Błogosławiony

Jan Paweł II

Słowa kierowane

do nowożeńców

obecnych na

audiencjach generalnych.

(1978 - 1981)

GIOTTO DI BODONE- Spotkanie Joachima i Anny przy Złotej Bramie w Jerozolimie - fresk

P

ozdrowienie i serdeczne życzenia przekazuję nowożeńcom obecnym na audiencji. Sakrament małżeństwa doprowadza miłość ludzką do jej doskonałości, czyniąc ją symbolem przymierza, jakie istnieje między Chrystusem i Kościołem. Przeżywajcie ją w tym świetle we wzajemnej wierności i z wielkoduszną ufnością w pomoc Chrystusa.

(Audiencja generalna - 15 listopad 1978r.)

M

iło mi teraz zwrócić się do nowożeńców tutaj obecnych i do wszystkich młodych par, które swoją miłością, pobłogosławioną i uświęconą mocą sakramentu małżeństwa, rozpoczęły nowe życie.

Mówię wam: Nie obawiajcie się nadać swojej nowej rodzinie piętna chrześcijańskiego: Chrystus jest z wami! Jest blisko was, aby więź, która was jednoczy we wzajemnym oddaniu, uczynić stałą i nierozerwalną, aby wspierać was wśród trudności i doświadczeń wprawdzie nieuniknionych, lecz nie nieprzezwyciężalnych czy też burzących miłość małżeńską, kiedy ona jest prawdziwa a nie egoistyczna. Z tymi radosnymi życzeniami Papież was błogosławi w radości Pańskiej.

(Audiencja generalna - 22 listopad 1978r.)

P

ozdrawiam nowożeńców, którzy są tutaj obecni. Im i nowej rodzinie chrześcijańskiej składam swoje życzenia. Najdroższe dzieci, Pan pobłogosławił waszą miłość i towarzyszy wam w waszej drodze.

Bądźcie coraz gorliwsi w rozmowie z Bogiem i w uświęcaniu waszego życia, właśnie również dlatego, że Pan sprawił, iż się spotkaliście i was połączył. Wszystkim udzielam swojego błogosławieństwa.

(Audiencja generalna - 20 grudzień 1978 r.)

C

órki i Synowie Najdrożsi, to moje serdeczne życzenie, które jest także życzeniem wszystkich obecnych i całego Kościoła, niech będzie ojcowską zachętą, byście od samego początku waszego życia małżeńskiego - które zostało uświęcone przez sakrament - umieli patrzeć, jako na wasz stały wzór, na Świętą Rodzinę z Nazaretu, która była autentyczną i osobliwą szkołą życia i cnót domowych.

Łącząc się w małżeństwie, przyrzekliście wobec Boga, Kościoła i waszych drogich, że będziecie sobie wierni w każdej okoliczności, szczęśliwej lub niekorzystnej, oraz że będziecie się kochać i szanować przez całe życie; wierność, miłość, szacunek, to fundamentalne postawy, które muszą się znajdować u podstaw każdego uporządkowanego współżycia rodzinnego i które w sakramencie zostają uszlachetnione; są to również te cnoty chrześcijańskie, które dadzą wam możność utworzenia waszego „domowego Kościoła”. Za przykładem Najświętszej Maryi Panny i św. Józefa niech wasz dom odznacza się tymi cnotami, aby radość i pokój Chrystusa były zawsze z wami.

(Audiencja generalna - 27 grudzień 1978r.)

S

erdeczną myśl pragnę teraz skierować do obecnych na tej audiencji nowo­żeńców, którym pragnę złożyć życzenia i przekazać zobowiązanie.

Życzę wam przede wszystkim, Najdrożsi, abyście byli zawsze szczęśliwi, dzięki tej radości, którą daje Jezus i której nikt nie będzie mógł wam odebrać (por. J 16, 22nn.), jeżeli będziecie zjednoczeni z Nim i między sobą tą tajemni­czą więzią, którą daje chrześcijańska wiara, nadzieja i miłość.

A prócz tego przekazuję zobowiązanie, aby wasz nierozerwalny związek, uświęcony przez sakrament, był konkretnym świadectwem codziennego urzeczy­wistniania orędzia i wymagań Ewangelii.

Dla waszych powstających rodzin modlę się za wstawiennictwem Matki Bożej o łaski i pociechy Boże oraz udzielam wam specjalnego Błogosławieństwa Apostolskiego.

(Audiencja generalna - 4 lipiec 1979 r.)

N

ajdrożsi Nowożeńcy! Również wam przekazuję swoje czułe pozdrowienie i szczere życzenie szczęścia w nowym życiu, które rozpoczęliście sakramentem małżeństwa. Jako małżonkowie chrześcijańscy, bądźcie zawsze promotorami właściwego pojęcia rodziny, jakiej chciał Chrystus; i pamiętajcie także o sław­nym orędziu, które św. Benedykt zostawił swoim zakonnikom, a także całej ludzkości: Ora et labora. Módl się i pracuj, z chrześcijańskim poświęceniem. Niech was wspiera zawsze święty Patron Europy! Niech zachętą dla was będzie moje czułe błogosławieństwo.

(Audiencja generalna - 11 lipiec 1979 r.)

P

ragnę złożyć życzenia także nowożeńcom, którzy rozpoczęli swój związek małżeński z Bożym błogosławieństwem. Drodzy Małżonkowie, pozwólcie, że do najszczerszych życzeń radości i pomyślności dla waszych powstających rodzin dołączę życzenie, aby łaska sakramentu, który niedawno przy jęliście, tryskała jak niewyczerpany wodotrysk w każdym dniu waszego życia tak. aby wasze nowe rodziny były zawsze otwarte na prawdziwe wartości wiary chrześci­jańskiej i w oczyszczonych źródłach miłości chrześcijańskiej umiały zawsze znajdować moc i szczęście posługiwania się prawami życia i odpowiadania w ten sposób na swoje powołanie. Niech wam zawsze towarzyszy moje Bło­gosławieństwo Apostolskie.

