Koncepcji polityki zagranicznej Federacji Rosyjskiej
Koncepcja polityki zagranicznej
ROSJA
(Zatwierdzona przez prezydenta Władimira Putina rosyjskie czerwca 28, 2000)
I. POSTANOWIENIA OGÓLNE
Koncepcji polityki zagranicznej Federacji Rosyjskiej jest system poglądów na temat treści i główne kierunki działania w zakresie polityki zagranicznej Rosji.
Podstawą prawną tego pojęcia jest Konstytucja Federacji Rosyjskiej, ustawy federalne i innych przepisów Federacji Rosyjskiej regulujących działalność federalnych organów władzy państwowej w polityce zagranicznej, powszechnie uznanych zasad i norm prawa międzynarodowego i umowami międzynarodowymi Federacji Rosyjskiej, a także National Security Concept Federacji Rosyjskiej, zatwierdzonego przez Dekret Prezydenta Federacji Rosyjskiej z 10 stycznia 2000 № 24.
Międzynarodowy kontekst stworzony na początku XXI wieku jest wymagane do ponownej oceny ogólnej sytuacji w obrębie Federacji Rosyjskiej i priorytetów rosyjskiej polityki zagranicznej i możliwości jej dostaw zasobów. Wraz z niektórych wzmocnienie międzynarodowej pozycji Rosji i wynika negatywnej tendencji. Niektóre plany dotyczące tworzenia nowych, równych i wzajemnie korzystnych stosunków partnerstwa Rosji ze światem zewnętrznym, jak zasugerowano w wytycznych dla zagranicznych koncepcji polityki Federacji Rosyjskiej, zatwierdzoną przez Prezesa Federacji Rosyjskiej z dnia 23 kwietnia 1993 № 284-rp, i innych dokumentów.
Najwyższym priorytetem rosyjskiej polityki zagranicznej jest ochrona interesów jednostki, społeczeństwa i państwa.
W procesie tym, główne wysiłki powinny być ukierunkowane na osiągnięcie następujących celów:
W celu zapewnienia niezawodnej ochrony, zachowania i wzmocnienia jego suwerenności i integralności terytorialnej, przedsiębiorstwa i prestiżowe stanowiska w społeczności międzynarodowej, które najlepiej służą interesom Federacji Rosyjskiej jako wielkie mocarstwo, jako jeden z najbardziej wpływowych centrów współczesnego świata, które są niezbędne dla rozwoju politycznego, gospodarczego , intelektualnego i duchowego potencjału;
wpływ na procesy globalne w celu stworzenia stabilnego, sprawiedliwego i demokratycznego porządku na świecie, zbudowany na powszechnie uznanych norm prawa międzynarodowego, w tym w szczególności celów i zasad Karty Narodów Zjednoczonych, na sprawiedliwych i partnerstwa stosunków między państwami;
Stworzenie korzystnych warunków zewnętrznych dla stałego rozwoju Rosji poprawy gospodarki, poprawy standardów życia, sukcesu przemian demokratycznych, umacnianie porządku konstytucyjnego, poszanowania praw człowieka i wolności;
formacji pasa dobrego sąsiedztwa na obwodzie granice Rosji do zniesienia istniejących oraz zapobiegania powstawaniu potencjalnych napięć i konfliktów w regionach sąsiadujących z Federacją Rosyjską;
szukaj porozumienia i zbiegło się z interesami innych krajów i międzynarodowych stowarzyszeń w procesie rozwiązywania problemów, w celu określenia priorytetów krajowych w Rosji i na tej podstawie system partnerstwa i sojuszu relations, poprawy warunków i parametrów współpracy międzynarodowej;
pełnej ochrony praw i interesów obywateli rosyjskich i rodaków za granicą;
Aby promować pozytywny wizerunek Federacji Rosyjskiej na świecie, do popularyzacji języka i kultury rosyjskiej Rosji w obcych państw.
II. Współczesnego świata i politykę zagraniczną FEDERACJI ROSYJSKIEJ
Współczesny świat ulega podstawowych i dynamicznych zmian, które znacznie wpływają na interesy Federacji Rosyjskiej i jej obywateli. Rosja - aktywnym uczestnikiem tego procesu. Jako stały członek Rady Bezpieczeństwa ONZ, mających znaczny potencjał i zasoby we wszystkich sferach życia, utrzymując intensywne kontakty z wiodących na świecie narodów, ma znaczący wpływ na tworzenie się nowego porządku świata.
Transformacja stosunków międzynarodowych, do końca konfrontacji i konsekwentnie przezwyciężenia skutków "zimnej wojny", rozwój rosyjskich reform znacznie rozszerzyła możliwości współpracy na arenie międzynarodowej. Zminimalizowane groźba globalnego konfliktu nuklearnego. Zachowując wartość siły militarnej w stosunkach międzynarodowych, coraz większą rolę odgrywają czynniki ekonomiczne, polityczne, naukowe, techniczne, środowiskowe i informacji. Na pierwszy plan jako główne elementy krajowej władzy Federacji Rosyjskiej poza jej własności intelektualnej, informacji i łączności, opieki społecznej i poziomu wykształcenia ludności, stopień odmiana naukowych i przemysłowych środków, koncentracja kapitału finansowego i zróżnicowanie powiązań gospodarczych. Stały nacisk na większość gospodarki rynkowej i wartości demokratycznych. Przełom w niektórych kluczowych obszarach postępu naukowego i technologicznego, prowadzącego do stworzenia zunifikowanej przestrzeni globalnej informacji, pogłębienie i zróżnicowanie międzynarodowych stosunków gospodarczych podać współzależność charakter globalny. Stwarza to warunki do budowy bardziej stabilnego i krizisoustoychivogo porządku świata.
W tym samym czasie na arenie międzynarodowej pojawiają się nowe wyzwania i zagrożenia dla interesów narodowych Rosji. Rosnący trend w kierunku stworzenia jednobiegunowego świata struktury gospodarczej i moc dominacji Stanów Zjednoczonych. W rozwiązywaniu kwestii międzynarodowych główny nacisk bezpieczeństwa na zachodnich instytucjach i forach ograniczone składu i na osłabienie roli Rady Bezpieczeństwa ONZ.
Strategia jednostronnych działań może destabilizować sytuację międzynarodową, prowokują napięcia i wyścigu zbrojeń, pogłębić międzypaństwowych sprzeczności, narodowych i religijnych niesnasek. Stosowanie siły w obchodzeniu istniejących międzynarodowych mechanizmów prawnych, nie są w stanie zająć się podstawowymi społeczno-ekonomicznych, etnicznych i innych sprzeczności leżące u podstaw konfliktów, a tylko podważa prawa.
Rosja będzie dążyć do osiągnięcia wielobiegunowego systemu stosunków międzynarodowych, naprawdę odzwierciedla różnorodność współczesnego świata z różnorodności swoich interesów.
Zapewnienie skuteczności i niezawodności tego porządku świata - wzajemne uwzględnienie interesów. World Order XXI wieku musi opierać się na mechanizmach zbiorowa uchwała z najważniejszych kwestii prymatu prawa i szeroki demokratyzacji stosunków międzynarodowych.
Rosyjskie interesy są bezpośrednio związane i inne kierunki, w tym:
globalizacji gospodarki światowej. Wraz z dodatkowymi funkcjami postępu społeczno-gospodarczego, rozwoju kontaktów międzyludzkich, tendencja ta stwarza nowe zagrożenia, szczególnie dla słabych gospodarczo państw, zwiększając prawdopodobieństwo na dużą skalę kryzysu finansowego i gospodarczego. Zwiększa ryzyko w zależności od systemu gospodarczego i przestrzeni informacyjnej w Federacji Rosyjskiej od wpływów zewnętrznych;
wzmocnienie roli międzynarodowych instytucji i mechanizmów w globalnej gospodarce i polityce ("Grupa Ośmiu, MFW, Bank Światowy i inne), spowodowany przez wzrost obiektywnych współzależności między narodami, potrzebę poprawy sterowalności systemu międzynarodowego. W interesie Rosji - w pełnej skali i równego udziału w rozwoju podstawowych zasad funkcjonowania globalnego systemu finansowego i gospodarczego w warunkach współczesnych;
rozwój regionalnej i subregionalnej integracji w Europie, Azji i Pacyfiku, Afryki i Ameryki Łacińskiej. stowarzyszenia Integracja nabierają coraz większego znaczenia w gospodarce światowej, stając się istotnym czynnikiem regionalnych i subregionalnych bezpieczeństwa i przywracania pokoju;
wojskowo-politycznej rywalizacji mocarstw regionalnych, wzrost separatyzmu, ekstremizmu etniczno-narodowych i religijnych. Procesy integracyjne, w szczególności w regionie euroatlantyckim, często są selektywne i restrykcyjne. Próby zmniejszenia roli suwerennego państwa jako podstawowy element stosunków międzynarodowych, które mogłyby stanowić zagrożenie arbitralnością w sprawy wewnętrzne. Poważne proporcjach jest problem proliferacji broni masowego rażenia i środków jej przenoszenia. Zagrożenie dla międzynarodowego pokoju i bezpieczeństwa zaległych lub potencjalnych regionalnych i lokalnych konfliktów zbrojnych. Istotny wpływ na stabilność globalnego i regionalnego zaczyna wzrost międzynarodowego terroryzmu, przestępczości zorganizowanej i nielegalnego handlu narkotykami i bronią.
