Segregacja odpadów
Odpady medyczne - to odpady powstające w związku z udzielaniem świadczeń zdrowotnych oraz prowadzeniem badań i doświadczeń naukowych w zakresie medycyny.
Zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Środowiska w sprawie katalogu odpadów - odpady medyczne podzielono na 12 grup, w tym 7 grup zaliczono do niebezpiecznych.
Odpady medyczne i weterynaryjne należą do grupy 18. Odpady medyczne mają kod: 18 01 XX (sześciokołowe), a odpady weterynaryjne mają kod: 18 02 XX.
Podział odpadów medycznych (gwiazdką oznaczone odpady niebezpieczne):
18 01 - odpady z diagnozowania, leczenia i profilaktyki medycznej;
18 01 01 - narzędzia chirurgiczne i zabiegowe oraz ich resztki (z wyłączeniem 18 01 03);
18 01 02* - części ciała i organy oraz pojemniki na krew i konserwanty służące do jej przechowywania (z wyłączeniem 18 01 03);
18 01 03* - inne odpady, które zawierają żywe drobnoustroje chorobotwórcze lub ich toksyny oraz inne formy zdolne do przeniesienia materiału genetycznego, o których wiadomo, że wywołują choroby u ludzi i zwierząt;
18 01 04 - inne odpady wymienione w 18 01 03;
18 01 06* - chemikalia, w tym odczynniki chemiczne zawierające substancje niebezpieczne;
18 01 07 - chemikalia, w tym odczynniki chemiczne inne niż wymienione w 18 01 06;
18 01 08* - leki cytostatyczne;
18 01 09 - leki inne, niż wymienione w 18 01 08;
18 010 10* - odpady amalgamatu dentystycznego;
18 01 80* - zużyte kąpiele lecznicze aktywne biologicznie o właściwościach zakaźnych;
18 01 81 - zużyte kąpiele aktywne biologicznie inne niż wymienione w 18 01 80;
18 01 82* - pozostałości z żywienia pacjentów oddziałów zakaźnych.
O kategorii odpadów nie decyduje miejsce wytwarzania ale czynności, przy których powstają.
Klasyfikacja odpadów medycznych (Rozporządzenie Ministra Zdrowia w sprawie szczegółowego sposobu postępowania z odpadami medycznymi, art.33 ust 2 ustawy z dnia 14 grudnia 2012r. o odpadach):
Kategoria A - to odpady medyczne o kodach: 180102, 180103 i 180182, zwane odpadami medycznymi. Są to odpady niebezpieczne, które zawierają żywe organizmy lub ich toksyny, o których istnieją wiarygodne podstawy do przyjęcia, że wywołują choroby zakaźne u ludzi lub innych żywych organizmów - np.: wszelkiego rodzaju materiał medyczny mający kontakt z materiałem biologicznym - strzykawki, aparaty do kroplówek, igły, kaniule, cewniki, rękawiczki, materiał opatrunkowy, bielizna skażona biologicznie, preparaty biologiczne w tym skażone szczepionki, kultury laboratoryjne, szczątki ludzkie.
Kategoria B - odpady medyczne o kodach: 1801106, 1801108 i 180110, zwane odpadami specjalnymi. Są to odpady niebezpieczne, które zawierają substancje chemiczne, o których wiadomo lub co do nich istnieją wiarygodne podstawy do sądzenia, że wywołują choroby niezakaźne u ludzi lub innych żywych organizmów albo mogą być źródłem skażenia środowiska - np. chemikalia, w tym odczynniki niebezpieczne, cytostatyki, amalgamat dentystyczny.
Kategoria C - odpady o kodach: 180101, 180104, 180104, 180107, 180109 i 180181, zwane odpadami pozostałymi. Są to odpady nieposiadające właściwości niebezpiecznych - np. narzędzia, leki inne niż cytostatyki, środki chemiczne, kąpiele inne niż niebezpieczne, inny materiał medyczny nie skażony materiałem biologicznym, nie toksyczny dla człowieka środowiska.
