ETYKA - PODSTAWOWE POJĘCIA
Etyka - całokształt refleksji nad moralnością, doktrynami etycznymi i poglądami moralnymi, nad wartościami, normami i ocenami etycznymi
Etyka - łac. Ethica, grec. Ethos = zwyczaj; zajmuje się problematyką wartości i norm moralnych, obowiązujących w danej społeczności. Jako trzeci dział - obok fizyki i logiki - wprowadzona przez Arystotelesa i nazwana filozofią praktyczną.
Moralność - predyspozycje psychiczne lub behawioralne
moralne jest wszystko, co nie jest niemoralne
moralne jest przeciwstawne temu, co uchodzi za nieobyczajne, nieprzystojnie
moralne jest to, co ma wartość umoralniającą, moralizatorską
Moralność - słowo używane w znaczeniu:
opisowym: jakie postępowanie jest moralnie wskazane, a jakie jest niewłaściwe
wartościującym: oceniane moralnie dodatnio, co jest uznawane za absolutne dobro etyczne, co powinno być pożądanym celem ludzkich dążeń.
Moralność:
- sposób postępowania jednostki przyjęty przez większość za normę
- część dziedzictwa kulturowego
- wywołuje negatywne lub pozytywne emocje innych jednostek
- sprzeczna lub nie z naturą człowieka
Moralność - czym jest?
zespół cech, norma i zasad określających zakres poglądów i zachowań uważanych za właściwe
zbiór zasad, norm, które określają, co jest dobre / złe, prawidłowe / nieprawidłowe, nieszkodliwe / szkodliwe.
Teoria rozwoju moralnego Lawrence Kohlberga
Rozwój na 3 poziomach, z których każdy ma 2 stadia. Rezultatem końcowym ma być ukształtowanie człowieka dojrzałego z klarownym poczuciem dobra i sprawiedliwości.
poziom moralności przedkonwencjonalnej
wiek przedszkolny i młodszy wiek szkolny; „chcę”, bo jest przyjemne i „unikam”, bo jest przykre
posłuszeństwo i kara - moralność unikania kary
- irracjonalny strach przed karą
- posłuszeństwo i kara
- dobro i zło uczynku zależy od jego skutku
- inni nie są brani pod uwagę
instrumentalizm - moralność własnego interesu
- nagrody i przewidywane korzyści osobiste
- instrumentalizm (postawa naiwnie egoistyczna)
- postępujemy moralnie, gdy widzimy, że leży to w naszym interesie (relatywizm moralny)
- zachowanie dobre to to, które prowadzi do naszego dobra
- potrzeby innych są brane pod uwagę, kiedy prowadzą do naszego dobra.
poziom moralności konwencjonalnej
wiek: 13 - 16 rok życia; orientacja w konwencjach społecznych, dopasowanie pragnienia do konwencji.
szukanie aprobaty - moralność harmonii interpersonalnej
- sądy uzasadniane z punktu widzenia przewidywanego braku aprobaty
- czynność oceniana jako dobra lub zła ze względu na intencje jednostki
- działania moralne - odpowiadają oczekiwaniom rodziny, innej ważnej grupy
zgodność z prawem - moralność prawa i porządku
- sądy uzasadnione z punktu widzenia autorytetów i pełnionych ról społecznych
- szacunek dla autorytetów
- zwraca się uwagę nie tylko na motywy, ale również na standardy zewnętrzne
poziom moralności pokonwencjonalnej
- zasady moralne, ideały
- wiek: powyżej 16 roku życia
- prawo do moralnej autonomii
- porównywanie własnych zasad z zasadami innych
kontrakt społeczny - moralność umowy społecznej
- sądy uzasadnione z punktu widzenia ogólnych norm, akceptowanych przez ogół
- to, co jest słuszne zależy od opinii większości
uniwersalne sumienie - moralność uniwersalnych zasad etycznych
- sądy uzasadnione z punktu widzenia ustalonych i uogólnionych przez siebie zasad etycznych (kiedy jest to wbrew prawu, jednostka i tak postąpi zgodnie ze swoimi zasadami)
Obyczajowość - ogół obyczajów, ogólnie przyjętych, tradycyjnych sposobów postępowania, zachowania się w określonych sytuacjach, charakterystycznych dla danej społeczności, terenu, okresu.
Moralność vs. Obyczajowość
normy obyczajowe odpowiadają na pytanie: „co wypada robić, nie robić”
normy moralne odpowiadają na pytanie: „co jest źle robić, nie robić”
Łamanie zasad:
normy obyczajowe - poczucie wstydu
normy moralne - poczucie winy
Etyka vs Moralność
moralność to zbiór dyrektyw „nie zabijaj” ich słuszności nie da się dowieść, ani zaprzeczyć
etyka to dochodzenie do źródeł powstania moralności, badanie, jaki wpływ moralność wywiera na ludzi. Zwykle są to teorie, na podstawie których można formułować nakazy moralne. Teorie etyczne mogą udowadniać słuszność istniejących norm moralnych, lub stać w opozycji do nich.
