Krąg tematyczny I, II Nowa Era 4 latki


Krąg tematyczny: Przyjaciół poznać czas, przedszkole wita nas

  1. W naszym przedszkolu jest wesoło!

Przebieg dnia:

Dzieci siedzą w kole, jedno z nich ma w ręku piłeczkę lub inny rekwizyt. Dziecko wypowiada swoje imię, kończąc zdanie „Mam na imię...”, po czym podaje piłeczkę kolejnemu dziecku.

Uwaga! Nauczyciel powinien zadbać o to, aby wszystkie dzieci się przedstawiły.

rekwizyt do przekazywania (mała piłeczka, kostka do gry itp.)

Dzieci maszerują w kole wiązanym i śpiewają piosenkę. Śpiewając „Ty mnie znasz, ja cię znam”, zatrzymują się i wyciągają dłonie do środka koła, a potem wskazują na siebie. Klaszczą w ręce, śpiewając „a na imię mam...”.

Podczas przygrywek dzieci po kolei wypowiadają swoje imiona. Zaczyna dziecko wyznaczone przez nauczyciela. Gdy zabrzmi melodia piosenki, wszyscy podają sobie ręce, chodzą w kole i powtarzają piosenkę. Zabawa trwa tak długo, aż wszyscy wypowiedzą swoje imię.

lub:

Dzieci siedzą na podłodze w dużym kole i śpiewają piosenkę „Kto to taki?”. Po słowach „Kto to taki? Kto to taki?” jest krótka przerwa, podczas której dzieci dwa razy klaszczą w ręce. Po słowach „to wesołe przedszkolaki” dwa razy klepią o podłogę. Podczas słów „Ty mnie znasz, ja cię znam” pokazują rękami wybrane dziecko, potem siebie. Podczas przygrywek (łączników), tak jak w poprzednim opisie zabawy, dzieci po kolei wypowiadają swoje imię.

CD Piosenki i zabawy cz. 1 - „Kto to taki?” (nr 31)

II. Zajęcia główne

Dzieci siedzą w kole. Nauczyciel czyta opowiadanie z „Książki”, towarzyszy mu pacynka Bęcek. Nauczyciel zachęca dzieci do wypowiedzi na temat Bęcka.

Przykładowe pytania:

- Z czego pani Waleria uszyła maskotkę?

- Kim jest Bęcek?

- Co Bęcek robi w przedszkolu?

Następnie nauczyciel, trzymając Bęcka w dłoni, mówi: To jest Bęcek, a ja mam na imię... - przedstawia się. Podaje maskotkę kolejnej osobie, która mówi: To jest Bęcek, dostałem go od..., a ja mam na imię... Każde z dzieci ma za zadanie powtórzyć imię poprzedniego „właściciela” Bęcka. Nauczyciel powtarza imiona wszystkich dzieci.

„Książka” s.4-5, pacynka Bęcek

Dzieci losują swoje znaczki i odszukują je w szatni, łazience, sali. Następnie naklejają znaczek na swojej półce.

W sali jest również miejsce przygotowane dla Bęcka, dzieci odszukują je i układają tam maskotkę.

znaczki samoprzylepne dla każdego dziecka

III. Zajęcia popołudniowe

CD Utwory... cz. 1 - „Mało nas do pieczenia chleba” (nr 25)

Nauczyciel ma przygotowane czarno-białe znaczki (z szablonu) dla wszystkich dzieci. Losowo pokazuje je dzieciom, a one odgadują, czyj to znaczek. Gdy wszystkie dzieci otrzymają już swój znaczek, podchodzą do stolików i kolorują go zgodnie z oryginałem. Pokolorowane znaczki mogą zabrać do domu.

czarno-białe kopie znaczków dla wszystkich dzieci

2. Jestem superprzedszkolakiem

I. Zajęcia poranne

Dzieci siedzą w kole, jedno z nich ma piłkę. Przedszkolak wypowiada swoje imię i toczy piłkę do kolegi, którego imię wymienia, np. Od Moniki do Wojtka, od Wojtka do Jarka... itd.

