ZASTOINOWA NIEWYDOLNOŚĆ SERCA

• w Polsce dotyczy ok. 400 000 osób

• częstość schorzenia wzrasta po 75. r.ż.

• częściej występuje u kobiet

• rozwija się w wyniku choroby wieńcowej i nadciśnienia tętniczego

• występują 2 typy niewydolności serca

• u większości chorych występuje upośledzenie czynności skurczowej lewej komory i spadek EF <50%; o istotnej niewydolności świadczą wartości < 40%

• w obu typach niewydolności lewej komory jest wzrost ciśnienia końcoworozkurczowego lewej komory

Niewydolność rozkurczowa	Niewydolność skurczowa
nie stwierdza się zaburzeń kurczliwości serca sylwetka serca jest prawidłowa	upośledzona jest kurczliwość serca sylwetka serca jest powiększona
leczenie: inhibitory konwertazy angiotensyny antagoniści wapnia β -adrenolityki	leczenie: naparstnica diuretyki wazodylatory

• zaburzenia rytmu nasilają niewydolność serca

• migotanie przedsionków powoduje:

1. ↓ objętości wyrzutowej o20-30%

2. niedotlenienie mózgu (przy zbyt wolnej lub szybkiej akcji komór)

3. powstawanie skrzeplin i zatorów systemowych

• przy leczeniu należy uwzględnić zmniejszoną wydolność mechanizmów kompensacyjnych i większą wrażliwość na działanie leków u osób starszych

---