(Audiencja generalna - 18 lipiec 1979 r.)

D

rodzy Nowożeńcy, witam was na tej audiencji. Wasza obecność jest — jak zawsze — bardzo znamienna. W nowym życiu, które rozpoczęliście u stóp ołtarza Pańskiego, problemem dla małżonków chrześcijańskich jest nie tylko kochać się, ale chodzi o to, abyście odczuwali i miłowali obecność Boga wśród was: chodzi o to, abyście wiedzieli, że jesteście żywą częścią Kościoła Chrystusowego.

Bądźcie gorliwi w intensywnym życiu według waszej wiary chrześcijańskiej. Składam wam najgorętsze życzenia i udzielam błogosławieństwa.

(Audiencja generalna - 25 lipiec 1979 r.)

N

ajdrożsi Nowożeńcy! Także wam przekazuję moje pozdrowienia, razem z życzeniami i z powinszowaniami na nowe życie, które podjęliście.

Naśladując gorącą zachętę św. Alfonsa Marii Liguori, wzywam was do oddania swojego życia pod opiekę Matki Bożej.

Szczere i prawdziwe nabożeństwo do Najśw. Dziewicy Maryi będzie dla was wielką pomocą, abyście byli małżonkami chrześcijańskimi, świadkami wiary i miłości, radosnymi i wielkodusznymi rodzicami.

Niech was wspiera także moje błogosławieństwo!

(Audiencja generalna - 1 sierpień 1979 r.)

I

wam, Najdrożsi Małżonkowie, przekazuję z serdecznym pozdrowieniem, powinszowania i najlepsze życzenia. Doświadczacie w tych pierwszych dniach waszego związku małżeńskiego prawdziwości i trwałości waszej miłości: tej miłości, która została dla was pobłogosławiona, polecona wam i nazwana świętą. Życzę wam, aby wasza czułość była zawsze źródłem waszego chrześcijańskiego szczęścia, tej pogodnej radości, która nie może istnieć i trwać, jeżeli nie rozumie się i nie przyjmuje głębokiego sensu życia teraźniejszego, opartego na pełni ducha chrześcijańskiego. Z tymi życzeniami udzielam wam i waszym drogim Błogosławieństwa Apostolskiego.

N

owożeńcom przekazuję słowa powinszowania, życzeń i zachęty. Urzeczy­wistniliście najpiękniejsze marzenie waszego życia, a łaska sakramentu mał­żeństwa wylała się na was dla poręczenia ze strony Boga waszej miłości i waszego oddania. Z Jezusem, także wy zwyciężyliście świat. Ufajcie zawsze w pomoc Bożą, którą macie, że tak powiem, w zasięgu ręki, zwłaszcza w go­dzinach smutku i trudności. Bądźcie zawsze z Chrystusem, On jest waszą pociechą, waszym pokrzepieniem, sekretem waszego zwycięstwa, prawdziwego i trwałego szczęścia.

Błogosławię wam z całego serca.

(Audiencja generalna - 22 sierpień 1979 r.)

GIOTTO DI BODONE- Zaślubiny Maryi i Józefa - fresk

I

w końcu dziękuję nowożeńcom za ich obecność, połączoną zawsze z tak wielką serdecznością i uprzejmością! Witajcie i przyjmijcie moje pozdrowienie z życzeniami na wasze nowe życie!

Także wam pragnę przypomnieć pewną myśl Jana Pawła I, wziętą z jednego z jego słynnych listów, ogłoszonych, gdy był jeszcze kardynałem: „Charakte­rystyczną cechą chrześcijanina winien być wysiłek, aby widzieć rzeczy z lep­szej strony; jeżeli prawdą jest, że «Ewangelia» znaczy radosna nowina, to chrześcijanin znaczy człowiek radosny i dawca radości". W waszym nowym życiu, Drodzy Małżonkowie, starajcie się widzieć rzeczy z lepszej strony, starajcie się zrozumieć siebie, rozumieć siebie zawsze, zwie­rzać się wzajemnie ze swoimi radościami i swoimi udrękami, modlić się wspólnie, i tak będziecie zawsze radośni i świadczyć będziecie o „radosnej nowinie"

Niech was wspomaga i towarzyszy wam moje błogosławieństwo!

(Audiencja generalna - 29 sierpień 1979 r.)

J

eszcze pozdrowienie z życzeniami dla nowożeńców, którzy uczestniczą w tej audiencji. Najdrożsi Małżonkowie, rozpoczynacie swoje nowe życie z błogosławieństwem Papieża, po błogosławieństwie Bożym przy ołtarzu. Miejcie w swojej świadomości chrześcijański sens misji, do której zostaliście wezwani przez sakrament małżeństwa. Niesiecie w niej jasną i pełną siłę poświęconej mi­łości, która, jak mówi św. Augustyn, „jest tym silniejsza, im jest bardziej świę­ta". I nigdy, nigdy kalkulacje egoistyczne niech nie zagaszą ogniska, które dopiero co zapaliliście. Z tymi gorącymi życzeniami błogosławię wam w imię Pana.

(Audiencja generalna - 5 wrzesień 1979 r.)

R

ównież małżonkowie zasługują na pozdrowienie połączone z serdecznym życzeniem szczęścia w Panu. Starajcie się uczynić całe wasze życie sakramentem, to jest widzialnym znakiem wzajemnej i ogólnej miłości w Chrystusie
i Kościele. I pamiętajcie zawsze, że miłość nie jest zupełna, jeżeli jej nie towarzyszy wierność, wzajemne zrozumienie, wielkoduszność, a także cierpliwość.
W tych warunkach znajdziecie naprawdę piękno współżycia, wy i wasze dzieci,
jako część większej wspólnoty kościelnej. I niech wam towarzyszy moje bło­gosławieństwo.

(Audiencja generalna - 12 wrzesień 1979 r.)

N

ajdrożsi Nowożeńcy! Także dla was rezerwuję swoje specjalne pozdro­wienie, połączone z powinszowaniami i życzeniami na wasze nowe życie!

