METODA CASTILLO
MORALESA W TERAPII
DZIECKA
KONCEPCJA DRA RODOLFO CASTILLO MORALESA:
"Dużo obserwować, następnie myśleć i
nie przyczepiać żadnej etykiety; być z
dzieckiem "
- R.
Castillo Morales
Historia
. Koncepcja ta została opracowana w latach
siedemdziesiątych w Kordobie w Argentynie. Rozwinęła się
na bazie doświadczeń osobistych i kontaktów z B. Bobath
oraz V. Vojtą . Metoda ta została zaczerpnięta z obserwacji
zwyczajów pierwotnych mieszkańców Ameryki Łacińskiej,
szczególnie w obcowaniu z niemowlętami i małymi
dziećmi. Według Castillo Moralesa bliski kontakt fizyczny
matki i dziecka stanowi podłoże dobrego rozwoju
sensomotorycznego i psychicznego dziecka. Metoda
Castillo Moralesa jest całościową neurofizjologiczną
koncepcją leczniczą, według której należy kierować się
pedagogicznymi i psychologicznymi zasadami ,aby
podczas terapii uwzględniać całe środowisko dziecka
względnie dorosłych i rozwijać zdolności dziecka i
rodziców oraz dorosłych dotkniętych zaburzeniami
Opis metody
Metoda ustno - twarzowej terapii
regulacyjnej polega na stymulacji mięśni
biorących udział w procesie mowy: mięśni
oddechowych i klatki piersiowej, mięśni
kontrolujących ustawianie głowy, mięśni
twarzy i jamy ustnej. U noworodków
niemowląt nieprawidłowe napięcie tych
mięśni prowadzi do trudności w domykaniu
ust, uchwyceniu piersi, ssaniu, połykaniu,
później w życiu. Te same partie mięśni
biorą udział w produkcji dźwięków mowy,
Orofaziale Regulationstherapie
Ustno - twarzowa terapia regulacyjna
( Orofaziale
Regulationstherapie ) została rozwinięta
przez prof. Castillo Moralesa jako
własna koncepcja leczenia dzieci i
dorosłych z zaburzeniami
neurologicznymi ze szczególnym
uwzględnieniem zaburzeń
sensomotorycznych w okolicy twarzy i
ust
PRZYJMOWANIE POŻYWIENIA - MIMIKA - ODDYCHANIE - FONACJA
Założeniem metody jest leczenie , które
powinno być skierowane na funkcje. Natomiast
celem regulacji powinna być harmonijna
współpraca i równowaga pomiędzy różnymi
komponentami kompleksu ustno-twarzowego
oraz pozostałym układem narządów ciała.
Zdaniem Castillo Moralesa forma narządu
służy nie tylko funkcji lecz jest także przez
funkcję kształtowana. Każdy narząd kształtuje
się sam przez harmonijną funkcję.
W ustno - twarzowej regulacji istotne
jest założenie, że kompleks ustno -
twarzowy jest ściśle powiązany z
całym ciałem. Zmiana postawy
miednicy oddziałuje tak samo na
motorykę twarzy, zarówno jak i
zmiana w obszarze ustno-twarzowym
oddziałuje na mięśnie obręczy
barkowej.
Lecznicza koncepcja według Castillo
Moralesa przeciwdziała czynnikom
patogennym, które zaburzają działanie
kompleksu ustno - twarzowego. Dlatego
koncepcja ta ściśle związana jest z terapią
ruchową całego ciała prowadzoną metodą
Vojty bądź Bobath. Celem integracji
kompleksu ustno-twarzowego z motoryką
całego ciała jest regulacja funkcji
brakujących bądź też słabo
wykształconych.
Koncepcja według prof. Castillo Moralesa złożona jest z trzech części:
Pierwszą stanowi Neuromotoryczna terapia
rozwojowa, która ma zastosowanie w leczeniu dzieci z
opóźnieniem statomotorycznym, przepukliną
oponowo-rdzeniową oraz niedowładem obwodowym.
Drugą jest Ustno - twarzowa terapia regulacyjna
zalecana pacjentom z zaburzeniami
sensomotorycznymi w obszarze twarzy, jamy ustnej i
gardła, szczególnie do leczenia zaburzeń
ssania,żucia, połykania oraz mowy.
