KONSPEKT
Temat: TRENING ZDROWIA OSÓB OTYŁYCH.
Prowadzący: Alicja Frysztak, gr. 3, fizjoterapia stacj. II rok, II stopień
Miejsce prowadzenia zajęć: sala gimnastyczna
Czas zajęć: 45 minut
Przybory: 9 materacy lub karimat
Charakterystyka grupy: 9 dzieci otyłych I stopnia w wieku 9 -13 lat (grupa mieszana)
Charakterystyka schorzenia:
Otyłość
jest przewlekłą chorobą spowodowana nadmierną podażą energii
zawartej w pokarmach w stosunku do zapotrzebowania organizmu,
skutkiem czego jest magazynowanie nadmiaru w postaci tkanki
tłuszczowej.
Otyłości towarzyszą liczne powikłania ze
strony układu sercowo-naczyniowego i innych narządów.
BMI
(Body Mass Index) czyli Wskaźnik Masy Ciała lub inaczej wskaźnik
Quteleta charakteryzuje relację pomiędzy masą ciała a wzrostem.
Obliczając BMI możemy określić ilość tkanki tłuszczowej w
organizmie. Liczne badania epidemiologiczne wykazały, że BMI dobrze
koreluje z masą tej tkanki oraz umożliwia ocenę zagrożenia
śmiertelnością i chorobowością.
Wskaźnik
Masy Ciała obliczamy
wg poniższego wzoru:
BMI = |
masa ciała [kg] |
|
|
wzrost2 [m2] |
Im
wyższy wskaźnik BMI - tym większa zapadalność na różne
schorzenia.
Klasyfikacja zaburzeń masy ciała |
BMI (kg/m2) |
Ryzyko chorób towarzyszących otyłości |
Niedowaga |
<18,5 |
Niskie (ale zwiększone ryzyko innych problemów zdrowotnych) |
Norma |
18,5 - 24,9 |
Średnie |
Nadwaga |
>= 25 |
|
Okres przed otyłością |
25,0-29,9 |
Podwyższone |
I° otyłości |
30,0-34,9 |
Umiarkowanie podwyższone |
II° otyłości |
35,0-39,9 |
Wysokie |
III° otyłości |
>= 40,0 |
Bardzo wysokie |
Klasyfikacja otyłości w zależności od BMI wg WHO, Report of a WHO "Consultation on Obesity", Genewa 1997 |
---|
BMI
wartość prawidłowa 19-25
nadwaga 25-30
otyłość >30
skrajna otyłość >40
Drugim wskaźnikiem stanu zrowia jest stosunek obwodu talii do obwodu bioder – wskaźnik WHR.
WHR
wartość prawidłowa dla mężczyzn – 0,9
wartość prawidłowa dla kobiet – 0,7
obwód brzucha mierzony na poziomie talii nie powinien przekraczać połowy pomiaru wzrostu
Otyłość w krajach wysokorozwiniętych stanowi problem społeczny, a w przyszłości może przyjąć rozmiary epidemii i uważana jest za jedno z zagrożeń cywilizacyjnych rozwiniętych społeczeństw.
Typy otyłości:
Otyłość
typu "gruszka"
– (udowo-pośladkowa, gynoidalna) częściej występuje u
kobiet.
Otyłość typu
"jabłko" - (inne określenia: otyłość brzuszna,
wisceralna, androidalny, centralny) - tkanka
tłuszczowa zlokalizowana jest głównie wewnątrz jamy brzusznej
częściej dotyczy mężczyzn.
Przyczyny otyłości:
czynniki genetyczne
czynniki fizjologiczne
czynniki środowiskowe
czynniki psychologiczne
styl życia
farmakoterapia
Choroby związane z otyłością:
cukrzyca typu II
nadciśnienie tętnicze
hiperlipidemia
udar mózgu
niewydolność serca
choroba niedokrwienna serca
kamica pęcherzyka żółciowego
zmiany zwyrodnieniowe stawów
nowotwory
zaborzenia oddychania w czsie snu
żylaki kkd
zaburzenia hormonalne i powikłania ciąży
zespół X (polimetaboliczny) – zaburzenia ogolnoustrojowe
Zasady programowania aktywności u ludzi otyłych:
Intensywność oraz forma aktywności fizycznej zależeć będą od stopnia i zaawansowania otyłości oraz współistnienia innych powikłań.
Trening powinnien być systematyczny.
Aby uzyskać oczekiwany efekt minimalny czas dzienny przeznaczony na małą i umiarkowaną aktywność ruchową powinnien wynosić 2 godziny, w tym 3 – 5 razy w tygodniu 20 – 60 min wysiłku tlenowego, o intensywności co najmniej 50% maksymalnych możliwości.
Należy kontrolować wydolność krążeniowo – oddechową.
