Taktyka Działań gaśniczych.

Zjawisko Pożaru

Trójkąt Spalania

1. mat palny.

2. tlen

3. ciepło

Pożar - niekontrolowany proces palenia w miejscu do tego nie przeznaczonym.

Podział taktyczny:

Wewnętrzny dzielimy na :

1. ukryty nie widać ogniska pożaru.

2. otwarty widoczne ognisko pożaru.

Zewnętrzny dzielimy na :

1. pojedynczy (jedno ognisko pożaru)

2. blokowy (dwa pomieszczenia podzielone ścianą)

3. przestrzenny (las uprawy)

Fazowy model pożaru wewnętrznego.

Faza I

podgrzanie materiału

zapłon materiału Początek pkt. „a” i swobodny jego rozwój

Faza II

Gwałtowny wzrost parametrów pożaru „rozgorzenie”

Faza III

Stabilizacja parametrów pożaru

Faza IV

Zanik parametrów pożaru

Strefowy model pożaru

1. Strefa spalania (ognisko pożaru)

2. Strefa konwekcji (unoszenie gazów poż.)

3. Strefa zadymienia (gazy poż.) Temp 800-1000 ⁰C

1. zadymienie silne (gęsty dym)

2. zadymienie średnie (odblaski płomieni)

3. zadymienie słabe (kontury płomieni)

4. Strefa promieniowania cieplnego. Temp 300-500 ⁰C

Mechanizm pożaru wewnętrznego

Gdy wybuchnie pożar w pomieszczeniu zamkniętym, jest wystarczająca ilość powietrza (tlenu) dla rozwoju procesu spalania. W I Fazie jednym z produktów spalania jest dwutlenek węgla CO₂ który jako gaz cięższy od powietrza zlega w strefie przypodłogowej.

C +O₂ CO₂ ↓

Wraz z upływem czasu w pomieszczeniu zmniejsza się ilość tlenu (ogień przysiada), bogate w tlenek węgla gazy pożarowe gromadzą się pod sufitem.

2CO + O₂ 2CO↑

Brak tlenu powoduje przejście materiału w fazę żarzenia. Gorące i palne gazy pożarowe czekają na tlen. Nieumiejętne otwarcie drzwi lub wybicie okna powoduje zassanie powietrza i doprowadzi do zapalenia się palnych gazów pożarowych. Tę fazę nazywamy rozgorzeniem lub wybuchem wtórnym.

Zasady bezpieczeństwa przy pożarach wewnętrznych.

1. Przed wejściem do pomieszczenia rota powinna:

1. uruchomić aparaty oddechowe

2. zbadać ciepło drzwi do pomieszczenia

3. nawodnić linię gaśniczą ustawiając na prąd rozproszony

4. załączyć sygnalizator bezruchu

2. Uchylić lekko drzwi wejściowe wsunąć prądownicę oddać kilka strzałów w strefę podsufitową.

3. Otworzyć drzwi i rozpocząć wchodzenie (jak najniżej po kolanach, pochylony)

4. Posuwać się w pobliżu ścian, mając ciągły kontakt z partnerem w rocie który ubezpiecza przy użyciu linki ratowniczej.

5. Pracuj w minimalnym składzie roty

6. Stosuj środek gaśniczy w ilości optymalnej do rozmiaru pożaru pamiętając o pułapce wodnej „nawrót pary ze strefy podsufitowej”

7. Stosować prądownice uniwersalne, TURBO - JET

8. Oddymianie prowadzić z wykorzystaniem wentylatora nawiewnego nie zapominając o wykonaniu otworu dla wylotu gazów i pary.

Gotowość bojowa

Gotowość bojowa - zdolność JRG do działań interwencyjnych w określonym czasie.

Pełna gotowość - zdolność do podjęcia natychmiastowych działań ratowniczych, interwencyjnych.

Rota - 2 osobowy zespół ratowników Przodownik ,pomocnik

Zastęp - Pododdział stanowiący obsadę samochodu.

Sekcja - 2 zastępy gaśnicza, specjalna, mieszana

Pluton - pododdział liczący 3-4 zastępy

Kompania - pododdział w sile 3 plutonów lub 4 sekcji

Specjalna grupa ratownicza - pododdział ratowników- specjalnych do zadań ratowniczych w ilości niezbędnej do wykonania zadania.

