Cykl szkoleń dla osób poszukujących pracy (absolwenci pedagogiki) w zawodach nauczycielskich.

I Spotkanie: komunikatywność, umiejętność współpracy

1.Ćwiczenie wprowadzające „Imię i cecha”

Cele: Poznanie się, zbudowanie relacji na gruncie pozazawodowym, ułatwienie prowadzącemu zapamiętania imion uczestników.

Czas trwania: 15 minut

Wskazówki dla prowadzącego:

Bardzo proszę aby każdy z państwa się przedstawił proszę podać swoje imie a także wymienić 2 swoje prawdziwe cechy, z których pierwsza zaczyna się na taką samą literę jak wasze imię, a druga ułatwia wam współpracę z innymi.

2.„Ustalenie zasad pracy”

Cele: przekazanie informacji organizacyjnych, ustalenie zasad współpracy obowiązujących w trakcie szkolenia.

a)oczekiwania uczestników-na kartkach papieru każdy z uczestników zapisuję a potem odczytuje 5 najważniejszych swoich oczekiwań stosunku do szkolenia -może się wywiązać dyskusja

b)organizacja pracy- podajemy uczestnikom info organizacyjne dotyczące przerw, posiłków, godzin pracy, punktualności, szacunku dla wspólnej pracy, formy zajęć(zwracamy uwagę na konieczność zaangażowania się w wykonywane ćwiczenia)

c) relację społeczne- zwracanie się do siebie po imieniu zgoda na sytuacje uczenia się ( każdy może popełniać błędy, zawieszenie krytyki personalnej, ustalenie zasad proponowane przez uczestników

Czas trwania: 30 minut

TRENING KOMUNIKACJI NIEWERBALNEJ

„Figury woskowe”

Cel: Trening komunikacji niewerbalnej.

Czas trwania: 20 minut

Uczestnicy dobierają się w pary, nazywają się A i B Siadają naprzeciwko siebie. Osoby a spędzają z partnerami 3 minuty nie komunikując się z nimi. Zadaniem osób B jest zanotowanie wszystkich niewerbalnych sygnałów wysłanych przez osobę A (Kontakt wzrokowy, oddychanie, napięcie mięśni, mimika twarzy itd.)

Zasugeruj aby spróbowali zsynchronizować swój oddech z oddechem partnera. Następnie osoby w parach zamieniają się rolami. Partnerzy opisują swoje odczucia związane z ćwiczeniem, zastanawiają się wspólnie czego dowiedzieli się o sobie a następnie dzielą się przemyśleniami z grupą. Uczestnicy tej gry najczęściej dochodzą do wniosku, że w rzeczywistości trudno jest nie zarejestrować żadnych sygnałów od partnera i postrzegać go jak figurę woskową.

Dyskusja podczas której prowadzący nakierowuję uczestników w jaki sposób wnioski z tej gry można przenieść na grunt pracy nauczyciela.

TRENING KOMUNIKACJI PISEMNEJ

„Marsjanie”

Cel: Trening komunikacji pisemnej poprzez odkrywanie założeń komunikacji werbalnej i poszerzanie słownictwa

Materiały: Kartki z nazwami różnych przedmiotów np. trzepaczka do jajek, rower, kinkiet

Czas trwania:20 minut

Uczestnicy dobierają się w zespoły których zadaniem będzie opisanie przedmiotu, muszą przyjąć, ż e reszta grupa to Marsjanie, którzy nie muszą mieć takiej samej budowy ciała, i mogą odczuwać inaczej niż ludzie. Marsjanie mogą nawet być istotami super inteligentnymi.

Zespoły decydują jak opisać przedmiot i wybierają reprezentanta, który uczyni to w ich imieniu. Marsjanie decydują na swój marsjański sposób co to jest za przedmiot mogą go narysować.

Uwagi: trzeba wybrać przedmiot codziennego użytku, ale trudne do opisania ze względu na swoją budowę

TRENING KOMUNIKACJI WERBALNEJ

„ Szukam pracy”

Cel: Ćwiczenia pobudzające określające trening komunikacji werbalnej

Czas trwania: 20 minut

Poprosić ochotnika aby wyszedł z pokoju, kiedy wróci odbędzie rozmowę w sprawie pracy, jego zadaniem jest zdobycie stanowiska o które się ubiega. Pozostali uczestnicy wybierają nietypowy zawód taki jak astronauta, kardynał, autor rymowanek na kartki okolicznościowe, prywatny detektyw, chirurg drzew i odgrywają rolę komisji rekrutacyjnej, która przeprowadza rozmowę kwalifikacyjną nie ujawniając charakteru pracy, kandydat prowadzi rozmowę tak długo, aż odgadnie o jakie stanowisko się ubiega.

