Wykład II – powodzenie komunikacyjne

DEKLARATYWNA



znajomość

tematów, słów,

znaczeń

wymaganych w

danej sytuacji

PROCESUALNA



wiedza nt tego,

jak w danej

sytuacji zbierać

planować i

odtwarzać wiedzę

deklaratywną

zdanie egzaminu
na prawo jazdy

egzamin z
przepisów

egzamin z
umiejętności
kierowania
samochodem

jazda

to samo obserwujemy w komunikacji, bo jesteśmy w

stanie

ocenić czyjeś zachowanie jako kompetentne bądź nie



obejmuje

treści

dotyczące tego,

co powiedzieć lub zrobić oraz

procedury

, za pomocą których te

treści będą wykonane;



każdy z nas (choć raz) po rozmowie z
kimś myślał sobie: Boże, mogłem mu
powiedzieć tak a tak, jeszcze to
powinnam powiedzieć, a tamto
powinienem powiedzieć inaczej

osiąganie wiedzy komunikacyjnej jest bardzo trudne,

bo większość informacji zdobywamy w sposób

nieformalny

Aby coś powiedzieć w trakcie rozmowy należy:



poczekać aż rozmówca skończy
zdanie;



nawiązać kontakt wzrokowy;



lekko usztywnić postawę;



wstrzymać oddech;



wykorzystać określony gest;



przemówić;

POWTARZALNE



bo każdemu udaje się

coś przypadkowo, ale

jeżeli nie potrafi tego

osiągnąć po raz kolejny

to nie jest to

umiejętność opanowana

przez daną osobę

ZORIENTOWANE NA CEL



bo muszą być

planowane

z zamiarem

osiągnięcia czegoś

Np. jeżeli założymy, że chcemy rozpocząć przemówienie od

śmiesznego wstępu, a sala nie zareaguje śmiechem – to nie

można powiedzieć, że posiadamy umiejętność tworzenia

humorystycznych wstępów

NA POZIOMIE OGÓLNYM



umiejętność zadawania
pytań



prezentowanie wyrazem
twarzy emocji



rytuały związane z
powitaniem pożegnaniem



znajomość norm zachowań
w określonych sytuacjach

NA POZIOMIE
INDYWIDUALNYM



każde wydarzenie
komunikacyjne
reprezentuje
niepowtarzalną
interakcję, dlatego
każda towarzyska
pogawędka jest inna

STALE wykorzystujemy te umiejętności komunikacyjne,

które DOBRZE SPRAWDZIŁY SIĘ W PRZESZŁOŚCI

(powitanie profesora)

i chociaż każda pierwsza randka jest inna, to ludzie mają

pewne wyobrażenie o tym wydarzeniu.

Tak więc mamy pewien REPERTUAR MOŻLIWOŚCI, z

których korzystamy w różnych sytuacjach



są osoby, które z powodu
NIEŚMIAŁOŚCI nie realizują
swojego potencjału
komunikacyjnego;



u niektórych obserwujemy LĘK
przed komunikacją;



człowiek wie – jak stworzyć
idealny związek, ale nie potrafi
zainicjować rozmowy;



ma różne pomysły, ale boi się je
zaprezentować;

STOPIEŃ , W
JAKI DANA
OSOBA DĄŻY
DO
KOMPETENTNE
GO
KOMUNIKOWAN
IA SIĘ
W
OKREŚLONYM
KONTEKŚCIE
(SYTUACJI)

NEGATYWNA



odnosi się do
czynników, które
wywołują strach , lęk
lub unikanie;



niektórzy wybierają
kierunki studiów, które
nie wymagają
kontaktów
interpersonalnych czy
grupowych
(archiwistyka);

POZYTYWNA



jest rezultatem wysiłków i
pragnień, które kierują
zachowania człowieka ku
doskonałości;



obserwuje się dużą
świadomość samego siebie i
własnych celów (jesteś
bardziej zmotywowany, gdy
starasz się o pracę);



bardziej staramy się na
pierwszej randce;



podobno osoby motywujące się
same i poszukujące możliwych
do realizacji celów więcej
osiągają niż ci, którzy bazują
na naturalnej motywacji;

szczegóły



czy to ulotna emocja, czy trwalszy stan
psychiczny, a może też cecha charakteru, trwała
i niezmienna?



nic z tych rzeczy;



motywacja

to przede wszystkim, to co nas

nakręca do działania w danym kierunku,
nasz cel, oraz powody, aby ten cel
osiągnąć