Podwyższona gotowość operacyjna

Wprowadza się na obszarze:

Powiatu /kilku KP/KW.PSP

Województwa/kilku KW/KG PSP

Cały kraj KG PSP

Stopnie:

111 wprowadza się.

zagrożenie pożarowe

klęska żywiołowa

ogłoszenie stanu pogotowia p. powodziowego

wprowadzenie stany nadzwyczajnego

na czym polega:

wzmocnienie obsad samochodów

pełna dyspozycyjność strażaków

wstrzymanie udzielania urlopów i wolnych

przygotowanie logistyczne

przygotowanie odwodów operacyjnych do wymarszu

przygotowanie Zapasowego miejsca pracy

222 wprowadza się:

ogłoszenie stanu nadzwyczajnego

zagrożenie pożarowe na obszarze większym niż 1 województwo

ogłoszenie alarmu powodziowego

wystąpienia klęski żywiołowej

wymarszu 1/3 sił i środków poza województwo

uruchomienie sił centralnego Odwodu Operacyjnego

na czym polega:

odwołanie z urlopów i wolnego

wzmocniona obsada 24/24 lub skoszarowanie

zapewnienie wyżywienia

uruchomienie stanowisk dowodzenia

przygotowanie do wymarszu sił i środków szkół Pożarniczych

Jazda do pożaru

Obowiązki dowódcy po ogłoszeniu alarmu

1. Pobiera kartę dojazdową z SK

2. Wsiada do samochodu, po stwierdzeniu gotowości wyjazdowej wydaje polecenie „odjazd”

3. Informuje załogę o zdarzeniu do którego się udaje

4. drogą radiowa zgłasza wyjazd do pożaru podając konkretny adres (dostaje jego potwierdzenie)

5. jazda odbywa się na zasadzie uprzywilejowania (światła i sygnały dźwiękowe)w ruchu drogowym, z zachowaniem jednak ostrożności

6. o wszelkich utrudnieniach opóźniających dojazd informuje SK

7. po uzyskaniu dodatkowych informacji z SK załoga przygotowuje się do działań:

• wyznacza patrol rozpoznania ogniowego

• odszukać hydrant lub punkt czerpania wody

• uzgodnić zasady łączności

• po dojeździe do miejsca pożaru zwrócić uwagę na oznaki zewnętrzne pożaru (kolor dymu płomienie)

• ustawić samochód zgodnie z zasadami taktyki oraz bezpieczeństwa

Zasady ustawiania pojazdów bojowych w miejscu pożaru.

Ogólne:

• jego bezpieczeństwo

• pełna swoboda rozwinięcia sprzętu

• skuteczność prowadzenia akcji

• przejezdność dla innych służb

• możliwość szybkiej ewakuacji

Szczegółowe:

• nie stawiać przed wjazdem do budynku objętego pożarem

• nie wjeżdżać na długie, wąskie nieprzejezdne podwórza ślepe uliczki

• nie tarasować przejazdu innym służbą

• nie stawiać po tej samej stronie ulicy co palący się obiekt

• nie stawiać w strefie silnego zadymienia i promieniowania cieplnego

• w miarę możliwości rozmieszczać wokół palącego się obiektu

• rezerwy taktyczne lokalizować w miejscach mniej ruchliwych

Rozkazodawstwo

1. Pojęcia podstawowe:

Dowodzenie a kierowanie.

Zasady dowodzenia.

DAG kierownik akcji gaśniczej

KAR dowódca akcji rat.gaśniczej

2. Podstawy do podjęcia decyzji.

rozpoznanie ogniowe

źródła informacji

ocena sytuacji pożarowej

posiadane siły i środki

- wystarczające

- nie wystarczające

3. Główne reguły taktyki.

I obowiązkiem każdego dowódcy jest ratowanie życia ludzkiego

II największe zagrożenie likwidować na początku.