Zagrożenia związane z tymi tendencjami, spotęgowane przez ograniczone wsparcie zasobów dla rosyjskiej polityki zagranicznej, co trudno jest skutecznie bronić swoich interesów gospodarczych, zawęża zakres swoich działań informacyjnych i wpływy kulturowe za granicą.
Jednak Federacja Rosyjska ma prawdziwy potencjał, aby zapewnić godne miejsce w świecie. Decydujące znaczenie w tym względzie są dalsze wzmocnienie rosyjskiej państwowości, umacnianie społeczeństwa obywatelskiego i szybkie przejście do zrównoważonego wzrostu gospodarczego.
W ostatnich dziesięcioleciach Rosja była w stanie wykorzystać dodatkowe możliwości współpracy międzynarodowej, które zostały otwarte w wyniku radykalnych zmian w kraju, poczyniła znaczne postępy na drodze integracji świata stosunków gospodarczych, która weszła w kilku wpływowych organizacji i instytucji międzynarodowych. Cena usilnych starań udało się w kilku podstawowych obszarach celu wzmocnienia pozycji Rosji na arenie międzynarodowej.
Federacja Rosyjska jest niezależną i konstruktywnej polityki zagranicznej. Jest on oparty na spójność i przewidywalność, wzajemnie korzystne pragmatyzm. Polityka ta jest maksymalnie przejrzysty, brać pod uwagę uzasadnione interesy innych państw i ma na celu znalezienie wspólnych rozwiązań.
Rosja - wiarygodnego partnera w stosunkach międzynarodowych. Ogólnie uznane jej konstruktywną rolę w rozwiązania palących problemów międzynarodowych.
Cechą wyróżniającą rosyjskiej polityki zagranicznej z równowagi. Wynika to z położenia geopolitycznego Rosji jako największych potęg Eurazji, wymagające optymalne połączenie wysiłków na wszystkich frontach. Takie podejście determinuje odpowiedzialność Rosji za utrzymanie bezpieczeństwa na świecie, zarówno na poziomie globalnym i regionalnym, polega na rozwoju i komplementarności w dziedzinie polityki zagranicznej bilateralnej i wielostronnej.
III. PRIORYTETY ROSJA w rozwiązywaniu globalnych problemów
Sukces polityki zagranicznej Federacji Rosyjskiej powinna opierać się na zgodności z odpowiednią równowagę między jego celów i możliwości ich realizacji. Stężenie polityczno-dyplomatycznych, wojskowych, gospodarczych, finansowych i innych zasobów na cele polityki zagranicznej powinny być proporcjonalne do ich rzeczywistej wartości do interesów narodowych Rosji i stopnia uczestnictwa w sprawach międzynarodowych - jest adekwatna do rzeczywistych przyczyniają się do umacniania pozycji kraju. Różnorodność i złożoność problemów międzynarodowych i obecności w sytuacjach kryzysowych zakładać na czas oceny priorytet dla każdego z nich w polityce zagranicznej Federacji Rosyjskiej. Powinny poprawić politycznych, prawnych, ekonomicznych i innych zagranicznych instrumentów dla ochrony suwerenności państwowej Rosji i jej gospodarki narodowej w zglobalizowanym świecie.
1. Powstanie nowy porządek świata
Rosja jest zainteresowana stabilnym systemie stosunków międzynarodowych opartych na równości, wzajemnym szacunku i współpracy wzajemnie korzystne. Ten system jest zaprojektowany w celu zapewnienia niezawodnego bezpieczeństwa dla każdego członka społeczności międzynarodowej w sferze politycznej, wojskowej, gospodarczej, humanitarnej i innych.
Główny ośrodek regulacji stosunków międzynarodowych w
XXI wieku musi być Narodów Zjednoczonych. Rosja stanowczo sprzeciwiać się próbom bagatelizować roli ONZ i Rady Bezpieczeństwa w sprawach światowych.
Wzmocnienie umocnienia roli ONZ w świecie zakłada:
ścisłe przestrzeganie podstawowych zasad Karty Narodów Zjednoczonych, w tym stan ochrony stałych członków Rady Bezpieczeństwa ONZ;
racjonalne reformy ONZ do opracowania mechanizmów szybkiego reagowania na wydarzenia na świecie, w tym zwiększenie zdolności do zapobiegania i rozstrzygania kryzysów i konfliktów;
dalszej poprawy skuteczności Rady Bezpieczeństwa ONZ z główną odpowiedzialność za utrzymanie międzynarodowego pokoju i bezpieczeństwa, dzięki czemu jest bardziej reprezentatywny organizm poprzez włączenie nowych członków stałych, przede wszystkim wiarygodne krajach rozwijających się. reformy ONZ musi pochodzić z jędrność prawo weta stałych członków Rady Bezpieczeństwa ONZ.
Rosja przywiązuje wielką wagę do jego udziału w grupie ośmiu najbardziej uprzemysłowionych państw. Biorąc pod uwagę mechanizm konsultacji i koordynacji stanowisk w sprawie głównych kwestii naszych czasów jako jeden z zasadniczych elementów obrony i realizuje interesy polityki zagranicznej. Rosja zamierza zbudować współpracy z partnerami w tym forum.
