Przykłady obliczeń:

Dla przeszkód I, II, III:

Przeszkoda I:

Przeszkoda II:

Przeszkoda III:

Zawór (na przykładzie pomiaru 1):

Wykres:

Wnioski:

W doświadczeniu zastosowano odwrócony manometr bateryjny. Tak jak w piezometrze nie stosuje się w nim dodatkowej cieczy manometrycznej, gdyż zasada działania opiera się na wskazaniach cieczy będącej przedmiotem badań. Różnica między tymi dwoma przyrządami pomiarowymi jest taka, iż manometr pozwala na pomiar różnicy ciśnień w dwóch punktach (np. p1, p2), nie jest nam wtedy potrzebna znajomość ciśnienia powietrza w kolektorze, natomiast piezometrem możemy zmierzyć ciśnienie w zbiorniku względem ciśnienia atmosferycznego.

Równość słupków z1=z2 przy pomiarze ciśnień na przeszkodzie I oznacza, że przed i za przeszkodą ciśnienia są równe. Jest to możliwe przy braku przepływu.

Wysokość słupków wody z2 dla przegrody I i z1 dla przegrody II są takie same - ciśnienia w tych miejscach są jednakowe - woda po przepłynięciu przez przeszkodę pierwszą osiąga stałą (do kolejnej przeszkody) prędkość v. Nie ma zmian ciśnienia. Natomiast po przejściu strugi przez kryzę odczyt z2 spada w stosunku do odczytu z1 (przed kryzą) - ma to związek ze stratą ciśnienia wskutek miejscowego oporu, struga „potrzebuje więcej czasu” na powrót do stałej prędkości - słupek z1 na przeszkodzie III pokazuje wzrost ciśnienia w stosunku do tego co było bezpośrednio za kryzą - brak wpływu oporów miejscowych na spadek ciśnienia.

Wartości współczynników podawane w literaturze dotyczą takich przypadków, gdy przed i za przeszkodą znajduje się kanał prosty o dostatecznej długości. W przypadku naszego doświadczenia przeszkody zostały umieszczone zbyt blisko siebie, co spowodowało błędy w obliczeniach.

Przymykanie zaworu - zmniejszanie strumienia objętości powoduje zmianę współczynnika ζ taką samą jak zmiana liczby Reynoldsa Re - wykres ζ=f(Re) przyjmuje kształt taki, jak wykres ζ=f(
).

---