III pożar zatrzymywać na jego głównym kierunku rozprzestrzeniania się

IV pożar otoczyć stanowiskami gaśniczymi i zapewnić właściwą intensywność ich podawania

V każda akcja gaśnicza musi być skuteczna i dobrze przeprowadzona

4.Podejmując decyzję dowódca określa.

a. miejsce działania

ilość i rozmieszczenie stanowisk gaśniczych

granice odcinków bojowych oraz zasięg prądów gaśniczych

b. sposób działania

rodzaje środków i prądów gaśniczych

c. rodzaj i kierunek działania

natarcie ,obrona, osłona

główny kierunek działania

d. kolejność działań i zadań do wykonania

wskazanie celów bliższych i dalszych

5.Zasady użycia odwodów.

na rozkaz DAG

dla wsparcia zagrożonych odcinków

po osiągnięcia celu odwód wycofać na pozycję wyjściową

6.Postawienie zadań bojowych.

Zadania bojowe stawiane są w formie rozkazu i winny się charakteryzować:

1. zwięzłością i konkretnością

2. szybkością i zdecydowaniem

3. łatwością zrozumienia

7.Elementy rozkazu wstępnego.

O miejscu i sposobie ustawienia samochodu decyduje d-ca.

1. Komenda z wozu

2. Krótka informacja o pożarze

3. Skład patrolu rozpoznania ogniowego

4. Miejsce ustawienia rozdzielacza

5. Polecenie Sprzęt do akcji gotuj.

8. Elementy rozkazu bojowego (Po rozpoznaniu ogniowym)

1. Informacja o sytuacji i zagrożeniach

2. Rozmieszczenie stanowisk gaśniczych

3. Forma działań i rodzaje środków gaśniczych

4. Sposoby ochrony prądowników

5. Korekty ustawienia samochodu i rozdzielacza

6. Sposób realizacji zaopatrzenia wodnego

7. Miejsce pracy d-cy.

8. Zapytanie ZROZUMIANO? WYKONAĆ!

ROZPOZNANIE POŻARU

1. Ogniowe

• wstępne

• szczegółowe

• bojem

• Wodne

• Warunków atmosferycznych i klimatycznych

• Warunków terenowych

• Rozpoznanie zagrożenia życia

• Warunków budowlanych

• Materiałów niebezpiecznych

W rozpoznaniu ogniowym wstępnym ustalamy:

• gdzie i co się pali ?

• jak i gdzie ustawić samochód gaśniczy?

Ogniowe szczegółowe.

• czy pożar zagraża życiu i zdrowiu ludzi?

• czy istnieje zagrożenie wybuchu lub zawału konstrukcji

• rodzaj i ilość palących się materiałów

• jakie są instalacje energetyczne

• kierunek rozprzestrzeniania się pożaru

Rozpoznanie ogniowe szczegółowe jest prowadzone przez wszystkich ratowników i dotyczy

zmieniającej się sytuacji pożarowej. Prowadzone jest od początku akcji do jej zakończenia.

Rozpoznanie bojem - Specyficzna forma rozpoznania pożaru która pozwala na szybkie wprowadzenie SIS dla ratowania zagrożonego życia ludzkiego i polega na równoległym prowadzeniu rozpoznania wraz z działaniami gaśniczymi.

1. Rozpoznanie ogniowe pozwala na :

• przeprowadzenie ewakuacji ludzi i zwierząt

• wybór środków gaśniczych oraz form działania

• skoncentrowanie sił na głównym kierunku rozprzestrzeniania się pożaru

• przeciwdziałaniu zagrożeniom

2.W rozpoznaniu wodnym ustalamy:

• Miejsce zasobów wodnych

• Rodzaj zasobów (hydrant, staw itp.)

• Zapas i wydajność

• Odległość od miejsca pożaru

• Możliwości dojazdowe

3. Rozpoznając warunki atmosferyczne i mikroklimatyczne ustalamy:

• Temperaturę otoczenia oraz powietrza

• Siłę, kierunek wiatru, cyrkulacje powietrza

• Wilgotność materiałów lub poszycia w lesie

• Gęstość i siłę zadymienia

4. Rozpoznanie terenowe:

• Istnienie naturalnych przeszkód

• Możliwości dojazdowe do obiektów

• Różnice wzniesień terenu

• Rozkład dróg komunikacyjnych

5. W rozpoznaniu zagrożenia życia ustalamy:

• Ilość osób zagrożonych oraz ich wiek

• Ich stan psychofizyczny

• Miejsce przebywania

• Rodzaj zagrożenia

• Możliwości oraz sposoby udzielenia pomocy

6. Rozpoznając warunki budowlane ustalamy:

• Stan ścian oraz ich zapalność

• Odporność ogniowa stolarki otworowej

• Obciążenie ogniowe oraz rozkład pomieszczeń (masa materiału palnego na m²)