Nauczyciel powinien zwrócić uwagę, aby każde dziecko otrzymało piłkę.

piłka

tamburyn

II. Zajęcia główne

Dzieci słuchają opowiadania z „Książki”. Nauczyciel zadaje pytania zachęcające dzieci do wypowiedzi na temat tekstu.

- Kim jest Tymek? Jak wygląda?

- Dlaczego Tymek nie chciał bawić się z dziećmi? Dlaczego płakał, gdy przychodził do przedszkola?

- Z kim zaprzyjaźnił się Tymek? W co bawił się z Tomkiem?

Następnie nauczyciel prosi, aby dzieci rozejrzały się po sali i powiedziały, co w niej się znajduje, w co można się tu bawić.

Rozmowa z dziećmi o tym, w co lubią się bawić.

„Książka” s. 6-7

Uwaga! Jeżeli są to pierwsze zajęcia rysowania kredkami świecowymi, należy dzieci nauczyć, jak się nimi posługiwać. Dobrze jest w tym celu zacząć od następujących ćwiczeń: zdjąć z kredek otaczający je papier, ułamać kawałek kredki, położyć ją na papier i przycisnąwszy palcami posuwać wzdłuż linii prostej. Kredka zostawi ślad, grubą linię. W ten sposób robi się próby rysowania grubych linii falistych i łamanych; można też okręcić kawałek kredki dookoła, wówczas na papierze narysujemy kółko.

kartony, kredki

Dzieci rysują kredkami świecowymi niespodzianki dla Bęcka. Każde dziecko wykonuje pracę na dowolny temat: ilustrację do wysłuchanego opowiadania o Becku, jego portret lub cokolwiek, na co dziecko zwróciło uwagę w pierwszym dniu spędzonym w przedszkolu. Nauczyciel zwraca uwagę na właściwą postawę ciała podczas pracy oraz przestrzeganie wcześniej ustalonych reguł.

Dzieci razem z prowadzącym organizują wystawkę dla Bęcka, następnie omawiają swoje prace.

kredki świecowe, kartki, pacynka Bęcek

III. Zajęcia popołudniowe

CD Utwory… cz. 2 - „Ta Dorotka” (nr 38), „Krasnoludki” (nr 39)

plastelina, tektura

3. Nasze wspólne zabawy

I. Zajęcia poranne

CD Utwory… cz. 1 - „Mało nas do pieczenia chleba” (nr 25)

Lub:

„Witaj” - zabawa integrująca dzieci.

Witaj,... (imię), witaj,... (imię)

Jak się masz? Jak się masz?

Wszyscy cię witamy,

wszyscy cię kochamy.

Bądź wśród nas, bądź wśród nas.

Dzieci siedzą w kole. Śpiewając tekst piosenki, wymieniają kolejno imiona kolegów i koleżanek. Piosenkę należy powtórzyć tyle razy, ile jest dzieci, za każdym razem wymieniając imię innego dziecka.

W co się bawić z dziećmi? Piosenki i zabawy wspomagające rozwój dziecka, oprac. M. Bogdanowicz, wydawnictwo Harmonia, Gdańsk 2005, s. 8.

Czyste ręce

Dziś od rana plusk w łazience,

to maluchy myją ręce.

Najpierw w wodzie opłukują,

potem mydłem nasmarują.

Znowu woda - istny cud!

W umywalkę puk, puk, puk!

Jeszcze tylko kran zakręcę

i już czyste moje ręce.

Iwona Salach

Po przeczytaniu wiersza nauczyciel rozpoczyna rozmowę z dziećmi. Zadaje pytania:

- Jaką czynność wykonują dzieci w łazience?

- Czy należy myć ręce? Dlaczego?

- W jaki sposób należy myć ręce?

Dzieci wraz z nauczycielem ustalają kolejne czynności podczas mycia rąk (zmoczenie rąk wodą, namydlenie rąk, spłukanie rąk wodą, strzepnięcie nadmiaru wody nad umywalką, zakręcenie kranu, wytarcie rąk ręcznikiem).

Następnie w łazience odbywa się pokaz prawidłowego mycia rąk. Wszyscy dokładnie myją ręce.

„Czyste ręce”, I. Salach [w:] „Wiersze dla przedszkolaka”, ZWiR „Iwanowski”, Płock 1995, s. 13.

