Żuraw i czapla
Zmierzło się już żurawiowi.
Sztyjc samymu ryby łowić,
Łoroz luknoł ku przikopie,
Czapla gryfno woda słepie.
Gipko pylnoł się bez woda,
i zaczyno do nij godać,
Moja czaplo roztomiło,
niebo mi Cie tu skludziło.
W ancli kustu mom za tela,
drap się rychtuj do wesela.
Jak się czapla rozciepała,
chcesz bych cie po dzióbie sprała.
Czy mi co na dekel pizło,
dom się skusić jakimś gizdom,
Jeszczech na łep niy upadła,
coby wydać się skiż jadła.
Żuraw łokropnie zgańbiony,
pofurgoł hań w swoje strony,
Czapla zaczła zaroz potym,
jak jej przeszły hercklekoty.
Myśleć czy dobrze zrobiła,
tak żurawia zbamonciła,
Borok pszaje mi to prawie
poleca za nim po stawie.
I dom kusku mu na zgoda,
gzuje przez przekop bez woda,
Chnet do ańcle przifurgała,
i we dźwiyrze zaklupała.
Żuraw tak się wartko zwyrtnoł.
Że bez cufal by kopyrtnoł,
Kej mi pszajesz z wolom bożom,
mogą iść z cia ku ołtarzu.
Niy maś borok czy łoszkubek,
beztoż dej na zgoda dzióbek.
Przifurgałaś sam na darmo,
terozki mie możesz charnonć.
Niy chca widzieć takij jyndzy,
patrz mi się sam niy molyndzić,
Czapla na to, łon mo ała,
ku przikopie pofurgała.
A żurawia w chałpie nosi,
możno pójda jom przeprosić,
Jako szwarno je no przeca,
wysztrychna się i poleca.
Oblyk ancug i glazyjki,
klupie w dźwiyrze bezkurcyjki,
Co chcesz giździe zatracony,
zaś żeś prziszoł szukać żony?
Ciong mi stond bo się zapomna,
i z byfyja nóż wyciongna,
Z tobom ciyngiym mom utropa,
niy chca mieć takigo chopa.
Żuraw choćby bez pysk dostoł,
ani chwili tam niy łostoł.
Farońsko zaś pogorszony,
wyparził z pyska z pieronym.
A czapla juzaś żałuje,
i przi łoknie poślimtuje,
Po co żech mu tak nazdała,
czymuch trocha niy czekała.
Żurawiowi niy ma gany,
chocioż troszka je oklany,
Chyba piykny klajd łoblecza,
za karlusym drap poleca.
Szkuty w zdrzadle prziczesała,
stary parfin wysznupała,
i tak gryfnie wystrojono,
idzie aby łostać żonom.
Łażom już tak pora roków,
na zgoda ni ma widoków,
łażom dycki jednom drogom,
a pożynić się niy mogom.