• Obecność klap dymowych oraz stałych urządzeń gaśniczych

• Rodzaj pokrycia dachowego

7. Rozpoznanie materiałów niebezpiecznych.

• Czerwone (zakaz lub ochrona pożarowa)

• Żółta (ostrzeżenie)

• Niebieska (nakaz)

• Zielona (bezpieczeństwo nakaz)

Źródła informacji przy rozpoznaniu:

• Stanowisko kierowania

• Operacyjne plany obrany obiektu, terenu

• Zewnętrzne znaki pożaru

• Informacje od osób postronnych

• Osobista znajomość obiektu

• Znaki i barwy bezpieczeństwa

• Rozpoznanie bojem

Wyposażenie patroli rozpoznania :

Ogniowego:

Rota

• Linia gaśnicza (szybkie natarcie)

• Podręczny sprzęt burzący

• Latarka EX

• Radiotelefon

• Kamera termowizyjna

• Przyrządy pomiarowe

• Sprzęt ODO

• Linka ratownicza

• Sygnalizator bezruchu

Wodnego:

• Linka strażacka

• Łopata

• Bosak

• Klucze hydrantowe

• Sprzęt oświetleniowy

• Radiotelefon

Technika prowadzenia rozpoznania ogniowego szczegółowego.

• Zwracać uwagę na zewnętrzne oznaki pożaru

• Do ogniska pożaru podchodzimy najkrótsza drogą

• W konieczności stosować częściową rozbiórkę konstrukcji

• Zapamiętać i zabezpieczyć drogi odwrotu

• Bacznie zwracać uwagę na otoczenie

• Dokładnie rozpoznajemy wszystkie pomieszczenia

• W pierwszej kolejności ratujemy życie ludzkie lub ograniczamy największe zagrożenie

• Korzystamy ze wszystkich źródeł informacji i traktujemy je poważnie

• Zachowujemy następujące środki ostrożności

Działamy z wykorzystaniem sprzętu ODO

Poruszamy się wzdłuż ścian

Utrzymujemy stały kontakt między sobą

Min. skład patrolu 2 osoby

Stosować sprzęt oświetleniowy EX

Przygotować patrol rezerwowy

Ocena sytuacji pożarowej.

Gromadzenie informacji podczas rozpoznania.

Od czego zależy rozwój sytuacji pożarowej:

• charakterystyki budowlanej (rodzaj budynku, przeznaczenie ?itp.)

• rozplanowanie pomieszczeń (co jest za ścianą? )

• odporność ogniowa (rodzaj materiału)

• obciążenie ogniowe i zapalność materiału (ilość mat palnego na 1 m²)

• liniowa prędkość rozprzestrzeniania się pożaru (przemieszczanie się frontu pożaru po mat.)

• posiadanych SIS. (plan dobry ale sprzętu mało)

Podstawowe formy działań gaśniczych.

Front pożaru - kierunek najszybszego rozprzestrzeniania się pożaru.

Natarcie - Główna forma walki z pożarami polega na bezpośrednim zwalczaniu ogniska pożaru środkami gaśniczymi.

Obejmuje:

• rozwinięcie SIS (zajęcie stanowisk)

• działania gaśnicze

• osiągnięcie celu (ugaszenie i eliminacja powstania)

Lokalizacja pożaru - nie powiększa objętości i nie rozprzestrzenia się.

Dogaszanie pożaru.

Etapy natarcia

1. Natarcie wewnętrzne

• prowadzenie działań wewnątrz budynku

• podejście do ogniska pożaru

• właściwe operowanie prądem gaśniczym

• Natarcie zewnętrzne.

• pożary silnie rozwinięte

• niemożliwe dotarcie do wewnątrz budynku

• zagrożenie zawału wybuchu

• otwarcie drogi dla natarcia wewnętrznego

• pomoc rotom pracującym wewnątrz

• Natarcie frontalne

• ma za zadanie zatrzymanie rozprzestrzeniania się pożaru na jego froncie

• przegrupowanie SIS może dopiero nastąpić dopiero po realizacji zadania

• Natarcie oskrzydlające.

• Ma za zadanie zawężenie frontu pożaru

• Mała ilość SIS nie pozwala na okrążenie pożaru.