II. Zajęcia główne

Dzieci siedzą na dywanie w gromadce, twarzą do nauczyciela. Obok nauczyciela jest duże lustro. Między nauczycielem a dziećmi znajduje się podest (skrzynka), na którym dziecko może swobodnie stanąć.

Nauczyciel zwraca się do dzieci:

- Każde z Was kolejno podejdzie do lustra, popatrzy uważnie na siebie i uśmiechnie się... W lustrze można się przejrzeć od stóp do głów. Radzę zacząć od głowy, potem popatrzeć na swoją sylwetkę. Trzeba zauważyć jak najwięcej. Na koniec jeszcze raz uśmiechnąć się i ukłonić.

Potem trzeba wejść na podest i znowu pięknie się ukłonić, wymienić swoje imię, i powiedzieć nam coś ciekawego o sobie. Można powiedzieć to, co się zobaczyło w lustrze. Na koniec zejść z podestu, usiąść i patrzeć na tych, którzy się przedstawiają.

Dzieci kolejno przeglądają się w lustrze i dokonują autoprezentacji. Pozostałe dzieci i nauczyciel słuchają uważnie mówiącego. Jest to trudne zadanie, dlatego niektóre dzieci ograniczają się tylko do wymienienia swojego imienia. Kłopoty może sprawić też ukłon. Dlatego trzeba pomóc i spytać:

- Jak masz na imię? I podpowiedzieć: Uśmiechnij się i skłoń głowę.

E. Gruszczyk-Kolczyńska, E. Zielińska, Wspomaganie rozwoju umysłowego czterolatków i pięciolatków, WSiP 2004, s. 90, duże lustro, podest

Nauczyciel poleca dzieciom, aby znalazły w „Wycinankach-składankach” obrazek, na którym dzieci trzymają się za ręce.

Wydaje dzieciom polecenia:

- Narysuj kredkami wesołe oczy i buzie dziewczynce i chłopcu.

- Poszukaj w „Wycinankach-składankach” naklejek z ubrankami dla chłopca i dziewczynki. Naklej je tak, jak pokazuję.

Po wykonaniu poleceń dzieci gromadzą się na dywanie z ozdobionymi przez siebie sylwetkami.

Nauczyciel proponuje, aby wszystkie sylwetki dzieci trzymały się za ręce i prosi przedszkolaki, aby ułożyły sylwetki w taki sposób, aby chłopiec trzymał dziewczynkę za ręce.

Nauczyciel pokazuje, jak to zrobić. Do tak przygotowanej girlandy przyczepia karteczki z imionami dzieci. Tak wykonany łańcuszek z papierowych sylwet dzieci zawiesza w sali.

„Wycinanki-składanki” cz. 1, s. 5 (instrukcja), s. 17 (projekt), kredki, kartki z imionami dzieci

III. Zajęcia popołudniowe

Zajęcia proponuję przeprowadzić w ogrodzie przedszkolnym.

Nauczyciel wcześniej rozkłada zabawki w różnych miejscach w ogrodzie, np. pajacyka na ławeczce, klocek obok kosza, lalkę pod drzewem itd.

Zadaniem dzieci jest określenie, gdzie znajdują się poszczególne zabawki. Następnie prowadzący bierze w dłonie piłkę i podnosi ją do góry, pytając:

- Gdzie znajduje się piłka? Dzieci odpowiadają: Nad głową.

Zabawę można również urozmaicić, prosząc dzieci, aby to one ułożyły w różnych miejscach zabawki i określiły ich położenie. Zwracamy uwagę na to, aby każde dziecko miało możliwość wzięcia udziału w zabawie.

piłka i inne zabawki

Zabawki

Gdy zabawkę chcesz zdjąć z półki,

najpierw pytaj o to panią,

a pozwoli, gdy zobaczy,

jaką masz ochotę na nią.

Gdy sam nie potrafisz potem

jej odłożyć na półeczkę,

znowu pani ci pomoże.

Szanuj swoją zabaweczkę.

Dbajmy więc o swe zabawki:

lalki, klocki, samochody.

Niech od dzisiaj nam półeczki

porządeczek piękny zdobi.