W trakcie dyskusji zwrócić uwagę, które z pytań były najbardziej efektywne, oraz jakie świadome założenia uczynione na temat pracy, a także jakie cechy jej przypisano.

Po każdym ćwiczeniu, analizujemy przydatność poszczególnych form komunikacji i obserwacji z nimi związanych dla pracy nauczyciela.

UMIEJĘTNOŚĆ WSPÓŁPRACY

Symulacja „ Praca nad problemem”

Cele:

- ćwiczenie umiejętności stosowania zasad pracy nad problemem,

-prezentacja wybranych technik pracy nad problemem,

-zastosowanie poznanych technik do rozwiązania konkretnego problemu.

Potrzebne materiały: tablica papierowa, pisaki

Czas trwania: 90 minut

To ćwiczenie przebiega w 7 etapach:

Stworzenie listy problemów (dotyczących kwestii zawodowych, relacji międzyludzkich, problemów społecznych) dostrzeganych przez uczestników. (10 min)

Prosimy uczestników zgłaszanie problemów, które utrudniają im pracę lub życie i ich zdaniem wymagają rozwiązania. Zgłaszane problemy zapisujemy na papierowej tablicy.

1.Wybór problemu do rozwiązania ( 5 min)

Najprostszą metodą wyboru problemu do rozwiązania jest głosowanie. Prosimy uczestników aby każdy wziął pisak i postawił kropkę przy problemie, którym jego zdaniem grupa powinna się zająć w pierwszej kolejności. W ten sposób powstaje ranking problemów. Prowadzący może również zasugerować zajęcie się którymś problemem z uwagi na jego dydaktyczny charakter (np. problem jest dobrze sformułowany albo interesujący dla większości uczestników)

2.Omówienie metod grupowego rozwiązywania problemów (5 min).

Korzystając ze slajdów, „ Zasady burzy mózgów” i „Przykładowe zwroty duszące z zarodku nowe pomysły „, omawiamy zasady grupowego rozwiązywania problemów.

3.Ustalanie metody pracy nad problemem ( 5 min).

Przeprowadzamy krótką dyskusję grupową i ustalamy metodę pracy nad problemem. W tej części można również zredefiniować problem. Ważne, aby był on sformułowany w sposób jasny dla wszystkich i miał postać pytania otwartego (np. „ Jak można poprawić komunikację między działem sprzedaży a logistyki?”, „ Co zrobić, aby pracownicy nie spóźniali się do pracy?”, „ Jak świętować sukcesy zespołu?”

4.Sesja rozwiązywania problemu ( 25 min)

5.Wybrany problem zapisujemy wyraźnie na górze tablicy. Przeprowadzamy sesję w dwóch fazach:

1. Faza zielonego światła (15 min)- wszysy zgłaszają swoje propozycje rozwiązania tego problemu, inspirując się wzajemnie, podchwytując i rozwijając pomysły inych, prowadzący zapisuje propozycje na tablicy i czuwa, by reguły burzy mózgówbyły właściwie stosowane, wzmacnia zachowania zgodne z regułami i wskazuje momenty, w których złamano jakąś zasadę

2. Faza oceny rozwiązań ( 10 min) - wybieramy kryteria oceny lub grupowania rozwiązań

Najprostszym kryterium oceny są indywidualne preferencje ( każdy wybiera to rozwiązanie, które najbardziej mu się podoba). Podobnie jak przy wyborze problemu do rozwiązywania uczestnicy mogą wybrane rozwiązanie zaznaczyć kropką. Bardziej wyrafinowaną metodą oceny jest sformułowania kryteriów, których użyjemy do analizy rozwiązań. Zastanawiamy się wspólnie jakie kryteria powinno spełniać najlepsze rozwiązanie danego pomysłu (np. powinno być oryginalne, tanie i możliwe do natychmiastowego wprowadzenie w życie). Następnie wszystkie pomysły oceniamy pod kątem wybranych kryteriów. W zależności od tego, ile mamy czasu, analizę tę można przeprowadzić z uczestnikami lub tylko zaprezentować ten sposób postępowania z materiałem uzyskanym podczas burzy mózgów.