5. Natarcie oskrzydlające jednostronne. Stosujemy wtedy gdy niema możliwości zastosowania natarcia okrążającego lub dwuskrzydłowego

6. Natarcie okrążające. Najskuteczniejsza forma natarcie wymaga jednak dużej ilości SIS

7. Natarcie na całą powierzchnię pożaru m² - prowadzimy gdy każdy punkt powierzchni pożaru jest w zasięgu prądów gaśniczych

Zasięg skutecznych prądów gaśniczych (rozproszonych)

prądownica 5-7 m

działko 10-14 m

Natarcie na całą objętość pomieszczenia m³- polega na wypełnieniu pomieszczenia środkami gaśniczymi środki te to:

-piana lekka (agregat pianowy)

-gazy obojętne (azot, dwutlenek węgla)

-gazy spalinowe

-halony

-agregaty i gaśnice śniegowe

-para wodna (w procesach technologicznych)

-woda (zatapianie pomieszczeń)

Natarcie na ognisko pożaru. Stosowane przy pożarach dużych zbiorników z mat. ropopochodnymi dwa etapy natarcia:

• gromadzenie SIS , rozstawianie SIS, działanie w obronie (schładzanie)

• zmasowane natarcie wszystkimi SIS

• Czynniki decydujące o skuteczności natarcia

• szybkość i zdecydowanie

• wysoka sprawność i techniczna i taktyczna JRG

• właściwa intensywność podawania środków gaśniczych

• odpowiednio usytuowane stanowisko gaśnicze

• wiedza i umiejętność prądownika

Intensywność podawania środków gaśniczych. Jest to ilość środka gaśniczego (kg, m ² m³) podawane w jednostce czasu (min, sec.) na jednostkę powierzchni (m²) palącego się materiału lub na jednostkę objętości (m ³)palącego się pomieszczenia

Obrona. Działania taktyczne których celem jest niedopuszczenie do dalszego rozprzestrzeniania się pożaru i stworzenie warunków do natarcia. Najczęściej stosujemy ja w sytuacji pożaru o dużej intensywności procesu palenia i gwałtownego jego rozprzestrzeniania, gdy posiadane SIS są nie wystarczające do przeprowadzenia natarcia.Naszą uwagę skupiamy na obiektach zagrożonych promieniowaniem cieplnym (znajdujących się w bezpośrednim są siedztwie obiektów palących się) poprzez izolowanie ich kurtynami wodnymi i schładzaniu wodą.

Obrona manewrowa (poprzez opóźnianie)

• wezwanie pomocy

• chłodzenie mat. palnego

• blokowanie otworów

• tłumienie płomieni

• przygotowanie natarcia

• Zasięg jednego stanowiska w obronie ok. 20 m

Osłona.Są to działania polegające na niedopuszczaniu do powstania nowych zarzewi pożaru (ognisk) które mogą być spowodowane „ogniami lotnymi”

• Zasięg jednego stanowiska w osłonie ok. 30 m.

STANOWISKA GAŚNICZE.

Stanowisko gaśnicze to miejsce w którym wykonuje się zadanie bojowe.:

Rota za pomocą właściwego wyposażenia technicznego oraz odpowiednich dla palących się materiałów środków gaśniczych.

Podział stanowisk: stałe, ruchome, osłonięte, odkryte, główne, zapasowe, wewnętrzne, zewnętrzne

W stosunku do powierzchni pożaru (wyższe, równe, niższe)

Działania na stanowiskach gaśniczych:

• O rozmieszczeniu stanowisk, zadaniach i rodzaju środków gaśniczych decyduje dowódca, o sposobie wykonania decyduje prądownik

• Starać się zająć najbardziej efektywne stanowisko najlepiej wyższe, lub równe

• Dążyć do osiągnięcia max. Efektów przy min. zużyciu środka gaśniczego

• Pierwsze prądy gaśnicze powinny decydować o bezpieczeństwie i skuteczności całej akcji

• W przypadku zagrożenia promieniowaniem cieplnym, rota gaśnicza powinna być zabezpieczona „parasolem wodnym”

• W miarę opanowania sytuacji pożarowej stanowiska z obrony przemieszczać do natarcia po wygaszeniu ognisk wycofać z akcji.