2.Ukreplenie bezpieczeństwa międzynarodowego
Rosja stoi na dalsze zmniejszenie roli czynnika siły w stosunkach międzynarodowych, przy jednoczesnym wzmocnieniu strategicznego i stabilności w regionie. W tym celu Federacji Rosyjskiej: będzie ściśle przestrzegać swoich zobowiązań wynikających z istniejących traktatów i porozumień w sprawie ograniczenia zbrojeń i redukcji oraz udział w negocjowaniu i zawieraniu nowych umów, które spełniają zarówno swoich interesów narodowych i interesów bezpieczeństwa innych państw;
jest gotowa do dalszego zmniejszenia potencjału nuklearnego na podstawie dwustronnych umów z USA i - w wielostronnego formatu - z udziałem innych mocarstw nuklearnych pod warunkiem, że stabilności strategicznej w dziedzinie energii jądrowej nie będzie zagrożona. Rosja dąży do zachowania i przestrzegania Traktatu z 1972 r. w sprawie ograniczenia Anti-Ballistic Missile - fundament stabilności strategicznej. Realizacja planów USA systemu obrony przeciwrakietowej w nieunikniony sposób zmusić Federacji Rosyjskiej do przyjęcia odpowiednich środków w celu utrzymania na odpowiednim poziomie jego bezpieczeństwa narodowego;
Rosja potwierdza swoją niezachwianą kurs na udział wspólnie z innymi państwami w celu zapobiegania rozprzestrzenianiu broni jądrowej, innej broni masowego rażenia, środków jej przenoszenia i pokrewnych materiałów i technologii. Federacja Rosyjska - mocno popiera wzmocnienie i rozwijanie odpowiednich międzynarodowych reżimów, w tym ustanowienie globalnego systemu kontroli dotyczącego nierozprzestrzeniania rakiet i technologii rakietowych. Federacja Rosyjska zamierza mocno przestrzegać swoich zobowiązań wynikających z całkowitym zakazie prób jądrowych Traktatu i rozmowy, aby złączyć wszystkie narody świata;
zwraca szczególną uwagę na ten aspekt konsolidacji stabilności strategicznej, jak zapewnienie bezpieczeństwa informacji;
zamierza kontynuować wspieranie stabilności w regionie poprzez uczestnictwo w procesie redukcji i ograniczenia konwencjonalnych sił zbrojnych, a także wdrażania środków budowy zaufania w dziedzinie militarnej;
Rosja w odniesieniu do międzynarodowej pokojowych jako skutecznego narzędzia do rozwiązywania konfliktów zbrojnych i wzywa do wzmocnienia jego podstawy prawnej w ścisłej zgodzie z zasadami Karty Narodów Zjednoczonych. Wsparcie działań w celu wzmocnienia i poprawa zdolności do szybkiego reagowania w sytuacjach kryzysowych ONZ, Federacja Rosyjska zamierza nadal aktywnie uczestniczy w operacjach pokojowych prowadzonych zarówno pod auspicjami ONZ i, w szczególnych przypadkach, organizacji regionalnych i subregionalnych. Konieczność i zakres takiego udziału będzie mierzona interesów narodowych i zobowiązań międzynarodowych. Rosja uważa, że jedynie Rada Bezpieczeństwa ONZ ma prawo do stosowania sankcji obowiązujących w wymuszania pokoju;
wynika z faktu, że użycie siły z pogwałceniem Karty ONZ jest bezprawne i zagrozić stabilizacji całego systemu stosunków międzynarodowych. Próby wprowadzenia do międzynarodowej terminologii pojęć takich jak "interwencji humanitarnej" i "ograniczonej suwerenności", w celu uzasadnienia jednostronne działania zasilania z pominięciem Rady Bezpieczeństwa ONZ. Są przygotowane do rzeczowego dialogu w sprawie poprawy aspektów prawnych stosowania siły w stosunkach międzynarodowych w kontekście globalizacji, Federacja Rosyjska uważa, że wyszukiwanie konkretnych form międzynarodowej reakcji na różne nagłych przypadkach, w tym kryzysów humanitarnych, powinny być prowadzone wspólnie w oparciu o ścisłe przestrzeganie międzynarodowych prawa i Karty Narodów Zjednoczonych;
weźmie udział w trwających pod auspicjami ONZ i innych organizacji międzynarodowych w sprawie zniesienia żywiołowe i katastrofy żywiołowe i innych katastrof, jak również w pomocy humanitarnej dla krajów dotkniętych;
jako najważniejszym zadaniem polityki zagranicznej do walki z międzynarodowym terroryzmem, zdolne do destabilizacji sytuacji nie tylko w poszczególnych państwach, ale w całych regionach. Rosja popiera dalszy rozwój działań w celu wzmocnienia współpracy między państwami w tej dziedzinie. Podstawowym obowiązkiem każdego państwa do ochrony swoich obywateli przed atakami terrorystycznymi, zapobiec ich terytorium działań mających na celu organizowanie tego rodzaju aktów wobec obywateli i interesów innych krajów oraz zapewnić bezpieczną przystanią dla terrorystów;
będzie koncentrować się na celu zwalczanie handlu narkotykami oraz wzrost przestępczości zorganizowanej, współpraca z innymi krajami w ramach wielostronnego formatu, przede wszystkim w ramach wyspecjalizowanych agencji i międzynarodowych poziomie dwustronnym.
3. Międzynarodowe stosunki gospodarcze
Głównym priorytetem rosyjskiej polityki zagranicznej w dziedzinie międzynarodowych stosunków gospodarczych jest wspieranie gospodarki narodowej, które w kontekście globalizacji jest nie do pomyślenia bez szerokiego integracji Rosji w globalnym systemie gospodarczym. Aby osiągnąć ten cel:
zapewnienie korzystnych warunków zewnętrznych do tworzenia w kraju gospodarki rynkowej i do powstania odnowionej zagranicznych specjalizacji ekonomicznej Federacji Rosyjskiej, co gwarantuje maksymalną korzyść ekonomiczną, z udziału w międzynarodowym podziale pracy;
starają się zminimalizować ryzyko dalszej integracji Rosji z gospodarką światową z potrzebą bezpieczeństwa ekonomicznego;
wspieranie sprawiedliwego międzynarodowego systemu handlu z pełnym udziałem Federacji Rosyjskiej w międzynarodowych organizacji gospodarczych, które zapewnia ochronę interesów narodowych;
wspieranie rozwoju krajowego eksportu i racjonalizacji przywozu do kraju, a także rosyjskich przedsiębiorczości za granicą, utrzymać swoje udziały w rynkach zagranicznych i sprzeciwiać się dyskryminacji krajowych producentów i eksporterów w celu zapewnienia ścisłego przestrzegania przez krajowe podmioty gospodarcze z prawem rosyjskim w realizacji takich działań;
przyciągnięcia inwestycji zagranicznych głównie w sferze realnej i priorytetowe sfery gospodarki rosyjskiej;
zapewnienia ochrony i optymalnego wykorzystania rosyjskich nieruchomości za granicą;
wyniku rosyjskie służby zadłużenia zagranicznego zgodnie z realnych możliwości kraju do osiągnięcia maksymalnego zwrotu funduszy w formie pożyczek do innych krajów;
w celu stworzenia zintegrowanego systemu prawa rosyjskiego i międzynarodowego podstawy prawnej w sferze gospodarczej.
Rosja musi być gotowa do użycia wszystkich dostępnych gospodarczych czynników i zasobów w celu ochrony swoich interesów narodowych.
Biorąc pod uwagę rosnące zagrożenie dla globalnej klęski żywiołowe i katastrofy, Federacji Rosyjskiej wzywa do zwiększenia współpracy międzynarodowej w celu zapewnienia bezpieczeństwa środowiska, w tym dotyczące nowych technologii, w interesie całej społeczności międzynarodowej.
4. Prawa człowieka i stosunków międzynarodowych
Rosja zobowiązała się do wartości społeczeństwa demokratycznego, w tym poszanowania praw i wolności człowieka, widzi jego misją jest:
do poszukiwania poszanowania praw człowieka i wolności na całym świecie opiera się na poszanowaniu prawa międzynarodowego;
ochrony praw i interesów obywateli rosyjskich i rodaków za granicą na podstawie prawa międzynarodowego oraz obowiązujących umów dwustronnych. Federacja Rosyjska będzie dążyć do odpowiedniego zabezpieczenia praw i wolności rodaków w krajach, gdzie przebywają, utrzymywania i rozwijania więzi z ich kompleksowego i ich organizacji;
wspieranie współpracy międzynarodowej w dziedzinie pomocy humanitarnej wymiany;
rozszerzyć udział w międzynarodowych konwencji i porozumień w zakresie praw człowieka;
dalsze znoszenie ustawodawstwem Federacji Rosyjskiej w zgodności z międzynarodowymi zobowiązaniami Rosji.
5. Wsparcie informacyjne dla polityki zagranicznej
Ważnym kierunkiem zagranicznej działalności polityki Federacji Rosyjskiej komunikuje się szerokie kręgi świata cel publiczny i dokładne informacje na temat jego stanowiska w sprawie istotnych zagadnień międzynarodowych, zagranicznych inicjatyw i działań Federacji Rosyjskiej, a także osiągnięć rosyjskiej kultury, nauki i twórczości intelektualnej. Na pierwszy plan problem kształtowania pozytywnego postrzegania Rosji za granicą, przyjazny stosunek do niej. Integralną częścią odpowiednich prac powinien być wspólny wysiłek, by wyjaśnić szerokie za granicą zasadniczo polityki wewnętrznej Rosji, który odbędzie się w tym kraju. Rzeczywista jest szybki rozwój własnej Federacji Rosyjskiej skuteczne środki oddziaływania na opinię publiczną informacji za granicą.
IV. Regionalnych priorytetów
Kierunek priorytetem rosyjskiej polityki zagranicznej jest zapewnienie wielostronnej i dwustronnej współpracy z państwami - członkami Wspólnoty Niepodległych Państw (WNP) wyzwań dla bezpieczeństwa narodowego.
Nacisk zostanie położony na rozwój dobrosąsiedzkich stosunków i partnerstwa strategicznego z wszystkich krajów - uczestników CIS. Praktyczne relacje z każdym z nich muszą być budowane z uwzględnieniem wzajemnego otwarcia na współpracę i gotowość do uwzględnienia interesów Federacji Rosyjskiej, w tym zapewnienie praw rosyjskich rodaków.
