UNIA MONETARNA
Przystąpienie do Unii Europejskiej otworzyły Polsce drogę do kolejnego etapu integracji gospodarczej, którym jest strefa euro. Wstępując do UE Polska zobowiązuje się w dalszej perspektywie do przyjęcia euro i tym samym prowadzenie wspólnej polityki pieniężnej z krajami Unii Monetarnej. Unię Monetarną uważa się za czynnik, który przesądzi o właściwym funkcjonowaniu jednolitego rynku europejskiego. Europa wyposażona we wspólny, doceniany na świecie pieniądz będzie mogła efektywnie współdziałać na rzecz stabilności międzynarodowego systemu finansowego. Rezygnując ze swojego pieniądza państwa członkowskie EMU zyskują wspólną wzmocniona suwerenność walutową.
Warunki przystąpienia do Unii Monetarnej:
Kryterium inflacyjne (tempo wzrostu cen w Polsce nie przekracza w okresie referencyjnym o więcej niż 1,5% średniej inflacji w 3 krajach najbardziej stabilnych cenach, o najniższej dynamice cen)
Kryterium fiskalne (udział deficytu finansów publicznych nie powinien być wyższy niż 3% w PKB mierzonym w cenach rynkowych a relacja jego długu publicznego o PKB nie powinna przekraczać 60%)
Kryterium monetarne (długoterminowa stopa % nie może przekroczyć 2% od średniej stopy % w 3 krajach UE o największej stabilności cen)
Wymóg dwuletniego uczestnictwa w Europejskim Mechaniźmie Kursowym II. W tym czasie nie mogą wystąpić poważne napięcia na rynku walutowym.
W listopadzie 2003r. Polska spełniła kryterium inflacyjne, stóp %, długu publicznego. Członkowstwo w Unii Monetarnej oznacza rezygnacje z niezależnej polityki stóp % oraz płynnego kursu walutowego. To znaczy z chwilą przystąpienia do NBP traci możliwość swobodnego kształtowania stóp %. Polscy obywatele będą otrzymywać swe dochody w euro i dokonywać wydatków zarówno w kraju jak i w pozostałych krajach UE.
Korzyści z przystąpienia do Unii Monetarnej :
Eliminowanie kosztów transakcyjnych związanych z istnieniem kursu wymiany złotego do euro.
Zwiększenia elastyczności płac
Eliminowanie ryzyka kursowego, spadek stóp %
Wzrost wiarygodności polityki monetarnej
Wzrost wymiany handlowej Polski
Wzrost konkurencji (przyczynia się to do lepszej alokacji pracy i kapitału, wzrost wydajności wyników wytwórczych)
Poprawa warunków finansowania polskich przedsiębiorstw (lepszy dostęp do rynków finansowych strefy euro)
Zwiększenie długofalowego wzrostu gospodarczego (wzrost inwestycji bezpośrednich)
Wzrost dobrobytu społeczeństwa i wzrost zatrudnienia
Plan stworzenia Unii dyskutowany był w ramach Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej począwszy od lat 60-tych, jednak jego realizacja trwała 30lat. Kwalifikacje krajów do udziału w EMU została zaplanowana na 1998r. Komisja zadeklarowała w marcu 1998r. 11 krajów, które spełniły kryteria konwergencji : Austria, Belgia, Finlandia, Francja, Hiszpania, Holandia, Irlandia, Luksemburg, Niemcy, Portugalia, Włochy. Z własnej woli poza strefą euro pozostały: dania, Szwecja, Wielka Brytania. Grecji nie udało się spełnić wymaganych kryteriów.
Warunki przystąpienia do Unii Monetarnej:
Kryterium inflacyjne (tempo wzrostu cen w Polsce nie przekracza w okresie referencyjnym o więcej niż 1,5% średniej inflacji w 3 krajach najbardziej stabilnych cenach, o najniższej dynamice cen)
Kryterium fiskalne (udział deficytu finansów publicznych nie powinien być wyższy niż 3% w PKB mierzonym w cenach rynkowych a relacja jego długu publicznego o PKB nie powinna przekraczać 60%)
Kryterium monetarne (długoterminowa stopa % nie może przekroczyć 2% od średniej stopy % w 3 krajach UE o największej stabilności cen)
Wymóg dwuletniego uczestnictwa w Europejskim Mechaniźmie Kursowym II. W tym czasie nie mogą wystąpić poważne napięcia na rynku walutowym.