SEKTY - RUCHY RELIGIJNE - GRUPY KULTOWE
Pojęcie "sekta" ma wielorakie znaczenie. Dotyczy jednak zawsze określonej wspólnoty, związku, grupy ludzi, która wyodrębniła się z jakiejś wielkiej religii, ruchu społecznego czy światopoglądowego. Pojęcie sekty trzeba więc rozpatrywać na różnych płaszczyznach. Pojęcie "sekta" pochodzi z języka łacińskiego. SECTA wywodzi się z czasownika "sequor" - iść, podążać za kimś. Stąd wyjaśnienie dotyczące sekty: droga którą się podąża, sposób postępowania.
DEFINICJE SEKTY:
1 - grupa religijna, która oderwała się od któregoś z wielkich kościołów panujących i przyjęła własne zasady organizacyjne.
2 - grupa społeczna izolująca się od reszty społeczeństwa, mająca własną hierarchię wartości, zespół norm zachowania się, silnie akcentująca przywódcy.
3 - to ugrupowanie lub ruch, wyróżniający się przesadnym oddaniem jakiejś idei i posługujące się nieetyczną perswazją i manipulacją w celu uzyskania poparcia dla zamierzeń przywódców.
UNIWERSALNA DEFINICJA SEKTY :
Sekta (CULT) - jest to grupa ludzi, która posiada strukturę typu piramidowego i autorytarne kierownictwo. Charakterystyczne dla niej jest nauczanie i przewodnictwo pochodzące od osoby lub osób znajdujących się na szczycie tej hierarchii. Grupa tego typu zazwyczaj uzurpuje sobie prawo do posiadania wiedzy na temat jedynej drogi do Boga, Nirwany, Raju, Ostatecznej Rzeczywistości, Pełnego potencjału, Drogi do szczęścia itd. Celem takiego oddziaływania jest uzyskanie pełnego panowania nad swoimi członkami i zatrzymanie ich na stałe wewnątrz grupy.
Definicja ta obejmuje sekty istniejące w obrębie wielkich religii świata, łącznie z sektami nie mającymi podłoża religijnego - sekty ekonomiczne, edukacyjne i psychologiczne.
Cechy specyficzne sekty
cechy |
Do specyficznych cech wyróżniających sektę można zaliczyć: |
|
Misjonarska gorliwość |
tylko oni |
Najbardziej rzucającą się w oczy cechą sekt jest gorliwość, z jaką członkowie prowadzą działalność rozpowszechniającą swe koncepcje. Wierząc, że to oni znają wyłącznie prawdę o Bogu, i o jedynym posłaniu, które świat pragnie usłyszeć i bez którego jest skazany na zagładę i potępienie. |
|
Przywództwo charyzmatyczne |
wódz |
Zwolennicy przywódcy, wierzą w jego inność w stosunku do zwyczajnych śmiertelników i w jego wyjątkową moc. |
|
Prawda wyłączna |
zbawienie tylko u nich |
Ma ona niemal wyłączne prawo do prawdy. Wysuwają one twierdzenia, że prawdziwe zbawienie można znaleźć jedynie zostając ich członkiem i w ten sposób akceptując ich wierzenia, przyjmując praktyki, lub zaczynając używać zalecanych technik. |
|
Nadrzędność grupy |
rodzinę zastępuje sekta |
Stanowisko wyłączności sekty prowadzi z kolei do wiary, że owa sekta stanowi grupę elitarną. Ponieważ jej członkowie doświadczają wiedzy, znają prawdę lub stosują określone techniki, dochodzą do przekonania, że różnią się lub górują nad tymi, którzy nie należą do ich grona. |
|
Ścisła dyscyplina |
ścisły rygor i pranie mózgu |
Ścisła dyscyplina przyjmuje formę kontroli nad niemal wszystkimi aspektami życia członków, tak, że mają oni mało czasu na cokolwiek innego niż działalność w sekcie. |
|
Dławienie indywidualności |
nie ma swobody myśli |
