Centralny
region w
Polsce

Kamil Kropidłowski III LO

Region

 – umownie wydzielony obszar, względnie

jednorodny, różniący się od terenów sąsiednich cechami

naturalnymi bądź nabytymi na przestrzeni dziejów.

Cechy różnicujące regiony można podzielić na dwie grupy -

naturalne i antropogeniczne. Te pierwsze to najczęściej

położenie geograficzne i cechy przyrody ożywionej lub

nieożywionej. Istotnymi dla regionalizacji cechami

antropogenicznymi bywają najczęściej odrębność językowa,

religijna lub etniczna zamieszkującej region społeczności oraz

cechy lokalnej gospodarki.

Odpowiednio do tego wyodrębnia się:

• regiony naturalne (fizycznogeograficzne, klimatyczne,

zoogeograficzne itp.),

• regiony kulturowe (o wspólnych cechach kulturowych),

• regiony gospodarcze (o wspólnych centrach bądź

powiązaniach gospodarczych - przemysłowe, rolnicze, itp.),

• regiony administracyjne (wyodrębnione prawnie jednostki

administracji terenowej - podział administracyjny).

Regiony wydziela się w celu przestrzennego usystematyzowania

materiału naukowego (regionalizacja).

Wyróżnia się cztery typy

prawnoorganizacyjne regionów mając na

uwadze status prawny i zakres zadań

instytucji regionalnych:

• region administracyjny - obszar dekoncentracji

wybranych funkcji administracji publicznej,
wykonywanych przez rządowe instytucje
terytorialne;

• region samorządowy - forma decentralizacji

administracji państwowej; regiony są jednostkami
podziału terytorialnego, w których istnieje
samorząd terytorialny;

• region autonomiczny - forma decentralizacji

działalności ustawodawczej i administracyjnej
państwa, w założeniu nie naruszająca jednolitości
państwa;

• region federalny - część składowa państwa

federalnego.

Region centralny
 to łódzkie i
mazowieckie
południowy:
małopolskie i
śląskie
wschodni:
lubelskie,
podkarpackie,
podlaskie,
świętokrzyskie
północno-
zachodni:
lubuskie,
wielkopolskie, 
zachodnio -
pomorskie
południowo-
zachodni:
dolnośląskie,
opolskie
Region północny
: kujawsko-
pomorskie,
pomorskie,
warmińsko –
mazurskie.

Na Mazowszu mieszka ponad 5 mln osób. Jest to największy w

Polsce region pod względem liczby ludności, z młodą i dobrze

wykształconą populacją.

Mazowsze jest największym polskim województwem pod

względem populacji. Mieszka tu ok. 5,1 mln osób – tyle, ile

wynosi połowa ludności Czech lub Węgier.

Na tle Europy Polacy są społeczeństwem młodym (połowa nie

ukończyła 33 lat), dobrze wykształconym, o silnym zmyśle

przedsiębiorczości i kreatywności. Dotyczy to szczególnie

ludności Mazowsza. Jest to region o najmniejszym w kraju

bezrobociu i największej liczbie zatrudnionych (ponad 2,5 mln

osób). Statystyczny pracujący mieszkaniec ma nieco ponad 36

lat; jest lepiej wykształcony i zarabia więcej niż osoby

zamieszkałe w innych częściach kraju. Większość ludności

mieszka w miastach (64 proc.) - głównym skupiskiem jest

aglomeracja warszawska (ponad 2,8 mln osób). Zarazem

Mazowsze jest największym w Polsce skupiskiem ludności

wiejskiej (1,8 mln osób): co czwarta osoba pracuje w rolnictwie.

Mazowsze jest centralnym regionem Polski. Zajmuje
ponad 11 proc. terytorium Polski i leży na
skrzyżowaniu najważniejszych szlaków
komunikacyjnych.