Jest rzeczą logiczną, że nowożeńcom składa się życzenia trwałej radości we wzajemnej miłości i w osiągnięciu postawionych sobie wspólnych ideałów.

Ale sekret waszej pociechy znajduje się w obecności Chrystusa, który połączył was w małżeństwie swoją Boską łaską. Pozostańcie zjednoczeni w Chry­stusie: oto moje życzenie. Obecność Jezusa w waszym domu, w waszej miłości, w waszych decyzjach niech będzie zawsze światłem, które będzie was oświecało, i pociechą, która będzie was radowała.

Z moim błogosławieństwem i z moją stałą życzliwością.

(Audiencja generalna -19 wrzesień 1979 r.)

N

ajdrożsi Nowożeńcy!

Również wy którzy zaczęliście nowe życie, przyjmiecie moje pozdrowienie i moje najczulsze życzenia!

Staliście się „szafarzami" waszego małżeństwa, i dlatego Chrystusową „łaskę sakramentalną", która uświęca i uwiecznia wasz związek, otrzymaliście dzięki samej waszej woli miłości i wzajemnego poświęcenia.

Ogromna jest godność małżeństwa. Dlatego trwajcie w miłości Chrystusowej!

Pamiętajcie o tym, co powiedział Jezus: „Ja jestem krzewem winnym, wy — latoroślami. Kto trwa we Mnie, a Ja w nim, ten przynosi owoc obfity... Ojciec mój przez to dozna chwały, że owoc obfity przyniesiecie" (por. J 15, 5. 8). Przynoście owoce dobroci, miłości, uświęcenia: niech to będzie wasze zobowią­zanie w życiu małżeńskim. Niech was wspiera moje błogosławieństwo.

(Audiencja generalna - 26 wrzesień 1979 r.)

S

pecjalne pozdrowienie kieruję teraz do nowożeńców, którzy nazajutrz po swoim weselu przybyli do Papieża, aby otrzymać jego błogosławieństwo dla swojego związku małżeńskiego i dla swojej powstającej rodziny.

Wyrażając powinszowania i życzenia z okazji tego decydującego kroku, któ­ry pozostanie w centrum waszego życia, dziękuję wam za to, że przybyliście tutaj, aby zaświadczyć przed wspólnotą chrześcijańską o pięknie i wielkości sakramentu, ustanowionego przez Jezusa dla uświęcenia i utrwalenia waszej mi­łości. Niech wasz przykład będzie dla wielu młodych zbawiennym przypomnie­niem tych zasad chrześcijańskich, które jedynie mogą zagwarantować ognisku domowemu prawdziwe i trwałe szczęście.

Niech wam zawsze towarzyszy moje błogosławieństwo.

(Audiencja generalna - 10 październik 1979 r.)

I

w końcu, jeszcze serdeczne pozdrowienie z życzeniami dla nowożeńców, którzy przybyli tutaj, aby rozpocząć swoje życie małżeńskie z błogosławień­stwem Papieża! Dziękuję za waszą radosną i znamienną obecność!

Myśląc o niestrudzonej pracy tak wielu misjonarzy i misjonarek rozsianych po świecie, aby głosić Ewangelię, mówię wam z troską i z żarliwością: Zacho­wajcie mocną waszą wiarę! „Orędzie miłości przyniesione przez Chrystusa jest zawsze ważne, zawsze ciekawe. Nietrudno jest dostrzec, jak świat dzisiej­szy, mimo swego piękna i wielkości, mimo zdobyczy nauki i techniki, mimo wykwintnych i obfitych dóbr materialnych, jakie nastręcza, pragnie więcej prawdy, więcej miłości, więcej radości. A to wszystko znajduje się w Chry­stusie i w Jego modelu życia".

Bądźcie również wy misjonarzami w waszym środowisku! Proście Boga o łaskę, abyście się stali rodzicami przyszłych misjonarzy i misjonarek.

Ze względu na te wielkie sprawy chętnie udzielam wam swojego szczegól­nego błogosławieństwa!

(Audiencja generalna -17 październik 1979 r.)

M

ałżonkom, oprócz życzeń wszelkiego dobra od Tego, który ustanowił mał­żeństwo, pragniemy przypomnieć słowa z Listu do Efezjan Apostoła Pawła (Ef 5, 22n.), który małżonka przyrównuje do Chrystusa, małżonkę do Kościoła. I jak Chrystus umarł za Kościół, a ten nie ma innego pragnienia jak podobać się Jemu i Mu służyć, tak powinniście czynić również wy. Myśl o waszej obo­pólnej godności będzie źródłem głębokiego szacunku, stałości, miłości i wszel­kiej słodkiej pociechy.

(Audiencja generalna -24 październik 1979 r.)

A

teraz zwracam się do was, drodzy nowożeńcy, aby wam złożyć swoje ojcowskie życzenia, które są równocześnie wezwaniem do ufności i do radości. Radość rozbudzona w waszych sercach przez łaskę sakramentu niech wam towarzyszy przez całe życie i pomaga wam zawsze zwyciężać powstające pokusy egoizmu, wielkiego wroga zjednoczenia rodzinnego. Starajcie się, aby nowe rodziny, które powstały z waszej dobrowolnej zgody, ożywionej przez obecność Chrystusa i będącej ofiarą miłości, niech będą zawsze przepojone stałą wzajemną życzliwością; niech pozostają trwałe na skale jedności i wierności; niech będą bogate w te cnoty chrześcijańskie, które budują i gwarantują pomyślność ogniska domowego. Z tymi życzeniami łączę swoje błogosławieństwo.

(Audiencja generalna -31 październik 1979 r.)

A

teraz zwracam się do was, nowożeńcy, obecni na tej audiencji, aby złożyć wam ojcowskie życzenia świętego i płodnego związku małżeńskiego.