Trzecią część stanowi leczenie ortodontyczne np.
płytkami podniebiennymi, które jest
uzupełnieniem Ustno - twarzowej terapii regulacyjnej
Punkty neuromotoryczne
Metoda polega na:
regulacji motoryki mięśni ustno -
twarzowych w celu uzyskania
właściwego lub zbliżonego do normy
wzorca ruchu,
normalizacji wzmożonego bądź
obniżonego napięcia mięśni całego ciała,
regulacji nieprawidłowego ułożenia
szczęki i żuchwy względem siebie,
regulacji zaburzeń oddychania
Techniki, których używa się w masażu leczniczym według Castillo
Moralesa to:
dotyk,
rozciąganie,
ucisk,
rozcieranie,
wibracja
Castillo Morales wyróżnia:
Ćwiczenia modelujące tj. ćwiczenia przygotowujące grupy
mięśni mimicznych do masażu.
Ćwiczenia specjalne dotyczące masażu punktów
neuromotorycznych twarzy w celu uaktywnienia mięśni
mimicznych, ruchów związanych z procesem ssania , połykania,
żucia oraz artykulacji, domykania jamy ustnej, podnoszenia i
cofania języka.
Punkty neuromotoryczne twarzy rozumiane są jako obszar
reakcji , gdzie za pomocą stymulacji dotykowej wyzwalane są
określone ruchowe odpowiedzi mięśni.
Ćwiczenia wewnątrz jamy ustnej w celu normalizowania
zaburzonego napięcia mięśniowego języka, podniebienia,
policzków. Ćwiczenia mają na celu zmniejszenie nadmiernego
ślinienia, obniżenie odruchu wymiotnego, cofnięcie i
podniesienie języka, aktywacji bocznych ruchów języka,
doskonalenie połykania.
Wspomaganie ortodontyczne
Ustno - twarzową terapię regulacyjną
wspomaga leczenie ortodontyczne np.
stymulacyjnymi płytkami podniebiennymi
z guzikami, perłami, rowkami w celu
aktywizowania funkcji języka.
Płytki podniebienne są dopasowywane
indywidualnie. Tymi aparatami najczęściej
wspomagana jest terapia dzieci z
Zespołem Downa, ze względu na
obniżone napięcie mięśni.
Wskazania do stosowania
niemowlęta z zaburzonymi funkcjami ssania i
połykania,
Zaburzenia motoryki obszaru ustno - twarzowego
w Zespole Downa, w Sekwencji Pierre- Robin, w
Syndromie Moebiusa, w porażeniach mózgowych,
w rozszczepach wargi i podniebienia, bądź po
operacjach twarzy,
w porażeniach nerwu twarzowego,
przy niewydolności domykania ust i słabej
kontroli ślinienia,
przy zaburzeniach artykulacyjnych i dysfonii
Praca z pacjentem
Efekty stosowanej metody
domknięcie jamy ustnej,
ustawienie szczeki względem żuchwy,
cofnięcie i podniesienie języka,
normalizacja napięcia mięśni języka, warg,
podniebienia,
zahamowanie bądź zmniejszenie nadmiernego
ślinienia,
uaktywnienie bądź polepszenie funkcji pokarmowych
jak ssanie, połykanie, gryzienie, żucie,
poprawa funkcji oddechowej,
poprawa artykulacji,
poprawa fizjonomii
Bibliografia
KACZAN T., SADOWSKA L. (1995), Stymulowanie rozwoju mowy u dzieci z zespołem
Downa. /W:/ Patkiewicz J. (red.), Współczesna diagnostyka i rehabilitacja dziecka z
zespołem Downa. Materiały z Konferencji - XIX Ogólnokrajowego Dnia Rehabilitacji
Dziecka (ODRD). Polskie Towarzystwo Walki z Kalectwem Oddział Wojewódzki we
Wrocławiu (TWK-Wrocław), s. 113-127.
KACZAN T., SADOWSKA L. (1995), Ergoterapia, jako forma stymulacji rozwoju mowy u
dzieci z zespołem Downa i innymi anomaliami rozwojowymi w świetle integracji
sensorycznej. /W:/ Patkiewicz J. (red.), Współczesna diagnostyka i rehabilitacja dziecka z
zespołem Downa. Materiały z Konferencji - XIX Ogólnokrajowego Dnia Rehabilitacji
Dziecka (ODRD). Polskie Towarzystwo Walki z Kalectwem Oddział Wojewódzki we
Wrocławiu (TWK-Wrocław), s. 127-137.
KACZAN T. (2006), Wczesna rehabilitacja mowy i jej znaczenie u dzieci z zespołem
Downa. /W:/ Cytowska B., Winczura B. (red.), Wczesna interwencja i wspomaganie
rozwoju małego dziecka. Oficyna Wydawnicza Impuls, Kraków, s. 349-363.