;



emocje i stan psychiczny zależą od motywacji,
ale są one skutkiem, nie zaś przyczyną;



motywacja to

cel i powód, dla których

podejmujemy określone działania;



to stopień tego jak świadomi jesteśmy, co chcemy w danej
dziedzinie osiągnąć;



to pragnienie zmian;



gdy wiemy, jaki jest nasz cel, w danej dziedzinie życia, widzimy jak
wiele nam do tego celu brakuje – to jest motywacja, a te różnice
między stanem obecnym a celem są doskonałym pobudzaczem
emocji;

Im mocniejsza jest w nas wizja tego, co chcemy by było

realne, tym mocniejszy kontrast z rzeczywistością, i tym dotkliwiej
nas dotyka, że jeszcze tego celu nie osiągnęliśmy, co popycha do
działania;



jeśli chcemy wprowadzić coś w życie, to nasze cele muszą być
klarowne, silne i wykraczające daleko poza stan obecny; muszą
wyraźnie różnić się od tego ,co widzimy obecnie, tak by chciało nam
się działać;



by rozwinęła się w nas pasja do działania, potrzebujemy utrwalać
sobie nasze cele, aż będziemy je wciąż widzieć przed sobą; w ten
sposób obraz naszych celów i rzeczywistości nałożą się na siebie, i
dokładnie widoczne staną się różnice, a to wywoła działanie;



nie da się planować czegokolwiek, dopóki nie
będziemy wiedzieć dlaczego akurat ta rzecz
będzie dla nas korzystna;



jeśli zabraknie nam tego elementu, z czasem cele
wyblakną, bo zabraknie im sensu;



nawet jeśli w danej chwili osiągnięcie jakiegoś
pomysłu wydaje nam się realne, to właśnie
powody, dla których mielibyśmy go wykonać,
zweryfikują nasze podejście;



im silniejsze są czynniki motywujące do działania,
tym wyraźniejszy jest cel;



większość ludzi ma naturalną motywację taką, jaką
posiada małe dziecko, które chce nauczyć się
chodzić;



małe dziecko, które uczy się chodzić – najpierw
wykonuje szereg prób wstawania, przytrzymuje się
mebli – byle tylko wstać, później robi pierwsze kroki
– często upadając, ale nie zraża się
niepowodzeniami;



większość zdrowych dorosłych ludzi również posiada
silną, naturalną motywację, dlatego mądry szef nie
stara się motywować, wykorzystuje jedynie
naturalną motywację;



aby człowiek chciał działać – musi mieć potrzebę.



mając potrzebę – tworzy się w umyśle wizja – np.: potrzebuję
mieć nowe auto (bo obecne już jest stare, nie spełnia moich
oczekiwań) – tworzę wizję tego auta: wybieram model, kolor,
wyobrażam sobie komfort jazdy etc.



gdy mam już potrzebę i wizję, muszę jeszcze wierzyć, że
dane marzenie leży w zakresie moich możliwości;



następnym etapem jest DZIAŁANIE;

w skład działania wchodzą:



planowanie,



zbieranie informacji,



załatwianie;



koleją rzeczą są EFEKTY DZIAŁAŃ;



następnie jest nasza REAKCJA na informację zwrotną, na te
efekty naszych działań;

Przykład:



mam trudności z realizacją mojego marzenia: nie
mam pieniędzy; w autosalonie nie ma mojego
wymarzonego koloru, wyposażenia;

Jak na to reaguję?



jeśli nie mam wystarczająco silnej potrzeby, wizji i
wiary – kończy się moja motywacja i nie
podejmuję działań rozwiązujących dany problem;



gdy naprawdę wierzę, że osiągnę swój cel –
zaczynam rozwiązywać problemy, które
napotykam i dalej konsekwentnie realizuję swoje
zamierzenia: szukam możliwości zarobienia
pieniędzy, szukam innych dealerów etc.



Wkład własny. Ludzie chcą uczestniczyć w
działaniu, które będzie miało trwałe skutki, a ich
działanie wniesie trwały wkład w coś wartościowego.



Współwłasność. Ludzie wspierają to, co sami
tworzą. Niejako czują się współtwórcami,
współudziałowcami.



Pozytywne niezadowolenie. Niezadowolenie,
które inspiruje do nanoszenia pozytywnych zmian.



