System polityczny Wielkiej Brytanii.
Konstytucja
Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej jest dziedziczną monarchią konstytucyjną o systemie parlamentarno-gabinetowym. Nie posiada jednak pisanej konstytucji. Jest ona oparta po części na uchwałach i ustawach parlamentarnych, prawie zwyczajowym oraz decyzjach i wyrokach sądowych.
Podstawy ustroju i funkcjonowania władz państwowych określają 3 rodzaje norm:
1. normy prawa pisanego przyjęte przez parlament (najstarszą z nich jest Wielka Karta Wolności z 1215);
2. prawo precedensowe;
3. konstytucyjne zwyczaje i konwenanse.
Korona (Crown)
Najwyższą władzą wykonawczą, sądowniczą, oraz integralną częścią władzy ustawodawczej jest dziedziczny monarcha. Pełni on funkcję głowy państwa, zwierzchnika Kościoła anglikańskiego i Kościoła prezbiteriańskiego w Szkocji oraz niektórych państw wchodzących w skład Wspólnoty Narodów (Commonwealth), a także naczelnego zwierzchnika sił zbrojnych.
Monarcha działa w oparciu o rady ministrów których nie może odrzucać lub ignorować. W efekcie, Zjednoczone Królestwo rządzone jest przez rząd w imieniu Monarchy.
Do Monarchy należy zwoływanie, przedłużanie działalności i rozwiązywanie parlamentu, powoływanie i dymisjonowanie ministrów, mianowanie sędziów, oficerów sił zbrojnych, gubernatorów, dyplomatów, biskupów, mianowanie parów, nadawanie tytułów książęcych i innych honorów oraz przyznawanie całkowitego lub częściowego prawa łaski.
Ważną funkcją jest również mianowanie premiera.
W sprawach międzynarodowych, Monarcha uprawniony jest do wypowiadania wojny i zawierania pokoju, zawieranie i ratyfikowanie umów międzynarodowych, a także uznawania obcych państw i rządów, anektowania lub cedowania terytoriów. Król przewodniczy również zebraniom Tajnej Rady (Privy Council) do której należą ministrowie i inne osoby rekomendowane przez rząd. W przypadku niezdolności Króla do wypełniania swoich obowiązków, ich realizacja jest przekazywana regentowi. Jest nim najstarszy syn monarchy, lub w kolejności sukcesorzy do tronu.
Parlament (Parliament)
Władza ustawodawcza należy do Monarchy i 2-izbowego parlamentu.
Początkowo nazwa "parlament" odnosiła się do powstałych w późnym średniowieczu zgromadzeń przedstawicielskich Anglii, Irlandii pozostającej pod panowaniem angielskim (istniał do 1800) i Szkocji (do 1707). Parlament angielski utworzony został w XIII w. z rozszerzenia rady królewskiej o delegatów hrabstw i miast, najpierw 1-izbowy, po 1360 dwuizbowy: Izba Lordów (House of Lords) i Izba Gmin (House of Commons). W 1707 r. parlament angielski przekształcił się w parlament Wielkiej Brytanii.
Każda z Izb tworzona jest na odrębnych zasadach, a ich członkowie zasiadają oddzielnie. Maksymalny okres kadencji Parlamentu wynosi 5 lat, może być jednak rozwiązany przed upływem tego okresu. Decyzję o jego rozwiązaniu i rozpisaniu powszechnych wyborów ogłasza Monarcha, na wniosek premiera rządu.
Działalność Parlamentu podzielona jest na sesje, z których każda trwa około 1 roku z przerwami na święta i wakacje (początek i koniec sesji wypada w październiku lub listopadzie).
Członkowie Parlamentu (Members of Parliament - MPs) działają zgodnie z prawem zwyczajowym, tradycjami i obyczajami. Parlament uprawniony jest do przyjmowania, zmieniania lub anulowania ustaw, a także kontrolowania polityki i wydatków rządu oraz zatwierdzania środków do dalszej pracy rządu.
W Parlamencie prowadzone są również konsultacje przed ratyfikacją ważnych umów i układów międzynarodowych. Ustawy przyjęte przez Parlament nie mogą być zaskarżane w sądach, natomiast może on również przedłużyć ważność swojej kadencji bez konsultacji z wyborcami.
Izba Gmin (House of Commons)
Izba niższa Parlamentu liczy 650 członków: 523 z Anglii, 72 ze Szkocji, 38 z Walii i 17 z Irlandii Północnej.
