Przedszkole Publiczne
w Czarnej Wodzie 2002 r
Referat na temat:
DZIECKO LEWORĘCZNE
Opracowała:
Janina Hallman
Ważnym elementem rozwoju ruchowego dziecka jest prawidłowy przebieg procesu lateralizacji, który u większości dzieci zostaje zakończony między 7 a 10 rokiem życia. Istotą procesu lateralizacji jest przewaga czynnościowa jednej strony ciała nad drugą. Przejawia się ona nie tylko w pracy rąk, ale także w zakresie ruchów tułowia, kończyn dolnych oraz parzystych narządów zmysłowych. Oprócz zjawiska dominacji jednorodnej, kiedy praworęczności towarzyszy prawonożność i prawooczność, a leworęczności leworęczność i lewonożność zdarzają się przypadki dominacji niejednorodnej, zwaną skrzyżowaną. Najbardziej niekorzystna dla dziecka jest lateralizacja nieustalona (brak dominacji). Często wiąże się ona z opóźnieniem rozwoju ruchowego, a przede wszystkim obniżeniem sprawności manualnej.
Zakłócenia procesu lateralizacji niekorzystnie wpływają na naukę szkolną dziecka.
Dzieci takie popełniają błędy w czytaniu i pisaniu (mylą litery i cyfry o podobnych kształtach np. p-b, d-b, 6-9) wolno czytają, opuszczają i zniekształcają wyrazy, zaburzona jest orientacja przestrzenna, utrudniona ocena położenia przedmiotów i ludzi w otoczeniu. Dzieci z silną lateralizacją lewostronną mają kłopoty z pisaniem, pisząc lewą ręką najczęściej stawiają litery jedna obok drugiej, nie łącząc ich w sposób płynny.
Aby pomóc dzieciom w celu motorycznego usprawnienia ręki dziecka leworęcznego, konieczne jest prowadzenie ćwiczeń graficznych. Ćwiczenia takie rozwijają oraz usprawniają współpracę ręki i oka (czyli koordynację wzrokowo-ruchową). Kształcą i doskonalą umiejętności wykorzystywane w procesie pisania.
Lewa ręka powinna osiągnąć taką sprawność ruchową, aby dziecko ze swobodą rysowało i wykonywało różnorodne ćwiczenia graficzne; wówczas bez trudu poradzi sobie z opanowaniem umiejętności pisania. Już w wieku przedszkolnym należy angażować dziecko w różne ćwiczenia i zabawy. Pomoc dzieciom leworęcznym w przygotowaniu do nauki szkolnej jest im bardzo potrzebna. Czeka je bowiem bardzo trudne zadanie przystosowania się do życia w „praworęcznej” cywilizacji, tzn. w świecie, w którym wszystkie przedmioty są przeznaczone do posługiwania się nimi przez osoby praworęczne.
Na co zwracać uwagę, przygotowując dziecko do pisania?
Już we wczesnym okresie przedszkolnym, podczas rysowania (przede wszystkim szlaczków i ornamentów) należy zwracać baczną uwagę nie tylko na właściwe ułożenie ręki dziecka, ale również na ułożenie kartki papieru. Należy to kontrolować i korygować od samego początku nauki pisania. Bardzo ważne i pożądane jest, aby dziecko leworęczne jak najdłużej używało ołówka. Dzieci leworęczne często piszą wolniej od rówieśników. Tracą wiarę w siebie i własne możliwości. Pojawia się niechęć do pisania i nauki. Mogą temu towarzyszyć niekorzystne zmiany osobowości: obniżenie motywacji, wytworzenie postawy lękowej wobec szkoły.
Mając świadomość, że dzieci leworęczne wykazują mniejszą sprawność ruchową rąk, trzeba im pomóc.
Pomoc dzieciom leworęcznym powinna obejmować:
ćwiczenia przygotowujące do pisania,
usprawnianie ruchowe lewej ręki,
wykształcenie prawidłowej orientacji w lewej i prawej stronie własnego ciała i przestrzeni,
ustalenie prawidłowej pozycji podczas zajęć graficznych(sposób siedzenia i ułożenia kartki),
wykształcenie nawyku prawidłowego ułożenia ręki,
utrwalenie nawyków ruchowych związanych z pisaniem, takich jak: kreślenie linii pionowych, poziomych, okręgów przeciwnie do wskazówek zegara.