Uznanie. Ludzie lubią być zauważani i doceniani.



Jasne zasady, klarowne oczekiwania. Lubimy
wiedzieć, czego się od nas oczekuje i gdy jesteśmy
pewni, że potrafimy to zrobić dobrze;

Motywowanie się do działania bywa trudne. Wielu

ludzi jest w stanie zmotywować się, kiedy jest to dla
nich ważne. Aby łatwiej się zmotywować do
działania i utrzymywać ten stan, zastosuj się do
porad zamieszczonych poniżej:



Zrób to, co ma największe znaczenie.

1.

priorytetyzowanie swoich celów jest bardzo
subiektywne; wiele osób zostawia najmniej
ważne zadania,do końca unikając ich wykonania;

2.

zastanów się co ma dla Ciebie największe
znaczenie; jeżeli masz do zrobienia rzeczy, które
są na prawdę ważne, przesuń je na początek
swojej listy zadań do wykonania;



Zrób z tego nawyk. Naukowcy
udowodnili, że po 21 dniach powtarzania
jakiejś czynności, staje się ona
nawykiem. Jeśli teraz potrzebujesz
motywować się do czegoś, rób to
nieustannie przez 3 tygodnie. Po tym
czasie będzie to automatyczną
czynnością, stając się częścią Twojej
rutyny i nie będziesz musiał się do tego
motywować;



Nagradzaj się. Jeśli masz problemy z
wykonywaniem pewnych czynności,
zacznij nagradzać się za wykonane
zadanie;



nagrody nie muszą być duże, ale powinny
być czymś, co ma dla Ciebie znaczenie,
czego nie dostaniesz do momentu,gdy nie
wykonasz czynności;



ta technika motywacyjna jest pomocna w
przypadku czynności, których po prostu
nie lubisz robić;



Podziel to na części. Część zadań
wydaje się zbyt przytłaczająca, nawet sam
rozpoczęcie ich wykonywania jest trudne;



Zamiast skupiać się na końcowym
rezultacie, przełam to na kilka części
składowych. Za każdym razem, gdy
ukończysz jedną z tych części, będziesz
czuł satysfakcję i widział, że jesteś coraz
bliżej końcowego rezultatu. Ukończenie
jednej części, da Ci motywację do
kontynuacji.



Po prostu zrób to!



Odkładanie na później przeszkadza w
motywacji.



Przestań odkładać!



Zamiast myśleć o wymówkach, aby
czegoś nie zrobić, powiedz sobie, że
zrobisz to teraz i będzie ukończone;



Poczujesz się lepiej, gdy to zrobisz!



Naucz się tego.



Wiele razy, przyczyna tego, że nie możemy się
zmotywować, leży w strachu przed porażką;



Aby trzymać się z daleka od tej pułapki, dowiedz
się więcej o temacie;



Weź wsparcie. Wsparcie od innych jest pomocne w
motywowaniu się do ukończenia swojego celu;



Już sama świadomość, że inni wiedzą o Twoim
celu, daje Ci motywację do działania i osiągnięcia
sukcesu.



Włącz do działania swój zespół i daj im wskazówki,
jak wzmacniać Twoją motywację przez cały czas;



Określ swoje pragnienia.

Dobry sprzedawca może wykreować w ciągu minut

obraz Ciebie mieszkającego w wymarzonym domu.
Wtedy czujesz się zmotywowany do zrobienia
wszystkiego, aby stało się to rzeczywistością.

Naucz się,

być swoim własnym sprzedawcą

.



Wytwórz uczucie bólu.

Dzięki technikom NLP (Neurolingwistyczne

Programowanie) możesz połączyć brak działania z
bólem.

Np. wyobrażona scena gdzie Twoja żona wychodzi z

domu z innym facetem, podczas gdy ty siedzisz cicho,
może zmotywować Cię do rozmowy, której długo
unikałeś;



Opowiedz o swoich planach.

Od czasu, gdy opowiedziałem o pisaniu mojego

newslettera, zacząłem go pisać, pozbyłem się kryzysu
i nie odrywałem się od klawiatury;



Zainteresowanie tematem.

jeśli masz do wykonania zadanie, którego nie lubisz

robić, powiąż to w umyśle ze wspaniałym celem,
nagrodą. Nie lubię prowadzić, ale gdy pamiętam te
wspaniałe góry w które jadę, od razu nabieram
motywacji do jazdy!



Zwiększ swoją energię.

