funkcje,twierdzenie o pierwszych wymiernych (2 str)


Funkcje trygonometryczne (wzory)

ZALEŻNOŚCI
sin(
+)=sincos+cossin
sin(
-)=sincos-cossin
sin(2
)=2sincos
sin(3
)=sin(3-4sin2)
cos(
+)=coscos-sinsin
cos(
-)=coscos+sinsin
cos(2
)=cos2-sin2=1-2sin2=2cos2-1
cos(3
)=(4cos2-3)cos
tg(
+)=(tg+tg)/(1-tgtg)
tg(
-)=(tg-tg)/(1+tgtg)
tg2
=2tg/(1-tg2)
tg3
=tg(3-tg2)/(1-3tg2)
ctg(
+)=(ctgctg-1)/(ctg+ctg)
ctg(
-)=(ctgctg+1)/(ctg-ctg)
ctg2
=(ctg2-1)/2ctg
ctg3
=ctg(ctg2-3)/(3ctg2-1)

sin+sin=2sin((+)/2)cos((-)/2)
sin
-sin=2cos((+)/2)sin((-)/2)
cos
+cos=2cos((+)/2)cos((-)/2)
cos
-cos=-2sin((+)/2)sin((-)/2)
tg
-tg=sin(-)/coscos
ctg
-ctg=-sin(-)/sinsin
sin
2-sin2=cos2-cos2=sin(+)sin(-)

sin=tg/(1+tg2)
sin
2=(1-cos2)/2
cos
=1/(1+tg2)
cos
2=(1+cos2)/2
sin2
=2tg/(1+tg2)
cos2
=(1-tg2)/(1+tg2)
tg
2=(1-cos2)/(1+cos2)=sin22/(1+cos2)2=(1-cos2)2/sin22

WZORY REDUKCYJNE
sin(-x)=sin(180°+x)=cos(90°+x)=cos(270°-x)=-sin(x)
cos(-x)=sin(90°-x)=sin(90°+
x)=cos(x)
sin(180°-x)=cos(90°-x)=cos(270°+x)=sin(x)
cos(180°-x)=cos(180°+x)=sin(270°-x)=sin(270°+x)=-cos(x)
tg(-x)=tg(180°-x)=ctg(90°+x)=ctg(270°+x)=-tg(x)
ctg(-x)=ctg(180°-x)=tg(90°+x)=tg(270°+x)=-ctg(x)
tg(180°+x)=ctg(90°-x)=ctg(270°-x)=tg(x)
ctg(180°+x)=tg(90°-x)=tg(270°-x)=ctg(x)

WARTOŚCI FUNKCJI
sin(0°)=0, sin(30°)=1/2, sin(45°)=
2/2, sin(60°)=3/2, sin(90°)=1
cos(0°)=1, cos(30°)=
3/2, cos(45°)=2/2, cos(60°)=1/2, cos(90°)=0
tg(0°)=0, tg(30°)=
3/3, tg(45°)=1, tg(60°)=3, tg(90°)
ctg(0°)
, ctg(30°)=3, ctg(45°)=1, ctg(60°)=3/3, ctg(90°)=0,
sin15°=cos75°=
(2-3)/2
cos15°=sin75°=
(2+3)/2
tg15°=ctg75°=2-
3
ctg15°=ctg75°=2+
3
sin(22,5°)=cos(67,5°)=
(2-2)/2
cos(22,5°)=sin(67,5°)=
(2+2)/2
tg(22,5°)=ctg(67,5°)=
2-1
ctg(22,5°)=tg(67,5°)=
2+1