Na podstawie różnych koncepcji integracji i wielopoziomowe w ramach WNP, Rosja będzie określenie parametrów i charakteru jego interakcji z państw - uczestników CIS w całości w krajach WNP oraz w węższym stowarzyszenia, przede wszystkim Unii Celnej. Traktatu Zbiorowego Bezpieczeństwa. Nadrzędnym celem jest wzmocnienie Związku Białorusi i Rosji jako najwyższy w tym etapie integracji formy z dwóch suwerennych państw.
Wysoki priorytet zostanie wspólnych wysiłków na rzecz rozwiązania konfliktów w krajach - uczestników CIS współpracę w dziedzinie polityczno-wojskowych i bezpieczeństwa, szczególnie w zwalczaniu międzynarodowego terroryzmu i ekstremizmu.
Poważne nacisk zostanie położony na rozwój współpracy gospodarczej, w tym utworzenie strefy wolnego handlu, realizację programów wspólnych racjonalnego wykorzystania zasobów naturalnych. W szczególności, Rosja będzie dążyć do wypracowania takiego statusu Morza Kaspijskiego, które pozwoliłyby państw nadbrzeżnych do rozszerzenia wzajemnie korzystnej współpracy w dziedzinie eksploatacji zasobów w regionie na zasadzie słuszności, biorąc pod uwagę uzasadnione interesy siebie.
Rosja podejmie starania w celu zapewnienia wykonania wzajemnych zobowiązań w zakresie ochrony i wspomagania w Stanach Zjednoczonych - CIS wspólnego dziedzictwa kulturowego.
Stosunki z państwami europejskimi - tradycyjne priorytetem polityki zagranicznej Rosji. Głównym celem rosyjskiej polityki zagranicznej w kierunku Europejskiej jest stworzenie stabilnego i demokratycznego systemu bezpieczeństwa europejskiego i współpracy. Rosja jest zainteresowana w dalszym rozwoju zrównoważonego w wielofunkcyjny charakter Organizacji Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie (OBWE) i podejmie starania w tym kierunku.
Ważne jest, aby w pełni wykorzystać zgromadzone przez organizację po przyjęciu w 1975 roku Aktu Końcowego z Helsinek zasady podejmowania potencjał, są nadal aktualne. Rosja zdecydowanie sprzeciwia się zwężenie funkcji w OBWE, w szczególności próby zrestrukturyzować swoją działalność w byłym Związku Radzieckim i na Bałkanach.
Rosja będzie starała się włączyć dostosowany Traktatu o Konwencjonalnych Siłach Zbrojnych w Europie w skutecznym środkiem zapewnienia bezpieczeństwa europejskiego, a także zwiększenie środków budowy zaufania charakter kompleksowy, w tym w szczególności, koalicji i działań Marynarki Wojennej.
Na podstawie ich potrzeb w budowaniu społeczeństwa obywatelskiego, Rosja zamierza w dalszym ciągu uczestniczyć w pracach Rady Europy.
Kluczowe znaczenie mają stosunki z Unią Europejską (UE). Procesy zachodzące w UE, coraz większym wpływ na dynamikę sytuacji w Europie. To rozszerzenie UE, przejście na wspólną walutę, reform instytucjonalnych, ustanowienie wspólnej polityki zagranicznej i polityki bezpieczeństwa oraz tożsamości obronnej. Przy rozpatrywaniu tych procesów jako cel elementem rozwoju gospodarki europejskiej, Rosja będzie dążyć do uwzględnienia ich interesów, w tym w odniesieniu do stosunków dwustronnych z poszczególnymi państwami - członkami UE.
Rosja postrzega UE jako jeden z najważniejszych partnerów politycznych i gospodarczych oraz będzie dążyć do rozwoju z nimi intensywny, trwały i długoterminowej współpracy pozbawione wahań praktycznych.
Stosunków z UE jest ustalana na podstawie Umowy o partnerstwie i współpracy ustanawiającej partnerstwo między Federacją Rosyjską, z jednej strony, a Wspólnotami Europejskimi i ich Państwami Członkowskimi, z drugiej strony, 24 czerwca 1994 r., który nie jest jeszcze w pełni operacyjne. Szczególne problemy, przede wszystkim problem odpowiednie uwzględnienie interesów strony rosyjskiej w procesie rozszerzenia UE i reformy, zostanie podjęta na podstawie zatwierdzonych w 1999 r., Strategie rozwoju stosunków między Federacją Rosyjską z Unii Europejskiej. Przedmiot szczególną uwagę należy pojawiającym się militarnym-polityczny wymiar UE.
Realistycznie oceniając rolę Organizacji Traktatu Północnoatlantyckiego (NATO), wpływy Rosji znaczenie współpracy z nim w celu utrzymania bezpieczeństwa i stabilności na kontynencie i jest otwarty na konstruktywny interakcji. ramy prawne niezbędne do tego określone w Akcie o wzajemnych stosunkach, współpracy i bezpieczeństwie między Federacją Rosyjską i Organizacją Traktatu Północnoatlantyckiego w dniu 27 maja 1997 r. intensywność współpracy z NATO zależy od jego zgodności z kluczowych postanowień tego dokumentu, a przede wszystkim tych dotyczących niestosowania siły i zagrożenia życie, bez rozmieszczenia na terytorium nowych członków konwencjonalnych sił zbrojnych grup, broni jądrowej i środków jej przenoszenia.
Jednak dla wielu parametrów istniejących instalacji politycznych i wojskowych NATO nie pokrywa się z interesami bezpieczeństwa Federacji Rosyjskiej, a czasem bezpośrednio sprzeczne z nimi. To dotyczy przede wszystkim przepisów nowej koncepcji strategicznej NATO, nie wykluczają operacji wojskowych poza Traktatu Waszyngtońskiego bez sankcji Rady Bezpieczeństwa ONZ. Rosja utrzymuje negatywny stosunek do rozszerzenia NATO.
Merytoryczne i konstruktywnej współpracy między Rosją a NATO jest możliwe tylko, jeśli będzie na podstawie odpowiedniego uwzględnienia interesów stron i bezwarunkowej realizacji zakładanej wzajemne zobowiązania.
Interakcje z państw Europy Zachodniej, przede wszystkim z tak wpływowych jak Wielka Brytania, Niemcy, Włochy i Francja, stanowi ważne źródło informacji dla twierdzenia przez Rosję swoich interesów narodowych w sprawach europejskich i światowych, do stabilizacji i wzrostu gospodarczego w Rosji.
W stosunkach z krajami Europy Środkowej i Wschodniej pozostaje pilnym zadaniem jest zachowanie więzi ludzkie siedziby, gospodarczych i kulturalnych, przezwyciężenia obecnych kryzys i dać dodatkowy impuls do współpracy zgodnie z nowymi warunkami i interesów rosyjskich.
Dobre perspektywy dla rozwoju stosunków Federacji Rosyjskiej z Litwą, Łotwą i Estonią. Rosja popiera pomysł, aby włączyć te relacje do głównego nurtu dobrego sąsiedztwa i wzajemnie korzystnej współpracy. sine qua non jest to szacunek dla danych rosyjskich interesów państwa, w tym głównych kwestii poszanowania praw ludności rosyjskojęzycznej.
Rosja w pełni przyczyni się do osiągnięcia sprawiedliwego i trwałego rozwiązania sytuacji na Bałkanach, w oparciu o uzgodnione decyzje społeczności międzynarodowej. Bardzo ważne jest zachowanie integralności terytorialnej Federalnej Republiki Jugosławii, sprzeciwia się rozbiór tego państwa, która jest obarczona zagrożenie konfliktu obschebalkanskogo z nieprzewidywalnymi konsekwencjami.
Federacja Rosyjska jest gotowa do przezwyciężenia poważnych problemów, ostatnio ze Stanami Zjednoczonymi, ochrony został stworzony przez prawie 10 lat, infrastruktura współpracy rosyjsko-amerykańskich. Mimo poważnych, czasem różnice podstawowych rosyjsko-amerykańskiej współpracy jest niezbędnym warunkiem poprawy sytuacji międzynarodowej i utrzymanie globalnej stabilności strategicznej.