Każdy członek Izby reprezentuje inny okręg wyborczy na jakie podzielone jest całe Zjednoczone Królestwo. Liczba i rozmiar okręgów wyborczych może się zmieniać w zależności od zmian w populacji. Wybory są tajne, mogą brać w nich udział obywatele brytyjscy pod warunkiem, że ukończyli 18 lat, są zarejestrowani w rejestrach wyborców w swoich okręgach i mają stałe miejsce zamieszkania w Zjednoczonym Królestwie. Członkami Parlamentu zostają kandydaci, którzy uzyskają największą liczbę głosów w swoich okręgach wyborczych. Wybory ogólne dla wszystkich członków Izby Gmin odbywają się normalnie co 5 lat, ale mogą zostać przyśpieszone w dowolnym czasie trwania kadencji
Izba wybiera spośród swoich członków przewodniczącego (Speaker) i dwóch jego zastępców, przy czym nie biorą oni udziału w głosowaniach. Wybierana jest również komisja zajmującą się sprawami administracyjnymi Izby, której przewodniczy Speaker. Członkowie Parlamentu kontrolowani są przez tzw. party whips, tzn. członków partii wyznaczonych do przestrzegania dyscypliny wśród współtowarzyszy.
Członkowie Izby Gmin należą do którejś z działających partii politycznych. Partia która uzyska większość miejsc w Parlamencie formuje rząd. Zgodnie z tradycją, misję utworzenia rządu Monarcha powierza liderowi zwycięskiej partii. Natomiast największa partia z pozostałych staje się automatycznie oficjalną opozycją. Jej lider zostaje szefem alternatywnego rządu zwanego Gabinetem Cieni (Shadow Cabinet). Jeśli żadna z partii nie uzyska większości, musi zostać zawarte porozumienie między partiami potrzebne do stworzenia rządu koalicyjnego. W czasach kryzysu narodowego rząd koalicyjny może być utworzony nawet, gdy jedna z partii ma większość miejsc (przykładem takiej koalicji był rząd Winstona Churchilla w czasie II wojny światowej
Izba Gmin sprawuje całkowitą kontrolę nad ustawami finansowymi, polityką podatkową i wydatkami. Według prawa całe ustawodawstwo musi przejść w identycznej formie przez obydwie Izby i zostać zatwierdzone przez Monarchę. Królewskie prawo weta nie było użyte od rządów Królowej Anny (wczesne lata XVIII w.).
Izba Lordów (House of Lords)
Izba wyższa Parlamentu liczy ponad 1170 członków. W skład Izby wchodzą lordowie duchowni (arcybiskupi Canterbury i Yorku, biskupi Londynu, Durham i Winchester oraz 24 starszych biskupów diecezyjnych kościoła anglikańskiego) i świeccy (lordowie dziedziczni - duke, marquess, earl, viscount, baron, lordowie dożywotni i prawa a także osoby z tytułami niedziedzicznymi przyznanymi przez monarchę. Kobietom zostało przyznane prawo zasiadania w Izbie Lordów dopiero w 1958 r.
Parowie (lordowie) w przeciwieństwie do członków Izby Gmin nie pobierają wynagrodzenia. W praktyce około 380 parów regularnie bierze udział w posiedzeniach Izby. Zebraniom przewodniczy Lord Kanclerz (Lord Chancellor), najwyższy rangą urzędnik sądowy w Anglii, który pełni podobną rolę jak Speaker w Izbie Gmin.
Do wczesnych lat XX w, Izba Lordów miała znaczącą siłę. Posiadała m.in.. prawo weta wobec ustaw uchwalanych przez Izbę Gmin, co miało bezpośredni wpływ na ogólną politykę kraju. Zakres pełnomocnictw Izby Lordów uległ znacznemu ograniczeniu na podstawie Aktów Parlamentarnych z 1911 i 1949 roku. Od tej pory ustawy uchwalone przez Izbę Gmin mogą być jedynie czasowo wstrzymane.
Rząd (Government)
Władzę wykonawczą sprawuje 100-osobowy rząd, na czele którego stoi premier (Prime Minister - ta nazwa po raz pierwszy pojawiła się w XVIII w.). Podstawową częścią władzy wykonawczej jest Gabinet (Cabinet) złożony z premiera i ministrów (łącznie ok. 20 osób) mianowanych przez Monarchę na wniosek premiera. Premier ma również prawo do ich odwołania. Wprawdzie większość gabinetu stanowią członkowie Izby Gmin, ale członkowie Izby Lordów mogą zajmować stanowiska np. dyrektorów wydziałów.
Gabinet podejmuje wszystkie najważniejsze decyzje w sprawach państwowych. Członkowie gabinetu ponoszą odpowiedzialność polityczną przed Izbą Gmin za naruszenie prawa w drodze procedury impeachment.