PODZIAŁ ETYKI
Etyka normatywna
Dyscyplina filozoficzna (formułowanie i uzasadnianie zasad postępowania, analiza norm i ocen w innych wypowiedziach etycznych);
Etyka opisowa
Nauka o moralności / etologia (badanie moralności jako takiej);
Metaetyka
Ukształtowała się w XX wieku (logiczna analiza języka etyki; znaczenie terminów etycznych)
Stanowiska na gruncie metaetyki
Kognitywizm - zadania zawierające terminy etyczne (dobro, zło) mają charakter poznawczy, możemy więc dowodzić ich prawdziwości lub fałszywości.
Intuicjonizm - człowiek posiada wewnętrzną zdolność, zmysł moralny, intuicję, która pozwala mu stwierdzić, co jest moralnie dobre, a co złe.
Emotywizm - sądy etyczne to tylko wyraz osobistych doznań, nie popartych logicznymi racjami. Takie sprawozdania z przeżyć nie mogą być ani prawdziwe ani fałszywe.
Podział etyki według Tadeusza Kotarbińskiego (1886 - 1981)
Felicytologia (hedonistka, eudajmonologia, biotechnika)
Nauka / wiedza o życiu szczęśliwym
Konstruuje reguły postępowania prowadzące do satysfakcji
Szczęście jest celem ludzkich dążeń
Prakseologia moralna
Nauka o praktycznych walorach różnych działań
Techniczne aspekty ludzkich działań
Deontologia
Wiedza o powinnościach, które należy spełniać występując w różnych rolach społecznych
Wskazuje, jak zasłużyć na miano porządnego człowieka
Celem jest formułowanie zasad słusznego postępowania
Podział etyki według R. Carnapa
Ze względu na zakres obowiązywania norm moralnych
Teorie obiektywistyczne - normy etyczne mają charakter uniwersalny; można je zastosować do wszystkich
Teorie subiektywistyczne - normy etyczne są wytworem poszczególnych ludzi, każdy posługuje się swoim prywatnym systemem nakazów.
Ze względu na źródło pochodzenia norm moralnych
Naturalizm - normy moralne wywodzą z nauk przyrodniczych i społecznych
Antynaturalizm - normy moralne wywodzą się „od Boga”
Emotywizm - normy moralne traktują jako przedłużenie ludzkich emocji; jako jedno ze zjawisk psychologicznych.
Ze względu na ocenę zachowań ludzi
Motywizm - o moralnej ocenie czynu decyduje motyw, intencja
Efektywizm - o moralnej ocenie czynu decyduje efekt, konsekwencja
Nominalizm - traktuje dobro i zło jako niedefiniowalne pojęcia pierwotne.
Stanowiska w etyce
Skrajny absolutyzm - pryncypializm; zasady etyczne mają uniwersalny, ponadczasowy charakter. Przedstawiciel - Immanuel Kant: źródłem zasad moralnych jest rozum; naczelna dyrektywa moralna nazwana przez niego imperatywem kategorycznym nakazuje, aby każdy postępował tak, jakby to postępowanie miało stać się prawem. Istnienie wiecznych, niezależnych od człowieka prawd etycznych.
Skrajny sytuacjonizm (relatywizm); każda sytuacja jest niepowtarzalna (egzystencjaliści i postmoderniści) - wszystkie normy etyczne obowiązują w sposób względny.
Umiarkowany sytuacjonizm (umiarkowany relatywizm) - normy średniego poziomu nie są normami konfliktowymi - nie można ich równocześnie spełnić; powszechnie obowiązują tylko normy szczegółowe.
Immoralizm - reguł etycznych nie można w żaden sposób uzasadnić. W wersji skrajnej jest to amoralizm, którego przedstawicielem jest Fryderyk Nietzsche (negował pojęcia kary, winy).
Zawodowe kodeksy etyczne
Zawodowy Kodeks Etyczny: powstają nowe zawody, a dotychczasowe ewoluują
Zawodowy Kodeks Zawodowy: przełom XX i XXI wieku; kodeks etyczny danego zawodu to uporządkowany zbiór reguł, procedur związanych z danym zawodem
Wylicza uprawnienia przedstawicieli danego zawodu
Rozstrzyga sytuacje konfliktowe
Dotyczy zawodów zaufania publicznego - tj związanych z dysponowaniem i ochroną zasobów i dóbr mających duże znaczenie ogólnospołeczne:
- zdrowie i życie (etyka lekarska)
- wolność (etyka sędziego)
- bezpieczeństwo (etyka policji)
- oddziaływanie na osobowość (etyka nauczycielska)
Etyka produktywności:
wartość centralna: produkcja dóbr
cnoty kardynalne: skuteczność, pracowitość, sukces
grzechy główne: lenistwo, marnotrawstwo, porażka
Etyka godności:
wartość centralna: życie w godny sposób
cnoty kardynalne: duchowość, czystość, honor
grzechy główne: pogoń za dobrami materialnymi, utrata honoru
Etyka powszechnego dobra:
wartość centralna: dobro społeczności jako całości
cnoty kardynalne: poszanowanie norm społecznych
grzechy główne: łamanie norm społecznych
Etyka kolektywistyczna:
wartość centralna: dobro własnej grupy
cnoty kardynalne: konformizm, dobro grupy, lojalność
grzechy główne: nonkonformizm, nielojalność wobec grupy
Etyka autonomii:
wartość centralna: dobro innej jednostki, dobro człowieka
cnoty kardynalne: poszanowanie wolności i praw, pomaganie
grzechy główne: krzywdzenie ludzi, łamanie praw