• Stanowisko musi zapewniać

• dobrą widzialność miejsca palenia

• możliwość operowania prądami gaśniczymi

• ciągłość wykonywania zadań

• utrzymanie łączności

• natychmiastową ewakuację prądownika

SZYKI STANOWISK GAŚNICZYCH.

Szyk bojowy - to rozmieszczenie stanowisk gaśniczych lub pododdziałów gaśniczych do wykonania czynności rat. Gaśniczych w danym ugrupowaniu bojowym.

Rozróżniamy szyki bojowe:

• szereg stanowisk gaśniczych

• szyk kątem w przód

• szyk kątem w tył

• szyk piętrowy

• szyk występ w lewo

• szyk występ w prawo

Wybrane stanowiska gaśnicze:

Na ziemi.

• podejść na odległość optymalną do ogniska pożaru

• zapewnić rezerwę linii gaśniczej

• kierować prądy wody na największe powierzchnie płonące zaczynając od góry ku dołowi

• w działaniach obronnych zbijać płomienie oraz zmniejszać intensywność palenia

• w natarciu podawać prądy gaśnicze w zarzewie a nie w płomienie

Na dachu.

• buduje się w przypadku braku sprzętu specjalnego

• po zajęciu stanowiska zabezpieczyć się linką ratowniczą do trwałego elementu konstrukcji

• linię gaśnicza zabezpieczyć podpinką na drabinie i na dachu

• poruszać się z asekuracją linki rat.

• podając prądy gaśnicze nie zbliżać się do krawędzi dachu

• w czasie mrozu nie polewać powierzchni dachu

• posiadać rezerwowy odcinek węża

• zakaz budowy stanowiska w obiekcie objętym pożarem

Na drabinie przystawnej.

• ustawić drabinę na stabilnym podłożu

• w czasie wchodzenia po drabinie

prądownice z linką przewieszamy przez ramię

stopy stawiamy przy bocznicach

linię wężowa prowadzimy środkiem

• po zajęciu stanowiska zabezpieczamy się zatrzaśnikiem do szczebla drabiny

• pomocnik utrzymuje stabilność drabiny oraz odciąża linię gaśniczą

• po drabinie wnosimy linie gaśnicza jedynie rozwiniętą

Na drabinie mechanicznej.

• nie ustawiać pod liniami energetycznymi

• nie opierać kosza o nadpalone konstrukcje budynku

• utrzymywać łączność z operatorem drabiny

• prądy gaśnicze podawać przemiennie przy pożarach wewnętrznych

• prowadzić analizę sytuacji, o zmianach meldować

• podawanie prądów gaśniczych do czasu lokalizacji pożaru

• przy większej ilości stanowisk umiejscawiamy jedno stanowisko na jednym przęśle

Stanowisko gaśnicze z samolotu.

ORGANIZACJA EWAKUACJI I RATOWNICTWA.

Ewakuacja - działania zmierzające do usunięcia ze strefy zagrożonej ludzi zwierząt i mienia

Czynniki niebezpieczne będące podstawą do podjęcia decyzji o konieczności ewakuacji:

• płomienie i promieniowanie cieplne

• toksyczne paru i gazy

• zablokowane drogi ucieczki

• utrata stabilności budynku

• niebezpieczeństwo wybuchu

Ewakuacja winna być rozpoczęta gdy:

• pożar i zadymienie zagrażają ludziom i zwierzętom

• istnieje zagrożenie wybuchu lub zawału konstrukcji

• ludzie samodzielnie nie mogą opuścić obiektu

• zablokowane są drogi komunikacyjne

• ewakuację prowadzi się równocześnie z rozwinięciem gaśniczym.

Profesjonalizm ratowników prowadzących ewakuację przejawia się w :

• zachowaniu w przestrzeniach zagrożonych

• wyszukiwania osób i wpływanie na ich stan psychofizyczny

• mistrzowskiej obsługi sprzętu rat.

• Inicjowania sposobów pokonywania przeszkód

• Odporność psychiczną

W rozpoznaniu ogniowym ustalamy.

• ilość zagrożonych

• wiek zagrożonych

• miejsce pobytu

• rodzaj zagrożenia

• możliwości wyprowadzania ludzi

Sposoby postępowania ratowników podczas ewakuacji ludzi:

• o kolejności ewakuacji decyduje d-ca kieruje się własną oceną zagrożenia

• osobą samodzielnym wskazać właściwą drogę do wyjścia

• eskortować grupę ludzi za pomocą linki strażackiej.