Praca z dzieckiem leworęcznym
I. Prawidłowa pozycja przy rysowaniu (pisaniu)
siedzenie przy stole ze stopami opartymi o podłogę, plecy wyprostowane;
dziecko powinno mieć w przedszkolu i w szkole podczas pisania, rysowania sąsiada po prawej stronie (zapewnia to swobodę ruchów lewej ręki);
zeszyt lub kartka powinna znajdować się po lewej stronie osi ciała dziecka;
zeszyt lub kartka powinny być ułożone ukośnie.
II. Sposób trzymania ołówka podczas pisania
w początkowym okresie nauki pisania dziecko powinno posługiwać się ołówkiem
drugi koniec ołówka powinien być skierowany ku lewemu ramieniu
podczas pisania palce powinny znajdować się poniżej liniatury.
III. Ćwiczenia usprawniające technikę pracy graficznej
1. Ćwiczenia ułatwiające opanowanie prawidłowego chwytu i trzymania ołówka
lepienie kulek z plasteliny, zgniatanie palcami kulek z papieru,
wydzieranie drobnych papierów,
wyskubywanie nitek,
rozsypywanie piasku na tacy drobnymi ruchami palców,
rysowanie na płaszczyźnie pionowej (papier rozpięty na ścianie
2. Ćwiczenie zdolności do kontrolowania siły nacisku ręki w trakcie pisania .
kreślenie linii, figur lub liter na tackach z kaszą,
malowanie farbą palcami na dużych arkuszach papieru,
obrysowywanie konturów rysunków w pozycji stojącej lub stojąc nad stołem, gdy ręka zwisa,
wykonywanie ćwiczeń graficznych przy użyciu: kredy, kredek woskowych, węgla rysunkowego, pędzla, ołówka, długopisu.
3. Wyrabianie nawyków ruchowych związanych z automatyzacją ruchów (czyli kierunkiem pisania)
kreślenie linii z zachowaniem kierunku ruchu: pionowo - od góry ku dołowi, poziomo - od lewej ku prawej,
rysowanie kół w kierunku przeciwnym do wskazówek zegara,
zachowanie kierunku ruchu od lewej do prawej strony.
4.Ćwiczenia współpracy oka i ręki, wg następujących etapów:
rysowanie po śladzie, wypełnianie wykropkowanych linii, obwodzenie konturów rysunków,
kalkowanie rysunków przez szkło, folię, kalkę techniczną, obrysowywanie rysunków za pomocą szablonów,
zakreskowywanie pól rysunku liniami pionowymi, poziomymi, ukośnymi, falistymi, zakratkowanie,
wypełnianie rysunków skrawkami wydzieranki z bibułki, wycinanki, plasteliną lub watą,
wycinanie rysunku,
wklejanie rysunku do zeszytu.
Prawidłowość trzymania ołówka
Dla dzieci nieprawidłowo trzymających w palcach ołówek zalecane są plastikowe nasadki. Stosowanie takiej nasadki podczas ćwiczeń w pisaniu oraz rysowaniu umożliwia skorygowanie nieprawidłowego chwytu narzędzia graficznego. Dziecko powinno używać nasadki do tego czasu, aż wyrobi sobie nawyk i utrwali prawidłowy chwyt dowolnego przyboru graficznego.
Rola rodziców w pracy z dzieckiem leworęcznym
Okres przedszkolny jest przygotowaniem dziecka do bardzo ważnego etapu życia,
do zupełnie nowej roli - roli ucznia.
W tym okresie właśnie bardzo ważną rolę spełniają rodzice, a wytrwała praca
w przygotowaniu młodego człowieka do nauki wymaga ich osobistego zaangażowania. Bardzo ważne są ćwiczenia manualne i graficzne.
Zadaniem rodziców jest wykształcenie u dziecka wiary w siebie, w swoje siły
i możliwości, a co za tym idzie chęci do pracy. Bardzo ważne jest aby rodzice brali czynny udział w zabawach, ponieważ tylko wspólna zabawa gwarantuje doskonały kontakt emocjonalny. Dziecko pracując z osobą dorosłą, czyni to zawsze na wyższym poziomie, niż wówczas gdy działa samotnie.
Literatura:
1. Bogdanowicz M. ,Różycka M., Lewa ręka rysuje i pisze, Fokus Gdańsk 2001 r.
2. Burtowy M. , Twardowski A., Terapia pedagogiczna dzieci w młodszym wieku szkolnym
Kalisz 1996 r.
3