Przede wszystkim dotyczy to problemów rozbrojenia, kontroli zbrojeń i nierozprzestrzeniania broni masowego rażenia, jak również zapobieganie i rozwiązywanie najbardziej niebezpiecznych konfliktów regionalnych. Tylko z aktywnego dialogu ze Stanami Zjednoczonymi mogą rozwiązywać problemy ograniczyć i zmniejszyć strategicznej broni jądrowej. We wspólnym interesie utrzymywania regularnych kontaktów dwustronnych na wszystkich szczeblach, aby uniknąć przerwy w relacji, niepowodzenia w procesie negocjacji na temat najważniejszych problemów politycznych, wojskowych i gospodarczych.
Ważne i rosnące znaczenie polityki zagranicznej Federacji Rosyjskiej Azji, ze względu na bezpośredni Rosji należących do tego dynamicznie rozwijającego się regionu, potrzeby rozwoju gospodarczego Syberii i Dalekiego Wschodu. Nacisk zostanie położony na zwiększenie udziału Rosji w głównych struktur integracji regionu Azji i Pacyfiku - Asia-Pacific współpracy gospodarczej, regionalnej forum Stowarzyszenia Narodów Azji Południowo-Wschodniej (ASEAN) na temat bezpieczeństwa, utworzone z inicjatywy roli Rosji "Shanghai Five" ( Rosja, Chiny, Kazachstan, Kirgistan, Tadżykistan).
Jednym z najważniejszych kierunków polityki zagranicznej Rosji w Azji jest rozwijanie przyjaznych stosunków z państwami Azji czołowych, głównie w Chinach i Indiach. Zbieżność podstawowych podejść Rosji i Chin w sprawie kluczowych kwestii w świecie polityki - jeden z podstawowych filarów stabilności regionalnej i globalnej. Rosja dąży do rozwijania wzajemnie korzystnej współpracy z Chinami we wszystkich dziedzinach. Głównym wyzwaniem pozostaje wnieść skalę wymiany gospodarczej zgodnie z poziomu stosunków politycznych.
Rosja dąży do wzmocnienia swojej tradycyjnej partnerstwo z Indiami, w tym w sprawach międzynarodowych i przyczyni się do przezwyciężenia pozostałych wyzwań w Azji Południowej i wzmocni stabilność w regionie.
Rosja postrzega podpisanie przez Indie i Pakistan o całkowitym zakazie prób jądrowych Traktatu i przystąpienia do Traktatu o nierozprzestrzenianiu broni jądrowej jako ważny czynnik w zapewnieniu stabilności w regionie Azji i Pacyfiku. Będzie wspierać politykę tworzenia stref w Azji wolnej od broni jądrowej.
Rosja popiera zrównoważony rozwój stosunków z Japonią, do osiągnięcia prawdziwego dobrego sąsiedztwa, odpowiada interesom narodowym obu krajów. W ramach istniejących mechanizmów negocjacyjnych, Rosja będzie kontynuować poszukiwania wzajemnie akceptowalnych rozwiązań projektowych uznanych międzynarodowo granicy między obu krajami.
Rosyjska polityka zagraniczna ma na celu budowanie pozytywnych dynamiki stosunków z państwami Azji Południowo-Wschodniej.
Ważne jest, aby dalej rozwijać stosunki z Iranem.
Podstawowe znaczenie dla Rosji jest ogólna poprawa sytuacji w Azji, gdzie zwiększenie geopolityczne ambicje liczby państw, wzrost wyścigu zbrojeń, pozostają źródła napięć i konfliktów. Największe obawy budzi sytuacja na Półwyspie Koreańskim. Wysiłki skupią się na zapewnieniu równego udziału Rosji w rozwiązywaniu problem koreański, na utrzymanie zrównoważonych stosunków z obu Korei.
Przedłużający się konflikt w Afganistanie stanowi prawdziwe zagrożenie dla bezpieczeństwa południowych granic WNP, ma bezpośredni wpływ na interesy rosyjskie. We współpracy z innymi zainteresowanymi państwami, Rosja będzie konsekwentne starania w celu osiągnięcia sprawiedliwego i trwałego politycznego rozwiązania problemu afgańskiego oraz zapobiegania eksport terroryzmu i ekstremizmu z kraju.
Rosja będzie dążyć do ustabilizowania sytuacji na Bliskim Wschodzie, w tym Zatoki Perskiej i Afryki Północnej, biorąc pod uwagę wpływ sytuacji w regionie na temat sytuacji na całym świecie. Korzystanie z jego status jako sponsor procesu pokojowego, Rosja zamierza kontynuować linii na czynny udział w normalizacji sytuacji w regionie po kryzysie. W tym kontekście, priorytetem Rosja będzie odbudowa i wzmocnienie swojej pozycji, zwłaszcza gospodarczych, w tym bogate i ważne dla naszych interesów na świecie.
Biorąc pod uwagę większą Morza Śródziemnego jako węzeł łączący w takich regionach jak Bliski Wschód, region Morza Czarnego, Kaukazu, basenu Morza Kaspijskiego, Rosja zamierza kontynuować koncentruje polityki zamieniając je w strefy pokoju, stabilności i dobrosąsiedzkich stosunków, które pomoże w rosyjskich interesów gospodarczych, w tym kwestia wyboru drogi z ważnych przepływu energii.
Rosja będzie rozwijać współdziałanie z państwami afrykańskimi w celu ułatwienia szybkiego rozstrzygnięcia regionalnych konfliktów zbrojnych w Afryce. Musi również rozwój dialogu politycznego z Organizacją Jedności Afrykańskiej (OJA) i organizacji lokalnych, wykorzystanie ich możliwości, aby skontaktować się Rosji do wielostronnych projektów gospodarczych na kontynencie.
Rosja dąży do podniesienia poziomu dialogu politycznego i współpracy gospodarczej z Ameryki Środkowej i Południowej, w oparciu o znaczący postęp w stosunkach Rosji z tego regionu w 90 lat. będzie dążył, w szczególności, aby rozwinąć interakcji z Ameryki Środkowej i Południowej w organizacjach międzynarodowych, na wspieranie eksportu do krajów Ameryki Łacińskiej, rosyjski high-tech produkty przemysłowe, ich rozwój współpracy wojskowo-technicznej i współpracy.
Przy określaniu priorytetów regionalnych polityki zagranicznej Federacji Rosyjskiej weźmie pod uwagę intensywność i kierunek tworzenia największych na świecie ośrodków, stopień gotowości uczestników do rozszerzenia współpracy dwustronnej z Rosją.
V. ROZWÓJ I realizacji polityki zagranicznej FEDERACJI ROSYJSKIEJ
Prezydent Federacji Rosyjskiej zgodnie z konstytucyjnymi uprawnieniami do kierowania polityką zagraniczną państwa i jako głowa państwa reprezentuje Federację Rosyjską w stosunkach międzynarodowych.
Rada Federacji i Dumy Państwowej Federacji Rosyjskiej w ramach swoich konstytucyjnych uprawnień, dążą do prac legislacyjnych w celu wsparcia polityki zagranicznej Federacji Rosyjskiej oraz wypełniania zobowiązań międzynarodowych.
Rada Bezpieczeństwa Federacji Rosyjskiej jest przygotowanie decyzji Prezesa Federacji Rosyjskiej w dziedzinie bezpieczeństwa międzynarodowego i monitorowania ich realizacji.
Ministerstwo Spraw Zagranicznych Federacji Rosyjskiej działa na natychmiastowe wprowadzenie w życie zatwierdzonych przez Prezesa polityki zagranicznej Federacji Rosyjskiej. Rosyjski MSZ koordynuje działalność zagraniczna polityka federalnych organów władzy wykonawczej i władzy nad nimi, zgodnie z dekretem prezydenckim dnia 12 marca 1996 № 375 "O roli koordynacyjnej Ministerstwa Spraw Zagranicznych Federacji Rosyjskiej w zakresie prowadzenia wspólnej linii polityki zagranicznej Federacji Rosyjskiej".
Podmioty Federacji Rosyjskiej do rozwijania ich powiązań międzynarodowych, zgodnie z Konstytucją Federacji Rosyjskiej, ustawy federalnej "w sprawie koordynacji International i Zewnętrznych Stosunków Gospodarczych Federacji Rosyjskiej i innych aktach prawnych. Rosyjski MSZ i inne agencje federalne Federacji Rosyjskiej pomocy w wykonywaniu międzynarodowej współpracy ze ścisłym poszanowaniu suwerenności i integralności terytorialnej Federacji Rosyjskiej.