Zbieranie i segregacja odpadów medycznych:
Segregacja odpadów obowiązuje w miejscu ich powstawania wg następujących zasad:
Odpady z kategorii A, czyli odpady zakaźne, z wyjątkiem odpadów o ostrych końcach i krawędziach gromadzi się w workach koloru czerwonego. Worki umieszcza się na stelażach wyposażonych w zamykaną klapę, w taki sposób aby ich górna część była wywinięta na ok. 20 cm (aby nie uległa skażeniu), zapełnia się je do 2/3 wysokości, po zapełnieniu szczelnie zamyka, opisuje i wymienia się na nowe nie rzadziej, niż raz na 72 godz. Natomiast odpady o ostrych końcach i krawędziach gromadzi się do sztywnych, odpornych na działanie wilgoci, mechanicznie odpornych na przekłucie i przecięcie pojemnikach jednorazowego użytku - pojemniki te napełnia się do 2/3 objętości i należy wymieniać nie rzadziej, niż raz na 72 godziny.
Odpady z kategorii B, czyli odpady specjalne gromadzi się w workach koloru żółtego.
Odpady z kategorii C, czyli odpady medyczne pozostałe gromadzi się w workach koloru niebieskiego.
Odpady komunalne, których skład i charakter jest podobny do odpadów powstających w gospodarstwach domowych gromadzi się w workach koloru zielonego.
Zasady oznakowania worków z odpadami medycznymi
Każdy pojemnik i worek jednorazowego użycia powinien posiadać:
widoczne oznakowanie świadczące o rodzaju odpadu;
widoczne oznakowanie świadczące o miejscu pochodzenia odpadu;
datę zamknięcia;
informacje pozwalające zidentyfikować osobę zamykającą pojemnik lub worek.
Nie dopuszczalne jest otwieranie już zamkniętych pojemników zawierających odpady o ostrych końcach i krawędziach.
W przypadku uszkodzenia worka lub pojemnika należy umieścić go w całości w innym większym pojemniku, nie wolno przesypywać zawartości !!!
Zasady odbioru i transportu odpadów medycznych
odbiór odpadów z miejsc składowania w komórkach organizacyjnych ZOZ odbywa się w wyznaczonych godzinach co najmniej 2 raz dziennie;
transport odbywa się w specjalnym, zabudowanym wózkiem, przeznaczonym tylko do tego celu, do wyznaczonych miejsc:
worki koloru czerwonego do magazynu odpadów podlegających utylizacji, składane są w komorze chłodniczej w temp. poniżej 10ºC przez okres poniżej 14 dni;
worki żółte do magazynu odpadów specjalnych,
worki niebieskie do magazynu odpadów;
worki zielone do kontenera;
środki transportu i pojemniki wielokrotnego użytku należy dezynfekować i myć po każdorazowym użyciu w wydzielonym pomieszczeniu do mycia i przechowywaniu środków transportu;
transport odpadów w jednostkach ochrony zdrowia powinien odbywać się wydzielonymi drogami.
Magazynowanie odpadów medycznych
Dopuszcza się magazynowanie odpadów med. niebezpiecznych na terenie placówki ochrony zdrowia poza miejscem ich wytwarzania w pomieszczeniu spełniającym następujące warunki:
ściany i podłogi zmywalne;
zabezpieczone przed dostępem gryzoni i insektów;
drzwi wejściowe bez progu - szerokość winna gwarantować swobodny wjazd i wyjazd środka transportu;
wentylacja zapewniająca podciśnienie z zapewnieniem filtracji odprowadzanego powietrza;
zabezpieczone przed dostępem osób trzecich;
przeznaczone wyłącznie do magazynowania odpadów, zaopatrzone w oddzielne wejście;
w przedsionku pomieszczenia - stanowisko do mycia i dezynfekcji rąk;
po każdym usunięciu odpadów pomieszczenie magazynowe należy poddać dezynfekcji i myciu.