Iwona Salach

Po przeczytaniu wiersza nauczyciel rozpoczyna rozmowę z dziećmi. Przykładowe pytania:

- Jakie zabawki znajdują się w naszej sali?

- Czy wszystkie znajdują się w jednym miejscu, pudle? Czy mają swoje miejsce?

- Gdzie znajdują się klocki, a gdzie są lalki?

- Dlaczego zabawki należy odkładać na swoje miejsce po zakończonej zabawie?

- Czy należy je szanować? W jaki sposób?

I. Salach, Zabawki [w:] Wiersze dla przedszkolaka, ZWiR „Iwanowski”, Płock 1995, s. 32.

4. Poznajemy tajemnice przedszkola

I. Zajęcia poranne

Nauczyciel przeprowadza rozmowę z dziećmi:

- W jaki sposób możemy obserwować przyrodę? (np. poprzez wyjście do ogrodu przedszkolnego, z rodzicami do parku, do lasu).

- Czy istnieje możliwość obserwacji przyrody bez wychodzenia z przedszkola?

(np. oglądanie książek przyrodniczych).

Wydzielenie miejsca w sali, gdzie dzieci wraz z nauczycielem będą zbierały eksponaty przyrodnicze (kamyki, muszelki, liście itp.) i prowadziły hodowle (roślin, ewentualnie zwierząt, np. rybki, chomik, świnka morska). Zachęcenie dzieci do tego, żeby przyniosły z domu rośliny, eksponaty do przedszkolnego kącika.

Uwaga! Można też zorganizować wycieczkę po innych salach w przedszkolu lub pokazać dzieciom, jak można ciekawie zagospodarować kącik przyrody.

eksponaty do kącika przyrody, np. rośliny do hodowli, pamiątki z wakacji (muszle, bursztyny), szyszki, kora

Dzieci biegają po wyznaczonym terenie w luźnej gromadce, poruszają się cicho jak rybki w akwarium i ­- jak one - nie zderzają się ze sobą.

Na znak prowadzącego rybki skupiają się w miejscu, gdzie sypie się im pokarm. Nauczyciel naśladuje tę czynność, a dzieci chwilę wypoczywają.

Uwaga! Zabawę można przeprowadzić w sali, a powtórzyć ją w ogrodzie przedszkolnym podczas zajęć popołudniowych.

K. Wlaźnik, Wychowanie fizyczne w przedszkolu. Przewodnik metodyczny dla nauczyciela, Juka, Warszawa 1999, s. 6.

II. Zajęcia główne

Podczas ponownego słuchania dzieci śpiewają słowa piosenki: ram tam tam…, jednocześnie klaszcząc w ręce.

Nauczyciel pokazuje dzieciom bębenek, objaśnia budowę instrumentu oraz prezentuje sposoby gry (granie ręką, pałeczkami).

CD Piosenki i zabawy cz. 1 - „Jestem sobie przedszkolaczek” (nr 1), bębenek

Wyjście do ogrodu przedszkolnego. Zapoznanie dzieci z placem zabaw i terenem wokół przedszkola. Spacer po ogrodzie. Poznanie sprzętu ogrodowego.

Jak bezpiecznie zachowywać się na terenie ogrodu? Ustalenie i omówienie zasad bezpiecznego poruszania się po placu zabaw oraz na terenie całego ogrodu przedszkolnego, np.:

- nie oddalam się od grupy,

- nie wychodzę poza wyznaczony teren,

- nie wspinam się zbyt wysoko,

- nie podchodzę do huśtawek, kiedy są w ruchu.

Miejsce ćwiczeń - ogród przedszkolny.

Czas trwania zajęć - 10-20 minut.

1. Marsz (przygotowanie). Dzieci maszerują parami, podchodzą do prowadzącego i tworzą szeroką uliczkę. Jedna strona (rząd) otrzymuje szarfy w jednym kolorze.

2. Zabawa orientacyjno-porządkowa: „Dzieci w lesie”. Dzieci ubrane w szarfy stają w rozsypce - to drzewa w lesie. Pozostałe zaś biegają w różnych kierunkach, a na zawołanie Stój! - zatrzymują się i chowają za najbliższe drzewo. Zabawę powtarzamy kilka razy, następnie zmieniamy role i zabawa toczy się dalej. Po zakończeniu wyznaczone dzieci rozdają resztę szarf, tak żeby każde dziecko miało szarfę.