Ponieważ w sektach nie ma miejsca dla buntowników, większa część procesu kształcenia, szczególnie nowicjuszy, skierowana jest na dławienie indywidualności. Członkowie wyrzekają się odpowiedzialności osobistej i oddają się bez reszty w ręce swych przełożonych. Nie ma miejsca dla swobody myśli, różnic interpretacyjnych lub niezależności postępowania. |
|
Odchylenia doktrynalne |
dziedziny odchyleń wiary |
Autorytet. Sekty dodają do Biblii ludzkie źródło autorytetu utrzymując, że jedynie słuszna interpretacja Biblii proponowana jest przez ich przywódcę lub w łonie ich organizacji. |
|
Techniki zniewalania |
manipulacja psychiką |
To przede wszystkim kompletna izolacja zwerbowanych do sekty od rodziny i dotychczasowego towarzystwa; to także oddziaływanie za pomocą rytuałów (tańce, stroje, kadzidełka, monotonne śpiewy), które wprowadzają w trans, wzmacniają poczucie bezpieczeństwa i przekonanie o przynależności do grupy: ponadto posługiwanie się hermetycznym językiem (żyjesz we wspólnocie, w rodzinie, wśród braci i sióstr, a przywódca grupy jest twoim ojcem, mesjaszem, prorokiem); kolejnym elementem techniki zniewalania jest systematyczne odmawianie "modlitewek" z jednoczesnym potępianiem "błędów" dotychczasowego życia i skłądaniem obietnic o porzuceniu go; wreszcie propagowanie bezgranicznej wiary w zasady nowej nauki, których nie można podważyć. |
Tekst ten jest fragmentem książki ks. Władysława Nowaka "Sekty w Polsce a młodzież".
Pięć głównych cech sekty:
EKSKLUZYWIZM - (wyłączność), polegająca na przekonaniu, że tylko ktoś, kto należy do sekty czy ruchu, zna prawdę i może się zbawić. Wszyscy inni są w błędzie a tym samym są skazani na potępienie. Potępieni będą także ci, którzy porzucili sektę czy ruch i odeszli.
IZOLACJA - oddzielenie się od świata, sięgające aż zupełnego zerwania z rodziną. Cały czas i dochody poświęca się wyłącznie sekcie lub ruchowi. Sekta lub ruch organizują członkom ich czas, zajmując ich najrozmaitszymi czynnościami i nigdy nie pozostawiając ich samotnie. Wyznawca sekty czy ruchu jest przekonany, iż całe jego otoczenie zewnętrzne jest zepsute i złe.
WOLUNTARYZM - psychiczny nacisk na wolę członka sekty czy ruchu, by postępował zgodnie z obyczajami sekty czy ruchu. Musi on wystąpić ze swojej macierzystej religii, jest indoktrynowany prawdami "nowej wiary", powinien wyrzec się wszystkich przyjemności, zobowiązany jest płacić sekcie lub ruchowi znaczną część swych dochodów, jest nieustannie zajmowany, kontrolowany i popędzany.
ŚLEPE PODPORZĄDKOWANIE PRZYWÓDCY - którego decyzje nie mogą być dyskutowane, ponieważ uważa się je za natchnione przez Boga i stąd nieomylne. Słowa przywódców sekt czy ruchów bywają stawiane na równi albo i wyżej od słów Pisma Świętego i uznawane za Trzeci Testament czy Nowe Objawienie.
FANATYZM - przekonanie o posiadaniu wyłącznej, absolutnej prawdy i racji pozbawia jakichkolwiek wątpliwości i uniemożliwia prawdziwy dialog. Dyskusja z członkiem sekty sprowadza się wyłącznie do tego, by zostać przez niego "nawróconym", nigdy zaś do tego, by zostać przez niego zrozumianym. Członkowie sekt są zresztą prze4konani, że zbawienia dostąpią tylko ci, którzy pozwolą się im "nawrócić".
Metody działania sekt
1. Reżyserowana spontaniczność - spotykający się z członkami sekty ma wrażenie swobodnego kontaktu, poznawania nowych przyjaciół, tymczasem druga strona świadomie prowadzi werbunek.