Segregacja odpadów szpitalnych w oddziale zachowawczym:
Klasyfikacja odpadów |
Magazynowanie |
Transport wewnętrzny |
Odpady zakaźne Kolor czerwony Stwarzające potencjalne zagrożenie epidemiologiczne: - strzykawki jednorazowe; - aparaty do kroplówek; - materiały opatrunkowe: wata, gaziki, lignina, tampony; - zużyte rękawice; - dreny, cewniki; - pojemniki na odpady o ostrych końcach i krawędziach; - fartuchy jednorazowe; - lignina z materiałem zakaźnym w przypadku rozchlapania materiału potencjalnie zakaźnego; - pojemniki na krew; - zainfekowane pieluchomajtki, podkłady, podpaski; - pozostałości z żywienia pacjentów zakażonych; - inne odpady zawierające żywe drobnoustroje chorobotwórcze lub ich toksyny. |
W oddziale: - selektywne zbieranie do worków o odpowiedniej kolorystyce lub plastikowych pojemników o twardych ściankach; - worki czerwone zakładane na stelażach wyposażonych w zamykaną klapę; - każdy worek po napełnieniu do 2/3 objętości szczelnie zamknięty i oznakowany zgodnie z procedurą; - wymiana worków i pojemników na odpady nie rzadziej niż 1 x 72 godz.; - wymiana pudełek na ostre przedmioty nie rzadziej niż 1 x 72 godz.; - odpady przechowuje się w brudowniku (pomieszczenie wyposażone jest w łatwo zmywalną podłogę co umożliwia jego dezynfekcję). |
- odbiór odpadów w wyznaczonych godzinach przez pracowników Sekcji Eksploatacyjnej; - transport specjalnym zamykanym wózkiem w wyznaczonych godzinach, windą, następnie dezynfekcja windy przez personel Działu Utrzymania Czystości. |
Odpady specjalne Kolor żółty Zawierają substancje chemiczne mogące wywołać choroby niezakaźne u ludzi i innych organizmów żywych lub być źródłem skażenia środowiska: - chemikalia, odczynniki chemiczne zawierające substancje niebezpieczne. |
- zbieranie produktów zawierających substancje niebezpieczne do pojemników, a następnie do worków koloru żółtego. |
- odbiór z komórek organizacyjnych i składowanie w magazynie odpadów specjalnych; - odbiór przez wyspecjalizowaną firmę. |
Pozostałe odpady medyczne Kolor niebieski Odpady nie posiadające właściwości niebezpiecznych: - opakowania szklane po lekach, fiolki, butelki, itp.; - opakowania plastikowe po napojach, kroplówkach, pojemniki aerozolowe po lekach; - reklamówki, opakowania foliowe, ścierki do sprzątania; - opakowania po przylepcach; - resztki pokarmowe (z wyjątkiem chorych zakażonych); - inne odpady niezakaźne: podpaski, pampersy, ręczniki jednorazowe. |
- zbieranie do pojemników wyłożonych niebieskimi workami; - pojemniki umieszczone są w miejscach powstawania odpadów: na salach chorych, korytarzu, kuchni, salach zabiegowych, pracowniach specjalistycznych, WC i łazience dla pacjentów; - pakowanie do dużych worków niebieskich i przygotowanie do odbioru z oddziału; - oznakowanie worka zgodnie z wymogami; - odbiór z poszczególnych komórek przez pracowników Sekcji Eksploatacyjnej. |
- odbiór z komórek organizacyjnych i składowanie w magazynie odpadów; - odbiór przez wyspecjalizowaną firmę. |
Odpady komunalne Kolor zielony To odpady z jednostek administracyjnych służby zdrowia nie stanowiące zagrożenia chemiczno-bakteriologicznego. Ich skład i charakter jest podobny do odpadów powstających w gospodarstwach domowych: - śmieci; -makulatura. |
- zbieranie do pojemników wyłożonych zielonymi workami; - pojemniki umieszczone są w miejscu powstawania odpadów: sekretariacie, pokoju lekarskim, pokoju ordynatora, oddziałowej oraz pokoju pielęgniarek, WC i łazience dla personelu; - pakowanie do dużych worków zielonych i przygotowanie do odbioru z oddziału; - oznakowanie worka zgodnie z wymogami. |
- odbiór z poszczególnych komórek przez pracowników Sekcji Eksploatacyjnej; - postępowanie jak z odpadami komunalnymi; - usuwanie do kontenera. |
MIĘDZYNARODOWE SYMBOLE DLA OZNACZANIA SUBSTANCJI.
PIKTOGRAMY
Piktogram jest znakiem umownym i stosuje się go w celu oznaczenia niebezpieczeństwa.
Europejskie piktogramy ostrzegawcze - piktogramy stosowane do oznakowania niebezpiecznych substancji i mieszanin chemicznych określające wiążące się z nimi zagrożenia. Mają kształt kwadratu z czarnym symbolem na pomarańczowym tle. Wraz ze zwrotami ryzyka i bezpieczeństwa były częścią systemu oznakowania stosowanego w Unii Europejskiej, wprowadzonego Dyrektywą 67/548/EWG. Po wejściu w życie Rozporządzenia 1272/2008 mogły być stosowane w czasie okresu przejściowego do 1 czerwca 2015 roku, potem zostały całkowicie zastąpione piktogramami GHS.
