SZWECJA POCZĄTEK
SZWEDZKA SZKOŁA FILMOWA:
Kierunek w szwedzkim kinie z okresu 1916-1924
Charakteryzował się udramatyzowaniem przyrody i związkiem z literaturą skandynawską
Ważniejsze filmy:
Terje Vigen (1916)
Banici (1917)
Wózek widmo (1919)
Skarb Arne (1919)
Gösta Berling (1924)
Czołowymi przedstawicielami tej szkoły byli: V. Sjöström i M. Stiller.
Po II wojnie światowej ich tradycję kontynuował I. Bergman.
Victor Sjöström:
1879-1960
Syn słynnej aktorki teatralnej
Szwedzki aktor, scenarzysta, producent i reżyser filmowy.
Jako aktor teatralny debiutował w wieku 19 lat.
Od 1912 związany z wytwórnią Svenska Bio.
Pracował jako aktor w teatrach Sztokholmu i Goteborga
W roku 1912 wraz ze swoim kolegą Mauritzem Stillerem zaczął produkować filmy
Najpierw kręcił proste historyjki
1913- Film Ingeborga Holm był otwarciem drzwi na szeroki świat
W 1916 roku udaje się mu dokonać artystycznego przełomu filmem Terje Vigen, opartym na balladzie Henrika Ibsena.
Rok później wyreżyserował i zagrał główną rolę w filmie Banici
Oba filmy wprowadzają na ekran Przyrodę, która urosła do rangi osoby dramatu:
W Banitach góry, przepaście, pustkowia, wichry, śnieżyce występowały tu w rolach o wiele ważniejszych niż niejedna z drugoplanowych postaci.
W Terje Vigen pokazywał Sjostrom człowieka walczącego z żywiołem - rybaka ryzykującego życie na morzu, dla konającej z głodu rodziny.
1921 r -Furman Śmierci:
Film ten uchodzi za mistrzowskie osiągnięcie szkoły szwedzkiej, dzięki zastosowaniu wyszukanych tricków zdjęciowych, wyszukanym operowaniu światłem oraz wprowadzającym nastrój snu retrospekcje.
W 1923 r. Sjostrom zostaje 'wchłonięty' przez Hollywood, gdzie tworzone filmy (nakręcił ich 9) nie budzą jednak zainteresowania.
Po nadejściu filmu dźwiękowego powraca w 1930 do Szwecji.
Reżyser przypomni się widzom prawie 30 lat później, tym razem wyłącznie jako aktor w głównej roli egoistycznego profesora Isaka Borga w filmie Ingmara Bergmana Tam gdzie rosną poziomki.
Filmy:
Trädgardsmästaren -1912
Ingeborg Holm- 1913
Strajk- 1914
Banici- 1917
Synowie Ingmara- 1919
Mästerman- 1920
Furman śmierci- 1921
Ten, którego biją po twarzy- 1924
Zwierzenia królowej- 1925
Szkarłatna Litera-1926
Wicher- 1928
Under the Red Robe- 1937
INGEBORG HOLM:
Reżyseria: Victor Sjöström
Scenariusz: Victor Sjöström,
Produkcja: Szwecja
Rok produkcji: 1913
Obsada: Hilda Borgstrom
Pierwsze arcydzieło reżysera
Jak na owe czasy, bardzo długi, miał bowiem przeszło 2000 metrów.
Spotkał się z entuzjastycznym przyjęciem publiczności i krytyki, otwierając nowy rozdział w dziejach szwedzkiej kinematografii.
Był pierwszym spektaklem kinowym, na który uczęszczała inteligencja
Sjöstrom stał się dopiero po tym filmie znanym i uznanym reżyserem
Dzieje nieszczęśliwej matki, której zabierają dzieci
W filmie wystąpiła Hilda Borgstrom, tworząc kreację pełną prostoty, umiaru i dramatycznego wyrazu. Świetna aktorka sceniczna zabłysła tym razem na ekranie. Była równie powściągliwa w geście i mimice, co jej rywalka Asta Nielsen.
Victor Sjöstrom pokazał w filmie swój wielki talent. W scenach atelierowych hołdował wprawdzie jeszcze wzorom wziętym z francuskiego film d'art, ale w plenerze pokazał dużą oryginalność i śmiałość w potraktowaniu tematu. Zarówno pejzaże ubogich dzielnic miasta, jak i dobór statystów, świadczyły o realistycznym spojrzeniu przez reżysera na świat.
BANICI:
Reżyseria: Victor Sjöström
Scenariusz: Victor Sjöström, Sam Ask
Zdjęcia: Julius Jaenzon
Produkcja: Szwecja
Rok produkcji: 1918
Obsada: William Larsson, John Ekman, Nils Arehn, Edith Erastoff, Victor Sjöström
Akcja dzieje się około 1850: prześladowana przez społeczeństwo para musi chronić się coraz głębiej w górskich samotniach, aż umiera w burzy śnieżnej.
W filmie rozpościera się krajobraz irlandzki, który staje się coraz bardziej nieludzki.
WICHER:
Reżyseria: Victor Sjöström
Scenariusz: Frances Marion wg powieści Dorothy Scarborough "The Wind"
Zdjęcia: John Arnold
Montaż: Conrad A. Nervig
Scenografia: Cedric Gibbons, Edward Withers
Kostiumy: André-Ani
Obsada: Lillian Gish (Letty Mason), Lars Hanson (Lige Highwater), Montagu Love (Wirth Roddy), Dorothy Cumming (Córa), Edward Earle (Beverly), William Orlamond (Sourdough)
Producent: Victor Sjöström
Produkcja: M-G-M
Rok produkcji: 1928
Jedno z ostatnich arcydzieł kina niemego
Letty po śmierci rodziców musi wyjechać z Wirginii na Południowy Zachód i zamieszkać u krewnych. Bardzo szybko okazuje się, że jest dla nich ciężarem. Wychodzi więc za mąż za niekochanego mężczyznę i żyje z nim razem na piaszczystym pustkowiu. Gdy mąż wyjeżdża na kilka dni, Letty odwiedza jej dawny znajomy - Roddy. Kiedy mężczyzna próbuje ją zgwałcić, kobieta zabija go we własnej obronie.
Cechy:
nierozerwalne związki człowieka z naturą
surowość ludzkich charakterów
okrucieństwo losu
prosta, wyrazista forma konstrukcyjna
Główny bohater filmu: wicher, wszechobecny wiatr, tak sugestywny, że wręcz dający się - w filmie bez dźwięku - słyszeć
Wybitna kreacja Lillian Gish.
Stiller Mauritz:
1883-1928
Szwedzki aktor i reżyser filmowy
Występował początkowo w teatrach fińskich, potem szwedzkich.
Od 1912 został obok V. Sjöströma czołowym przedstawicielem szwedzkiej szkoły filmowej
Filmy:
Wiry (1918)
Erotikon (1920)
Skarb Arne (1919)
Stare zamczysko (1922)
Gösta Berling
W połowie lat 20 wyjechał do Ameryki, gdzie zrealizował dwa filmy z Polą Negri w roli głównej:
Hotel Imperial (1927)
Spowiedź uczciwej kobiety (1927)
W 1927 powrócił do Szwecji.