W przygotowanie decyzji do posiadania polityki zagranicznej państwa agencje federalne, ile potrzeba, z organizacjami pozarządowymi w Rosji. Większe zaangażowanie organizacji pozarządowych w sferze polityki zagranicznej państwa, spełnia zadanie zapewnienia maksymalnego wsparcia społeczeństwa obywatelskiego, polityki zagranicznej i może przyczynić się do jego realizacji.
Konsekwentna realizacja polityki zagranicznej stwarza korzystne warunki dla realizacji historycznych wybór narodów Federacji Rosyjskiej na rzecz rządów prawa, społeczeństwa demokratycznego, gospodarki rynkowej zorientowanej społecznie.
Anna Głąb: Koncepcja polityki zagranicznej Federacji Rosyjskiej z 2008r.
Władze Rosji w 2008 roku dokonały przeglądu najważniejszych kierunków działań na arenie międzynarodowej. Nowa wersji Koncepcja polityki zagranicznej odzwierciedla wzmocnienia siły politycznej państwa i zapowiada wyraźną aktywizację działań rosyjskiej dyplomacji.
Koncepcja polityki zagranicznej Federacji Rosyjskiej, zaakceptowana przez Dmitrija Miedwiediewa 12 lipca 2008 roku stanowi nie substytut, ale rozwinięcie i dopełnienie założeń zawartych w poprzedniej wersji dokumentu z 28 czerwca 2000 roku, zatwierdzonej przez Władimira Putina. Stanowi ona zbiór poglądów na sposób i główne kierunki prowadzenia polityki zagranicznej. Cele tej polityki są odzwierciedleniem poglądów wyrażanych przez władze Rosji w ostatnich latach. Jak wskazano w dokumencie, polityka zagraniczna jest jednym z ważniejszych instrumentów stabilnego rozwoju kraju i zapewnienia jego konkurencyjności w globalizującym się świecie. Głównymi cechami rosyjskiej polityki mają być równowaga i wielobiegunowość, zaś konkretne działania mają odpowiadać obecnej sytuacji i międzynarodowej pozycji Federacji.
Poniższe opracowanie ma na celu analizę treści Koncepcji, nie podejmuje więc polemiki z poszczególnymi zapisami czy ich porównania z praktyką prawno-ustrojową i praktycznymi działaniami podejmowanymi na arenie międzynarodowej.
Świat i Rosja na początku XXI wieku
Przedstawienie nowej wersji Koncepcji zostało wywołane zmianami, jakie nastąpiły w świecie na początku XXI wieku. Wiąże się to głównie ze wzmocnieniem pozycji Rosji i zwiększeniem jej odpowiedzialności za sytuację na świecie, a także już nie tylko bierną realizacją, ale aktywnym wpływem na kształtowanie stosunków międzynarodowych. Rosja stanowi obecnie znaczące centrum oddziaływania, mające na celu m.in.:
- zapewnienie bezpieczeństwa, zachowanie i wzmocnienie suwerenności i integralności terytorialnej,
- stworzenie korzystnych warunków zewnętrznych dla modernizacji Rosji,
- wpływ na procesy globalne w celu ukształtowania sprawiedliwego i demokratycznego porządku na zasadach kolektywizmu, przy nadrzędności prawa międzynarodowego,
- formowanie dobrosąsiedzkich relacji, dążenie do zażegnania istniejących i unikania pojawienia się źródeł kolejnych konfliktów czy napięć,
- wypracowywanie konsensusu z innymi krajami i organizacjami międzynarodowymi w zakresie sposobu realizacji zadań, stanowiących priorytet rosyjskiej polityki,
- ochronę praw i interesów obywateli i mniejszości rosyjskiej,
- doprowadzenie do obiektywnego postrzegania Rosji w świecie jako państwa demokratycznego ze zorientowaną socjalnie gospodarką rynkową i niezależną polityką zagraniczną,
- wsparcie i popularyzację rosyjskiego języka i kultury, stanowiących unikalny wkład w różnorodność kulturalno-cywilizacyjną i w rozwój partnerstwa cywilizacji.
We wstępie Koncepcji z 2000 roku określono między innymi, iż Rosja będzie dążyć do stworzenia korzystnych zewnętrznych warunków dla stopniowego rozwoju gospodarki, przeprowadzenia z sukcesem demokratycznych przemian czy wzmocnienia podstaw ustroju konstytucyjnego. Po ośmiu latach formułę o budowaniu gospodarki rynkowej zastąpiło zadanie modernizacji gospodarki i przestawienia jej na drogę innowacji. Równocześnie za zakończony uznano proces przemian i tworzenia ustroju konstytucyjnego, wobec czego aktualnym celem jest wzmocnienie państwa prawa i instytucji demokratycznych.
Rosja dysponuje dzisiaj odpowiednim realnym potencjałem, aby zająć należne jej miejsce w świecie. Jednocześnie jest świadoma odpowiedzialności za utrzymanie pokoju na płaszczyźnie globalnej i regionalnej. Jeśli nie znajdzie partnerów, w ochronie swoich interesów będzie działać samodzielnie, jednak zawsze w granicach prawa międzynarodowego.
Rosja wnosi swój wkład także w zapewnienie stabilności globalnej gospodarki i systemu finansowego. Deklaruje chęć aktywniejszego oddziaływania poprzez dążenie i przyszłą przynależność do WTO i OECD. Ciągłej modernizacji będzie podlegał kompleks paliwowo-energetyczny, co zwiększy jego potencjał, potwierdzając status Rosji jako zaufanego partnera na rynku surowców.
Rodząca się wielobiegunowość w praktyce stosunków międzynarodowych powoduje ze rozwiązania problemów globalnej stabilności nie można więcej opierać na relacjach wzajemnych między Rosją i USA. Z perspektywy rosyjskiej sojusze o charakterze wojskowo-politycznym nie stanowią już odpowiedniego środka realizacji interesów i zapewnienia globalnego bezpieczeństwa. Wpływ na politykę międzynarodową jest odzwierciedleniem nie tylko posiadanego potencjału wojskowego, ale również gospodarczego, naukowo-technicznego, ekologicznego, demograficznego i informacyjnego. Potencjał nowych państw jest związany z bardziej równomiernym podziałem zasobów rozwoju w konsekwencji liberalizacji rynków światowych. Wzrost ekonomiczny przekłada się na wzrost znaczenia politycznego, co dodatkowo wskazuje na konieczność tworzenia wielostronnego systemu relacji międzynarodowych. Należy więc otworzyć się również na propozycje innych wiodących państw - w tym tkwi idea strategicznej otwartości. Kolektywne przywództwo najważniejszych krajów świata ma na celu stworzenie samoregulującego się systemu międzynarodowego. Pomocne w tym procesie mają być: G8, „Trójka” (Rosja, Chiny, Indie), „Czwórka” („Trójka” plus Brazylia), oraz inne nieformalne fora i struktury.
Szczególną uwagę poświęcono Organizacji Narodów Zjednoczonych. Zdaniem rosyjskiej dyplomacji centralną i koordynacyjną rolę w regulowaniu stosunków międzynarodowych powinna pełnić ONZ. Jednym z jej głównych zalet jest unikalna legitymizacja, co sprawia, że nie ma dla niej alternatywy i jedynie ona może sankcjonować użycie siły. Uczestnictwo Rosji w Radzie Bezpieczeństwa ONZ (jak również innych organizacjach i forach, np. G8) daje jej realny wpływ na tworzoną nową architekturę relacji międzynarodowych. Opiera się ona na wielokierunkowej, sieciowej dyplomacji, rozumianej jako elastyczne formy uczestnictwa w strukturach wielostronnych i kolektywne poszukiwanie rozwiązania współczesnych problemów. Federacja planuje zwiększać swój udział w misjach pokojowych ONZ i wnosić aktywny wkład w tworzenie obrony prewencyjnej. Pod egidą ONZ i regionalnych organizacji, na podstawie międzynarodowych konwencji i rezolucji Rady Bezpieczeństwa oraz bez stosowania podwójnych standardów należy budować koalicje antyterrorystyczną.