• zastosować tampony filtracyjne w przypadku braku masek ucieczkowych

• uspokoić osoby będące w stanie szoku nerwowego lub histerii

• uzyskać dodatkową pomoc od „przywódcy grupy”

• osoby chore, nieprzytomne wynosić z zastosowaniem 8 sposobów transportu

• po ewakuacji dokonać ponownego przeszukania pomieszczeń

• zadbać o stan zdrowa ewakuowanych

Ewakuacja mienia ruchomego

1. Podejmujemy gdy:

• brak możliwości obrony

• utrudnia prowadzenie akcji gaśniczej

• stwarza zagrożenie wybuchu

• ciężar jego może spowodować zawalenie stropu

• Prowadzimy równolegle z gaszeniem

• Demontaż prowadzimy pod nadzorem specjalistów

• Wyniesione mienie zabezpieczamy przed kradzieżą

• Kolejność wynoszenia:

• kosztowności

• pościel i odzież

• meble

• System prowadzenia ewakuacji mienia:

• brygadowy

• łańcuchowy

TAKTYKA GASZENIA POŻARÓW.

Pożary w obecności substancji promieniotwórczych.

1. Gdzie mogą wystąpić zagrożenia

• elektrownie atomowe

• instytuty naukowe

• laboratoria

• szpitale

• transport

• czujki pożarowe (plutonowe)

• Zagrożenia dla ratowników

Napromieniowanie:

• zewnętrzne (kontakt z substancją )

• wewnętrzne (pyły gazy dymy)

• Podstawowe wyposażenie ochronne

• aparaty oddechowe

• ubrania gazoszczelne

• przyrządy dozymetryczne

• Europejskie dawki napromieniowania.

• przy normalnej akcji rat. Gaśniczej 3 R (Rentgen)

• akcja w warunkach trudnych * 12,5 R

• przy rat. Życia ludzkiego **25

* 1 raz w roku

** Dawka ostateczna

5. Dopuszczalny czas przebywania w strefie.

T_{n =} D_R / P_(R/N)

6. Przebieg akcji ratowniczo - gaśniczej

1. Ewakuować ograniczyć i odznaczyć strefę promieniowania

2. Wejście i wyjście przez punkt kontrolny

3. Nie dopuszczać strażaków do działań z obrażeniami.

4. Na stanowiskach gaśniczych minimalne ilości ludzi

5. Częste podmiany stanowisk gaśniczych

6. Stosować minimalną ilość środka gaśniczego

7. Podawać od strony nawietrznej

8. Przeprowadzić dezaktywację ludzi, ubioru i sprzętu

9. Wszystkich poddać badaniom lekarskim

POŻARY BUTLI NA GAZY SPRĘŻONE

Wartości krytyczne dla butli:

Ciśnienie rozrywające ok. 45 Mpa

Temperatury:

1. azot, tlen, wodór, powietrze 550⁰C

2. gazy skroplone, amoniak, chlor, propan-butan 100⁰C

3. skroplony CO² 500⁰C

Acetylen C₂H₂ kolor butli żółty wypełnienie butli w % objętości:

25% masa porowata

38% aceton

29% acetylen

8-12% wolna przestrzeń

Prowadzenie działań rat-gaśniczych

1. Strefa bezpieczna 150 m

2. Ewakuacja ludzi i zwierząt

3. Chłodzimy butle ok. godziny

4. Przerwać chłodzenie odczekać ok. 30 min

5. Jeżeli butla nadal ciepła chłodzimy kolejna godzinę

6. Powtarzamy do skutku

7. Po schłodzeniu ewakuować w bezpieczne miejsce

8. Kontrolować jej stan przez 24 h

9. Przekazać protokolarnie właścicielowi (musi być złomowana)

UWAGA!!

Jeżeli usłyszymy metaliczne głośne trzaski należy natychmiast wycofać ratowników w bezpieczne miejsce.