Globalny Zharmonizowany System Klasyfikacji i Oznakowania Chemikaliów (GHS)HYPERLINK "http://www.unece.org/trans/danger/publi/ghs/ghs_welcome_e.html" został przyjęty przez wiele państw z całego świata i jest obecnie wykorzystywany jako podstawa przy opracowywaniu międzynarodowych i krajowych regulacji w zakresie transportu materiałów niebezpiecznych.
Piktogramy określające rodzaj zagrożenia, piktogramy wskazujące rodzaj zagrożenia - to oznakowania niebezpiecznych substancji chemicznych i mieszanin będące częścią GHS (Globalnie Zharmonizowanego Systemu Klasyfikacji i Oznakowania Chemikaliów).
Informacje o zagrożeniach związanych z chemikaliami przekazuje się za pośrednictwem standardowych ostrzeżeń i piktogramów umieszczanych na etykietach oraz przedstawianych w kartach charakterystyki.
Piktogramy zalecane przez GHS mają kształt kwadratu ustawionego na wierzchołku. Powinny zawierać czarny symbol na białym tle z czerwonym obramowaniem.
Kolor i wygląd oznakowania opakowania powinny być tak dobrane, aby znak ostrzegawczy odróżniał się od tła oznakowania. Informacje zamieszczone na oznakowaniu opakowania powinny wyraźnie odróżniać się od tła i mieć takie wymiary i liternictwo, żeby były łatwo czytelne.
niestabilne materiały wybuchowe
Materiały wybuchowe z podklas 1.1, 1.2, 1.3, 1.4
Substancje i mieszaniny samoreaktywne, typy A, B
Nadtlenki organiczne, typy A, B
Gazy łatwopalne, kategoria zagrożenia 1
Aerozole łatwopalne, kategorie zagrożeń 1, 2
Substancje ciekłe łatwopalne, kategorie zagrożeń 1, 2, 3
Substancje stałe łatwopalne, kategorie zagrożeń 1, 2
Substancje i mieszaniny samoreaktywne, typy B, C, D, E, F
Substancje ciekłe piroforyczne, kategoria zagrożenia 1
Substancje stałe piroforyczne, kategoria zagrożenia 1
Substancje i mieszaniny samonagrzewające się, kategorie zagrożeń 1, 2
Substancje i mieszaniny, które w kontakcie z wodą wydzielają gazy łatwopalne, kategorie zagrożeń 1, 2, 3
Nadtlenki organiczne, typy B, C, D, E, F
Gazy utleniające, kategoria zagrożenia 1
Substancje ciekłe utleniające, kategorie zagrożeń 1, 2, 3
Substancje stałe utleniające, kategorie zagrożeń 1, 2, 3
Gazy pod ciśnieniem:
Gazy sprężone
Gazy skroplone
Gazy skroplone schłodzone
Gazy rozpuszczone
Substancje korodujące metale, kategoria zagrożenia 1
Toksyczność ostra (droga pokarmowa, po naniesieniu na skórę, po narażeniu inhalacyjnym), kategorie zagrożeń 1, 2, 3
Działanie żrące na skórę, kategorie zagrożeń 1A, 1B, 1C
Poważne uszkodzenie oczu, kategoria zagrożenia 1
Toksyczność ostra (droga pokarmowa, po naniesieniu na skórę, po narażeniu inhalacyjnym), kategoria zagrożenia 4
Działanie drażniące na skórę, kategoria zagrożenia 2
Działanie drażniące na oczy, kategoria zagrożenia 2
Działanie uczulające na skórę, kategoria zagrożenia 1
Działanie toksyczne na narządy docelowe - jednorazowe narażenie, kategoria zagrożenia 3
Działanie drażniące na drogi oddechowe
Skutek narkotyczny
Działanie uczulające na drogi oddechowe, kategoria zagrożenia 1
Działanie mutagenne na komórki rozrodcze, kategorie zagrożeń 1A, 1B, 2
Rakotwórczość, kategorie zagrożeń 1A, 1B, 2
Działanie szkodliwe na rozrodczość, kategorie zagrożeń 1A, 1B, 2
Działanie toksyczne na narządy docelowe - jednorazowe narażenie, kategorie zagrożeń 1, 2
Działanie toksyczne na narządy docelowe - powtarzane narażenie, kategorie zagrożeń 1, 2
Zagrożenie spowodowane aspiracją, kategoria zagrożenia 1
Substancje i materiały niebezpieczne - klasy zagrożeń zgodnie z normą ADR - 20111 (transport)
materiały gazy palne gazy niepalne gazy trujące ciecze zapalne niebezpieczne
wybuchowe w zetknięciu z wodą
utleniające trujące zakaźne radioaktywne żrące
niebezpieczne
System Identyfikacji Materiałów Niebezpiecznych HMIS - system oznakowania niebezpiecznychsubstancji chemicznych i ich mieszanin opracowany przez National Paint HYPERLINK "https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=National_Paint_%26_Coatings_Association&action=edit&redlink=1"&HYPERLINK "https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=National_Paint_%26_Coatings_Association&action=edit&redlink=1" Coatings Association (NPCA; obecnie American Coatings Association, ACA) w Stanach Zjednoczonych spełniający zalecenia OSHA Hazard Communication Standard (29 CFR 1910.1200) i stosowany czasem w kartach charakterystyki. HMIS jest znakiem towarowym ACA. Najnowszą wersją systemu jest wersja III.