Jak miałem okazję stwierdzić w czasie niedawnego spotkania z przedsta­wicielami „Centrum łączności między grupami badawczymi", małżeństwo wła­śnie przez to, że pociąga za sobą specjalne uczestnictwo w owej miłości oblu­bieńczej Chrystusa i Jego Kościoła, którego jest sakramentem, czyli skutecznym znakiem, jest pewną całością, gdzie spotykają się wszystkie składniki osoby; jednością głęboko osobową, która wymaga nierozerwalności i wzajemnej zde­cydowanej wierności, i otwiera się dla płodności.

Niech wasza miłość ma to nowe znaczenie chrześcijańskie, które ją oczyszcza i ją utrwala. Z moim Błogosławieństwem Apostolskim dla was i dla wszystkich waszych drogich.

(Audiencja generalna -7 listopad 1979 r.)

R

ównież wam, najdrożsi małżonkowie, pragnę przekazać swoje serdeczne pozdrowienie, połączone ze szczerymi powinszowaniami i gorącymi życzeniami wszelkiego dobra. Pan, Bóg dobroci, pokoju i radości, niech zawsze będzie z wami! Ten, który pobłogosławił i uświęcił waszą miłość przez sakrament małżeństwa, niech wam użyczy łaski zachowania tej miłości niezmienną w cza­sie, w istocie i w jej wyrazie!

Niech Pan zachowa was w swojej miłości, a moje błogosławieństwo niech was podtrzymuje przez całe życie.

(Audiencja generalna -14 listopad 1979 r.)

A

teraz moje pozdrowienie dla nowożeńców, moje powinszowania i moje życzenia na ich nowe życie oraz dla ich obecnych i przyszłych rodzin. Pragnę­liście, Drodzy Małżonkowie, otrzymać Jezusa w sakramencie małżeństwa; przy­byliście do Papieża, Namiestnika Jezusa, aby otrzymać od niego Błogosławień­stwo Pana; jeżeli tak dobrze rozpoczęliście swoje współżycie jako prawdziwi chrześcijanie, nie mogę wam życzyć nic lepszego nad to: byście zawsze pozo­stawali w łączności z Jezusem, w wierze i w codziennym życiu; niech Jezus będzie zawsze wśród was, także dzięki waszej wspólnej modlitwie. W ten sposób nie będzie wam trudno kroczyć razem w miłości, w wierności, we wzajemnej zgodzie, w obustronnym zrozumieniu i cierpliwości, w pokoju; a wasze dzieci otrzymają od was najlepsze wychowanie, najlepszy przykład, najdroższą i naj­bardziej zbawienną pamiątkę. Zawsze zatem z Jezusem, a Jezus niech będzie zawsze z wami. Z wami także niech będzie moje błogosławieństwo.

(Audiencja generalna -21 listopad 1979 r.)

N

ajdrożsi Nowożeńcy!

Przekazuję wam swoje pozdrowienie i swoje życzenia, zachęcając was, by­ście byli przekonanymi i zdecydowanymi świadkami Chrystusa, jedynego zba­wienia człowieka!

Bądźcie nimi dla wszystkich i na każdym miejscu, w radości i w cierpieniu, w chwilach niepokoju i w czasie pociechy. Adwent nam przypomina, że ludz­kość potrzebuje Jezusa Chrystusa: tylko On swoim boskim słowem wyjaśnia nam nasze wieczne przeznaczenie, ukazuje nam prawdziwe znaczenie życia, użycza siły i odwagi do przyjęcia historii takiej, jaka jest, aby ją przekształcać i zbawiać.

Niech was wspiera moje błogosławieństwo.

(Audiencja generalna -5 grudzień 1979 r.)

M

iło mi skierować do was, nowożeńcy, uczestniczący w tej audiencji, jak zwykle, swoje pozdrowienie i wyrazy wdzięczności za waszą znamienną obecność, oraz swoje serdeczne życzenia, nawiązując do zbliżających się świąt Bo­żego Narodzenia.

Syn Boży, który przez wcielenie zechciał narodzić się w ludzkiej rodzinie, niech wam udzieli łaski, byście przez całe życie pamiętali o godności i odpowie­dzialności wypływających z sakramentu małżeństwa; niech wam zawsze daje siły do prowadzenia przykładnego życia odznaczającego się cnotami chrześcijań­skimi, i wreszcie, niech ubogaci waszą rodzinę swoimi niebieskimi darami pokoju, radości i pomyślności. Popieram te życzenia swoim błogosławieństwem.

(Audiencja generalna -12 grudzień 1979 r.)

N

ajdrożsi Nowożeńcy!

Również wam przekazuję swoje specjalne pozdrowienie, wyrażam wdzięczność oraz swoje serdeczne życzenia Wesołych Świąt Bożego Narodzenia i Szczęśliwego Nowego Roku w nowym życiu, które rozpoczęliście! Rozwa­żanie o Dzieciątku Jezus, narodzonym w ubóstwie w Betlejem, lecz otoczo­nym bogactwem miłości Maryi i Józefa, niech was zachęci, byście byli zdecy­dowanymi świadkami najwyższej radości płynącej z Bożego Narodzenia.

Jezus narodził się dla nas, i przyszedł także, aby w sposób definitywny pouczyć o znaczeniu miłości, o prawdziwej naturze małżeństwa, o radosnej i poważnej odpowiedzialności za dawanie życia nowym istotom, przez Niego zamierzonym, kochanym, odkupionym, i oczekiwanym w wiecznej szczęśli­wości.

Niech wam towarzyszą moje życzenia i moje błogosławieństwo.

(Audiencja generalna - 19 grudzień 1979 r.)

W

was nowożeńcy, dzięki łasce Bożej, jaśnieje słońce i radość jak w dni wiosenne. We wzajemnym oddaniu się znaleźliście szczęście, ku któremu wzdycha ludzkie serce. Chodzi o zatrzymanie tego szczęścia, które uchodzi z czasem, i o uczynienie z waszego domu miejsca jego stałego zamieszkania.