6. Analiza i podsumowanie pracy ( 10 min)

Podczas krótkiej dyskusji grupowej pytamy uczestników o wrażenia i uwagi dotyczące wypróbowanego w tym ćwiczeniu sposobu pracy. Podsumowujemy dyskusję slajdem „ O czym trzeba pamiętać, pracując nad problemem”

7. Krótki wykład ( 5min)

W którym przedstawimy różne modyfikacje burzy mózgów, posługując się slajdem „Warianty burzy mózgów”

II Spotkanie, autoprezentacja

Autoprezentacja i kierowanie wizerunkiem

1. Omówienie zagadnień

Autoprezentacja- próba zakomunikowania poprzez nasze wypowiedzi, zachowania niewerbalne i działania, kim jesteśmy, albo za kogo chcielibyśmy być uważani przez innych

Kierowanie wrażeniem- świadome bądź nieświadome aranżowanie starannie skonstruowanej prezentacji Ja, która wytworzy u innych określone wrażenie, zgodne z naszymi celami i potrzebami w interakcji społecznej.

Elliot Aronson „ Psychologia społeczna. Serce i umysł”

2.Ćwiczenie do wykonania:

Praktyka czyni mistrza - Zastanów się, jaka jest myśl przewodnia Twojej kariery?

Wypisz trzy propozycje, a następnie poproś bliskie Ci osobę o ocenę, która z nich jest najtrafniejsza:

1. ……………………………………………………………………………………………… ……………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………

2. …………………………………………………………………………………………….. ……………………………………………………………………………………………….. …………………………………………………………………………………………………

3. ……………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………… ……………………………………………………………………………………....................

Proponowana dyskusja

4.Sześć uwag o menadżerach przeprowadzających rekrutację

Peter Vogt, ekspert z firmy Monster, wymienia sześć cech rekruterów oraz sposoby reagowania na nie. Otóż menadżerowie:

CZĘSTO SĄ SCEPTYCZNI

Każdy menadżer przeprowadzający rekrutację spotkał przynajmniej jednego kandydata, który naciągał prawdę w swoim CV lub otwarcie kłamał podczas rozmowy kwalifikacyjnej. Dlaczego więc miałby Ci wierzyć? Możesz rozwiać jego wątpliwości, udzielając szczegółowych informacji na temat swoich osiągnięć.

SĄ ZBYT OBCIĄŻENI PRACĄ

Wszyscy menadżerowie mają za dużo pracy i za mało czasu, aby ją wykonać. Na Twoją korzyść będzie przemawiać wszystko, co zaoszczędzi ich czas. Rozpocznij od dobrze zredagowanego CV i dostosowanego do potrzeb adresata listu motywacyjnego.

PORÓWNUJĄ CIĘ Z INNYMI KANDYDATAMI

Może ci się wydać, że pracodawca porównuje Cię wyłącznie z charakterystyką oferowanego miejsca pracy. W rzeczywistości ocenia Cię zawsze w stosunku innych kandydatów.

NIE POZWOLĄ CI SPRÓBOWAĆ

Możesz lamentować: „ Gdyby tylko dali mi szansę”. Ich zadaniem nie polega jednak na dawaniu szans. Ich celem jest zatrudnienie za każdym razem najlepszych kandydatów. Im bardziej więc reprezentujesz się jako ktoś , kto może przyczynić się do rozwijania problemu firmy, którą reprezentują, i im mniej będziesz prosił o danie ci szansy tym większa będzie twoja wiarygodność.

DZIAŁAJĄ POD PRESJ, A BYĆ MOŻE NAWET POD WPŁYWEM STRACHU

Menadżerów osądza się po osobach, jakie zatrudnią. Gdy ci ostatni zawodzą, ci pierwsi ponoszą tego konsekwencje. Bądź więc świadomy, że odczuwają oni presję- tak wewnętrzną jak i zewnętrzną - aby dokonać właściwego wyboru. Staraj się być pomocny. Jeśli nie ulega wątpliwości, że nie znajdziesz się wśród pięciu finalistów, zaoferuj wykorzystanie swojej sieci kontaktów jako pomocy w znalezieniu kandydatów na inne stanowisko

SĄ TYLKO LUDŹMI

Rekrutacja zawsze zależy od czynnika ludzkiego. Menadżer oceniać Cię będzie w taki sposób, jak ocenia się nowo poznano osobę na przyjęciu . Podobnie jak i wtedy liczy się pierwsze wrażenie dotyczące sposobu, w jaki się przedstawisz, zainteresowania, jakie okazujesz swoim rozmówcom, oraz twoich umiejętności w zakresie komunikowania się.