Oznaczenie składa się z czterech pasków - niebieskiego (zagrożenia dla zdrowia), czerwonego (palność substancji), pomarańczowego (zagrożenia fizyczne) i białego (środki ochrony osobistej). Na pierwszych trzech paskach umieszczone są oznaczenia cyfrowe określające stopień zagrożenia („0” - brak zagrożenia; „4” - największe zagrożenie). Na niebieskim pasku umieszcza się dodatkowo asterysk jeśli substancja może powodować chroniczne zagrożenie dla zdrowia. Biały pasek określa środki ochrony osobistej w pracy z daną substancją.
HMIS jest podobny do standardu NFPA 704 wprowadzonego przez Narodowe Stowarzyszenie Ochrony Przeciwpożarowej (NFPA) dla służb ratunkowych do szybkiej identyfikacji zagrożeń. Większość różnic między tymi systemami wynika więc z tego, że HMIS przygotowany został głównie dla pracowników mających kontakt z niebezpiecznymi substancjami.
NFPA 704 — standard wprowadzony w Stanach Zjednoczonych przez Narodowy Związek Ochrony Przeciwpożarowej (ang. National Fire Protection Association). Definiuje on diament ognia/niebezpieczeństwa, czyli charakterystyczny postawiony na wierzchołku kwadrat podzielony na cztery mniejsze kwadraty, używany przez służby ratunkowe do łatwej i szybkiej identyfikacji substancji, związanego z nią ryzyka, środków gaśniczych stosowanych do gaszenia pożaru, oraz innych zagrożeń i możliwości w czasie działań ratowniczych. System umożliwia rozpoznanie 3 głównych rodzajów zagrożenia: radioaktywności, niebezpieczeństwa gwałtownej reakcji chemicznej oraz zagrożenia pożarowego i zdrowia.
W polach umieszczone są liczby które wyrażają skalę opisującą intensywność zagrożenia oraz (w przypadku sektora-1) oznaczenie graficzne i literowe. Wadą tego systemu jest brak informacji o toksyczności i żrącym działaniu substancji.
Diament ognia używa czterech podstawowych kolorów do oznaczania różnych typów zagrożeń:
niebieski - zagrożenie dla zdrowia
czerwony - palność
żółty - niestabilność (dawniej reaktywność)
biały - szczególne ryzyko
Zdj.: NFPA 704 na buteleczkach zawierających alkohol etylowy i aceton.
SEKTOR 1 - BIAŁY: Puste pole w środku - woda dopuszczalna jako środek gaśniczy.
SEKTOR 2 - ŻÓŁTY: 4 - Duże niebezpieczeństwo eksplozji 3 - Niebezpieczeństwo eksplozji pod wpływem działania ciepła lub silnego wstrząśnięcia (np. przy uderzeniach ). Wydzielić strefę zagrożenia. Gasić tylko zza osłony. 2 - Możliwe silne reakcje chemiczne. Konieczne podjęcie wzmożonych środków ostrożności. Gaszenie z zachowaniem bezpiecznego dystansu. 1 - Przy ogrzaniu materiał niestabilny. Konieczne zachowanie środków ostrożności. 0 - Brak niebezpieczeństwa w normalnych warunkach.