Zdołacie to uczynić także w biedzie spraw ludzkich, jeżeli będziecie umieli patrzeć wzajemnie na siebie jak Jezus patrzy na swój Kościół i jak go miłuje, oraz jak Kościół patrzy na Chrystusa, swojego Oblubieńca. Ognisko domowe, gdzie króluje Bóg, religia, uczciwość, jest zawsze najcieplejsze i najspokojniejsze.

Kochajcie się zatem i bądźcie szczęśliwi, pod ojcowskim wejrzeniem Boga.

(Audiencja generalne - 16 lipiec 1980r.)

Z

yczę wam, aby wasza miłość, uświęcona przez Boga w małżeństwie, pozostała zawsze gorąca wśród zmienności ludzkich losów, i utrwalała się coraz bardziej, ożywiana przez cnoty chrześcijańskie, które są cennym skarbem rodzin, zwłaszcza przez wzajemną wierność, zgodnie z planem Boga, który „od początku” chciał, by związek, który was łączy na całe życie, był święty, nienaruszalny i nierozerwalny.

Z prawdziwą też radością udzielam waszym powstającym rodzinom chrześcijańskim specjalnego Błogosławieństwa Apostolskiego.

(Audiencja generalna - 30 lipiec 1980r.)

W

am, nowożeńcy, … przekazuję swoje życzenia. Niech wasza miłość będzie naśladowaniem miłości Boga, bez obliczeń i bez miar. To, co mówi „Naśladowanie Chrystusa” o miłości Bożej, można istotnie zastosować także do waszej miłości, tak głębokiej i tak świętej dzięki łasce sakramentalnej, która ją ożywia: „Miłość nie czuje ciężaru, na trudy nie zważa, na więcej się porywa, niż może, z niepodobieństwem się nie liczy, gdyż sądzi, że wszystko może i że wszystko jej wolno. A więc do wszystkiego jest zdolna, wiele dokona tam, gdzie ten, co nie kocha, ustaje i upada.”

Kochajcie się tak zawsze. Z moim Błogosławieństwem Apostolskim, które rozciągam na waszych bliskich i krewnych.

(Audiencja generalna - 20 sierpień 1980r.)

W

reszcie, pozdrowienie z życzeniami dla nowożeńców.

Moi Drodzy, wybraliście życie wspólne, na zawsze, w różnych i nieprzewidzianych kolejach życia. W pożyciu małżeńskim jednakże nie wszystko jest zawsze łatwe. Przedstawiajcie zatem Bogu w modlitwie każde swoje pragnie­nie, każdy swój niepokój, z Bogiem rozwiązuje się wszystko na dobre. Następ­nie, będzie lepiej, jeżeli zachowacie zwyczaj wspólnej modlitwy.

Błagając o pomoc łaski Bożej dla Was, udzielam Wam także całym sercem swojego Błogosławieństwa.

(Audiencja generalna - 28 sierpień 1980r.)

A

teraz serdeczne pozdrowienie i życzenia dla nowożeńców, którzy uczest­niczą w tej audiencji. …

Otóż, Najdrożsi Małżonkowie, miejcie zawsze w świadomości chrześcijańskie znaczenie misji, tak wielkiej i delikatnej, do której zostaliście powołani za po­średnictwem sakramentu małżeństwa. Wiedzcie, że Wasza miłość posiada ta­kie elementy i siły, że może z Waszego życia uczynić stałą wspólnotę, która bę­dzie motywem obustronnej radości i źródłem energii. Niech spełni się Wam szczęśliwie powiedzenie, że ,,gdzie jest dwoje, tam jest także Chrystus" I ta­kie jest moje życzenie, z którym łączę swoje Błogosławieństwo.

(Audiencja generalna - 10 wrzesień 1980r.)

S

pecjalne pozdrowienie przekazuję także nowożeńcom, z życzeniem pogod­nego, szlachetnego, cnotliwego współżycia. Muszę jednak najpierw wyrazić Wam szczerą wdzięczność, Drodzy Małżonkowie, za tę Waszą obecność, która jest równoznaczna z prawdziwym aktem wiary, aktem, który zasługuje na pochwałę, ponieważ odsłania w Was szlachetne uczucia.

Tym, co szczególnie pragnę Wam polecić, jest zachowanie zawsze żywej my­śli o Bogu, podtrzymywanej przez stałe praktyki religijne. Niech Wasza nowa rodzina będzie zawsze otwarta ku temu, co w górze, zawsze złączona z Panem. W ten sposób nie zestarzeje się Wasza miłość, lecz pozostanie zawsze szczera i głęboka oraz pełna zrozumienia. Modlę się za Was i udzielam Wam swojego Błogosławieństwa.

(Audiencja generalna - 17 wrzesień 1980r.)

W

reszcie, pozdrowienie i życzenia dla nowożeńców.

Drodzy Małżonkowie, w przeddzień Synodu Biskupów, który zamierza roz­ważyć gruntownie znaczenie i zadania rodziny, wy, którzy niedawno utworzy­liście swoją rodzinę pod znakiem łaski właściwej sakramentowi, nie traćcie nigdy z oczu wielkich celów, na jakie wskazuje Wam życie małżeńskie — co więcej — żyjcie nimi w pełni, w prawdziwej radości, wzrastającej i niepodziel­nej miłości. A Pan nie omieszka podtrzymywać Waszych kroków i pomnażać Waszej radości na swoją chwałę i dla Waszego pokoju. Z moim Błogosławień­stwem Apostolskim.

(Audiencja generalna - 24 wrzesień 1980r.)

D

o Was, drodzy nowożeńcy, którzy w tych dniach uświęciliście w małżeń­stwie przed Bogiem i przed Kościołem swoją miłość, kieruję życzenia, abyście zawsze, przez cały bieg Waszego życia, „w radości i bólu", zachowali radosny entuzjazm tego szczęśliwego okresu na początku Waszej chrześcijańskiej rodzi­ny, którą już budujecie, dzień po dniu.

Kilka dni temu rozpoczęło się zebranie Synodu Biskupów, który przez prawie cały miesiąc październik będzie zastanawiał się nad zadaniami rodziny chrześci­jańskiej dzisiaj. Jak widzicie, cały Kościół patrzy na Was z ogromnym uczuciem i z głębokim drżeniem i modli się za Was, abyście tworzyli pogodny i autentyczny „Kościół domowy".

