Ropa (w medycynie) - białożółty lub zółtozielony, gęsty płyn. Składa się z martwych białych krwinek i ich części, bakterii, częściowo uszkodzonych tkanek i białek. Ropa tworzy się w tkankach organizmu w następstwie zakażenia bakteryjnego (wywołanego przez gronkowce, paciorkowce, pałeczkę ropy błękitnej), może też powstawać jako efekt procesu zapalnego wywołanego inną przyczyną.

Ropowica (łac. phlegmona) to zapalenie ropne, nieodgraniczone tkanką włóknistą czy ziarniną, obejmujące różne wartstwy danego narządu i dotyczące luźnej tkanki łącznej: tkanki podskórnej, pozaotrzewnej, śródpiersia, ściany wyrostka robaczkowego, ręki, stopy, wywołane mieszaniną drobnoustrojów, wśród których najczęstsze są paciorkowce. Do ropowic zalicza się również:

• zastrzał

• zanokcicę

• anginę Ludwiga

• czyraka, czyraczność i karbunkuła

Ropowica ma przebieg ostry z gorączką i złym samopoczuciem. Rozpoznanie opiera się na stwierdzeniu zaczerwienienia, bolesności i gorączki. Leczenie polega na wykonaniu jednego lub kilku nacięć i założeniu drenów do swobodnego odpływu ropy przy jednoczesnym zastosowaniu antybiotyków o szerokim spektrum działania.

Ropień (łac. abscessus) jest to ostro odgraniczone zbiorowisko ropy w przestrzeni tkankowej, dające objawy bólowe.

Przyczyny

Przyczyną ropnia jest zakażenie mieszane spowodowane gronkowcami i beztlenowcami. Ropa powstaje na skutek rozpuszczenia mas martwiczych oraz bakterii przez granulocyty i makrofagi, które następnie same ulegają lizie doprowadzając do uwolnienia do otoczenia aktywnych form enzymów proteolitycznych.

Objawy

Może powstać zarówno w tkankach miękkich, jak i w kości. Specyficzne lokalizacje ropni:

• ropień podprzeponowy

• ropień wątrobowy

• ropień płuc

Gdy znajduje się w pobliżu powłok ciała rozpoznaje się go po bólu, zaczerwienieniu i uciepleniu a także po objawie chełbotania (wyczuwa się pod palcami przesuwanie się płynu).

Leczenie

Samoistne wyleczenie ropnia należy do rzadkości. Może on opróżnić się samoistnie na zewnątrz przez martwiczy odcinek skóry bądź błony śluzowej lub do światła jelita w przypadku ropnia brzucha. Zasadniczym leczeniem ropnia jest nacięcie i założenie drenów i sączek by umożliwić odpływ ropy. Niekiedy podawanie jednocześnie pochodnych penicyliny i metronidazolu może prowadzić do wyleczenia ropnia.

Ropniak (łac. empyema) - nagromadzenie ropy w naturalnych jamach ciała. W przeciwieństwie do ropnia, ropniak nie lokalizuje się bezpośrednio w tkankach. Do ropniaków zaliczamy:

• ropniak opłucnej

• ropniak otrzewnej

• ropniak stawu

• ropniak pęcherzyka żółciowego

• ropniak nadtwardówkowy

• ropniak podtwardówkowy

• ropniak w zatokach przynosowych

• ropniak macicy

• ropniak jajowodu

• roponercze

---