2. Manipulacja prawdą - grupa kultowa nie dopuszcza werbowanego do pełnej informacji o sobie, a nawet potrafi podsuwać fałszywe informacje np. jeden z odłamów krysznaitów "zapomina" powiedzieć, że Kryszna to posiadacz 16 108 żon i 160 000 synów, uwodziciel zamężnych kobiet, jego imię w sanskrycie znaczy czarny - tu nawet pada dezinformacja, że znaczy ... wszechatrakcyjny. Mooniści potrafią natomiast posługiwać się innym szyldem, byleby tylko werbowany nie zorientował się od razu z kim ma do czynienia.
3. Bombardowanie miłością - wszyscy jesteśmy powołani do istnienia we wspólnocie miłości, a sekty potrafią imitować takie warunki, by uzależnić i skłonić do uznania doktryny grupy.
4. Imitowanie doświadczenia mistycznego - np. stosując techniki transowe (mantrowanie, hipnoza, kontrola oddechu), narkotyki (LSD) lub oszustwo można wywołać w człowieku silne przekonanie o rzeczywistym kontakcie z bogiem danej grupy. Dodatkowym uzależnieniem może być otwartość sekty na moce okultystyczne. LULEK CZARNY - zioło z rodziny psiankowych, powoduje halucynacje wzrokowe, nudności, biegunki, utratę przytomności, może spowodować śmierć RITALIN - pigułka pobudzająca, stosowana podczas akcji "ewangelizacyjnej" np. zbieranie datków. BROMEK PROBANTHELINU - lekarstwo na wrzody żołądka, zmniejsza popęd płciowy
5. Indoktrynacja - zmasowane i przekraczające zdolności kontrolne ofiary, przekazywanie doktryny sekty, w atmosferze absolutnej pewności racji grupy i totalnego błędu jej przeciwników.
6. Niszczenie dotychczasowych wartości i relacji - łączących werbowanych z nie kultowym światem, przez oczernianie, nieuczciwą krytykę, doktrynalne obrzydzanie normalnych ludzkich spraw. Np. Świadkowie Jehowy potrafią przedstawiać piękną tradycję świąt Bożego Narodzenia jako ... pogańską i demoniczną! Krysznaiści zaś uczucia przyjaźni i miłości przekazywane w rodzinie kwalifikują jako materialne czyli niskie, których koniecznie trzeba się pozbyć, by osiągnąć "transcendentalny" świat.
Psychomanipulacje stosowane przez sektę prowadzą w końcu do radykalnej zmiany osobowości ofiary, co przeraża rodzinę i daje początek ostremu konfliktowi.
JAK ODRÓŻNIĆ SEKTĘ OD RELIGII
CECHY SEKTY |
CECHY RELIGII |
1. Obecność wpływowego, charyzmatycznego i dominującego lidera, który uważa się za Boga lub inkarnację Boga. |
1. Prawdziwy przewodnik duchowy zawsze uważający się w głębi serca za sługę Boga i w taki sposób przedstawiający siebie światu i swoim zwolennikom. Cechują go: pokora - nie wywyższa się ponad innych, tolerancja, szacunek dla wszystkich bliźnich. |
2. Przywódca stawiający siebie samego ponad prawem oraz powszechnie akceptowanymi zasadami z Pism Świętych. Wybiera z nich niektóre fragmenty, tworzy swoją własną naukę lub całkiem odwróconą interpretację Pism Świętych. |
2. Nauczyciel, który nie tylko w pełni akceptuje treści Pism Świętych, ale sam na co dzień żyje zgodnie z Nimi. Nie interpretuje Pism na swój własny użytek, innymi słowy nic nie dodaje i nic nie ujmuje z treści świętego przekazu. |
3. Przywódca, który wymaga od swoich zwolenników przestrzegania zasad moralnych, których sam nie przestrzega. Jego celem nie jest dbanie i troska o wyznawców, ale raczej wykorzystanie ich do swoich własnych celów. |
3. Nauczyciel, który jest wzorem do naśladowania w przestrzeganiu zasad moralnych. Będąc przepełnionym współczuciem dla innych nie chce od nich niczego, dając im wiedzę, która pozwala osiągnąć prawdziwe szczęście w miłości do Boga. |