Rosja będzie dążyć do wzmocnienia roli ONZ. Jednocześnie wskazano na konieczność przeprowadzenia racjonalnych reform. Mają one zapewnić adaptację organizacji w warunkach zmieniających się relacji i, w rezultacie, zwiększyć jej efektywności. W trakcie procesu reformowania, zwiększenie liczby dodatkowych miejsc w Radzie Bezpieczeństwa powinno być poprzedzone dojściem do szerokiego konsensusu między państwami członkowskimi. Jednocześnie powinien zostać zachowany skład pięciu stałych członków. Nastąpiła więc zmiana w porównaniu z Koncepcją z 2000 roku, gdzie proponowano rozszerzenie składu i nadanie statusu stałych członków rozwijającym się i cieszącym się autorytetem państwom.
ONZ powinna pełnić rolę fundamentalną w procesie prowadzenia dialogu pomiędzy różnymi religiami, wyznaniami i kulturami. Rosja wskazuje także jak ważnym elementem strategicznej stabilności jest zapewnienie międzynarodowego bezpieczeństwa informacyjnego.
W nowej redakcji Koncepcji dodano cały podrozdział dotyczący konieczności przestrzegania norm prawa międzynarodowego. Rosja będzie przestrzegać tego prawa i oczekiwać tego od innych podmiotów stosunków międzynarodowych oraz walczyć z naruszeniami lub próbami rewizji przyjętych norm. Ważnym mechanizmem wykorzystywanym w tym zakresie ma być również Rada Bezpieczeństwa. Zagrożeniem, zdaniem Rosji, jest traktowanie prawa w zależności od koniunktury politycznej i „twórcza” interpretacja w interesie konkretnych państw, która rozmywają treść poszczególnych norm. Pod patronatem ONZ ma odbywać się rozwój bazy prawnej, zaś na terenie Europy zadanie tworzenia jednolitej przestrzeni prawnej należy do Rady Europy.
Destabilizująco na ład międzynarodowy wpływają jednostronne działania. U podstaw konfliktów leżą różnice w rozwoju społeczno-gospodarczym i różnice etniczne, i nie zostaną one rozwiązane bez poszanowania prawa międzynarodowego. Stabilność międzynarodowa w dużej mierze jest oparta na współzależnościach ekonomicznych, zaś architektura porządku światowego opiera się na niepodzielności suwerenności. W procesie kształtowania relacji międzynarodowych wzrasta znaczenie czynnika religijnego.
W Koncepcji ważne miejsca nadano polityce historycznej. Zaznaczono, iż „Zachód”, który może stracić pozycję „monopolisty” w kształtowaniu procesu globalizacji, dąży do „powstrzymywania” Rosji, włączając w to próby wykorzystania wybiórczego podejścia do historii, szczególnie czasów II wojny światowej i istnienia układu bipolarnego. Jak nigdy ważne jest więc wypracowanie przez społeczeństwo międzynarodowe wspólnego obrazu minionej epoki, do czego konieczne są otwarte i uczciwe dyskusje. Wskazano, iż uczonym należy stworzyć warunki do prowadzenia profesjonalnych badań, w celu określenia prawdy historycznej, nie dopuszczając do wykorzystania jej jako instrumentu politycznego.
W Koncepcji zawarto deklarację przywiązania do wartości demokratycznych, włączając w to prawa człowieka. W zakresie przestrzegania norm tego prawa, Rosja współpracuje z organizacjami międzynarodowymi i pozarządowymi.
Rosja będzie przestrzegać warunków układów rozbrojeniowych czy zobowiązań w kwestii nierozprzestrzeniania broni masowego rażenia. W zakresie zmniejszenia potencjału atomowego (do minimum wystarczającego na zachowanie strategicznej stabilności) jest gotowa do prowadzenia rozmów ze wszystkimi państwami posiadającymi broń jądrową. W zakresie strategicznej obrony przeciwrakietowej opowiedziano się za stworzeniem kolektywnego systemu i wyrażono sprzeciw wobec jednostronnych działań, destabilizujących sytuację międzynarodową.
Polityka Rosji wobec bliskiej zagranicy
W ramach polityki regionalnej szczególną uwagę Rosja będzie zwracać na współpracę z krajami Wspólnoty Niepodległych Państw. Deklaruje jednocześnie pracę nad rozwojem potencjału WNP jako forum dialogu politycznego i mechanizmu wielobiegunowej współpracy. Jednak partnerstwo strategiczne czy inne oficjalne relacje mogą być nawiązywane z państwami, które będą przejawiać do tego gotowość.
W przypadku stosunków z Białorusią i budowania Państwa Związkowego, zaznaczono konieczność umacniania powiązań ekonomicznych. Główną organizacją integrującą gospodarki ma być Euroazjatycka Wspólnota Gospodarcza. Wraz z Białorusią i Kazachstanem w jej ramach ma zostać stworzony związek celny i jednolita przestrzeń gospodarcza. Stabilność i bezpieczeństwo regionu mają się opierać na Organizacji Układu o Bezpieczeństwie Zbiorowym. W jego ramach mają być prowadzone działania na rzecz pokojowego rozwiązania konfliktów w krajach WNP. Relacje Rosji z organizacjami subregionalnymi, w których sama nie uczestniczy, określane będą na podstawie oceny ich realnego wkładu w zapewnienie dobrego sąsiedztwa i stabilności regionu.
Polityka Rosji wobec przestrzeni euroatlantyckiej
W przestrzeni euroatlantyckiej celem rosyjskiej polityki zagranicznej będzie stworzenie otwartego i demokratycznego systemu kolektywnego bezpieczeństwa, nie dopuszczając do defragmentacji i powstawania bloków polityczno-wojskowych. Na arenie międzynarodowej należy zapewnić równowagę między Rosją, UE i USA. Na ogólnoeuropejskim szczycie można się spodziewać rosyjskiej propozycji zawarcia porozumienia o europejskim bezpieczeństwie.
Rozwój współpracy z Sojuszem Północnoatlantyckim powinien odbywać się za pośrednictwem Rady Rosja-NATO. Podobnie, jak w przypadku krajów WNP, relacje z państwami NATO będą opierać się również na ich gotowości do dialogu i współpracy z Rosją, uznania równoprawnego partnerstwa, stopnia zachowywania prawa międzynarodowego, wypełnienia zobowiązań (wziętych na siebie w ramach Rady Rosja-NATO) by nie budować bezpieczeństwa państw NATO kosztem bezpieczeństwa Rosji. Federacja podtrzymuje negatywny stosunek do rozszerzenia NATO, szczególnie wobec planów przyjęcia Ukrainy i Gruzji, a także przybliżania infrastruktury Sojuszu do granic Rosji. Taka sytuacja doprowadzi do zachwiania równowagi, spowoduje nowe rozłamy w Europie i zmniejszy efektywność współpracy.
Relacje ze Stanami Zjednoczonymi są ważne nie tylko z uwagi na potencjał ekonomiczny, ale też ze względu na kluczowy wpływ USA na strategiczne globalne bezpieczeństwo i ogólną sytuację międzynarodową. Rosyjsko-amerykańskie relacje powinny uzyskać status strategicznego partnerstwa. Nie należy spoglądać w przeszłość, trzeba skupić się na obecnych realnych zagrożeniach, a w przypadku różnicy zdań - podjąć próby osiągnięcia kompromisu w atmosferze wzajemnego zrozumienia. Rosja opowiada się za zawarciem nowych porozumień rozbrojeniowych, dążeniem do przejrzystości i budowy zaufania w relacjach dotyczących chociażby podboju kosmosu czy obrony przeciwrakietowej. W Koncepcji wezwano USA do poszanowania prawa międzynarodowego, przede wszystkim zasad Karty ONZ. Długoterminowym celem relacji jest stworzenie solidnego gospodarczego fundamentu, zapewnienie mechanizmu zarządzania rozbieżnościami interesów na zasadzie pragmatyzmu i równowagi, co zapewni przewidywalność i stabilność.
Stosunki z Unią Europejską jako jednym z ważniejszych partnerów mają na celu wypracowanie wspólnych przestrzeni w ramach gospodarki, polityki wewnętrznej i zewnętrznej, oświaty, nauki i kultury. Wzajemnie korzystne i równoprawne partnerstwo ma zostać potwierdzone poprzez zawarcie Umowy o strategicznym partnerstwie, zawierającą także perspektywę wprowadzenia reżimu bezwizowego.
