Potencjometryczny pomiar pH
Tomasz Dubiel, grupa 1, sekcja 1 biotechnologia, AEI
WSTĘP
Wielkość pH wprowadzona do chemii została przez Sorensen'a, a zdefiniowana następująco:
pH - wykładnik jonów wodorowych, wielkość określająca odczyn roztworu, jest miarą aktywności (stężenia) jonów wodorowych w roztworze; wartość pH to ujemny logarytm dziesiętny stężenia jonów wodorowych (cH+ w molach/l); dla roztworów wodnych może przybierać wartości od 0 do 14, np. roztwór kwasu o stężeniu jonów H+ równym 1 mol/l ma pH = 0 (gdyż pH = -log cH+ = -log 1 = 0), woda ma odczyn obojętny i pH = 7; pH mierzy się pehametrem lub za pomocą wskaźników.
Definicja ta nie byłaby jednoznaczna, gdyby nie sprecyzowano równocześnie dokładnej metody pomiaru aktywności jonów wodorowych H+.
Elektroda - część ogniwa galwanicznego, tzw. półogniwo; układ składający się z metalowego (lub półprzewodnikowego) elementu (drut, płytka) stykającego się z ciekłym przewodnikiem jonowym (elektrolitem); na elektrodzie zw. anodą zachodzi utlenianie, na elektrodzie zw. katodą — redukcja; charakterystyczną cechą danego półogniwa jest różnica potencjałów na granicy faz, tak zwany potencjał elektrody, wielkością mierzalną jest potencjał względny elektrody (elektromotoryczna siła).
W roztworach, w których można zastosować elektrodę wodorową H+/H2,Pt,
Elektroda wodorowa - platyna (pallad) pokryta czernią platynową, zanurzona w nasyconym wodorem roztworze jonów wodorowych; normalna (standardowa) elektroda wodorowa (aktywność jonów wodorowych = 1, ciśnienie cząstkowe wodoru = 0,1 MPa), której potencjał przyjęto za równy zeru stanowi wzorcową elektrodę, względem której wyznacza się potencjały innych elektrod.
Pomiar potencjometryczny
Polega na pomiarze stężenia (aktywności) jonów wodorowych wyrażonego w jednostkach pH. Pomiar dokonujemy za pomocą pH - metru z podłączoną do niego odpowiednią elektrodą. Najczęściej stosuje się elektrodę szklaną wraz z elektrodą odniesienia lub elektrodą zespoloną. Na wynik pH ma wpływ temperatura. Dlatego w obecnie stosowanych pH - metrach zamontowane są czujniki temperatury pozwalające na wyeliminowanie błędów wynikających ze zmiany sprawności elektrody w zależności od temperatury otoczenia (kompensacja temperatury).
Miarą kwasowości roztworu jest jego pH, którego wartość przedstawia wzór:
W praktyce stosuje się jednak do wyznaczania wartości pH roztworów skali porównawczej opartej na kilku wzorcowych roztworach buforowych. Wartość pH roztworów buforowych wyznacza się przez pomiar SEM ogniw stężeniowych:
Przyjmując, ze aktywność wody jest stała jego siłę elektromotoryczną opisuje równanie:
Wtedy SEM ogniwa w funkcji pH roztworu można przedstawić równaniem:
W zależności od stężenia roztworu chlorku potasowego różne będą wartości
i różne wzory pozwalające wyliczyć pH.
W doświadczeniu zamiast elektrody wodorowej użyliśmy elektrody chinhydronowej:
Elektroda chinhydronowa jest odwracalna względem jonów hydroniowych. Elektroda ta jest elektrodą redoks, na której cząstkową reakcją potencjałotwórczą jest wymiana elektronów i protonów między chitonem, a hydrochinonem:
W miejsce elektrody kalomelowej zastosowaliśmy nasycona elektrodę chlorosrebrową:
SEM ogniwa zestawionego z półogniwa chinhydronowego (wskaźnikowego) i półogniwa chlorosrebrowego wyraża się wzorem:
Wartość E' można wyznaczyć dodatkowym pomiarem, biorąc jako roztwór w półogniwie chinhydronowym jeden z wzorcowych roztworów buforowych. Jeżeli jako wzorzec potencjału jest stosowane porównawcze półogniwo chlorosrebrowe to wartość E' można obliczyć.
W ćwiczeniu wykorzystaliśmy pH-metr wyposażony w elektrodę szklaną. Jest to elektroda membranowa selektywna względem jonów wodorowych w szerokim przedziale pH. W zależności od składu szkła może być selektywna także w stosunku do jonów:
,
lub
. Zwykle elektroda szklana zbudowana jest z rurki szklanej zakończonej bańką i napełniona jest roztworem buforowym o znanej wartości pH zawierającym aniony chlorkowe. Do roztworu w rurce zanurzona jest elektroda chlorosrebrowa. Bańka szklana elektrody zbudowana jest ze szkła o dużym przewodnictwie właściwym. W przedziale pH od 2 do 11 elektroda szklana jest selektywna jedynie względem jonów
.