Geometria
POLE
: P=1/2ah (bok i wysokość)
P=
1/2absin (2 boki i kąt między nimi)
P=abc/4R (R - promień koła opisanego)
P=
1/2pr (r - promień koła wpisanego), p=1/2(a+b+c),
P=
(p(p-a)(p-b)(p-c));
z wyznaczników: A=(x
a,ya), B=(xb,yb), C=(xc,yc), P=1/2(xayb+xbyc+xcya-xcyb-xbya-xayc); AB=[a,b], AC=[c,d] - wektory, P=|1/2d(u,v)|=|1/2(ad-bc)|;
ŚRODKOWE w
przecinają się w stos. 1:2
W
: punkty przecięcia środkowych (M), symetralnych (O) i wysokości (H) leżą na jednej prostej i OM:MH=1:2
W
PROSTOKĄTNYM: a+b=2r+2R (przyprostokątne i promienie wpisany (r) i opisany (R)); pole: P=p(p-a)=(p-b)(p-c), gdzie p=(a+b+c)/2
a WYZNACZNIKI: z wektorów u=[a,b] i v=[c,d] wychodzących z 1 punktu i kątem między nimi, P=1/2|ad-bc|; sin=|ad-bc|/((a2+b2)(c2+d2)), cos=(ac-bd)/((a2+b2)(c2+d2))
4-KĄT OPISANY NA OKRĘGU: sumy przeciwległych boków równe
4-KĄT WPISANY W OKRĄG: sumy przeciwległych kątów równe po 180°

Środek okręgu opisanego na - na przecięciu symetralnych
Środek okręgu wpisanego w
- na przecięciu dwusiecznych
Środkowe w
przecinają się w stos. 1:2

POLE CZWOROKĄTA: P=1/2d1d2sin (dwie przekątne i (0-90°) między nimi)
TW. SINUSÓW a/sin
=b/sin=c/sinγ=2R (stos. boków do kątów naprzeciwko, R - promień koła opisanego na )
TW. COSINUSÓW c
2=a2+b2-2abcosγ (kąt γ między a i b)
TW. O ŚRODKOWYCH: a
2+b2=2(c/2)2+2x2, gdzie a,b,c - boki , x - środkowa opuszczona na bok c
PROSTE m
n: m: y=a1x+b1, n: y=a2x+b2; a1a2=-1mn
WEKTOR
do PROSTEJ k: Ax+By+C=0 u=[A,B]
ODL. PKT OD PROSTEJ k: Ax+By+C=0, P=(x
0,y0); d=|Ax0+By0+C|/(A2+B2)
STYCZNA DO KRZYWEJ: y-y
0=f'(x0)(x-x0)

y=ax2, wektor u=[p,q], y=a(x-p)2+q - p. kanoniczna (dla b=0 ogólna taka sama),
y=ax
2+bx+c - p. ogólna (xR, a0); =b2-4ac - wyróżnik; p=-b/2a, q=-/4a, y=a(x+b/2a)2-/4a;
ax
2+bx+c=a(x-x1)(x-x2) - p. iloczynowa;
Wzory Viete'a: x
1+x2=-b/a, x1x2=c/a; ax2+bxy+cy2+dx+ey+f=0 - równanie II stopnia z 2 niewiadomymi
Współrzędne wierzchołka paraboli: W=(-b/2a;-
/4a)

Obrót punktu A(x,y) wokół o(0,0)o kąt : A'=(x',y'): x'=xcos-ysin, y'=xsin+ycos; x=x'cos+y'sin, y=-x'sin+y'cos

Iloczynem skalarnym wektorów a i b nazywamy: aob=0, gdy a=0 lub b=0 lub aob=|a||b|cos|{a,b}|=a1b1+a2b2

OSTROSŁUP: Jeżeli wszystkie krawędzie boczne (ściany) nachylone są do płaszcz. podstawy pod tym samym kątem, to spodek wysokości leży w środku okręgu opisanego na podstawie (wpisanego w podstawę).