Poziom prawnych standardów powinna określać Rada Europy. Wskazano, iż Organizacja Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie (OBWE) powinna wypełniać swoje obowiązki w dobrej woli i w oparciu o dialog między państwami i wspólne wypracowywanie rozwiązań na podstawie równowagi interesów. Pełna realizacja funkcji tej organizacji byłaby możliwa pod warunkiem przejścia OBWE na stałą bazę prawną, zapewniającą wyższość prerogatyw kolektywnych organów międzyrządowych. Podejście do roli OBWE jest kolejnym punktem rozbieżnym w porównaniu z Koncepcją z 2000 roku. Rosja opowiadała się wtedy za wielofunkcyjnym rozwojem OBWE, przeciwdziałając zawężeniu funkcji i ograniczeniu jej działalności do przestrzeni postradzieckiej i Bałkanów. Zauważano również, iż Akt końcowy, przyjęty na konferencji w Helsinkach w 1975 roku, zachował swoją aktualność i należy wykorzystać jego potencjał.
Dla realizacji rosyjskich interesów narodowych ważna jest również dwustronna współpraca z państwami Zachodniej Europy. Z nazwy wymieniono: Niemcy, Francję, Włochy, Hiszpanię, Finlandię, Grecję, Holandię i Norwegię. Wyrażono nadzieję, że podobnie dobre relacje będą łączyć Rosję z Wielką Brytanią. Warto zaznaczyć, iż w Koncepcji z 2000 roku była ona wymieniona, wśród europejskich partnerów, w pierwszej kolejności.
Wzajemne poszanowanie interesów, dbanie o dobre sąsiedztwo są celem w relacjach z Litwą, Łotwą i Estonią. Ważny w tym przypadku będzie także aspekt przestrzegania przez te kraje praw mniejszości rosyjskiej, nie tylko zgodnie z prawem międzynarodowym, ale również rosyjskim.
Polityka Rosji wobec pozostałych państw i głównych problemów międzynarodowych
W ramach wielobiegunowej rosyjskiej polityki w Koncepcji wymieniono także:
- Kanadę, relacje z którą mają stabilny charakter i nie podlegają politycznej koniunkturze,
- Indie, gdzie planuje się utrwalenie współdziałania w zakresie ważnych globalnych problemów i zacieśnienie współpracy w sferze gospodarczo-handlowej,
- Chiny, z którymi łączy Rosję strategiczne partnerstwo oparte na zasadzie wspólnego stanowiska wobec kluczowych problemów międzynarodowych; ważnym zadaniem, nakreślonym przez Rosję jest zacieśnienie relacji gospodarczych, by były na tak samo wysokim poziomie jak stosunki polityczne,
- rozwój współpracy w ramach trójkąta Rosja-Indie-Chiny,
- Japonię, w przypadku której istniejące wzajemne problemy będą rozwiązywane i nie powinny stanowić przeszkody przy wypracowywaniu dobrosąsiedzkich i partnerskich relacji,
- rozwój współpracy z Turcją, Egiptem, Algierią, Iranem, Arabią Saudyjską, Libią i Pakistanem na poziomie dwu- i wielostronnym,
- zdynamizowanie stosunków z regionem Południowo-Wschodniej Azji, szczególnie z Wietnamem, a także z Indonezją, Malezją, Tajlandią, Filipinami, Singapurem,
- państwa świata muzułmańskiego, gdzie Rosja będzie wykorzystywać status obserwatora w Lidze Państw Arabskich i Organizacji Islamskiej, szczególna uwaga zostanie skierowana na współpracę ekonomiczną, a w tym na energetyczną (region Bliskiego Wschodu i Północnej Afryki określono jako strategiczny dla rosyjskich interesów),
- kraje afrykańskie, z którymi współpraca będzie rozwijana głównie w ramach projektów G8. Rosja planuje zaangażować się w próbę uregulowanie konfliktów i sytuacji kryzysowych, przeprowadzać inwestycje na kontynencie oraz prowadzić dialog z regionalnymi organizacjami integracyjnymi.
- Brazylię, z którą chce nawiązać strategiczne partnerstwo,
- wypracowywanie polityczno-gospodarczej współpracy z Argentyną, Meksykiem, Kubą, Wenezuelą i innymi krajami, opierając się na dużym postępie w relacjach z tymi krajami osiągniętym w ostatnim czasie.
W wyniku istnienia źródeł konfliktów i napięć zwiększa się niebezpieczeństwo rozprzestrzeniania broni masowego rażenia. Rosja będzie więc poszukiwać politycznego rozwiązania problemu koreańskiego programu atomowego i zachęcać do prowadzenia dialogu na linii Phenian-Seul. Kwestia programu atomowego powinna być uregulowana również w przypadku Iranu. Rosja będzie dążyć do tego, aby każdy kraj, który podpisał Deklarację o nierozprzestrzenianiu broni jądrowej, mógł wykorzystywać energię atomową w celach pokojowych. W Iraku należy doprowadzić do przywrócenia pełnowartościowej państwowości i odbudowy gospodarki oraz współpracować w celu zakończenia konfliktu.
Problem Afganistanu stanowi szczególne zagrożenie dla południowych granic WNP. Wraz z innymi państwami i organizacjami, zainteresowanymi w normalizacji sytuacji w regionie Rosja będzie starać się nie doprowadzić do przenikania z tego państwa terroryzmu i narkotyków, zachęcać do normalizacji sytuacji przy uszanowaniu praw wszystkich grup etnicznych, odrodzenia Afganistanu jako suwerennego, pokojowego państwa.
Wykorzystując status stałego członka Rady Bezpieczeństwa ONZ i statusu mediatora w ramach „kwartetu bliskowschodniego” Rosja będzie wnosić wkład w rozwiązanie konfliktu na Bliskim Wschodzie. Głównym celem jest mobilizacja wysiłków i doprowadzenie do długoterminowego pokoju, włączając stworzenie państwa palestyńskiego, pokojowo współistniejącego z Izraelem.
Federacja planuje także podjęcie za granicą działań, zmierzających do zaprezentowania międzynarodowemu społeczeństwu obiektywnej i dokładnej informacji o stanowisku Rosji wobec różnych problemów globalnych, a także na temat inicjatyw i działań międzynarodowych, osiągnięć kultury, nauki i twórczości intelektualnej. W ramach dyplomacji publicznej, podjęte zostaną działania mające na celu wyjaśnienie polityki wewnętrznej i zachodzących w kraju procesów. Przyspieszeniu ma ulec rozwój własnych efektywnych środków informacji i wpływu na opinię międzynarodową. Ważny akcent położono więc na kreowanie w świecie pozytywnego wizerunku Rosji.
Rosja jako największe europejskie państwo wielonarodowe i wielowyznaniowe, z wielowiekową historią, gotowa jest pełnić konstruktywną rolę w zapewnieniu cywilizacyjnej harmonii, integracji religijnych mniejszości i przezwyciężania negatywnych konsekwencji migracji.
Polska nie została wymieniona z nazwy w żadnej z wersji Koncepcji polityki zagranicznej. Można domniemywać, iż pewne zapisy związane są z działalnością polskiej dyplomacji na arenie międzynarodowej, jak np. otwarte poparcie dla rozszerzenia NATO, negocjacje dotyczące instalacji elementów amerykańskiej tarczy antyrakietowej czy dążenie do wyjaśnienia sprawy katyńskiej.
Kierowanie polityką zagraniczną
Opierając się na konstytucyjnych uprawnieniach kierowanie polityką zagraniczną oraz reprezentowanie Rosji na arenie międzynarodowej leży w gestii prezydenta Federacji Rosyjskiej. Zgromadzenie Federalne zapewnia bazę prawną dwu- i wielostronnych relacji. Rząd określa zaś środki realizacji polityki zagranicznej. W Koncepcji z 2000 roku, w związku z aktywnością na arenie międzynarodowej, rządowi nie przewidziano do wypełnienia żadnej roli. Ministerstwo spraw zagranicznych opracowuje ogólną strategię, przedstawia propozycje prezydentowi i prowadzi politykę zgodnie z Konstytucją i Koncepcją oraz koordynuje politykę zagraniczną organów federalnych. W gestii Rady Bezpieczeństwa FR leżało przygotowanie decyzji prezydenta w zakresie bezpieczeństwa międzynarodowego i nadzór nad ich wypełnianiem. Obecnie Rada Bezpieczeństwa już tylko ocenia szanse i zagrożenia dla interesów narodowych, przygotowuje propozycje dla prezydenta oraz sprawdza efektywność podjętych na ich podstawie decyzji.
http://www.psz.pl/index.php?option=com_content&task=view&id=12423&Itemid=99999999
13