5.Symulacja rozmowy rekrutacyjnej, z zastosowaniem powyższych opisów cech rekrutującego.

6.Projekcja filmu : ” Działam skutecznie”

7. Analiza SWOT- poznaj siebie i dowiedz się czy potrzebujesz krawatu.

Silne i słabe strony, szanse i zagrożenia

Silne strony 1. ……………………………………… ………………………………………… ………………………………………… 2. ……………………………………… …………………………………………. ………………………………………… 3. ………………………………………. ………………………………………….. …………………………………………..	Szanse 1. ……………………………………… ………………………………………… ………………………………………… 2. ……………………………………… …………………………………………. ………………………………………… 3. ………………………………………. ………………………………………….. …………………………………………..
Słabe strony 1. ……………………………………… ………………………………………… ………………………………………… 2. ……………………………………… …………………………………………. ………………………………………… 3. ………………………………………. ………………………………………….. …………………………………………..	Zagrożenia 1. ……………………………………… ………………………………………… ………………………………………… 2. ……………………………………… …………………………………………. ………………………………………… 3. ………………………………………. ………………………………………….. …………………………………………..

Omówienie ćwiczenia.

III spotkanie

Radzenie sobie ze stresem

1.Czy umiesz radzić sobie ze stresem?

Stres jest reakcją organizmu na nowe trudne sytuacje. Odporność na stres stała się dziś niezwykle ważna, dlatego warto nad nią popracować. Można to zrobiona wiele sposobów. Jak sobie radzisz ze stresem?

Objaśnienie: Po przeczytaniu każdego stwierdzenia dokonaj samooceny wedłu następującej skali: 5-zawsze, 3-czasami, 1-rzadko

……. 1. Umiem efektywnie zarządzać swoim czasem.

……. 2. Pamiętam,że mam prawo innym mówić „nie” i korzystam z tej możliwości, ………posługując się technikami asertywności.

……..3. Dzielę się swoimi odczuciami i przeżyciami z bliskimi osobą

……..4. Jestem zaangażowany w pracę społęczną i daje mi to satysfakcję

……..5. Moja dietajest zrównoważona, zawiera dużo świeżych warzyw oraz owoców

……..6. Uprawiam regularnie ćwiczenia fizyczne

……..7. Korzystam z technik relaksacji

……..8. Unikam zwalczania stresu za pomocą niezdrowych nałogów

……..9. Spędzam wolny czas w miejscu o zupełnie innym krajobrazie niż ten, z którym mam ……….do czynienia na co dzień.

…….10.Rozmawiam z szefem na temat mojego zaangażowania w pracę i oczekiwanego ………..wynagrodzenia

………11. Uzgadniam z osobami, z którymi mieszkam, podział obowiązków.

………12. Śpię wystarczająco długo.

Razem: ……..

Wyniki i interpretacja.

Wynik od 50 do 60 punktów oznacza, że z powodzeniem radzisz sobie ze stresem. Podtrzymuj swoje dobre przyzwyczajenia i pamiętaj o corocznych badaniach lekarskich.

Jeżeli zdobyłeś od 36 do 49 punktów, w wielu sytuacjach radzisz sobie nie najgorzej, jednak powinieneś jeszcze trochę nad sobą popracować. Obciążanie się dodatkowymi obowiązkami może okazać się ryzykowne. Poproś przyjaciół i rodzinę o pomoc.

Jeżeli Twój wynik nie przekracza 35 punktów, jesteś na najlepszej drodze do kłopotów zdrowotnych oraz konfliktów w pracy i w domu. Powinieneś jak najszybciejzgłosić się na zajęcia poświęcone sposobom radzenia sobie ze stresem. Dobrze byłoby także odwiedzić lekarza celu przeprowadzenia koniecznych badań, a także porozmawiać ze specjalistą swoich potrzebach.

2. Dyskusja-pytania

1. „ W dawnych czasach ludzie nie przeżywali takich stresów, jak obecnie”. Czy zgadzasz się z tą opinią?

2. Umiejętność komunikowania może okazać się bardzo pomocna w opanowaniu stresu. W jaki sposób? Podaj kilka przykładów.

3. „Przyjaciele są najlepszym lekarstwem”. Spróbuj objaśnić to stwierdzenie osobie, która jest Ci bliska. Co jej powiesz?

4. Jedną z trudniejszych do przeprowadzenia zmian może być zmiana sposobu odżywiania. Dlaczego?

5. Czy w ciągu najbliższych dziesięciu lat spodziewasz się zwiększenia czy zmniejszenia stresu? Co możesz zrobić, by lepiej sobie radzić ze stresem w przyszłości?