ODLEGŁOŚĆ 2 PROSTYCH RÓWNOLEGŁYCH: k: Ax+By+C=0, m: Dx+Ey+F=0, k||m; d=|C-F|/(A2+B2)
FUNKCJA HOMOGRAFICZNA: y=(ax+b)/(cx+d), ad
bc; asymptota pionowa: x=d/c, pozioma: y=a/c;
OKRĄG:
(x-a)2+(y-b)2=r2 (r - promień, O=(a,b) - środek okręgu)
ELIPSA: x
2/a2+y2/b2=1 (a,b - "promienie")

FUNKCJE

Funkcja potęgowa
y=x
n (nN parz) - parabola;
y=x
n (nN n-parz) - krzywa symetr. wzgl. (0,0);
y=x
-n (nN parz) - hiperbole w I i II;
y=x
-n (nN n-parz) - hiperbole w I i III;
y=x
m/n, (m,nN, m<n) - krzywa w prawo,
m>n - krzywa do góry; y=x
-m/n (m,nN) - hiperbola w I

Funkcja wykładnicza
y=c
x, D:xR, cR+/{1}; wykres: krzywa logarytmiczna przez (0,1) w I i II - dla x>1 rosn., dla x(0,1) malej. - krzywe wykładnicze;
y=exp
1/2x y=(1/2)x;

Logarytmy
log
ab=x ax=b, xR, aR+/{1}, bR+; loga1=0, logaa=1; logaax=x; alogab=b;
inne własn. jeśli x,y>0, a
R+/{1} to: loga(xy)=logax+logay; loga(x/y)=logax-logay; logaxp=plogax
loga=log
10a; logea=lna, e=lim(1+1/n)n
log
ac=logbc/logba

Funkcja logarytmiczna
y=log
ax, aR+/{1}, D:xR+; wykres: krzywa logarytmiczna przez (1,0) w I i IV - dla a>1 rosn., dla a(0,1) mal.; krzywe logarytmiczne są symetryczne do wykładniczych wzgl. prostej y=x)

CIĄGI

ARYTMETYCZNY
r=a
n-an-1; an=a1+(n-1)r; S=a1+a2+...+an=((a1+an)/2)n

GEOMETRYCZNY
q=a
n/an-1; an=a1qn-1; Sn=a1+a2+...+an=a1(1-qn)/(1-q)

SZEREG GEOMETRYCZNY
S=a
1+a2+...+an+an+1+...=a1/(1-q), jeśli |q|<1 - wtedy ciąg jest zbieżny

TW. O 3 CIĄGACH (a, b, c - zbieżne)
a
nbncn i lim(an)=g (n) i lim(cn)=g (n) lim(bn)=g (n)

GRANICE

lim(nsin(1/n))=1, n→
lim(a
1/n)=1, a>0, n→
lim(n
1/n)=1, n→
lim(n!
1/n)=, n→
lim(a
n)=1, a>1, n→
lim(a
n)=0, |a|<1, n→
lim(1+a/n)
n=ea, n→
lim(x
sin(1/x))=1, x0
lim(cos(1/x))=1, x
→
lim(e
x/xm)=, x→
lim(lnx/e
x)=0, x→
lim(1+(a/n))
n=ea, n→
lim(sinx/x)=1, x
0

Różniczkowanie & całkowanie (wzory)

f'(x0)=lim((f(x0+x)-f(x0))/x), x0

(xa)'=nxa-1
(1/x)'=-1/x
2, x0
(
x)'=1/(2x), x>0
(sinx)'=cosx
(cosx)'=-sinx
(tgx)'=1+tg
2x=1/cos2x
(ctgx)'=-1-ctg
2x=-1/sin2x
(arcsinx)'=1/
(1-x2)
(arccosx)'=-1/
(1-x2)
(arctgx)'=1/(1+x
2)
(arcctgx)'=-1/(1+x
2)
(lnx)'=1/x, x>0
(log
ax)'=1/(xlna)=(1/x)logae, a>0, a1, x>0
(a
x)'=axlna, a>0
(e
x)'=ex