Z moim Błogosławieństwem Apostolskim.

(Audiencja generalna - 1 październik 1980r.)

D

rodzy Nowożeńcy, różaniec święty odmawiany w rodzinie jest chwaleb­nym zwyczajem i miłym wyrazem wiary religijnej. Dom staje się w ten sposób domowym sanktuarium, którego rodzice są w jakiś sposób kapłanami. Otóż, zdaje się, że rodzina zapomniała o tym tak prostym sposobie oddawania czci Bogu i Dziewicy, Jego Matce. Ale przez to zubożyła siebie i jest bardziej roz­proszona, z wielką szkodą społeczeństwa.

Dlatego zachęcam was gorąco do podjęcia na nowo tego pobożnego zwy­czaju. On wzmocni sakrament, zacieśni więź małżeńską, będzie zasilał miłość, będzie przywoływał Boga między was, ażeby był twórcą waszego szczęścia.

(Audiencja generalna - 8 październik 1980r.)

W

reszcie, słowa życzeń i gratulacji dla wszystkich par młodych małżonków tutaj obecnych.

Wasza obecność nabiera szczególnego znaczenia nadziei dla Kościoła w tych dniach, kiedy Synod Biskupów poświęca swoją uwagę i swoją pracę tematowi rodziny.

Odpowiedzcie z wielkodusznością na wasze powołanie i starajcie się o to, by wasza miłość miała zawsze cechę oddania, w chwilach jasnych i w chwilach trudności. Towarzyszę wam w waszej drodze modlitwą i swoim Błogosławień­stwem.

(Audiencja generalna - 15 październik 1980r.)

D

la nowożeńców pragnę także zarezerwować szczególne pozdrowienie. Mał­żeństwo, które was połączyło, przedstawia spotkanie i wzajemne oddanie się dwojga osób, co z ich miłości czyni po prostu obraz tego, co zachodzi między Chrystusem i Kościołem. Trwajcie zawsze na wysokości tej głębokiej rzeczy­wistości, a Pan niech płodnym uczyni wasze zjednoczenie tak fizyczne jak i du­chowe, byście w ten sposób tworzyli rodziny prawdziwie chrześcijańskie. I żyj­cie szczęśliwi. Jako rękojmi moich życzeń udzielam wam Błogosławieństwa Apostolskiego.

(Audiencja generalna - 22 październik 1980r.)

W

asza obecność na dzisiejszej audiencji generalnej, drodzy nowożeńcy, jest mi, jak zawsze, mila: przyjmijcie również wy moje czule pozdrowienie i ży­czenia. Przypominając szczególne orędzie siostry Marii Anny Sala, która także została ogłoszona błogosławioną w ubiegłą niedzielę i która całe swoje życie poświęciła szkole, dla ludzkiego i chrześcijańskiego wychowania i kształcenia powierzonych jej uczennic, zachęcam was do zwrócenia uwagi na to, że mał­żeństwo i rodzina są prawdziwymi szkołami uświęcenia. Pan powołał was do tej najwyższej misji dawania życia i następnie wychowania go i chronienia go. Bądźcie zawsze godni tego Bożego zaufania i cieszcie się z tego! Z moim ser­decznym, ojcowskim Błogosławieństwem.

(Audiencja generalna - 29 październik 1980r.)

N

ajdrożsi Nowożeńcy, składam wam serdeczne gratulacje i życzenia na wa­sze nowe życie. Łaska Boża, którą sakrament małżeństwa rozpoczął wylewać do waszych dusz, niech rozjaśnia i uszlachetnia dzień po dniu wasze współży­cie. Upraszajcie sobie w modlitwie łaskę Pana, upraszajcie ją sobie wspólnie, aby ona pomagała wam dobrze wychować dzieci, jakie dobry Bóg zechce wam powierzyć, aby w waszej rodzinie panowała zawsze zgoda i pogoda ducha. Z tymi życzeniami łączę swoje błogosławieństwo.

(Audiencja generalna - 12 listopad 1980r.)

GIOTTO DI BODONE- Ucieczka Świętej Rodziny do Egiptu - fresk

M

iło mi móc przekazać wreszcie wam, nowożeńcy, swoje pozdrowienie z Błogosławieństwem i życzeniami. Bardzo miła jest dla mnie wasza wizyta na początku nowego życia, które rozpoczęliście w łasce Bożej dzięki sakramen­towi małżeństwa.

Życzę wam, byście mogli zawsze radować się radością płynącą z wiary i mi­łości chrześcijańskiej. Postępujcie w taki sposób, aby Chrystus naprawdę kró­lował w waszych sercach, w waszych domach, w waszych rodzinach. Jego Kró­lestwo prawdy, łaski, pokoju, jest gwarancją waszej pomyślności i waszego szczęścia, oraz podstawą waszej duchowości małżeńskiej.

Niech was wspiera moje Błogosławieństwo.

(Audiencja generalna - 26 listopad 1980r.)

R

ównież wam, nowożeńcy, przekazuję swoje słowa błogosławieństwa, powinszowań i życzeń, na pogodne i zgodne życie małżeńskie. Łaska właściwa sakramentowi małżeństwa niech was wspiera i sprawi, by wasza miłość była zawsze mocna i niezniszczalna. Przez wszystkie dni kroczcie przed Bogiem, a On nie omieszka użyczać wam mocy potrzebnych do wypełniania praw­dziwie po chrześcijańsku tych obowiązków małżeńskich i w przyszłości rodzi­cielskich, jakich godność sakramentu wymaga. Niech wam towarzyszy w wa­szym życiu moje Błogosławieństwo Apostolskie.

(Audiencja generalna - 3 grudzień 1980r.)