O Polsce mówi się często jako o „sercu Europy”, ale
określenie to należy się właśnie Mazowszu. Polska
leży w centrum Europy, a Mazowsze – w centrum
Polski. Województwo jest węzłowym dla Polski
punktem komunikacyjnym. Tu mieści się
najważniejszy polski port lotniczy – Okęcie, który
obsługuje ponad 80 proc. przylatujących do Polski
pasażerów. Przez Mazowsze przebiegają ważne dla
europejskiej gospodarki szlaki,
m.in. droga Paryż – Berlin –
Warszawa – Moskwa (główna europejska oś
komunikacyjna na szlaku wschód – zachód),
a także droga z północnego wschodu Europy
do Europy Środkowej. Rozbudowana sieć
drogowa i kolejowa łączy Mazowsze z
pozostałymi regionami kraju.

Województwo mazowieckie w dzisiejszym kształcie
zajmuje obszar ponad 35,5 tys. km2, co stanowi
ponad 11 proc. terytorium Polski. Główną rzeką
regionu jest Wisła z prawobrzeżnymi dopływami –
Narwią i Bugiem. Region niemal nie ma jezior:
największe znaczenie mają dwa sztuczne zbiorniki:
Zalew Zegrzyński koło Warszawy i Jezioro Włocławskie
między Włocławkiem a Płockiem.

Głównymi miastami Mazowsza są pełniąca funkcję
stolicy Polski Warszawa oraz Radom, Płock, Siedlce,
Ciechanów i Ostrołęka.

Podobnie jak większość obszaru Polski,
Mazowsze ma klimat umiarkowany – pośredni
między kontynentalnym a atlantyckim.
Latem temperatury sięgają + 20C,
zimą spadają poniżej 0C.

Województwo łódzkie położone jest w centrum

kraju, w promieniu 200 km leży większość

najważniejszych miast Polski, a w obrębie

1500 km – prawie wszystkie stolice

europejskie. Taka lokalizacja ma kluczowe

znaczenie dla naszego regionu i czyni z niego

atrakcyjne miejsce do lokalizacji inwestycji

oraz ośrodek dystrybucji towarów w skali kraju

i Europy (w okolicach Strykowa i Piotrkowa

Trybunalskiego zlokalizowane są ważne

krajowe centra logistyczne).

Miasto na prawach powiatu w środkowej Polsce.

Siedziba władz województwa łódzkiego , powiatu

łódzkiego wschodniego oraz gminy Nowosolna.

Przejściowa siedziba władz państwowych w 1945

roku.

Ośrodek akademicki (6 uczelni państwowych oraz 22

prywatne), a także kulturalny. Sześć kilometrów od

centrum Łodzi znajduje się Międzynarodowy Port

Lotniczy Łódź im. Władysława Reymonta.

Łódź jest trzecim miastem w Polsce pod

względem liczby ludności zameldowanej (715 360) i

czwartym pod względem powierzchni (293,25 km²).

Przed przemianami polityczno-gospodarczymi w

1989 r. wiodący ośrodek przemysłu włókienniczego i

filmowego, dziś poszukujący swojej nowej

tożsamości i kierunków aktywności gospodarczej.

Najdalej wysunięte granice miasta

na północ

51°51′040″N

na południe

51°41′011″N

na zachód

19°20′041″E

na wschód

19°38′030″E

Położenie geograficzne Łodzi

Pochodzenie nazwy Łódź nie zostało

dotąd przekonująco wyjaśnione.

Istnieje kilka hipotez pochodzenia

nazwy miasta:

• według jednej z nich ma się wywodzić od

szlacheckiego nazwiska rodowego Łodzic, a herb
miasta od jego wizerunku, na którym
przedstawiona jest łódź,

• według drugiej od staropolskie

imienia męskiego Włodzisław,

• według kolejnej pochodzi od staropolskiego

określenia wierzby – „łozy”,

• kolejna zupełnie błędnie wywodzi ją od nazwy

rzeki Łódka, bo to rzeka wzięła nazwę od miasta.

• następna łączy nazwę miasta z „łódką” wodnym

środkiem komunikacji.