3. Ćwiczenie tułowia - skłony w przód. Dzieci stoją w rozsypce. Każda szarfa jest ułożona w kółeczko. Dzieci stają przed swoimi szarfami w rozkroku. Na polecenie prowadzącego dzieci skłaniają się w przód i dotykają rękami podłogi w środku kółeczka. Następnie prostują się i klaszczą dwa razy w górze.

4. Czworakowanie - „Pieski przechodzą przez płotek”.

Dzieci podzielone są na dwie grupy według koloru szarf. Jedna grupa tworzy płotek w szeregu z chwytem rąk, tak aby między żerdkami płotka (między dziećmi) były odstępy. Naprzeciwko, w odległości 5-6 kroków, pieski stoją na czworakach. Na polecenie: pieski idą do płotka, każde omija swoją żerdkę (tzn. dziecko stojące przed nim) z prawej strony i wraca drugim otworem w płocie na swoje miejsce. Zmiana ról i to samo ćwiczenie powtarza druga grupa. Moment wyprostny w zabawie jest wtedy, gdy dzieci tworzą płotek.

5. Zabawa bieżna - „Jaskółki”. Szarfy rozłożone w kółeczka leżą na ziemi. W każdym kółeczku - gniazdku jest jedno dziecko - jaskółka. Na sygnał nauczyciela jaskółki wylatują z gniazd, krążą w różnych kierunkach, a na zawołanie: burza - wracają do swoich gniazd (lub też stają w najbliższym).

6. „Skok przez szarfę”. Dzieci układają szarfy we wstążeczki i, na polecenie nauczyciela, przeskakują przez wstążkę przodem i tyłem.

7. Dzieci podnoszą szarfy i maszerują, wymachując szarfami; zatrzymują się, zwijają szarfy w rulon i wkładają do pojemnika.

K. Wlaźnik, Wychowanie fizyczne w przedszkolu. Przewodnik metodyczny dla nauczyciela, WSiP, Warszawa 1988, s. 216-219, szarfy

III. Zajęcia popołudniowe

Nauczyciel proponuje dzieciom poznanie przedszkola. Zaprasza je na wycieczkę.

Rozpoczyna się zwiedzanie pomieszczeń znajdujących się w przedszkolu.

Po powrocie do sali dzieci siadają w kole. Nauczyciel rozpoczyna rozmowę:

- Jakie pomieszczenia znajdują się w przedszkolu?

- Co was najbardziej zainteresowało?

- Co najbardziej podoba się wam w przedszkolu?

Następnie dzieci, z pomocą nauczyciela, omawiają poszczególne pomieszczenia przedszkola, ich wygląd i wyposażenie, a także opisują panujące w nich zasady postępowania oraz bezpieczeństwa.

Dzieci za każdym razem wiernie powtarzają sposób wykonania.

CD Piosenki i zabawy cz. 1 - „Jestem sobie przedszkolaczek” (nr 1), krążki

5. Smaczne i zdrowe posiłki

I. Zajęcia poranne

Propozycje dzieci i swobodne wypowiedzi. Wspólne ustalenie i omówienie zasad kulturalnego zachowania się przy stole, podczas posiłków.

Praktyczna nauka nakrywania do stołu (śniadanie, obiad, kolacja) i właściwego zachowania się przy stole. Krótka prezentacja układu naczyń i sztućców na stole, prawidłowego sposobu siedzenia i dobrych manier przy stole (trzymanie łokci przy sobie, unikanie siorbania itp.).

naczynia jednorazowe: komplet talerzyków i sztućców z kącika lalek

Dzieci podzielone są na dwie grupy. Jedna grupa to kelnerzy, którzy otrzymują tacę ze śniadaniem (krążek z woreczkiem lub klockiem). Kelnerzy stoją obok siebie w szeregu, po jednej stronie sali. Naprzeciwko każdego kelnera stoi w odległości 5 lub 6 kroków jedno dziecko - gość. Kelnerzy niosą tace ze śniadaniem gościom, po czym wracają na miejsce. Następuje zmiana ról.

woreczki lub klocki, krążki gimnastyczne

II. Zajęcia główne

Dzieci mają za zadanie powtórzyć fragmenty zwrotek w różnym tempie.