4. Motywy, którymi kierują się przywódcy sekt to: żądza władzy i pieniędzy; chęć posiadania dużej liczby zwolenników; zdobycie sławy i prestiżu. Kosztem ubóstwa swoich wyznawców, którzy zwykle oddają na rzecz sekty wszystko co posiadają, prowadzą wystawne życie, mają luksusowe apartamenty ubrania i samochody, lubią wystawne jedzenie, alkohol i egzotyczne podróże. |
4. Przewodnik nie dbający o materialne zyski, koncentrujący się głównie na wartościach duchowych. Kieruje się zasadą: "proste życie wzniosłe myślenie". |
5. Samozwańczy przywódca, nie opierający się na wcześniejszych autorytetach świętych osób, odrzucający wszelkie religijne tradycje. |
5. Nauczyciel wywodzący się z długiej linii sukcesji duchowych uczniów i nauczycieli opierających się na wielowiekowych tradycjach religijnych (np. Chrześcijaństwo - 2000 lat; Waisznawizm - 5000 lat; Buddyzm - 2600 lat; Islam - 1300 lat tradycji). |
6. Niebezpieczne skoncentrowanie się na potępieniu, nadejściu dnia sądu ostatecznego, końcu świata. Zapowiedź katastrofalnego wydarzenia, które przyniesie koniec świata, skłania ich do zbierania broni, gromadzenia jedzenia, budowania schronów. Wierzą, że kiedy nadejdzie koniec wszyscy razem pójdą do nieba, lub że właśnie ich sekta przejmie władzę i będzie rządziła światem. |
6. Prawdziwy system religijny, podkreślający wagę zbliżenia się do Boga w życiu codziennym, kładący nacisk na stopniowe i systematyczne doskonalenie swojego wnętrza w relacji do Boga. |
7. Położenie nacisku na rzekome znaczenie śmierci jako drogi do zbawienia. Ciało traktowane jest jako przeszkoda w osiągnięciu wyzwolenia czego efektem są często zbiorowe samobójstwa. |
7. Prawdziwa religia kładzie nacisk na życie gdyż właśnie teraz, w ciągu naszego życia możemy rozwijać relację z Bogiem aby zbliżyć się do Niego. Naucza, że możesz być z Bogiem już teraz - służąc Mu a ciało jest cennym "instrumentem", który można wykorzystać w tym celu. |
8. Wymóg przymusowego pozostawania i życia w instytucji centralnej danej sekty, gromadzenie się wszystkich wyznawców w jednym miejscu. |
8. Nie porzucając codziennych obowiązków (praca, szkoła, rodzina) każdy może uczestniczyć w życiu religijnym. Osoby, które poświęciły swoje życie Bogu i służbie dla niego mają możliwość dobrowolnego zamieszkania w klasztorze lub świątyni. |
9. Tajny charakter związku, brak zaufania i niechęć w stosunku do obcych, nie ujawnianie informacji dotyczących działalności sekty. Rekrutacja nowych członków także odbywa się w tajemnicy. Wyznawcy uważają wszystkich wokół siebie za swoich potencjalnych wrogów. |
9. Otwieranie się na całe społeczeństwo, działanie wśród całej ludności. Członkowie powodowani miłością w swoich sercach, wychodzą do innych ludzi chcąc dzielić się tą miłością z innymi. |
10. Wykorzystywanie różnych technik manipulacyjnych w celu pozyskania i zniewolenia członków. |
10. Prezentowanie prawdziwej wiedzy, która zmienia serca i motywy ludzkie, tak aby każdy mógł sam podejmować dobrowolne decyzje w służbie dla Boga. |
JAK ROZPOZNAĆ SEKTĘ ?
Stale pojawiają się nowe grupy religijne. Niektóre z nich są niebezpieczne, ponieważ stosują wobec swoich członków niedozwolone techniki manipulacji. Nie wszystko, o czym jesteśmy informowani przez werbujących na ulicy czy ogłaszających jakieś spotkanie ludzi, jest dobre i dla nas pożyteczne. Niektóre grupy mogą być niebezpieczne dla duchowego i cielesnego zdrowia zarówno nas, jak i członków naszej rodziny. Dlatego ten, kto uczestniczy, nawet z czystej ciekawości w spotkaniach takich grup, naraża się na duże ryzyko.
Czy mamy do czynienia z sektą?