Zagrożenia wynikające ze źle dobranego oraz nadmiernego wysiłku:
złamania kości
urazy stawów
wylewy krwi do siatkówki oka
incydenty sercowe
przeciążenia stawów
Wskazane formy aktywności:
jazda na rowerze
sporty wodne (głównie kajakarstwo, wioślarstwo, pływanie)
spacery
lekka gimnastyka
aqua - aerobik
Dawka aktywności fizycznej:
dla osoby o wysokim stopniu otyłości powinna wzrastać stopniowo i ostrożnie
zaleca się treningi dlugotrwałe, ale o mniejszej intensywności
zaczynać od około 15 minut aktywności i zwiększać o 5 min co tydzień
ćwiczyć należy minimum 3 razy w tygodniu, na 2-3 godziny po posiłku
Przeciwwskazane formy ruchu:
aerobiki z dużą ilością podskoków na stepie
gier i zabaw sportowych z dużą ilością skoków, skłonów, skręto – skłonów tułowia.
Konspekt zajęć ruchowych: ćwiczenia i zabawy ruchowe w parach dla dzieci z otyłością I stopnia w wieku 9 - 13 lat.
CZĘŚĆ ZAJĘĆ |
OPIS ĆWICZENIA |
LICZBA POWTÓRZEŃ / CZAS |
UWAGI |
I. WSTĘPNA ( 5 – 10 minut)
|
1. ćw. oddechowe wdech nosem / wydech ustami |
3 |
Przy wdechu kkg unosimy bokiem w górę, przy wydechu opuszczamy bokiem w dół |
2. marsz / delikatny trucht |
3 min |
Maszerujemy na całej stopie, potem na palcach oraz na piętach. Zwracamy uwagę na poprawność postawy ciała
|
|
3. krok odstawno - dostawny |
2 min |
Zaczynając od lewej, następnie prawej nogi |
|
4. skłony głowy: - w przód / tył - na boki - krążenie głową |
Po 5 na każdą stronę |
Głowa znajduje się cały czas blisko tułowia, ręce oparte na biodrach |
|
5. krążenia ramion |
5 razy w każdą stronę |
|
|
6. wymachy ramion |
5 razy |
Z pogłębianiem |
|
7.krążenie nadgarstków |
5 razy |
|
|
8.krążenie bioder
|
5 razy |
|
|
9. wdech / wydech |
3 razy |
Ręce skrzyżowane na klatce piersiowej + wdech rozkładamy + wydech |
|
10.prawą ręką dotykamy lewego kolana i odwrotnie, następnie do lewej piety i odwrotnie |
5 razy |
Kolano także przyciągamy do klatki piersiowej |
|
11.przysiady |
10 razy |
Wykonujemy powoli |
|
12.krążenie stopą P i L |
5 razy na każda stronę |
|
|
13. wdech / wydech |
5 razy |
Unosimy kkg przodem + wdech, opuszczamy + wydech |
|
II. GŁÓWNA (25-30 min) |
POZYCJA STOJĄCA 1. "berek zaprzęgów"- dzieci dobierają się w pary, 1 para jest berkiem i łapie inne pary, gdy para jest złapana podnosi do góry ręce i inna para ma przejść pod nimi |
3 min |
Niezbyt szybkie tempo biegu |
2. "pompa wodna"- dzieci w parach trzymają się za ręce, jedno stoi wówczas drugiee kuca i odwrotnie. |
2 min |
|
|
3. podskoki na 1 nodze - dzieci stoją naprzeciwko siebie, trzymają się za prawe ręce, unoszą wyprostowane prawe nogi i chwytają lewą ręką za kostkę uniesionej prawej nogi; wykonują w tej pozycji podskoki i obracają się |
2 min |
Najpierw obracają się w prawo, potem w lewo |
|
4. skłony z pogłębianiem - dzieci trzymają ręce na barkach drugiej osoby z pary i wykonują skłony |
1 min |
Z pogłębianiem do 3 i wyprost |
|
5."nie daj się trafić w pośladek"- dzieci stoją twarzami do siebie, trzymając się za prawe ręce, starają się lekko uderzyć partnera lewą ręką w pośladek i samemu uniknąć trafienia |
2 min |
Komu uda się trafić w pośladek zdobywa 1 pkt, zabawa trwa do zdobycia 5 punktów |
|
KLĘK PODPARTY 6. utrzymanie równowagi w klęku podpartym z uniesioną 1 nogą wyprostowaną, zaś ręce są złączone – P z P, potem zmiana |
2 min |
|
|
SIAD PROSTY 7.przywitanie stóp stopami partnera |
2 min |
Najpierw jedną nogą, potem obiema |
|
8.przenoszenie nóg nad nogami partnera |
10 razy |