3. Prezentacja multimedialna o stresie

4. Prezentacja filmu „Jak pokonać stres”

5. Prezentacja multimedialna- dobre rady

Czy umiesz wykonywać polecenia?

1. Przeczytaj wszystkie instrukcje zanim cokolwiek zrobisz

2. Napisz dzisiejszą datę w lewym górnym rogatej kartki

3. Otocz kółkiem zdanie drugie

4. Narysuj trzy małe kółka w prawym górnym rogu tej kartki

5. Obrysuj kwadratem każde kółko

6. W każde kółko wpisz plus (+)

7. Narysuj trójkąt w prawym dolnym rogu tej strony

8. Otocz kólkiem narysowany na dole trójkąt

9. Napisz swoje imię w lewym dolnym rogu kartki

10. Na dole strony napisz „umiem wypełniać polecenia”

11. Na odwrocie strony dodaj 539979+1785

12. Wynik otocz kółkiem

13. Podpisz się pod datą

14. Zakreśl kółkiem słowo „plus” w punkcie 6.

15. Normalnym głosem policz od jednego do dziesięciu

16. Powiedz na głos swoje imię.

17. Jeśli uważasz, że wykonałeś dokładnie wszystkie zadania - powiedz ”wykonałem”

18. Zrób długopisem dwie dziurki na tej stronie

19. Podkreśl każdą liczę na tej stronie

20. Otocz kółkiem liczby nieparzyste na tej stronie

21. Jeżeli jesteś pierwszą osobą, która doszła do tego zadania- powiedz głośno „Jestem pierwszą osobą, która doszła tak daleko i najlepiej wypełniam polecenia!”

22. Na dole kartki pomnóż 1952*134

23. Krzyknij <Już prawie skończyłem ten test.”

24.Gdy już skończyłeś dokładnie czytać cały test, wykonaj punkt drugi odwróć test białą stroną do góry i poczekaj na innych

ASERTYWNOŚĆ

Test na temat asertywności: 30 min.

1. Stoisz w długiej kolejce w stołówce. Ktoś podchodzi i staje w kolejce przed Tobą. Asertywna reakcja polega w tym przypadku na:

1. głośnym poskarżeniu się osobom stojącym blisko

2. poproszeniu intruza o przejście na koniec kolejki

2. Powodem do przyjęcia postawy asertywnej nie jest:

1. dążenie do osiągnięcia własnych celów

2. pokazanie kto ma rację

3. Osoby asertywne potrafią okazać empatię, polega ona na:

1. zrozumieniu, że doświadczenia 2 osoby są ważne z jej punktu widzenia

2. czekania aż 2 osoba skończy mówić, by zaproponować jej swoją poradę

4. Definicję asertywności można w skrócie wyrazić następująco:

1. nie respektuj praw innych osób

2. proś o to czego potrzebujesz

5. Jakiego typu wypowiedzi zalecana są w technikach asertywności:

1. wypowiedzi sformułowane w 2 osobie, skierowane bezpośrednio do rozmówcy

2. wypowiedzi sformułowane w 1 osobie

6. Na brak asertywności wskazuje reakcja za pomocą sygnałów niewerbalnych takich jak:

1. płaczliwy głos

2. bezpośredni kontakt wzrokowy

7. Asertywne słowa innych naruszają Twoje prawo do szacunku i uprzejmego traktowania, która z potocznych poniżej wypowiedzi ma charakter agresywny:

1. nie bądź głupi,

2. pomińmy lepiej formalności

8. Który z poniższych przykładów nie jest asertywnym rozpoczęciem wypowiedzi:

1. jestem ciekaw czy

2. chcę

9. Asertywność ułatwia otwarte domaganie się swoich praw bez naruszania praw innych, w jakich sytuacjach:

1. tylko w domu

2. w domu i w pracy

10. Które z następujących zachowań jest reakcją asertywną:

1. zachowanie swoich opinii dla siebie w wypadku gdy zdenerwował nas szef

2. stwierdzenie że nasz sposób realizacji zadań jest tak samo dobry jak sposoby innych

ODPOWIEDZI:

1A, 2A, 3B,4A, 5A, 6B, 7B, 8B, 9A, 10A.

Jeżeli wszystkie Twoje odpowiedzi były prawidłowe lub była 1 błędna, prawdopodobnie nie masz trudności w porozumiewaniu się z innymi. Potrafisz rozmawiać w sposób bezpośredni, szanując rozmówcę.