1. Już pierwszy kontakt z grupą otworzył całkowicie nowe widzenie świata (tzw. przeżycie).
2. Obraz świata jest bardzo prosty i wyjaśnia rzeczywiście każdy problem.
3. W grupie znajdują Państwo wszystko, czego do tej pory na próżno szukaliście.
4. Grupa ma mistrza lub przywódcę, Ojca, Guru lub największego myśliciela, który jedynie posiada całą prawdę i często jest czczony jako Bóg.
6. Świat zmierza nieuchronnie ku katastrofie i tylko grupa wie, jak go uratować.
10. Grupa jest elitą. Pozostała ludzkość jest chora i zagubiona. Jeżeli nie będzie w grupie współuczestniczyć, nie może się uratować.
11. Grupa odrzuca naukę w szkołach i uczelniach. Jedynie nauka grupy jest uważana za wartościową i prawdziwą.
12. Grupa odrzuca racjonalne myślenie, umysł, rozum jako negatywne, satanistyczne, nieoświecone.
13. Krytyka i odrzucenie przez stojących z zewnątrz jest właśnie dowodem, że grupa ma rację.
14. Grupa ocenia siebie jako prawdziwą rodzinę lub wspólnotę.
15. Grupa chce, by wszelkie dawne relacje z rodziną, przyjaciółmi i środowiskiem zostały zerwane, ponieważ przeszkadzają w Państwa rozwoju.
16. Grupa oddziela się od reszty świata poprzez:
ubiór,
żywienie,
własny język,
ograniczanie swobody w relacjach międzyludzkich.
17. Grupa żąda ścisłego posłuszeństwa regułom albo dyscypliny, ponieważ jest to jedyna droga do zbawienia.
18. Grupa narzuca sposób zachowań seksualnych, np.:
kontakt z partnerami za zgodą kierownictwa,
seks grupowy,
całkowity zakaz kontaktów seksualnych dla osób niższych w hierarchii grupy.
19. Nigdy w ciągu dnia nie jesteście Państwo sami. Ktoś z grupy zawsze wam towarzyszy.
20. Grupa wypełnia cały was czas zadaniami, np.: sprzedażą książek, czasopism, werbowaniem nowych członków, udziałem w kolejnych kursach, medytacją.
21. Jeżeli obiecany przez grupę sukces bądź uzdrowienie nie nastąpią, grupa uzna, że sami Państwo są za to odpowiedzialni, ponieważ nie zaangażowaliście się dostatecznie lub nie wierzyliście wystarczająco solidnie.
27. Członkiem grupy powinni Państwo zostać natychmiast, już dzisiaj, nie istnieje możliwość obiektywnego obrazu grupy, gdyż ważniejsze od refleksji jest przeżycie, zgodne z zasadą: Tego nie da się po prostu wyjaśnić. Proszę przyjść do nas i wziąć udział w spotkaniu. Kiedy przeżyjecie - zrozumiecie
OBJAWY ZEWNĘTRZNE (SPOŁECZNE)
DIETA
Bliski przestał spożywać część produktów, które dotychczas lubił lub zwyczajowo jadł (mięso, jajka, ryby, ser żółty, cebulę, czosnek "potrawy świąteczne).
Zaczął za to przygotowywać sobie lub prosić o przygotowywanie potraw wegetariańskich z dużą ilością orientalnych przypraw, pieczenia placków pszennych bez zakwasu i jajek.
Przestał z dnia na dzień pić kawę, herbatę, alkohol, kakao, napoje gazowane typu Fanta, Coca-Cola a zamiast tego zaczął pić duże ilości wody, parzyć herbaty ziołowe pomimo że wcześniej nigdy tego nie robił i nie ma medycznych zaleceń co do zmiany diety.
Przestał dotykać pewnych produktów i naczyń rękoma, wydzielił własne nakrycie stołowe.
Nie wchodzi w pewne dni (kobiety-czas menstruacji) do kuchni.
WYGLĄD ZEWNĘTRZNY
Zaczął się zupełnie inaczej ubierać (przesadnie elegancko lub w określony zestaw np. ciągle ta sama koszula i spodnie, preferować jakiś kolor np. biały, czarny lub szafranowy, nosić dziwne szaty "plakietki itp.)
