie najkorzystniejsze dla

środowiska praktyki z wysokim stopniem

zaawansowanej technologii produkcji.

Stosowane w nim metody odpowiadają

wymaganiom konsumentów, preferujących

wyroby wytwarzane z naturalnych substancji

przy zastosowaniu naturalnych procesów

produkcji. Metody te mają wielowiekową

tradycję, a polegają na zachowaniu

środowiskowej równowagi wraz z zupełnie

nową jakością.

Organizacja gospodarstw ekologicznych

produkujących wołowinę dobrej jakości i o wysokiej

wartości zdrowotnej, wskazana jest przede wszystkim

w rejonach o dużym udziale trwałych użytków

zielonych. W Polsce szczególnie przydatne do tego

rodzaju produkcji są rejony północno-wschodnie

i południowe kraju, charakteryzujące się dużym

udziałem łąk i pastwisk w strukturze użytkowanych

gruntów rolnych.

Potrzeby żywieniowe bydła mięsnego w produkcji

organicznej powinny być zaspokojone w 60% paszą

objętościową (w lecie - zielonką pastwiskową, a w

zimie - kiszonką z traw i sianem łąkowym), a wypas

powinien trwać, co najmniej 150 dni w ciągu roku.

Ilość paszy treściwej w czasie opasania zwierząt nie

powinna natomiast przekraczać 40% suchej masy

dawki pokarmowej. 

Dobór ras w gospodarstwie

ekologicznym



Przy wyborze ras lub odmian należy brać pod

uwagę zdolność zwierząt do przystosowania
się do miejscowych warunków, ich żywotność i
odporność na choroby,



Należy kierować się możliwością uniknięcia

określonych chorób lub problemów
zdrowotnych związanych z niektórymi rasami
lub odmianami wykorzystywanych w
intensywnej produkcji,



Pierwszeństwo należy dać rodzimym rasom i

odmianom.

Główne wymogi produkcji wołowiny

wysokiej jakości (QMP):

1. Wymagany wiek bydła mięsnego przy
uboju:
- buhajki: 12 – 16 miesięcy
- wolce i jałówki: do 24 miesięcy

-

młodzież: 8 – 12 miesięcy.

2.  Określony czas konwersji:
W przypadku bydła zakupionego, okres
przestawiania w danym gospodarstwie nie
może być krótszy jak 2 miesiące.

3.

Bezuwieziowy sposób utrzymania bydła.

4. Żywienie paszami naturalnymi
pochodzącymi głównie z własnego
gospodarstwa.

Polecane rasy bydła
mięsnego.

Limousine

Jest w naszych uwarunkowaniach, rasą najlepszą dla

przemysłu mięsnego (wysokie walory rzeźne i

kulinarne) i cenioną przez hodowców za łatwe porody i

przeciętne wymagania żywieniowe. Nadaje się również

do ekstensywnego chowu na otwartym powietrzu.

Buhaje dorosłe osiągają masę ciała 1100 kg, przy

wysokości w kłębie 145 cm, a krowy 650- 850 kg, przy

wysokości w kłębie 135 cm.

Popularność rasy wynika z doskonałych walorów tuszy

i mięsa.

Krowy są bardzo płodne i długowieczne.

Limousine

Rasa hereford

Z ras mięsnych stanowi największą populację

bydła na świecie. Jest rasą średniego kalibru i

wcześnie dojrzewa. Buhaje mają masę ciała

900 kg, a krowy 600 kg. Odznacza się dobrą

płodnością, doskonałą naturalną odpornością,

łatwymi wycieleniami i dużą troskliwością

krów o cielęta. Główną zaletą tego bydła jest

bardzo wysoka zdolność przystosowania się

do surowych warunków klimatycznych i

ekstensywnych systemów żywienia.

Hereford

Rasa Charolaise

Jest to najbardziej masywna, mięsną rasą francuską. 
Zwierzęta tej rasy cechuje duży potencjał wzrostowy.

Selekcja w kierunku łatwych porodów jest

efektywna. Duża popularność tej rasy na świecie

wynika z takich cech jak późne dojrzewanie,

wyrostowość, duża żywotność i odporność na trudne

warunki środowiskowe, dobre wykorzystanie paszy

oraz troska o potomstwo.

Masa ciała intensywnie żywionych buhajów opasów

może dochodzić do 1500 kg, a krów do 1000 kg.

Charolaise

Rasa Angus

Jest uznawana za drugą, obok rasy hereford, najbardziej

liczebną wśród mięsnych ras bydła na świecie. 

Krowy ważą 550-600 kg i mają wysokość w kłębie ok.

125 cm. Buhaje hodowlane osiągają masę ciała

w granicach ok. 900 kg i wysokość w kłębie ok. 130 cm.

Bydło angus wyróżnia się bardzo wysoką wydajnością

rzeźną dochodzącą do 70% i małym udziałem kości

w tuszy. Mięso posiada wysokie walory kulinarne

i smakowe.

Łatwo i szybko przystosowuje się do trudnych warunków

klimatycznych bardzo dobrze wykorzystując pasze

objętościowe, zwłaszcza przy systemie ekstensywnego

żywienia pastwiskowego.

Angus

Rasa Salers

Bydło salers charakteryzuje się dużą odpornością

na trudne warunki środowiskowe a także ma niskie

wymagania paszowe. Te cechy pozwalają na chów

w ciężkich warunkach w systemie ekstensywnym. Są

to zwierzęta o dużym kalibrze. Masa ciała krów

wynosi 650-850 kg przy wysokości w kłębie około

140 cm, buhajów zaś wynosi 1000-1200 kg, przy

wysokości w kłębie ok. 150 cm. 

Bydło rasy salers jest rasą późno dojrzewającą. 

Rasa salers to rasa długowieczna, charakteryzująca

się dobrym zdrowiem. Doskonale wykorzystuje pasze

o gorszej wartości pokarmowej i jest doskonale

przystosowana do wypasu na górskich pastwiskach. 

Salers

Rasa Simental

Bydło simentalskie znane jest z dwukierukowej
mięsno-mlecznej u żytkowości.
Masa ciała krów 650 - 800 kg, buhajów 900 -
1200 kg. Jest to jeden z roślejszych typów bydła.
Rasa ta cechuje się duża odpornością na choroby
w tym na mastitis. Wyróżniają się również
długowiecznością. Wydajność produkcyjna tego
gatunku wynosi 15 lat, w tym czasie możliwe jest
uzyskanie ponad 52 tys. kg mleka od jednej
sztuki.

Simental