(fg)'=f'g+fg'
(f/g)'=(f'g-fg')/g
2, g0
[g(f)]'=g'(f)
f'
f
g=eglnf

xadx=(xa+1/a+1)+C, a-1, x>0;
axdx=ax/lna+C

Całk. przez części: uv'=uv-u'v

Objętość bryły powstałej z obrotu wykresu wokół osi ox: P=f2(x)dx;
Pole pow. bocznej tej bryły: P
b=2f(x)(1+(f'(x))2)dx;
Długość wykresu: l=
(1+(f'(x))2)dx
(wszystkie całki oznaczone w przedziale <a,b>);

Rachunek prawdopodobieństwa
Prawa de Morgana: (A
B)'=A'B'; (AB)'=A'B'
Klasyczna definicja prawdopodobieństwa: A
  P(A)=(moc A)/(moc )
Aksjomatyczna def.: P(A)
0; A,B; A i B wykluczają się P(AB)=P(A)+P(B), P()=1 P(A) to prawdop. zdarzenia A
Własności: P(
)=0; AB P(A)P(B); P(A)1; P(A')=1-P(A); P(AB)=P(A)+P(B)-P(AB)
Permutacje (ustawienia): ilość wszystkich perm. zbioru n-elementowego P
n=n!
Kombinacje (podzbiory): n-elementowe kombinacje ze zbioru n-elementowego - C
kn=(n po k)=n!/[(n-k)!k!]
Wariacje z powtórzeniami (ciągi): n-elementowe wariacje z powtórzeniami o wartościach ze zbioru m-elementowego = m
n;
Wariacje bez powtórzeń (ciągi, w których elementy się nie powtarzają) = (m po n)
Prawdop. warunkowe: P(A|B)=P(A
B)/P(B) - zdarzenie A, pod warunkiem, że zajdzie B; A,B, P(B)>0
Prawdop. całkowite: B
1, B2, ..., Bn, B1B2...Bn=, BiBj=, ij, i,j=1,2,...,n P(A)=P(A|B1)P(B1)+P(A|B2)P(B2)+...+P(A|Bn)P(Bn)
Wzór Bayessa: P(B
i|A)=[P(A|Bi)P(Bi)]/[P(A|B1)P(B1)+P(A|B2)P(B2)+...+P(A|Bn)P(Bn)], założenia - jak wyżej
Zdarzenia A i B są niezależne (A,B
), gdy P(AB)=P(A)P(B); jeśli A i B są niezależne, to A i B' też są niezależne
Niezależność N zdarzeń: 4 zdarzenia (A,B,C,D) są niezależne, gdy wszystkie pary (A i B, A i C, A i D, B i C...) są niezależne, wszystkie trójki są niezależne (A i B i C, A i B i D, A i C i D, B i C i D) i P(A
BCD)=P(A)P(B)P(C)P(D); ilość warunków dla n zdarzeń: (n po 2)(n po 3)...(n po n)=2n-n-1;
Schemat Bernoulliego: W schemacie N prób Bernoull. prawdopod. P
N(k) otrzymania dokładnie k sukcesów wyraża się wzorem: PN(k)=(N po k)pkqN-k, gdzie p - prawdopodobieństwo sukcesu, q - prawd. porażki (p+q=1)
Najbardziej prawdopodobna liczba sukcesów w schemacie N prób Bernoulliego: Jeżeli (N+1)p
C to największa k0<(N+1)p; Jeżeli (N+1)pC to najb. prawdopodobne są wartości (N+1)p-1 i (N+1)p (ich prawdop. są równe)
Zmienna losowa przyjmuje wartości rzeczywiste, to funkcja określona na
Rozkładem zmiennej losowej "X" nazywamy zbiór par {(x
i, pi), i=1,2,...,n}, xi - wartość zmiennej losowej, pi - prawdopodobieństwo, z jakim zmienna losowa przyjmuje wartość xi
Wartość oczekiwana (nadzieja matematyczna) zmiennej losowej: EX=x
1p1+x2p2+...+xnpn; własności: E(cX)=cEX, cR; EI=1, I - funkcja tożsamościowo równa 1, EI=1p1+1p2+...+1pn=1; jeśli X i Y to zmienne losowe określone na tej samej to E(X+Y)=EX+EY
Wartość oczekiwana liczby sukcesów w schemacie N prób Bernoulliego: EX=N
p
Wariancja zmiennej losowej (rozrzut): D
2X=E(X-EX)2=EX2-(EX)2
Gdy X jest zmienną losową o rozkładzie X:{(x
i,pi), i=1,2,...,n}, to X2(cX)=c2D2X, D2X=0 zmienna losowa X jest f. stałą X:{(x,1)}
W schemacie N prób Bernoulliego: D
2SN=Npq

