Scenariusz zajęć w dniu 27.04.2009

w grupie VI 6 - latki

ZAJĘCIA POPOŁUDNIOWE:

BLOK TEMETYCZNY : „Bohater obok nas”

TEMAT DNIA : „Dzielni strażacy”  

CELE GŁÓWNE :

• Rozwijanie umiejętności swobodnego wypowiadania się, słuchanie wypowiedzi innych;

• Zapoznanie z przyczynami i skutkami powstawania pożarów;

• Zdawanie sobie sprawy z niebezpieczeństw wynikających z zabawy zapałkami czy rozpalania ognisk w lesie.

• Wyzwolenie aktywności słownej i umysłowej poprzez oddziaływania na dziecięce emocje i wyobraźnię za pomocą historyjki obrazkowej;

                                   

CELE OPERACYJNE :

Dziecko -

• Wie na czym polega praca strażaka, wyraża się o niej z szacunkiem;

• Wypowiada się pełnymi zdaniami, stosuje zgromadzone słownictwo;

• Rozumie dlaczego praca strażaka jest niebezpieczna i dlaczego jest on bohaterem;

• W sposób zgodny bierze udział w zabawie ruchowej;

• Utrwala numer do Straży Pożarnej;

• Zna przyczyny powstawania pożarów,

• Wie, jak należy się zachowywać, aby nie dopuścić do ich powstania;

• wykonuje ćwiczenia zgodne z treścią opowiadania;

METODY PRACY :

• Słowna

• Indywidualizacji

• Aktywizująca

• Problemowa

FORMY PRACY:

• Indywidualna

• Grupowa

ŚRODKI DYDAKTYCZNE:

ilustracje przedstawiające strażaka, pożar, zapałki itp., tekst opowiadania „Strażacy w akcji”

Przebieg :

1. Przywitanie się z dziećmi. Zapoznanie z treścią otrzymanego listu od nieznanego nadawcy.

„Czasem wystarczy iskra mała,
by straż pożarna pracę miała.
Pamiętaj, z ogniem żartów nie ma ,
bo często życie to ich cena”.

2. Kierowane rozmowy na temat adresata i celu takiego listu.

3. Prezentacja opowiadania „Strażacy w akcji”

„Ktoś krzyknął do słuchawki:
- Pali się! Mieszkanie na czwartym piętrze przy ulicy Ogrodowej 10!
Strażacy biegną do wozu strażackiego i ruszają do akcji. Jadą na sygnale: -iiaa, -ia, -ia… Wszystkie samochody zjeżdżają im z drogi. Dojeżdżają na miejsce w ciągu pięciu minut.
Bury dym i języki ognia wydostają się z okna. Strażacy w okamgnieniu wspinają się po drabinie na górę. Idą w ruch bosaki, toporki, gaśnice i gumowe węże. Strumienie wody tłumią groźne płomienie. No, i udało się! Pożar ugaszony. Strażacy powoli zdejmują hełmy. Jeden z nich jest lekko ranny. Tłum gapiów bije brawo bohaterom akcji. Zmęczeni wsiadają do wozu strażackiego i wracają do bazy.”

4. Rozmowa z dziećmi na temat wiersza:

• W jakiej akcji brali udział strażacy?

• Jakiego sprzętu użyli do gaszenia pożaru?

• Jak zakończyła się ta akcja?

• Czy pamiętacie numer telefonu do Straży Pożarnej?

5. „Gaszenie pożaru” - zabawa ruchowa

6. „Ważny wyraz”- ćwiczenia artykulacyjne do opowiadania nauczyciela.

Pewnego dnia przy ulicy Szałasowej wybuchł pożar. Pani Szostkowa zadzwoniła do straży pożarnej. Strażak Staszek szybko wskoczył do wozu i „ na sygnale” pojechał na miejsce pożaru ( dzieci wymawiają połączenie samogłosek e-o,e-o). Na miejscu zobaczył, że płonie dach (układają dolne zęby na górną wargę ) i parter ( układają górne zęby na dolną wargę) Rozwinął wąż ( tworzą rulonik z języka) i zaczął gasić płomienie. Strażak biegał po całym domu, gasząc ogień( dzieci przesuwają czubkiem językiem po górnych zębach, podniebieniu górnym i dolnych zębach). Nagle zabrakło wody. Staszek postanowił gasić ogień piaskiem

( wysuwają i chowają szeroki i płaski język). W końcu ogień zgasł, słychać było tylko syk

( wymawiają długie sss..). Strażak jeszcze raz sprawdził wszystkie pomieszczenia domu

( czubkiem języka dotykają podniebienia górnego, górnych zębów, wewnętrznej strony policzków, dolnych zębów i podniebienia dolnego). Strażak Staszek zadowolony z wykonanej pracy (dzieci rozciągają usta w szerokim uśmiechu) odjechał wozem strażackim ( wykonują motorek wargami)

7. Podziękowanie za udział w zajęciach. Pożegnanie z dziećmi.
   
   

Stefan Pastuszewski

SMOK I SMOG

Smok przeciągnął się i ziewnął,

bo wyspał się doskonale.

Wyjrzał z jamy: Wszędzie ciemność!

Dnia nie było widać wcale.

Mruknął: - Noc!

Czasu moc! -

Cielska kloc

wtulił w koc.

Ale co to ?! Spać nie może!

W gardle szczypie. W nosie kręci.

W jamie ciemno jak na dworze.

• Nie! Nie zdzierżę tego więcej!

Co za smog! -

ryczy smok,

robiąc krok

w gęsty mrok.

Ogniem z siarką bucha z pyska

Z nozdrzy puszcza straszliwe wonie.

Oczami jak burza błyska:

• Chyba to już życia koniec!

Słychać huk ...

Smok jak buk

padł na bruk.

Smog go zmógł.

4

---