W celu utrwalenia piosenki można przeprowadzić zabawę ruchową. Dzieci swobodnie spacerują po całej sali i śpiewają piosenkę. Na słowa ram tam tam zatrzymują się i wykonują ten fragment, klaszcząc w ręce, tupiąc lub klepiąc dłońmi o uda.

CD Piosenki i zabawy cz. 1 - „Jestem sobie przedszkolaczek” (nr 1)

Dzieci stoją w kole. Trzymając ręce na biodrach i kołysząc się na boki, śpiewają piosenkę. Wypowiadając słowa i cichutko zaśpiewały, dzieci szybko podają sobie ręce i robią małe kółeczko.

W drugiej części zwrotki dzieci stopniowo powiększają koło, śpiewając coraz ciszej. Na koniec mówią szeptem ciii i kładą palec na ustach.

Podczas kolejnych powtórzeń dzieci zamiast za ręce trzymają się wzajemnie za głowę, ramiona itd. (zgodnie ze słowami piosenki).

CD Piosenki i zabawy cz. 1 - „Myszki” (nr 32), szarfy

III. Zajęcia popołudniowe

Uwaga! Zbyt długie ćwiczenia mogą prowadzić do hiperwentylacji.

Ćwiczenia dobrze jest wykonywać przynajmniej godzinę po posiłku.

Nauczyciel kontroluje siłę wydechu.

Dzieci zdmuchują nasionka mlecza tak długo, aż spadnie ostatnie (dmuchają długim, spokojnym, równomiernym strumieniem powietrza).

Każde dziecko trzyma źdźbło trawy i dmucha na nie tak, by źdźbło odchylało się jak najdłużej (wychylenie nie musi być duże, ważne, by było cały czas takie samo).

Zabawa w wietrzyk - dzieci dmuchają na listki lub płatki unoszące się w powietrzu. Czyja trawka (płatek) najdłużej utrzyma się w powietrzu?

listki, trawy itp., CD Utwory… cz. 1 - „Nokturn Es-dur” F. Chopina (nr 4)

skakanki, laski gimnastyczne, K. Wlaźnik, Wychowanie fizyczne w przedszkolu. Przewodnik metodyczny dla nauczyciela, JUKA, Warszawa 1999, s. 59.

Propozycje zajęć do tematów 1-5 opracowała Monika Kubik

Krąg tematyczny: W moim domu nie nudzi się nikomu

6. Kolorowe kredki w pudełeczku noszę

  1. Zajęcia poranne

Nauczyciel stawia przed dziećmi koszyki (pudełka) z kredkami. Zadaniem dzieci będzie poukładanie kredek według wskazanej cechy. Dzieci zaczynają wraz z nauczycielem wyciągać kredki z pudełek, nauczyciel pokazuje im, jak temperować kredki drewniane oraz jak można posklejać połamane kredki świecowe i kredki typu bambino. Następnie dzieci wykonują to zadanie samodzielnie. Kiedy wszystkie kredki są już zatemperowane i posklejane, nauczyciel stawia przed dziećmi kilka pudełek z naklejkami: zieloną, niebieską, żółtą, czerwoną, brązową itp. (w kolorach kredek) i prosi, aby dzieci poszukały kredek w tych kolorach i układały - w każdym pudełku takie same kredki - najpierw drewniane, potem świecowe i bambino. Nauczyciel proponuje dzieciom, aby wspólnie z nim policzyły, ile jest kredek w każdym kolorze.

kredki znajdujące się w sali, pudełka z kolorowymi naklejkami (takimi jak kolory kredek), temperówki, taśma klejąca

Uwaga! Nauczyciel musi ułożyć każdą sekwencję minimum 3 razy, zanim poprosi, aby dzieci układały dalej same.

lub: Do zabawy potrzebne będą kolorowe ołówkowe kredki. Każde dziecko dostaje po dwie kredki tego samego koloru. Nauczyciel rytmicznie mówi nazwy kolorów jednocześnie wystukując rytm kredkami.

Dzieci powtarzają na zasadzie echa.