Zaczął przesadnie dbać o higienę osobistą o stałych porach lub odwrotnie zaprzestał tych czynności zupełnie.
Zmienił radykalnie dotychczasową fryzurę np. ściął włosy pozostawiając z tyłu głowy warkoczyk, zaczął nakrywać włosy nawet w domu .
Zaczął nosić na szyi z czcią różnego rodzaju amulety " koraliki, woreczki chociaż wcześniej nie było to w jego stylu.
ZMIANA PRZYZWYCZAJEŃ
Zrezygnował gwałtownie z oglądania telewizji, słuchania radia, muzyki rozrywkowej pomimo ze wcześniej lubił to robić lub odwrotnie zaczął wręcz nałogowo słuchać muzyki (np. orientalnej, heayy metalowej), nagranych przemówień, lekcji o tematyce religijnej, oglądać regularnie podejrzane filmy video np. nagrania ze zbiorowych modlitw, kazań lub zapisy scen gwałtu i przemocy wobec ludzi czy zwierząt.
Zrezygnował z dotychczasowych form spędzania wolnego czasu np. zabaw tanecznych, kina, basenu
Przestał spotykać się z dotychczasowymi znajomymi z którymi wcześniej miał stały kontakt i lubił przebywać.
ASPEKT RELIGIJNY
Zaczął zamykać się w swoim pokoju na wiele godzin śpiewając lub pozostając jakby w stanie uśpienia (siedząc, leżąc).
Zmienił całkowicie wystrój swojego pokoju "malując go na jakiś określony kolor, budując coś na kształt ołtarza, paląc świece i kadzidła, przystrajając go kwiatami.
Zbierając dziwne rzeczy np. zdjęcia i obrazy przedstawiające kolorowo ubrane postacie, diably, czaszki, krzyże.
Zaczął niespodziewanie dla członków rodziny interesować się sprawami wiary. Czytać Pismo Św., dziwne publikacje o obco brzmiących tytułach, liczne ulotki "broszury, strony internetowe grup religijnych lub na odwrót przestał: uczestniczyć w nabożeństwach w kościele do którego należał, przestał obchodzić tradycyjne święta np. Boże Narodzenie,( dotyczy szczególnie dzielenia się opłatkiem i kupowania choinki),
Zaczął namawiać pozostałych domowników do rozmów na tematy religijne, proponować lektury, filmy. Krytykując zarazem ich poglądy religijne, żądając zdjęcia krzyży i świętych obrazów,
NOWE ZWYCZAJE
Zaczął prowadzić ożywioną korespondencje listowną i internetową, rozmowy telefoniczne o ciągle tych samych godzinach lub dziwnych porach,
Niespodziewanie zaczęli pojawiać się nowi, dziwnie zachowujący się znajomi, nachodzący Państwa o każdej porze,
Bliski coraz częściej mika z domu, mówiąc że uczestniczy np. w kursie językowym, kursie podnoszącym potencjał twórczy, kursie biblijnym,
Nie wraca na noc do domu. Nie jest wstanie podać przekonywującej przyczyny, gubi się w wyjaśnieniach,
Opuszcza coraz częściej zajęcia w szkole, pracy pomimo że wcześniej bez problemu wywiązywał się z tych obowiązków,
Wydaje coraz większe sumy na zakup książek, kadzideł, opłacenie kursów,
Próbuje pożyczać pieniądze od bliskich i znajomych bądź odwrotnie może próbować rozdawać własne oszczędności czy rzeczy osobiste.
Dokonuje kradzieży cennych przedmiotów i pieniędzy, chwaląc się swoim sprytem i bezwzględnością.
OBJAWY PSYCHO-FIZYCZNE (SYNDROM SEKTY)
Euforia, uczucie radości i spełnienia chęć dzielenia się własnym szczęściem z innymi lub odwrotnie apatia, zniechęcenie, przerywane stanami podenerwowania, ciągłego napięcia i agresji wobec innych.