A

teraz swoje życzenia kieruję do was, Drodzy Nowożeńcy, którzy w Chry­stusie zostaliście napełnieni wszelkim błogosławieństwem duchowym (por. Ef ; 3), otrzymując w sakramencie małżeństwa skarb łaski, przeznaczonej dla za­silania waszej miłości, aż osiągnie doskonałość. Wychodźcie naprzeciw Panu, w codziennym spełnianiu swoich wzajemnych obowiązków, w świętości i czy­stości ducha, i proście Maryję, Dziewicę i Matkę o pomoc, by wasz związek był coraz głębszy i czystszy, wasza miłość coraz bardziej wielkoduszna i wierna. Niech wam towarzyszy moje Błogosławieństwo.

(Audiencja generalna - 10 grudzień 1980r.)

W

reszcie, jak zawsze, myśl i słowa kieruję do nowożeńców, którzy przybyli do Rzymu, aby w Katedrze św. Piotra zaczerpnąć tych pouczeń, które by roz­jaśniały drogę rozpoczętą niedawno przed ołtarzem we dwoje.

Modlę się w waszej intencji, aby postanowienia, które wyraziliście przed oł­tarzem, pozostały zawsze mocne: postanowienia stałej wzajemnej miłości, w pomyślności i w trudnościach, ze świadomością, że jesteście współpracownika­mi Boga we wzniosłym zadaniu przekazywania życia.

W tym celu niech wam towarzyszy moje Apostolskie Błogosławieństwo.

(Audiencja generalna - 17 grudzień 1980r.)

S

wiatło Jezusa, które się ukazuje i ofiaruje Mędrcom, oświeca także was, Nowożeńcy. Światło kiedy wyłania się rankiem, nie tylko rozrzedza ciemno­ści i przynosi radość, ale przywraca każdej rzeczy jej fizjonomię i jej osobo­wość. Wszystko staje się jasne. Dzieje się to także w życiu duchowym. Ileż problemów i niepewności. Co czynić? Jak się wywikłać? Lecz oto Jezus i Je­go światło, i wszystko w życiu staje się jasne.

(Audiencja generalna - 14 styczeń 1981r.)

W

końcu, pozdrowienie i życzenia dla nowożeńców obecnych na audiencji. Droga, którą wspólnie rozpoczęliście z tak wielkimi postanowieniami i tak wielkimi nadziejami, jest drogą wznoszącą się: wymagającą zaangażowania i stałości, ale dającą radość z odkrywania, w miarę wstępowania, coraz szer­szych horyzontów. Waszym zadaniem jest odpowiadać z wielkodusznością na łaskę „wielkiego sakramentu", który przyjęliście, dojrzewając stopniowo w ży­wości wiary, w mocy nadziei i w bogactwie miłości. Od tego zależy wasza przyszłość i przyszłość dzieci, które Bóg zechce wam dać. Niech wam towarzy­szy moje Apostolskie Błogosławieństwo.

(Audiencja generalna - 21 styczeń 1981r.)

W

końcu, miło mi pozdrowić nowożeńców, którzy niedawno przyjęli sa­krament małżeństwa, oraz złożyć im życzenia i powinszowania.

Drodzy Mał­żonkowie, powtórzę wam słowa starożytnego pisarza kościelnego: „Któż zdoła opisać szczęście małżeństwa, które Kościół uświęca, Eucharystia umacnia, bło­gosławieństwo pieczętuje, aniołowie wychwalają, a Ojciec zatwierdza?... Mał­żonkowie bowiem razem się modlą, razem się umartwiają, razem poszczą, pouczają się wzajemnie, wzajemnie się zachęcają i podtrzymują. Razem są w Kościele Bożym, razem przy stole Pańskim, razem w trudnościach i w prze­śladowaniach i razem także w pociechach". W tym duchu i z tym entuzjaz­mem przeżywajcie wasz związek, a Pan nie odmówi wam swojej stałej opieki. Dla potwierdzenia tych radosnych życzeń udzielam wam Błogosławieństwa Apostolskiego.

(Audiencja generalna - 25 marzec 1981r.)

W

końcu, swoje pozdrowienie połączone z życzeniami kieruję do nowo­żeńców obecnych na tej audiencji. Umiejcie czerpać tutaj, w Stolicy Piotrowej, moc do odważnego świadczenia o obecności Chrystusa w waszej rodzinie, we wspólnocie parafialnej, w społeczeństwie cywilnym, poprzez wspólne życie, które niedawno rozpoczęliście. Przeżywajcie w wierze tę płodną miłość, która pomaga wam tworzyć codziennie coś pozytywnego i która czyni was narzę­dziami w ręku Boga w cudownym zadaniu przekazywania życia.

Zanieście do swojego domu, jako pamiątkę ode mnie, moje Błogosławień­stwo.

(Audiencja generalna - 4 luty 1981r.)

R

ównież wam, Nowożeńcy, przekazuję swoje szczególne, serdeczne pozdro­wienie. Wasza obecność na tej audiencji jest dowodem waszej wiary chrze­ścijańskiej i waszego szacunku dla Namiestnika Chrystusowego: to spotkanie niech was umocni w tych podstawowych uczuciach i zachęci was do życia z coraz głębszym przekonaniem zgodnie z waszymi zobowiązaniami chrześci­jańskich małżonków i przyszłych rodziców.

Wśród społeczeństwa bądźcie zawsze świadkami wierności i odpowiedzial­ności, tworząc wspólnotę miłości i ufności, która by była przykładem i zachętą. Powtórzę wam również to, co powiedziałem na Filipinach do rodzin chrze­ścijańskich: „Idźcie z Chrystusem! To właśnie On ukazuje wam godność zwią­zku, który zawarliście. To On nadaje ogromną wartość waszej małżeńskiej miłości. To On, Jezus Chrystus, może uczynić w was nieskończenie więcej, niż prosicie czy rozumiecie" . Z tymi życzeniami, niech wam zawsze towa­rzyszy moja modlitwa i moje Błogosławieństwo.

(Audiencja generalna - 1 kwiecień 1981r.)