Jeżeli liczba Twoich błędnych odpowiedzi wynosi od 2 do 4, przypuszczalnie nie akceptujesz do końca asertywności, która kojarzy Ci się z wyrażaniem swoich myśli bez ogródek. Bez względu na uczucia 2 osoby, być może wypowiedzi asertywne wydają Ci się zbyt bezpośrednie a nawet nie przyjazne. Możesz mieć problemy, gdy ktoś poprosi Cię o wyrażanie tego, co naprawdę czujesz.

Jeżeli liczba Twoich błędnych odpowiedzi przekracza 5, możesz się wiele nauczyć podczas szkoleń z zakresu asertywności. Przekonasz się, że ludzie reagują pozytywnie na asertywną postawę, odpowiednio wyrażoną prośbę lub stwierdzenie. Poznasz też różnice między wypowiedziami, odpowiedziami lun prośbami asertywnymi, pasywnymi i agresywnymi.

GRA ASERTYWBNOŚĆ A KOMUNIKACJA NIEWERBALNA(45min)

Cele: trening asertywności.

Zadanie:

Poproś wszystkich by ustawili się w kole i przypisz każdemu literę(a,b,c). W ten sposób powstaną 3 osobowe zespoły, w których osoby a będą rowerzystami, osoby b lokatorami, osoby c obserwatorami. Lokator zajmuje mieszkanie na parterze przy eleganckiej ulicy, rowerzysta, który przyjechał w odwiedziny do przyjaciela mieszkającego po 2 stronie ulicy, przymocowuje rower do ogrodzenia przed drzwiami lokatora. Mógł wykorzystać do tego celu inne ogrodzenie lub słupy, ale wybrał właśnie to miejsce, ponieważ rower będzie tu najlepiej widoczny z okien mieszkania przyjaciela.

Zadanie lokatora polega na sformułowaniu prośby do rowerzysty aby nie zostawiał roweru pod jego drzwiami, prośbę tę lokator powinien przedstawić na 3 sposoby: asertywny, agresywny i bierny. Posługując się w miarę możliwości tymi samymi słowami lecz różnymi środkami komunikacji niewerbalnej.

Na koniec poproś obserwatora o wnioski.

Przy opracowaniu ćwiczenia przedstawić: środki komunikacji niewerbalnej wskazujące na postawę bierną, agresywną, asertywną. (głos, ton, postawa)

BĄDŹ ASERTYWNY 20MIN

Cel: praktyczne wykorzystywanie teorii asertywności.

Każdy uczestnik musi przygotować 2 zadania, które mogą wg niego przynieść największe korzyści. Opracowując ćwiczenie uczestnik powinien być bezpośredni, mówić krótko i uzasadniać swoją prośbę.

KILKA SŁÓW O ASERTWNOŚCI 30MIN

Cele: trening asertywności.

Przykłady zachowań:

- agresywne: dbałość o własne prawa kosztem innych

- asertywne: dbałość o prawa własne i innych

- bierne: dbałość o prawa innych, kosztem własnych praw.

Na tablicach przedstawione są przykłady powyższych zachowań, ujętych w krótkich zdaniach. 3 grupy muszą dopasować odpowiednie postawy do każdego zdania. Wynikiem ćwiczenia będzie dyskusja na temat dlaczego poszczególne grupy zadecydował w taki a nie inny sposób, jakie postawy uznają za dobre a jakie za złe.

JAK FORMUŁOWAĆ PROŚBY ZGODNIE Z ZASADMI ASERTYWNOŚCI 30 MIN

Asertywność powinna być wyrażana w następujący sposób:

1. Bądź bezpośredni: przejdz od razu do rzeczy i wyjaśnij o co Ci chodzi.

2. Mów krótko: jeżeli będziesz mówił zbyt rozwlekle 2 osoba może Cię nie zrozumieć. Gdy przedstawisz swoją prośbę przestań mówić.

3. Uzasadnij swoją prośbę, jeśli wyjaśnienie jest konieczne powinno być proste i zwięzłe.

4. Unikaj pochlebstw.

5. Unikaj szantażu emocjonalnego i każdego innego.

6. Nie usprawiedliwiaj się.

7. Nie traktuj odmowy jako osobistej porażki.

8. Zaakceptuj prawo 2 osoby do odmowy.

9. Nie wykorzystuj uczuć ani wrażliwości 2 osoby.

PODSUMOWANIE OGÓLNE

---