Posługiwanie się specyficznym religijnym żargonem grupy. Brak możliwości prowadzenia swobodnej rozmowy. Zanik umiejętności abstrakcyjnego myślenia, nie używanie metafor, niepłynność wypowiedzi, zmiana dotychczasowego sposobu formułowania myśli. Rozmówca bez przerwy powraca do tematu swojej nowej wiary. Negatywna ocena wypowiedzi nie motywuje go do rzeczowej dyskusji lecz ustawicznie powraca do tych samych haseł - sloganów jak do wyuczonej lekcji. Bezkrytycznie cytuje słowa mistrza lub fragmenty świętych tekstów pomimo braku jakichkolwiek dowodów na ich potwierdzenie czy wyraźnie absurdalnych treści.
Trudności w koncentracji i w podzielności uwagi, brak inicjatywy i woli samodzielnego działania.
Uczucie ustawicznego lęku i zagrożenia (w tym szczególnie przed grupą i gniewem mistrza) na przemian z przyjmowaniem agresywnej postawy obronnej.
Brak uczuć i chłód w stosunkach z rodziną i przyjaciółmi.
Automatyczne reagowanie na wyuczone bodźce (głos, sygnał itp.)
Mechaniczne stosowanie ćwiczeń fizycznych.
Gwałtowne chudnięcie, osłabienie, senność/bezsenność, zaburzenie cyklu menstruacyjnego. Zmiana naturalnej mimiki twarzy.
JEDYNIE W SYTUACJI JEDNOCZESNEGO POJAWIENIA SIĘ OBJAWÓW ZEWNĘTRZNYCH(SPOLECZNYCH) I OBJAWÓW PSYCHO-FIZYCZNYCH MOŻEMY PODEJRZEWAĆ ŻE BLISKA NAM OSOBA MA KONTAKT Z GRUPĄ PSYCHOMANIPULACYJNĄ
Charakterystyka sekty
Trudno jest jednoznacznie określić, czym jest sekta. Ich ilość i różnorodność sprawiają, że nie jest możliwe zawarcie w jednej zwięzłej definicji całej charakterystyki wszystkich tych grup. W samych tylko Stanach Zjednoczonych istnieje ok. trzech tysięcy niezależnych ruchów religijnych, w Wielkiej Brytanii ok. pięćset. W Polsce działa ich ponad trzysta.
Warto jednak przyjrzeć się kilku charakterystykom zaczerpniętym z literatury tematu. Według ks. Władysława Nowaka sekty charakteryzują się:
misjonarską gorliwością;
Członkowie bardzo gorliwie rozpowszechniają swoje koncepcje. Wierzą przy tym, że tylko oni są w posiadaniu prawdy o Bogu i że ich zadaniem jest nieść to posłanie całemu światu, który bez niego jest skazany na potępienie;
charyzmatycznym przywódcą;
Przywódca jest uważany za osobę o wyjątkowej mocy, kogoś więcej niż zwykłego śmiertelnika;
wyłącznością prawdy;
Wierzą, że jako jedyni posiadają naukę potrzebną do zbawienia. Zbawienie można osiągnąć tylko przyłączając się do nich, akceptując ich wierzenia, przyjmując praktyki lub używając zalecanych przez nich technik;
nadrzędnością grupy;
Wiara w posiadanie jedynej prawdy prowadzi do przekonania, że sekta stanowi grupę elitarną. Członkowie posiadając wiedzę uzyskaną w sekcie są przekonani o swojej wyższości nad tymi, którzy nie należą do ich grupy;
ścisłą dyscypliną;
Wszystkie dziedziny życia członków sekty są ściśle podporządkowane działalności w sekcie. Dyscyplina taka przybiera formę ścisłej kontroli;
dławieniem indywidualności;
W sektach nie ma miejsca dla wolnomyślicieli. Wszelkie objawy swobodnej interpretacji, czy niezależności w postępowaniu są zawczasu dławione. Nowicjusze są tak kształceni, by wyrzec się odpowiedzialności osobistej i oddać się całkowicie pod kierownictwo swoich przełożonych;
odchyleniem doktrynalnym.
Z przedstawionej charakterystyki można wywnioskować, że nowe ruchy religijne w swej działalności izolują się od społeczeństwa. Indoktrynacja w sekcie prowadzi do zniewolenia, czyli działa destruktywnie na osobę wstępującą do ruchu. W literaturze można też często spotkać określenie: kult szkodliwy, sekta destruktywna.