Malarstwo i rzeźba po II wojnie światowej.
Rozwój sztuki europejskiej został zahamowany na kilka lat przez wybuch drugiej wojny światowej. Ojczyzną wszystkich kierunków awangardowych, które zrodziły się po wojnie przez czterdzieści następnych lat, stały się Stany Zjednoczone. Do uaktywnienia się środowiska amerykańskiego przyczynili się artyści europejscy, którzy tam zamieszkali. Byli to między innymi : Piet Mondrian, Max Beckmann, Georg Grosz, Kurt Schwiters. Niektóre kierunki powstałe przed II wojną światową przetrwały ją i istniały nadal. Najtrwalsze okazały się : ekspresjonizm, nadrealizm i realizm socjalistyczny oraz różne rodzaje sztuki abstrakcyjnej. W pierwszych latach powojennych w sztuce abstrakcyjnej pojawiło się wiele nowych kierunków, nurtów i grup artystycznych.R E K L A M A czytaj dalej ↓
Oto ich nazwy i daty powstania :
informel - 1947, grupa Zero - 1958, happening - 1959, popular art - 1963, minimal art., optical art. - 1964, nowa figuracja - 1965, sztuka biedna - 1967, konceptualizm - 1969, hiperrealizm - 1970.
Wiek dwudziesty stworzył w sztuce wiele nowych technik; oprócz techniki olejnej, zaczęto stosować akryl, a także techniki mieszane, montaże i asamblaże. Pojawił się też zupełnie nowy gatunek sztuki zwany happeningiem.
Informel - to określenie odnosi się do wszystkich rodzajów abstrakcji niegeometrycznej w malarstwie, które mają charakter żywiołowej i spontanicznej wypowiedzi i powstały po drugiej wojnie światowej. Nazwa oznacza dosłownie "malarstwo pozbawione form". Wyodrębniły się dwa podstawowe nurty informelu : amerykańskie "action painting" (w dosłownym tłumaczeniu "malarstwo działania", określane częściej w Polsce "malarstwem gestu") i europejski taszyzm. Malarstwo to powstawało w wyniku fizycznych działań, które mają charakter całej akcji. Do najbardziej znanych przedstawicieli kierunku należeli : Antonio Tapies, Alfred Otto Wolfgang Schulze-Battmann o pseudonimie Wols oraz Paul Jackson Pollock - inicjator i przywódca malarstwa gestu.
Taszyzm - nazwa powstała od francuskiego wyrazu la tache (plama).Taszyści na ogół malowali pędzlami lub drewnianymi szpachelkami. Proces twórczy charakteryzował się dynamiką i gwałtownością. Częstokroć były to cykle szybkich "ataków" na płótno obrazu, a efektem każdego z nich była barwna plama. Właśnie z sumy takich kolorowych śladów powstawał cały obraz. Twierdzono, że taki instynktowny sposób pracy bez kontroli rozumu, pozwala na uchwycenie na płótnie form i kształtów, które są głęboko ukryte w podświadomości artysty.
Grupa "Zero" powstała w Duseldorfie w 1958 roku. Jej artyści uważali, że sztuka nie powinna być wyjątkowym i "odświętnym" tworem ani budzić żadnego emocjonalnego zaangażowania. Najsłynniejszy przedstawiciel grupy Lucio Fontana przecinał powierzchnię swoich obrazów tworząc pionowe i równoległe nacięcia.
Happening - czyli zdarzenie, przyjęło się po wystawieniu przez amerykańskiego malarza Allana Kaprowa utworu "18 zdarzeń w 6 częściach". Twórcą tego nowego rodzaju sztuki jest również kompozytor John Cage. Happening jest wyrazem stosunku do rzeczywistości i może wyrażać się w różnych kształtach.
Popular art (sztuka popularna - pop-art - nowy realizm) narodził się w Anglii w 1956 roku. Jednak prawdziwą ojczyzną pop-artu okazały się Stany Zjednoczone, a głównym centrum Nowy Jork. Największą sławę zdobyli artyści pochodzenia amerykańskiego: Edward Kienholz, Roy Lichtenstein, Claes Oldenburg, Andy Warhol, George Segal, Jasper Johns, Robert Rauschenberg. Obrazy pop to rzeczowy, beznamiętny zapis typowych fragmentów świata, w którym porusza się współczesny człowiek.
Optical art (sztuka optyczna - op-art - wizualizm) narodził się w Stanach Zjednoczonych, a jego głównym celem było przedstawienie złudzenia ruchu form. Ruch ten miał być wywołany właściwościami oka ludzkiego, które przystosowuje się z trudem do układów mocno zagęszczonych, mijających się linii i form geometrycznych, które sprawiają wrażenie pulsowania, migotania, falowania i krążenia. Op- art powstał w roku 1965, gdy w Nowym Jorku w Muzeum Sztuki Nowoczesnej otworzono pierwszą wystawę form "ruchliwych" pod tytułem "Wrażliwe oko". Kierunek ten stał się popularny także wśród projektantów tkanin.
Minimal art narodził się w 1964 roku w Stanach Zjednoczonych. Sztukę minimalną reprezentują environments z najprostszych form geometrycznych, głównie z prostopadłościennych brył, którymi wypełniano przestrzeń wystawową.
Artyści sztuki biednej umieszczali w salach wystawowych sterty ziemi, popiołu, śmieci, zwoje drutu, puste tekturowe pudła, chcąc zwrócić uwagę widza na to wszystko, co współczesny człowiek omija codziennie obojętnie.
Konceptualizm odrzucił przedmiot jako ostateczny efekt działań twórczych i demonstrował same twórcze pomysły i projekty. Narodził się w Nowym Jorku w 1969 roku.
Hiperrealizm za punkt wyjścia obrał nie reżyserowaną fotografię jakiegoś fragmentu codzienności. Hiperrealiści przedkładali fotografię nad malarstwo.
Nowa figuracja i sztuka zaangażowana - głównym problemem malarstwa tej sztuki jest wnętrze człowieka, dramat jego istnienia. Prace mają niepokojącą i przytłaczającą atmosferę. Jest to sztuka symboliczna i aluzyjna, która posługuje się przykrymi dla oka deformacjami. Przedstawiciele nurtu : Anglik Francis Bacon, Włoch Alberto Giacometti, Meksykanin Rufino Tamayo, Francuz Jean Dubuffet, Amerykanin Willem de Kooning, Hiszpan Antonio Saura. Prace wymienionych twórców są różne, ale wszystkie mają charakter ekspresjonistyczny, stąd nurt ten niekiedy nazywa się ekspresyjnym figuratywizmem.