POŻARY BUDYNKÓW MIESZKALNYCH

1. drogi rozprzestrzeniania się pożarów

• otwory w szczytach okapach, ścianach, stropach, drzwi, okna

• kanały wentylacyjne, szyby windowe

• puste miejsca w stropach i pod podłogami

• okapy daszki i konstrukcje dachowe

• palne przybudówki, materiały ocieplające rusztowania

• składowane materiały palne

2. pożary piwnic

Występujące zagrożenia i utrudnienia

• piwnice mogą być wielokondygnacyjne

• posiadają skomplikowany układ dróg komunikacyjnych

• palne ażurowe drzwi oraz różnorodne materiały

• mała ilość wejść małe okna lub ich brak

• okratowania w drogach komunikacyjnych

• ciągi energetyczne

3. dane do ustalenia w rozpoznaniu ogniowym

• zagrożenia dla życia ratowników

• rodzaj i ilość materiałów palnych i niebezpiecznych

• rozkład pomieszczeń, dróg, otworów

• intensywność oraz kierunek rozprzestrzeniania się pożaru

4. zasady prowadzenia działań gaśniczych.

• wchodzić z linią nawodniona od strony klatki schodowej, a nie od okien

• nacierać na ognisko pożaru, chronić pomieszczenia są sąsiednie, stosować wentylację wymuszoną.

• natarcie prowadzić od strony wejścia, aby nie kierować płomieni, pary wodnej, gazów pożarowych na ewentualne stanowiska w drugiej klatce schodowej

• przykład organizacji akcji gaśniczej

Rota A natarcie na ognisko pożaru

Rota B obrona parteru

Rota C osłona elewacji, ocieplenia budynku

• dokonać przejrzenia wszystkich pomieszczeń

• przekazać protokolarnie pogorzelisko właścicielowi lub policji

POŻARY MIESZKAŃ

1. zagadnienia

1. Płomienie oraz wysokie temperatury w pomieszczeniach

2. Toksyczne gazy oraz pary

3. Możliwość wybuchu oraz zawału konstrukcji

4. Porażenie prądem elektrycznym

5. Poparzenie w wyniku pułapki wodnej

1. dane do ustalenia w rozpoznaniu ogniowym

1. zagrożenia dla mieszkańców i ratowników

2. granice pożaru, charakterystyka konstrukcji, ilość i jakość materiałów palnych i niebezpiecznych.

3. stopień zadymienia oraz obecność instalacji elektrycznych

1. prowadzenie działań gaśniczych.

1. stosować wysokie ciśnienie, prądy rozproszone, agregaty piany lekkiej

2. nie powiększać zniszczeń

3. umiejętnie stosować rozbiórkę konieczną

4. natarcie wewnętrzne może być wsparte z zewnątrz

5. stosować wentylację nadciśnieniową

6. ponownie przejrzeć wszystkie pomieszczenia

7. pogorzelisko przekazać właścicielowi lub policji

POŻARY LASÓW.

1. czas i miejsce zagrożeń.

• przedwiośnie trawa młodniki iglaste

• lato upały

2. pożar przyziemny ściółkowy palą się warstwy roślinne, poszycie leśne

Cechy charakterystyczne.

• szybkość rozprzestrzeniania 1-5 m/min

• wysokość płomieni od 2 cm > 2,5 m

• średnia temperatura ok. 400 ⁰C biały dym

• temperatura palącej się leżaniny ok. 800 ⁰C- 1000 ⁰C

• kierunek przesuwania się frontu pożaru z kierunkiem wiatru

3. W rozpoznaniu ogniowym ustalamy

• miejsce oraz przybliżoną powierzchnię

• kierunek i szybkość rozprzestrzeniania się

• zagrożenie dla ludzi mienia i zwierząt

Korzystamy z wiadomości dostarczanych z dostrzegalni i samolotów rozpoznawczych.

4. Działania gaśnicze.

• zaorać pas ziemi o szer. 1-2 m

• zasypać ziemię łopatami

• zalać wodą lub jej roztworami (wysokie ciśnienie prądy rozproszone)

POŻAR WIERZCHOŁKOWY

1. Cechy charakterystyczne

1. przesuwa się po konarach równolegle z pożarem ściółkowym

2. następuje całkowite zniszczenie drzewostanu

3. w temperaturze 600-800 ⁰ C powstają silne prądy powietrzne swoisty mikroklimat pożaru

4. prędkość rozprzestrzeniania się 40-100 m /min

5. moda powstawać kule i burze ogniowe

6. tempo spalania na wierzchołkach oraz przy ziemi wyrównują się

1

---