Zabawę można utrudnić, polecając dzieciom, aby nazwę danego koloru powtórzyła rytmicznie tylko ta część grupy, która gra kredkami o tym samym kolorze, co wymieniony.

kolorowe szarfy dla każdego dziecka, kartoniki w kolorach szarf dla nauczyciela

  1. Zajęcia główne

- Jaka jest piosenka? Wesoła czy smutna?

- Z ilu zwrotek składa się piosenka?

Nauczyciel wyjaśnia znaczenie słów „bzik” i „hobby”.

CD Piosenki i zabawy cz. 1 - Domowa piosenka (nr 3)

Dzieci siadają przy stolikach, każde dziecko ma swój karton i pędzel. Nauczyciel wyjaśnia, na czym będzie polegało ćwiczenie.

Najpierw każde dziecko musi namoczyć kartkę, malując ją pędzlem zamoczonym w czystej wodzie. Następnie nauczyciel stawia na stole słoiczek z rozrobioną żółtą wodną farbą i prosi, aby dzieci pomalowały dowolny fragment kartki. Po chwili prowadzący przynosi słoiczek z farbą niebieską i prosi, aby dzieci namalowały w tym kolorze na swojej kartce to, co chcą, pokrywając kolorem niebieskim żółtą farbkę. Dzieci obserwują zmiany, mówią, jaki kolor powstał.

Kolejnym kolorem będzie kolor czerwony - sprawdzenie, co powstało z połączenia koloru żółtego i czerwonego. Zaraz potem eksperyment z kolorami czerwonym i niebieskim.

Dzieci mogą dalej eksperymentować z kolorami, jeżeli mają na to ochotę, ale muszą pamiętać, aby po każdym kolorze porządnie wypłukać pędzel w czystej wodzie i wytrzeć go w szmatkę − po to, żeby farby w słoiczkach się nie brudziły, bo wtedy doświadczenie nie ma sensu. Można też użyć takiej liczby pędzli, by każdy kolor miał swój osobny pędzel.

Nauczyciel musi zwrócić dzieciom uwagę również na to, aby pędzel wciąż był mokry - inaczej dzieci zrobią w kartce dziurę. Należy też przypomnieć, jak prawidłowo trzymać pędzel i jak nim malować.

kartony dla każdego dziecka, słoiczek z czystą wodą na każdym stoliku, papierowy ręcznik lub szmatka dla każdego dziecka, pędzle, wodne farby w słoiczkach

  1. Zajęcia popołudniowe

kartoniki w kolorach podstawowych (żółty, niebieski, czerwony) i pochodnych (zielony, pomarańczowy, fioletowy)

7. Przedszkolna biblioteczka

  1. Zajęcia poranne

- Jak wygląda książeczka? Jest duża czy mała, gruba czy cienka?

- Czy ma ilustracje?

- Co widać na ilustracjach? Itp.

książki z przedszkolnego księgozbioru

Nauczyciel z dziećmi siedzą w kręgu na dywanie. Nauczyciel czyta wiersz Iwony Salach.

Moje książki

Moje książki kolorowe

stoją równo na półeczce

myję ręce i oglądam

kartkę po karteczce.

Czasem książki czyta mama,

bo ja nie potrafię sama.

Z książek wiele się dowiecie

o szerokim, pięknym świecie.

O roślinach, o zwierzętach,

o dalekich krajach też.

wszystko w książce jest zamknięte,

a więc ją do ręki bierz.

Po uważnym wysłuchaniu wiersza nauczyciel wraz z dziećmi rozmawia o tym, jak powinno dbać się o książki - gdzie powinny stać i w jaki sposób powinny być ułożone.

Prowadzący zadaje pytania:

- Gdzie jest miejsce przeznaczone na książki? Jak się nazywa? (kącik książki, biblioteczka);

- Jak należy traktować książki?

- Co można w książkach znaleźć?

Następnie nauczyciel pokazuje dzieciom wybrane książki i wraz z dziećmi omawiają, z czego składa się książka:

I. Salach, Moje książki [w:] Wiersze dla przedszkolaka, ZWiR „Iwanowski”, Płock 1995, s. 31, książeczki do prezentacji i omawiania z dziećmi