Gdy elektroda szklana jest stosowana do pomiaru pH roztworów za pomocą pH-metrów, układ pomiarowy złożony jest z elektrody wskaźnikowej (szklanej) i elektrody porównawczej (kalomelowej) lub jednej elektrody kombinowanej, złożonej z obydwu tych elektrod. Układ taki można przedstawić schematem:
Siłę elektromotoryczną tego ogniwa można przedstawić wzorem:
, stąd:
gdzie E' jest sumą wszystkich wyrazów stałych.
Właściwy pomiar pH roztworu badanego poprzedza wycechowanie przyrządu za pomocą wzorcowego roztworu buforowego o znanej wartości pH w celu wyznaczenia stałej E'.
2. Przebieg ćwiczenia.
Zadana wartość pH roztworu buforowego wynosiła pH=3,00.
Po sporządzeniu według instrukcji odpowiedniego roztworu buforowego został dokonany pomiar jego rzeczywistej wartości pH:
Wlano do zlewki o pojemności 50 ml niewielką ilość roztworu buforowego
W buforze zanurzono elektrody platynową i chlorosrebrową
Następnie wsypano 10 mg chinhydronu do zlewki z roztworem
Zaciski elektrod podłączono do kompensatora w taki sposób aby elektroda chlorosrebrowa łączyła się z biegunem (-), natomiast elektroda chinhydronowa z biegunem (+) kompensatora
Mierzona wartość SEM wyniosła 335 mV
Wyliczono z wyprowadzonego wzoru wartość rzeczywista pH roztworu buforowego, która wyniosła pH=2,84.
Znając wartość rzeczywistą pH roztworu buforowego wycechowano pH-metr zanurzając w zlewce z roztworem buforowym elektrodę zespoloną szklaną pH-metru i ustawiając rzeczywistą wartość pH tego roztworu. Następnie zmierzono wartość pH roztworu o nieznanym pH, będącego próbką w tym ćwiczeniu. Jego wartość wyniosła pH=3,36.
3. Zestawienie wyników pomiarów i obliczeń.
Wartość pH zadanego roztworu buforowego wynosi:
pH = 3,000
Zmierzona wartość SEM wyniosła:
E = 0,335 V
Rzeczywistą wartość pH roztworu buforowego obliczymy z zależności:
Przekształcając wzór otrzymamy postać:
gdzie:
pH - poszukiwana wartość rzeczywista roztworu buforowego
E' - wartość tej SEM jest wyznaczana rachunkowo jako różnica potencjałów półogniwa
chinhydronowego i chlorosrebrowego, których potencjały wynoszą odpowiednio:
i
E - SEM ogniwa zestawionego z półogniwa chinhydronowego i chlorosrebrowego, wartość ta jest wartością mierzoną
R - stała gazowa, jest równa
F - stała Faradaya, jest równa
T - temperatura otoczenia, wynosi
Po podstawieniu znanych nam wartości rachunkowo wyznaczyliśmy rzeczywista wartość współczynnika pH roztworu buforowego:
Jednostki się skróciły gdyż współczynnik pH jest bezwymiarowy.
Tak wiec wartość rzeczywista pH roztworu buforowego jest równa:
Korzystając z wiedzy o rzeczywistym pH roztworu buforowego wycechowaliśmy pH-metr i uzyskaliśmy poszukiwana wartość pH roztworu będącego naszą próbą. Wartość ta wyniosła:
Analiza błędów:
Obliczenie błędu wyznaczania SEM ogniwa wzorcowego roztworu buforowego
klasa miernika: 1,5
zakres galwanometru: 2
ΔE = (1,5*2)/100 = 0,03
Obliczenie błędu wyznaczania pH wzorcowego roztworu buforowego:
Obliczenie błędu wyznaczania pH próbki:
gdzie:
∆pH - błąd z pomiaru kompensacyjnego
∆pHm - błąd wynikający z klasy pH-metru
∆pHp - błąd wyznaczenia pH próbki
Podsumowująca tabela:
SEM ogniwa pomiarowego [V] |
Teoretyczna wartość pH buforu wzorcowego |
Rzeczywista wartość pH buforu wzorcowego |
Zmierzona wartość pH próbki |
0,335 |
3,00 |
2,84± 0,0085 |
3,36± |
4. Wnioski.
Pomiar pH roztworów metodą potencjometryczną nie opiera się na metodach bezpośrednich, a na metodach pośrednich porównawczych. Tak więc dokonanie dokładnego pomiaru pH poprzedzone jest przygotowywaniem buforów i aparatury pomiarowej. Tym samym sam pomiar obarczony jest błędami.
Na błąd pomiaru miały wpływ:
-skoki napięcia nie zniwelowane przez prostownik
-nie właściwie działające urządzenia,
-błędy przeprowadzających ćwiczenie