Posiedzenia Gabinetu są tajne. Niektóre sprawy są dyskutowane przez komisje gabinetowe składające się z zainteresowanych ministrów. Żeby zachować stabilność Gabinet musi działać kolektywnie i jednomyślnie podejmować decyzje, wydawać oświadczenia i ustalać politykę państwa. Gdy któryś z ministrów nie zgadza się z polityką Gabinetu musi podać się do dymisji.
Premier może w dowolnym czasie zaproponować głowie państwa rozwiązanie Izby Gmin i w ten sposób doprowadzić do przeprowadzenia wyborów w sytuacji najbardziej korzystnej dla swojej partii. Wymiar sprawiedliwości należy do sądów. Naczelnym organem sądownictwa jest Sąd Najwyższy. Instytucją rewizyjną jest Izba Lordów, która działa jako Najwyższy Sąd Apelacyjny, orzeka ona ponadto o zasadności impeachmentu. W Wielkiej Brytanii ukształtował się system dwupartyjny. Główną rolę odgrywają Partia Konserwatywna (Conservative Party) i Partia Pracy (Labour Party). Reprezentację w parlamencie ma również Partia Liberalno-Demokratyczna (Social Democratic Party).
W Zjednoczonym Królestwie działają także inne partie, z racji jednak niewielkiej liczebności nie odgrywają one znaczącej roli politycznej:
lewicowe - Communist Party, Socialist Workers' Party i Workers' Revolutionary Party
nacjonalistyczne - Szkocja - Scottish National Party; Walia - Welsh Nationalist Party, Plaid Cymru; Irlandia Północna - Ulster Unionist Party, Ulster Democratic Unionist Party, Social Democratic and Labour Party.
ENGLISH
The political System of the United Kingdom.
The Constitution Of The
United Kingdom Of Great Britain and Northern Ireland is a hereditary constitutional monarchy with parliamentary and Cabinet system-the Nazi party. However, it does not have a written Constitution. It is based in part on the decisions and general laws, common law, and the decisions and judgments. The base system and the functioning of the public authorities shall determine three types of standards: 1. the written laws adopted by the Parliament (the oldest of them is the great Charter of liberties with the 1215); 2. case law; 3. constitutional practice and konwenanse. Crown (Crown) the highest authority of the Executive, judicial, and an integral part of the legislative power is hereditary monarch. Fully on the function of head of State, head of the Anglican Church and the Presbyterian Church in Scotland, and some countries in the Commonwealth of Nations (Commonwealth), as well as the Supreme Head of the armed forces. The monarch acts on the basis of the Council of Ministers which cannot reject or ignore. As a result, the United Kingdom is ruled by the Government on behalf of the Monarchy. Do of the monarch should be the convening, extension activities and problem solving, setting up and dymisjonowanie Ministers, the appointment of judges, officers of the armed forces, Governors, diplomats, bishops, the appointment of peers, titling and other prestigious honors, and the granting of full or partial clemency. An important feature is also the appointment of the Prime Minister. In International Affairs, the monarch is entitled to speak of war and concluding peace, conclusion and ratification of international agreements, as well as the recognition of foreign States and Governments, anektowania or cede territories. The King also presides over meetings of the Privy Council (Privy Council) to which they belong, Ministers and other persons recommended by the Government. In the case of incapacity of the King to fulfil its responsibilities, implementation is passed to the regentowi. It is the eldest son of the monarch, or in the order that this led to the throne. Parliament (Parliament) legislative power belongs to the monarch and 2-izbowego. Initially the name of the "Parliament" referred to in the late Middle Ages representative assemblies of England, Ireland remaining under the rule of the English (existed until 1800) and Scotland (1707). The English Parliament was created in the 13th century from the extension of the Royal Council of delegates of the counties and cities, the first 1-room, after 1360 bicameral: House of Lords (House of Lords) and the House of Commons (House of Commons). In 1707 English Parliament turned into Great Britain Parliament. each Board is created to separate rules, and their members sit separately. The maximum term of Office is five years, Parliament may, however, be resolved before the expiry of that period. The decision to dissolve it and universal would announce the elections, at the request of the Government of Prime Minister King. Parliament's activity is divided into sessions, each of which lasts about 1 year on and off for the holidays and holidays (the beginning and the end of the session falls in October or November). Members of Parliament (Members of Parliament-MPs) operate in accordance with the customary law, traditions and customs. Parliament is entitled to adopt, change or cancellation of the set, as well as control and expenditure approval and Government policy measures to further the work of the Government. The Parliament also are consulted prior to the ratification of important international agreements and contracts. The law adopted by Parliament cannot be challenged in the courts, but it can also extend the validity of your term of Office without consulting the electorate. House of Commons (House of Commons), the lower House of Parliament has 650 members: 523 from England, 72 from Scotland, 38 from Wales and 17 from Northern Ireland. Each Member of the Chamber of Commerce represents another constituency which is divided into the