Potrzebujesz energii, aby mieć codziennie

motywację do działania. Wykonuj ćwiczenia fizyczne,
wysypiaj się i unikaj słodyczy;



Wytwórz właściwy stan emocjonalny.

Ciężko jest, być jednocześnie w depresji i stanie

wysokiej motywacji. Pozbądź się negatywnych
emocji, lub w ostateczności pracuj gdy jesteś w
dobrym nastroju;



Zrób mały krok.

Zobowiąż się, że zgrabisz jedną małą kupkę liści, a

wkrótce zechcesz zgrabić całe podwórko. Każdy,
nawet najmniejszy krok w kierunku Twoich celów,
wzmacnia Twoją codzienną motywację do działania;



Humor.

Śmiech często przełamuje uczucie bycia

przytłoczonym, które wstrzymuje motywację.



Utrzymaj się na fali. Czasami coś działa na nas od tak po prostu, innym
razem nie. Jest to całkiem normalne. Tak działa życie i nie trzeba sobie tym
zaprzątać głowy. Kiedy czujesz, że to nie jest Twój najlepszy moment, po
prostu odłącz się. Kiedy natomiast wszystko układa się po Twojej myśli,
skorzystaj z chwili i czerp z tego momentu tyle korzyści ile tylko zdołasz!



Pracuj tak ciężko, żeby móc zobaczyć rezultaty. Większą motywacje
możesz zbudować dzięki rezultatom, jakie otrzymujesz. Zależność jest prosta,
im więcej pracujesz, tym więcej wyników twojej pracy i większa motywacja do
uzyskania kolejnych wyników. Każda z tych rzeczy napędza następną.



Miej wizję tego, jakie powinno być Twoje życie. Ustal sobie jak chcesz
aby wyglądało Twoje życie oraz strategie aby tego dokonać. Przemyśl plan
działania i postępuj według niego.



Karm umysł odpowiednimi materiałami. Słuchaj płyt, książek audio.
Czytaj dobre, inspirujące książki. Poszukuj materiałów, które natchną Cię
nowymi pomysłami i nauczą nowych umiejętności. Czytaj książki, które
opisują historie ludzi sukcesu.



zależy od wielu czynników, ale trzy wpływają na doskonałość
procesu: wiedza, umiejętność, motywacja;



połączone na rozmaite sposoby, w różnych kontekstach
poprawiają lub pogarszają komunikację;



czasami tylko jeden czynnik jest istotny, w innych znów różnica
między sukcesem a porażką zależy od wszystkich trzech;



nie ma dwóch kultur, ras, społeczeństw, grup, rodzin,
związków, jednostek, które byłyby dokładnie takie same, a
zatem poszukiwanie odpowiedzi na pytanie: jak powinienem
/-am się komunikować, aby wywrzeć odpowiednie wrażenie w
danej sytuacji może być przyczyną flustracji, bo nie ma złotego
środka, z powodu wielości kultur, sytuacji, jednostek etc.;



wielość różnic utrudnia komunikację, ale pragnienie, by być i
wydawać się kompetentnym w oczach innych jest niemal
uniwersalne (są przypadki, w których opłaca się być
niekompetentnym);

ćwiczenia



Pomyśl o swoich wcześniejszych doświadczeniach
komunikacyjnych. Określ trudną sytuację komunikacyjną, którą
napotkałeś. Opisz jak wiedza, motywacja i umiejętności pomogły
w byciu kompetentnym.



Jakie oczekiwania ludzi na twój temat wpływają na ich wrażenie
co do twojej kompetencji? Podaj przykład, w którym twoje
oczekiwania wywarły wpływ na ocenę kogoś innego.



Przypomnij sobie jakieś niedawne spotkania komunikacyjne, w
których czułeś, że coś poszło nie tak. Opisz te sytuacje,
uwzględniając: kto w nich uczestniczył, czego oczekiwałeś po tym
spotkaniu , co mogłeś uczynić albo powiedzieć inaczej, dlaczego
sądzisz, że spotkanie nie wypadło dobrze? Przeanalizuj spotkanie,
biorąc pod uwagę wiedzę, motywację i umiejętności.



Opisz jakieś niedawne spotkanie komunikacyjne, które wypadło
lepiej niż się spodziewałeś /-łaś. Spróbuj określić przyczyny
takiego obrotu sprawy;

Teoria amerykańskich uczonych – wykład III