Nogi są złączone, nogi jednej osoby leżą na podłożu, wtedy druga osoba unosi swoje nogi nad tamtymi |
|
9.wdech / wydech |
3 razy |
Przy wdechu przyciągnięcie nóg do klatki piersiowej, przy wydechu wyprostowanie ich |
|
10.skłony – dzieci siedzą naprzeciwko siebie z nogami złączonymi ze sobą stopami, w rozkroku, trzymają się za ręce. Jedno dziecko wykonuje w tym samym czasie opad tułowia w tył drugie w tym samym czasie w przód. |
10 razy |
|
|
11.bieg z przeskokiem - jedno dziecko siedzi z wyprostowanymi i złączonymi nogami i jedną reką wyciągniętą w górę, drugie stoi i trzyma za tą wyciągniętą rękę partnera, następnie biega wokół partnera przeskakując nad jego nogami |
Po 5 okrążeń w każdą stronę |
Zwracamy uwagę na prawidłową postawę dziecka siedzącego! |
|
SIAD TYŁEM DO SIEBIE 12.skłony (ręce splecione w górze), pochylanie się w przód / w tył |
1 min |
|
|
13.ręce w górze/ ręce w dole - dzieci trzymają ręce wyciągnięte w bok, następnie równocześnie opuszczają jedną w dół, a unoszą drugą w górę i powtarzają ćwiczenie |
1 min |
|
|
LEŻENIE TYŁEM 14."nogi gonią nogi"- dzici leżą do siebie stopami, unoszą je wyprostowane w górę i próbują dogonić stopy partnera, który tego unika |
1 min |
Nogi można ugiąć w stawach biodrowych, co zmniejszy przesilenie kregosłupa lędźwiowego |
|
15.rowrek – dzieci leżą do siebie stopami, łączą je i wykonują rowerek |
1 min |
|
|
16.stopy do stóp – dzieci leżą do siebie głowami, trzymają się za ręce, nogi ugięte, stopy oparte o podłoże, równoczesne unoszenie stóp, tak, by dotknęły stóp partnera |
1 min |
|
|
LEŻENIE PRZODEM 17."parzy łapki" – jedno dziecko próbuje uderzyć w dłonie drugiego, a to chce tego uniknąć i odwrotnie |
2 min |
Jedno dziecko ma ręce odwrócone stroną dłoniową, a drugie grzbietową; zabawa trwa do zdobycia 5 punktów |
|
18."klaśnij w dłonie" – dzieci klaszczą w dłonie z pozycji skrzydełek |
2 min |
- na 1 w swoje - na 2 P w P - na 3 L w L - na 4 w obie dłonie partnera |
|
III. KOŃCOWA ( 5 – 10 min)
|
SIAD SKRZYŻNY 19. "rysowany telefon"- dzieci siedzą w kole, jedno za drugim, z zamkniętymi oczami, jedno z nich wymyśla rysunek, który rysuje palcem na plecach nastepnego i tak w kole każde dziecko rysuje, aż wróci do tego, kto wymyślał |
3 min |
Można rysować np.choinkę, domek, serce, gwiazdkę |
20. wdech/wydech |
3 razy |
Przy wdechu ręce rozkładamy na boki, przy wydechu krzyżujemy na kolanach |
|
21."pirat"- dzieci siedzą w kółku z zamkniętymi oczami, jedno z nich jest piratem, stoi poza kołem i ma zabrać rzecz, znajdującą się w środku, pozostałe dzieci mają mu to uniemożliwić |
3 min |
Pirat stara się zabrać rzecz jak najciszej, by nie zostać złapanym. |
|
22.leżenie tyłem z zamkniętymi oczami |
1 min |
Rozluźnienie całego ciała:) |
Celem tych zajęć jest wzmocnienie ogólnorozwojowe organizmu, poprawa funkcjonowania mięśni
i stawów, poprawa nastroju i kontaktów międzyludzkich.
Korzyści regularnej aktywności:
redukcja masy ciała
zmniejszenie ryzyka efektu jo – jo
nadanie sylwetce lekkości i energiczności
poprawa nastroju
zwiekszenie podstawowej przemiany materii
poprawa profilu lipidowego krwi
uregulowanie ciśnienia tętniczego krwi
zwiększenie wydolności organizmu
Bibliografia:
H. Kuński, M. Janiszewski: Medycyna aktywności ruchowej dla pedagogów, Łódź 1999, WUŁ.
H. Kuński : Trening zdrowotny osób dorosłych, Poradnik lekarza i trenera, Warszawa 2003, Agencja Wydawnicza Medycyny Sportowj Press.
Strony internetowe:
www.abccwiczenia.pl/trening-dla-otylych
www.zdrowie.med.pl/nadwaga/otylosc_01.html