WIELOMIANY

W(x)=a0+a1x+a2x2+...+anxn
Tw. Bezout
liczba r jest pierwiastkiem wielomianu W(x), gdy wielomian W(x) jest podzielny przez dwumian (x-r), W(r)=0 (istnieje wielomian Q(x) i W(x)=Q(x)
(x-r)); Jeśli W(x) nie jest podzielny przez dwumian (x-r), to reszta z dzielenia jest równa wartości wielomianu dla liczby r
TWIERDZENIE O PIERW. WYMIERNYCH
Jeżeli wielomian W(x) o współcz. całkowitych ma pierwiastek wymierny w postaci ułamka nieskracalnego p/q (NWD(p,q)=1), to
p jest dzielnikiem wyrazu wolnego (a0), a q jest dzielnikiem wyrazu przy najwyższe potędze zmiennej (an);
WIELOMIAN W(A): reszta z dzielenia przez (x-a)=W(a); wolny wyraz = W(0); suma współczynników = W(1)

ŚREDNIA
n-wyrazowy ciąg: a
1,a2,...,anR
Śr. arytmetyczna: A(a
1,a2,...,an)=(a1+a2+...+an)/n
Śr. geometryczna: G(a
1,a2,...,an)=(a1a2...an)1/n
Śr. harmoniczna: H(a
1,a2,...,an)=n/[(1/a1)+(1/a2)+...+(1/an)]
Tw. Cauchye'go: H(a
1,a2,...,an) G(a1,a2,...,an) A(a1,a2,...,an) - równość zachodzi tylko wtedy, gdy a1=a2=...=an

Inne ciekawe wzory

1/(n(n+1))=1/n-1/(n+1)
1
2+22+32+...+n2=n(n+1)(2n+1)/6
(a
3-b3)=(a-b)(a2+ab+b2)
(a
3+b3)=(a+b)(a2-ab+b2)
x
x=exlnx

Wartości liczb niewymiernych

2=1,41

3=1,73

5=2,24

6=2,45

7=2,65

10=3,16

11=3,32

13=3,61

17=4,12

19=4,36

23=4,80

21/3=1,26

31/3=1,44

41/3=1,59

21/4=1,19

31/4=1,32

e=2,718

=3,142

log2=0,30

log3=0,48

log5=0,70

loge=0,43

ln2=0,69

ln3=1,10

ln5=1,61

ln10=2,30

log23=1,58

Praca pochodzi z serwisu www.e-sciagi.pl



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
rola i funkcjonowanie giełd towarowych w gospodarce (6 str), Ekonomia, ekonomia
funkcje rynku i przedsiębiorstwa w gospodarce (3 str), Finanse
rola i funkcjonowanie giełd towarowych w gospodarce (6 str), Ekonomia
funkcjonowanie agencji celnych (53 str), Ekonomia, ekonomia
Elementy przebiegu zmienności funkcji. Twierdzenie de l’Hospitala, Analiza matematyczna
funkcje rynku i przedsiebiorstwa w gospodarce (3 str)
funkcjonowanie spółek kapitałowych (18 str), Ekonomia
funkcjonowanie gospodarki rynkowej (22 str), Ekonomia
highwaycode pol a7 pierwsza pomoc (str 130 132)
Pierwszy załącznik Str 11
rola i funkcjonowanie giełd towarowych w gospodarce (6 str), Ekonomia, ekonomia
Descartes Medytacje o pierwszej filozofii str 42 56, 89 102

więcej podobnych podstron