N

ajdrożsi Małżonkowie, w waszych oczach czytam radość i entuzjazm wo­bec nowego życia we dwoje, jakie niedawno przypieczętowaliście w sakramencie małżeństwa, czyniąc więź waszego zjednoczenia nierozerwalną i świętą, ubóstwioną w miłości samego Boga.

Pozwólcie, że również ja dołączę życzenia do tych licznych życzeń, jakie otrzymujecie od swoich krewnych i przyjaciół. Jeżeli będziecie umieli zakorze­nić waszą miłość w Chrystusie przy pomocy modlitwy, nieuniknione trudności życia, jak przejściowe burze i deszcze wiosenne, nie osłabią, przeciwnie, po­służą do wzmocnienia waszego płodnego zjednoczenia, poprzez które, jak nam przypomina Pismo święte, stajecie się współpracownikami Boga w przekazy­waniu życia.

Niech da Niebo, byście byli zawsze i tylko narzędziami życia, nigdy śmierci!

Wracając do swojego nowego domu, zanieście z najpiękniejszymi pamiąt­kami z podróży do Wiecznego Miasta moje Błogosławieństwo.

(Audiencja generalna - 8 kwiecień 1981r.)

D

rodzy Nowożeńcy, Chrystus wstępujący na krzyż i umierający wśród ję­ków dla uświęcenia swojego Kościoła i uczynienia go godnym spojrzenia Ojca, bez skazy czy zmarszczki (por. Ef 5, 27), jest idealnym symbolem męża, który powinien być gotów dać swoje życie za żonę: tak jak żona winna czynić wszy­stko, aby podobać się mężowi. Jest to pełna powabu strofa, którą Apostoł wyśpiewuje w Liście do Efezjan (por. Ef 5, 25 nn).

Śmierć zatem Chrystusa i Jego błogosławione zmartwychwstanie w radości zawierają wiele nauki także dla was, Drodzy Małżonkowie. I małżeństwo rów­nież tylko pod tym względem nadaje wam taką godność, że przemienia was w podmioty łaski. W tym celu wszystkich was błogosławię.

(Audiencja generalna - 15 kwiecień 1981r.)

Z

wracam się teraz do was, Drodzy Nowożeńcy, którzy rozpoczęliście nowy okres swojego życia. Wasz związek został pobłogosławiony przez Chrystusa. A wasza miłość została uświęcona, ponieważ w sakramencie małżeństwa została wszczepiona w miłość samego Chrystusa. Jeżeli będziecie trwali w Chrystu­sie, ogień waszej miłości nie tylko nie osłabnie, lecz będzie coraz bardziej wzrastał. Wzrastajcie zatem w tej miłości, która jest radością wspólnoty ży­cia wiecznego, ale której nie zachowuje się bez wyrzeczeń i ofiar. Zasilajcie tę miłość w modlitwie i w praktyce sakramentalnej. Brońcie tej miłości przed zasadzkami i złudzeniami pewnych dzisiejszych prądów ideologicznych. Czyń­cie tę miłość płodną, stając się wielkodusznymi współpracownikami Stwórcy w przekazywaniu życia. Chrystus zmartwychwstały niech wam zawsze towarzy­szy na drodze tego nowego życia, które podjęliście.

(Audiencja generalna - 22 kwieciń 1981r.)

J

eszcze słowo dla nowożeńców. Najdrożsi, składając wam serdeczne życze­nia pogodnego życia, uweselanego darem zdrowych i dobrych dzieci, pragnę was zachęcić do zgłębiania bogactw sakramentu małżeństwa, który wskutek działania Ducha Świętego przemienił wewnętrznie i uszlachetnił waszą wza­jemną miłość. Wyłączne, nieodwołalne i płodne oddanie się, do którego sa­krament was zobowiązuje, jest warunkiem stworzenia tej osobowej, coraz głębszej wspólnoty, w której każdy, nie tłumiąc drugiej strony, może w pełni zrealizować siebie samego. Jest to życzenie, jakie wam składam, popierając je swoją modlitwą i Błogosławieństwem Apostolskim.

(Audiencja generalna - 29 kwieciń 1981r.)

A

teraz moja uwaga i moje spojrzenie zwracają się do was, Nowożeńcy, i składam wam swoje najserdeczniejsze życzenia. Wasze małżeństwo, oparte na miłości i na łasce Bożej, niech zawsze odpowiada mądremu zamierzeniu Boga w odniesieniu do rodziny. A Bóg na pewno chce, aby rodzina, każda ro­dzina, była pogodna i zjednoczona, pełna wzajemnego zrozumienia swoich członków, gotowa do przyjęcia nowego życia, a nade wszystko religijna, ży­jąca w szczerości Ewangelii. Módlcie się, aby to wszystko towarzyszyło wasze­mu codziennemu życiu, aby to wszystko urzeczywistniło się w waszej rodzinie. Proście Matkę Bożą, Pannę Wierną, aby was wspomagała w zachowaniu tych postanowień, które są warunkiem głębokiej i trwałej radości. Pomagam wam również ja swoją modlitwą i dodaję wam otuchy swoim specjalnym Błogosła­wieństwem.

(Audiencja generalna - 6 maj 1981r.)

D

rodzy Nowożeńcy, Maryja, „Dziewica Matka" i „Córka swojego Syna" była także czułą, cichą i wierną małżonką Józefa, cieśli z Nazaretu. Dzieliła z nim nikłe wspomnienie dawnej wielkości potomków Dawida, lecz także i nade wszystko pokorę teraźniejszości, ciężar losu i twardą rzeczywistość każdego dnia

Najświętsza Dziewica dzieliła z Józefem drogę do Betlejem, ucieczkę do Egiptu, ubóstwo. Żona, która dzieli z mężem doświadczenia życia, będzie naj­silniejszą podporą i najwyższym współczynnikiem jego szczęścia. I tak również mąż.

Bądźcie szczęśliwi, Drodzy Nowożeńcy. A Bóg niech będzie z wami.

(Audiencja generalna - 13 maj 1981r.)

zamach na Ojca Świętego o godz. 17.19

38

---