whole United Kingdom. The number and size of constituencies can vary depending on the changes in the population. Elections are secret, can take part in them British citizens, provided they have completed 18 years of age, are registered in the register of voters in their districts and have permanent residence in the United Kingdom. Members of Parliament are the candidates who obtain the highest number of votes in their constituencies. A general election for all the members of the House of Commons take place normally every 5 years, but may be accelerated in any term of Office Chamber period elect from among its members a Chairman (Speaker) and two of his deputies, but they do not take part in the vote. Chosen is also the Commission carries out the Administrative Affairs of the Chamber, chaired by the Speaker. Members of Parliament are controlled by the so-called. party whips. party members appointed to discipline among the companions. Members of the House of Commons belong to one of the established political parties. The party that obtains the majority of seats in Parliament forms the Government. According to tradition, a mission to form a Government entrusts the Monarch to the leader of the winning party. While the largest of the remaining party automatically becomes the official opposition. Its leader is the head of an alternative Government known as the Shadow Cabinet (Shadow Cabinet). If none of the parties does not secure a majority, must be contained in the agreement between the parties needed to create a coalition Government. In times of crisis, the national coalition Government could be created even when one of the parties has a majority of seats (an example of such a coalition was the Government of Winston Churchill during World War II Chamber of municipalities, have complete control over the financial laws, tax policy and spending. According to the law all legislation must pass in identical form by both the House and be approved by the monarch. The Royal veto was not used from the reign of Queen Anne (early 18th century). The House of Lords (House of Lords) Parliament House counts more than 1170 members. In the House of Lords is composed of clerics (archbishops of Canterbury and York, the Bishops of London, Durham and Winchester and 24 senior bishops of the Anglican Church diecezyjnych) and secular (Lords dziedziczni-duke, marquess, earl, viscount, baron, Lords and people with lifetime and niedziedzicznymi titles granted by the monarch. Women were granted the right to sit in the House of Lords until 1958 Parowie (Lords) in contrast to members of the House of Commons do not collect a salary. In practice, about 380 peers regularly participates in the meetings of the Chamber. The meetings shall be chaired by the Lord Chancellor (Lord Chancellor), the highest ranking judicial officer in England, which has a similar role as Speaker in the House of Commons. Until the early years of the 20th century, the House of Lords had a significant strength. Had, among other things. the right to veto laws adopted by the House of Commons, which had a direct impact on the general policy of the country. The scope of the powers of the House of Lords has been significantly on the basis of the General Acts of 1911 and 1949. Since then, the law enacted by the House of Commons may be temporarily suspended. The Government (Government) Executive power is exercised by the 100-bed Government headed by the Prime Minister (Prime Minister-this name first appeared in the 18th century). The basic part of the Executive is the Cabinet (Cabinet) is composed of the Prime Minister and Ministers (including about 20 persons) appointed by the monarch on the proposal of the Prime Minister. The Prime Minister also has the right to their appeal. Although most of the Cabinet are members of the House of Commons, but members of the House of Lords can occupy the position. the directors of the departments. The cabinet shall take all major decisions on matters of State. Members of the Cabinet have political responsibility in front of the House of Commons for violation of the law by way of impeachment procedures. Cabinet meetings are secret. Some matters are discussed by Cabinet committees consisting of the Ministers concerned. In order to maintain the stability of the Cabinet must work collectively and unanimously decide, issue statements and determine the policy of the State. When one of the Ministers did not agree with the policy of the Cabinet has to resign. The Prime Minister may, at any time, propose a solution to the State's head of the House of Commons and thus lead to an election in a situation most favourable to his party. Justice belongs to the courts. The Chief of the judicial authority is the Supreme Court. Review institution is the House of Lords, which acts as the highest court of appeal, it also decides about the merits of impeachment. In the United Kingdom formed a two-party system. The main role of the Conservative Party (Conservative Party) and the Labour Party (Labour Party). Representation in the Parliament also has the Liberal Democratic Party (Social Democratic Party). In the United Kingdom are also other parties, however, due to the small sample size does not play a significant political role: leftist-Communist Party, the Socialist Workers ' Party and the Workers ' Revolutionary Partynacjonalistyczne-Scotland-Scottish National Party; Wales-The Welsh Party Plaid Cymru, India; Northern Ireland-Ulster Unionist Party, the Ulster Democratic Unionist Party, Social Democratic and Labour Party.