SEKTOR 3 - CZERWONY: 4 - Materiał ekstremalnie łatwopalny przy każdej temperaturze. 3 - Niebezpieczeństwo zapalenia przy normalnej temperaturze. 2 - Niebezpieczeństwo zapalenia przy ogrzaniu. 1 - Niebezpieczeństwo zapalenia przy kontakcie z ogniem (płomieniem). 0 - Nie występuje niebezpieczeństwo zapalenia w normalnych warunkach.
SEKTOR 4 - NIEBIESKI (ZAGROŻENIE ZDROWIA): 4 - Bardzo niebezpieczny, unikać kontaktu z płynem lub parami bez pełnej ochrony. Unikać obecności w strefie zagrożenia. 3 - Bardzo niebezpieczny, obecność w strefie zagrożenia tylko w pełnym ubraniu ochronnym i aparacie izolującym. 2 - Niebezpieczny, obecność w strefie zagrożenia tylko w aparacie ochrony dróg oddechowych. 1 - Małe niebezpieczeństwo, zalecane maski z wkładami filtrującymi. 0 - Brak zagrożenia
Niebieski - zdrowie
zdrowie |
||
Symbol |
Znaczenie |
Przykład |
0 |
Brak zagrożenia dla zdrowia w wypadku normalnego kontaktu. |
sacharoza |
1 |
Może spowodować tymczasowe uszkodzenie zdrowia. |
terpentyna |
2 |
Kontakt może spowodować przejściowe uszkodzenie zdrowia, z ryzykiem wystąpienia powikłań. |
chloroform |
3 |
Krótki kontakt może spowodować poważne zatrucia. |
chlor |
4 |
Bardzo krótki kontakt może spowodować śmierć lub poważne zatrucie. |
cyjanowodór |
Czerwony - palność
Palność |
||
Symbol |
Znaczenie |
Przykład |
0 |
Substancja niepalna. |
woda |
1 |
Materiał musi być silnie ogrzany, żeby mógł ulec zapłonowi. Temperatura zapłonu > 93 °C. |
olej rzepakowy |
2 |
Substancja musi być ogrzana, lub wystawiona na wysoką temperaturę, aby zapłon mógł nastąpić. Temperatura zapłonu od 38 °C do 93 °C. |
olej napędowy |
3 |
Ciecze i ciała stałe dające się zapalić w normalnych warunkach. Temperatura zapłonu od 27 °C do 38 °C. |
benzyna |
4 |
Substancja natychmiast się rozprasza w powietrzu i tworzy mieszaninę wybuchową lub wymaga rozpylenia. |
propan |
Żółty - niestabilność/reaktywność
Niestabilność |
||
Symbol |
Znaczenie |
Przykład |
0 |
Stabilny w normalnych warunkach, nie reaguje z wodą, nie ulega działaniu otwartego ognia. |
kwarc |
1 |
Stabilny w normalnych warunkach, lecz może stawać się niestabilny pod zwiększonym ciśnieniem, lub w wyższej temperaturze. |
fosfor |
2 |
Ulega niebezpiecznym chemicznym przemianom w zwiększonych temperaturach i ciśnieniu, reaguje z wodą, lub w wyniku reakcji z nią wytwarza wybuchowe produkty. |
sód |
3 |
Zdolny do detonacji, lub wybuchowego rozkładu pod wpływem silnego bodźca, musi być ogrzany żeby zainicjować reakcję, wybuchowo reaguje z wodą, lub wybucha od wstrząsu. |
fluor |
4 |
Substancja zdolna do detonacji lub energicznego rozkładu w normalnych warunkach temperatury i ciśnienia. |
nitrogliceryna |
Biały - szczególne ryzyko
Szczególne ryzyko (inne zagrożenia) |
||
Symbol |
Znaczenie |
Przykład |
|
Reaguje energicznie z wodą w nieokreślony i niebezpieczny sposób. |
cez |
OX |
Utleniacz |
nadtlenek wodoru |
OXY |
|
|
SA |
Prosty gaz duszący (asfiksjant) |
hel |
COR |
Żrący (kwas lub zasada) |
kwas siarkowy |
ACID |
Kwas |
|
ALK |
Zasada |
wodorotlenek potasu |
BIO |
Stwarza możliwość zagrożenia biologicznego. |
czarna ospa |
POI |
Trucizna |
strychnina |
CRY |
Substancja kriogeniczna (wytwarza niskie temperatury). |
ciekły azot |
CRYO |
|
|
CYL |
|
|
|
Substancja promieniotwórcza |
uran |