Przykład obliczeń (dla kąta 2α=4

O)

:

•

Strata ciśnienia:

p

str

=



m

g ∣l

c1

−

l

c2

∣

1000k

1

= 820

∗

9,81∗∣48−83∣

1000∗4,98

=

56,54[ Pa ]

•

Ciśnienie dynamiczne na wlocie do dyfuzora:

p

d1

=



m

g ∣l

c1

−

l

1

∣

1000k

1

= 820

∗

9,81∗∣48−271∣

1000∗4,98

=

360,21[ Pa ]

•

Współczynnik strat ciśnienia w dyfuzorze:



d

= p

str

p

d1

= 56,54

360,21

=

0,16

•

Ciśnienie statyczne w otworkach w ściance dyfuzora:

p

i

=



m

g l

a

−

l

i



1000k

[

Pa ]

p

1

= 

m

g l

a

−

l

1



1000k

2

=820∗9,81∗192−240 

1000∗2,5

=

154,45[ Pa]

p

2

=



m

g l

a

−

l

2



1000k

2

= 820

∗

9,81∗192−236

1000∗2,5

=

141,58[ Pa ]

p

3

=



m

g l

a

−

l

3



1000k

2

= 820

∗

9,81∗192−219

1000∗2,5

=

86,88[ Pa]

p

4

=



m

g l

a

−

l

4



1000k

2

= 820

∗

9,81∗192−208

1000∗2,5

=

51,48 [Pa ]

p

5

=



m

g l

a

−

l

5



1000k

2

=820

∗

9,81∗192−199

1000∗2,5

=

22,52[ Pa]

p

6

=



m

g l

a

−

l

6



1000k

2

= 820

∗

9,81∗192−192

1000∗2,5

=

0[ Pa]

Tablica niezbędna do narysowania wykresu rozkładu ciśnienia statycznego wzdłuż dyfuzora:

gdzie: x jest odległością mierzoną odpowiednio: od krańca dyfuzora do pierwszego i kolejnych

otworków w ściance dyfuzora.

x

p [Pa] dla odpowiednich kątów

2α=8

2α=12

2α=14

0,04

-154,45

-215,58

-250,98

-250,98

0,14

-141,58

-189,84

-205,93

-205,93

0,24

-86,88

-99,75

-99,75

-83,66

0,34

-51,48

-51,48

-45,05

-35,39

0,44

-22,52

-19,31

-19,31

-12,87

0,54

0

-3,22

-3,22

3,22

2α=4

Wnioski:

Wzór 11.6 jest przekształceniem równania 7.1, służącego do obliczania strat ciśnienia:

p

str

= 

v

2

2

=

p

str



v

2

2

natomiast ciśnienie dynamiczne wyrażone jest wzorem:

p

d

1

=

v

2

2

więc:

=

p

str

p

d

1

.

W środkowym otworze sondy walcowej jest ciśnienie całkowite, gdy wartość ciśnienia w

dwóch pozostałych otworkach jest taka sama.

Najprostszym przyrządem do pomiaru ciśnienia dynamicznego jest połączenie rurki zgiętej,

właściwej rurki Pitota, mierzącej ciśnienie całkowite, z rurką prostą, mierzącą ciśnienia statyczne.
Udoskonaloną postacią tego połączenia jest rurka spiętrzająca Prandtla.

Wykres zależności współczynnika strat od kąta rozwarcia dyfuzora przedstawia dokładnie

fakt, że optymalnym kątem rozwarcia dyfuzora (występują najmniejsze straty miejscowe) jest
2α≈12

O

, czyli α≈6

O

.

Na wykresie „Rozkład ciśnienia statycznego wzdłuż dyfuzora” widać, że w całym dyfuzorze

panuje podciśnienie względem ciśnienia atmosferycznego – jest to dyfuzor wylotowy. Dodatnia
wartość ciśnienia zmierzona w ostatniej dziurce na ściance dyfuzora (dla kąta 2α=14

O

) może

wynikać z błędu odczytu spiętrzenia na mikromanometrze, odpowiadającemu ciśnieniu
atmosferycznego lub ciśnieniu w tym otworku.