Strukturyzacja pracy albo Organizacja i strukturyzacja pracy

Strukturyzacja pracy- to proces tworzenia nowych i modyfikowania istniejących struktur pracy. Głównym celem jest poprawa efektywności zarządzania zasobami ludzkimi w przedsiębiorstwie.
Strukturyzacja pracy polega na celowym kształtowaniu treści i warunków pracy na poziomie określonego stanowiska lub grupy stanowisk pracy. Tym samym stwarza się warunki wykorzystania istniejącego w przedsiębiorstwie potencjału pracy oraz możliwości jego rozwoju.

Elementarną strukturą pracy jest stanowisko pracy.
Generalna tendencja → scalanie pracy, zwiększanie odpowiedzialności i odpowiedzialności pracowników. Jakimi cechami powinny się odznaczać współczesne stanowiska pracy

• kompleksowość i urozmaicenie czynności

• możliwości komunikowania się

• mozliwości eksperymentowania

• wymagać szerokiego zakresu kompetencji

modele strukturyzacjinpracy (podejścia) wyróżnia się trzy modele:

1. Strukturyzacja korygująca- chodzi o likwidację różnych deficytów stwierdzonych na stanowiskach pracy, może to być deficyt w sensie ergonomicznym, ale również psychologicznym

2. Strukturyzacja prewencyjna- na etapie planowania nowych struktur pracy przewidzieć ewentualne deficyty, by im zapobiec.

3. Strukturyzacja prospektywna- Na etapie planowania i projektowania należałoby przewidzieć możliwości rozwoju.

Strukturyzacja prospektywna i jej formy:

• kształtowanie treści pracy → treść pracy to ogół czynności i funcji spełnianych przez pracownika lub grupę pracowników na powierzonych im stanowiskach pracy. Jest kategorią dynamiczną która ciągle ulega zmianie. Stawia coraz to nowe wyzwania pod adresem wykonawców. Treść pracy można pojmować jako zakres czyjegoś działania. Na ten zakres działania składają się 2 zakresy cząstkowe: zakres wykonywanych czynności oraz zakres decyzyjno kontrolny. To będzie oznaczało zmianę zakresu działania. Jeżeli te zmiany dotyczą zakresu czynności to są to zmiany o charakterze ilościowym, albo są to zmiany horyzontalne. Jeżeli zmiany dotyczą zakresu decyzjno-kontrolnego oznacza to zmiany jakościowe. Albo wertykalno pionowe. Mogą się albo zmniejszać, albo zwiększać.
  Innowacyjne sposoby kształtowania treści pracy. Jest to celowa i planowa rotacja stanowisk pracy, jest to rozszerzanie zakresu zadań (powiększenie zakresu wykonywanych na danym stanowisku czynności), jest to wzbogacanie treści pracy (istotą wzbogacania jest jakościowe rozszerzanie treści pracy wykonywanej na określonych stanowiskach pracy,k to polega nie tylko na zwiększaniu zakresu wykonywanych czynności, ale również na zwiększaniu obszaru decyzyjno kontrolnego. Takie zmiany mają duży wpływ na motywację pracowników.)

• grupowe formy pracy- ich istota sprowadza się do przekazania określonej grupie pracowników do samodzielnego wykonywania różnych zadań i funkcji o charakterze wykonawczym, planistycznym i kontrolnym, oraz delegowania na grupę odpowiedzialności za ich wykonanie. Zazwuczaj chodzi o tak zwane małe grupy pracwnicze liczące od 5 do 15 osób i gryp te zwykło się dzielić na zadaniowo projektowe, funkcjonalne, rozwojeowe, ale również koleżeńskie. Cechy: wspólne zadania, samoorganizacja grupy, elastyczne wykorzystanie poszczególnych osób, wspólny czas pracy, odpowiedzialnosć grupy za wynik pracy, wybrany przez grupę rzecznik jej interesów. W praktyce spotykamy grupy w pełni autonomiczne, ale częściej są to grupy cześciowo autonomiczne. Zależy to od tego jak realizuje się w przedsiębiorstwie koncepcję parcytypacji.

• elastyczna organizacja czasu pracy- organizacja czasu pracy polega na ustaleniu chronometrycznych i chronologicznych wymiarów czasu w którym pracownik stawia do dyspozycji przedsiębiorstwa swój potencjął pracy. Pod pojęciem elsatycznych form organizacji czasu pracy rozumie się ogół przedsiębśięc oraz powstających w ich wyniku rozwiązań praktycznych odnoszących się do kształtowania chronometrycznych i chronologocznych wymiarów czasu pracy, które powinny stanowić kompromis między wymogami wynikającymi z celów przedsiębiorstwa, oraz potrzebami i oczekiwaniami pracowników. Przy uwzględnieniu zaleceń medycyny pracy. Pracodawca jest zainteresowany optimum produkcyjnym czasu pracy i optimum wydajnosci pracy. Z badań wynika, że optimum produkcyjne mieści się w granicach 7-9h. Jeśli chodzi o tydzień 35-48h. W zależności od złożoności wykonywanej pracy.
  Taka długośc czasu pracy oprzy której pracownik osiąga najwyższą jednostkową (godzinową) wydajność pracy 42-44h tydzień.
  Z badań fizjologów wynika, że dzienny czas pracy nie powinien być dłuższy niż 8,5h przy założeniu 2 dni wolnych od pracy i 42,5h w tygodniu pracy.
  Kierunki uelastyczniania czasu pracy- jest to uelastycznianie chronometrycznych wymiarów czasu pracy (zmiany długaści czasu pracy, które mogą dotyczyć dziennego, tygodniowego, rocznego oraz życiowego czasu pracy)<skracanie czasu pracy, praca w niepełnym wymiarze czasu, ruchome wyjście z życia zawodowego>. Uelastycznianie chronologicznych wymiarów czasu pracy (stwarzanie pracownikom możliwości wyboru i umiejscowienia obowiązującego ich czasu pracy w ciągu doby tygodnia roku a nawet życia, wymiar chronometryczny jest obowiązujący <ruchomy (dynamiczny) czas pracy, specjalne urlopy, kafeterie)). Jest to jednoczesne uelastycznianie w wymiarze chrnonometrycznym i chronologicznym (praca okresowa, podział czasu pracy, roczny czas pracy, praca zmianowa, czas pracy a'la carte, at home, telepraca)