KACZAN T. (2006), Rola neurorozwojowej metody Castillo Moralesa w procesie wczesnej
stymulacji rozwoju oraz w postępowaniu terapeutycznym wobec dzieci z grupy wysokiego
ryzyka zaburzeń komunikacji. /W:/ Błeszyński, J. J. (red.), Alternatywne i wspomagające
metody komunikacji. Oficyna Wydawnicza Impuls, Kraków, s. 111-137.
Bibliografia
KACZAN T., REGNER A. (2004), Teoretyczne i praktyczne podstawy ustno-twarzowej
terapii regulacyjnej (uttr). /W:/ Sadowska L. (red), Neurofizjologiczne metody
usprawniania dzieci z zaburzeniami rozwoju. Wyd. AWF, Wrocław, s. 253-294.
MAREK R., REGNER A. (2008), Wczesna interwencja logopedyczna u dzieci z
zespołem Downa ze szczególnym uwzględnieniem ustno-twarzowej regulacyjnej
metody Rudolfo Castillo Moralesa. /W:/ Patkiewicz J. (red.), Zespół Downa – postępy w
leczeniu, rehabilitacji i edukacji. Monografia z Międzynarodowej Konferencji Naukowo-
Szkoleniowej z okazji XXXII Ogólnokrajowego Dnia Rehabilitacji Dziecka (ODRD). Polskie
Towarzystwo Walki z Kalectwem Oddział Wojewódzki we Wrocławiu (TWK-Wrocław).
MASGUTOWA S., REGNER A. (2009), Rozwój mowy dziecka w świetle integracji
sensomotorycznej. Wyd. Continuo, Wrocław.
REGNER A. (2008), Wczesne zastosowanie rozwoju mowy dzieci z zespołem Downa z
zastosowaniem ustno-twarzowej terapii regulacyjnej. /W:/ Kaczmarek, B.B. (red.),
Wspomaganie rozwoju dzieci z zespołem Downa - teoria i praktyka. Wyd. Impuls,
Kraków, s. 79.
Bibliografia
REGNER A. (2008), Masaż niemowlęcy i ruch usprawniający jako formy
stymulacji psychomotorycznej. /W:/ Sekułowicz M., Kruk-Lasocka J., Kulmatycki
L. (red.), Psychomotoryka ruch pełen znaczeń. Wyd. Naukowe Dolnośląskiej
Szkoły Wyższej, Wrocław.
REGNER A. (2006), Wczesna interwencja logopedyczna wobec dziecka
zagrożonego niepełnosprawnością. /W:/ Cytowska B., Winczura B. (red.),
Wczesna interwencja i wspomaganie rozwoju małego dziecka. Oficyna
Wydawnicza Impuls, Kraków, s. 239-253.
REGNER A. (2005), Podstawy ustno-twarzowej terapii według nowoczesnych
koncepcji, /W:/ Masgutova S. (red.), Nowoczesne metody stymulacji rozwoju
ruchowego i mowy. Międzynarodowy Instytut Neurokinezjologii, Rozwoju
Ruchowego i Integracji Odruchów, Warszawa, s. 63-78.
REGNER A. (2005), Wczesne wspomaganie rozwoju psychomotorycznego
małego dziecka z zastosowaniem metody R. Castillo Moralesa. /W:/ Cytowska
B., Winczura B.
Bibliografia
REGNER A. (2004), Wpływ terapii manualnej na rozwój aparatu
mowy, "Dental and Medical Problems" nr 42.
REGNER A. (2000), Zastosowanie metody Castillo-Moralesa w
rehabilitacji logopedycznej niemowląt. „Biuletyn Logopedyczny”,
nr 3, Lublin, s. 37-42.
REGNER A. (2000), Wczesne usprawnianie sensomotoryczne
dzieci niepełnosprawnych umysłowo. [W:] Sekułowicz M., Kruk-
Lasocka J. (red.), Dziecko z utrudnieniami rozwoju. Problemy
interdyscyplinarnej diagnozy i terapii świetle najnowszych teorii.
Materiały z Międzynarodowej Konferencji Naukowej, Wrocław 4-6
maj 2000, Wyd. Uniwersytet Wrocławski, s. 225-230.
RODOLFO CASTILLO MORALES (2009), Ustno-twarzowa
terapia regulacyjna. Fundacja "Promyk Słońca", Wrocław
Dziękuję za uwagę.
Przygotował:
Arkadiusz Żurawski