instytucje życia społecznego


Instytucje życia społecznego to organizacje powołane do życia przez samo społeczeństwo w celu zaspokajania ich różnego rodzaju potrzeb i regulowania stosunków społecznych. Instytucje zapewniają wewnętrzna spójność danej zbiorowości. Społeczeństwo samo powołuje różne instytucje w zależności od potrzeb i sytuacji.

Instytucje społeczne są konsekwencją dłużej trwających stosunków społecznych i stanowią kolejny etap rozwoju więzi.

Instytucje umożliwiają człowiekowi zaspokajanie potrzeb, regulują jego działanie, zapewniają ciągłość życia zbiorowego i integrują ludzi podtrzymując między nimi więź społeczną. Instytucje społeczne - to zespoły urządzeń materialnych, ogół środków działania i wybrane, powołane do spełnienia określonych funkcji osoby działające w imieniu grupy.

Elementy instytucji społecznych:

Warunkami skutecznego działania instytucji są:

- wyraźne określenie celu i zakresu wykonywania czynności,

- racjonalny podział pracy i racjonalna organizacja wewnętrzna instytucji,

- uniezależnienie wykonywanych czynności od interesów,

- uznanie i zaufanie dla pracowników.

Warunki współistnienia instytucji to wewnętrzna integracja w państwie.

Instytucje można podzielić na nieformalne i formalne.

Ze względu na funkcje i rodzaj zaspokajanych potrzeb instytucje można podzielić na: ekonomiczne, polityczne, wychowawcze i kulturalne, socjalne, religijne i totalne.

np. grupa ludzi u władzy rządząca państwem w imieniu społeczeństwa, wybierana przez społeczeństwo, mająca za zadania uchwalanie reform, przepisów prawa, regulujących życie ludzi, zbiorowości itd.

W instytucjach totalnych, naszym zdaniem jednym z ciekawszych przykładów jest więzienie.

Najkrócej instytucje totalne można by scharakteryzować, jako te, które ingerują we wszystkie dziedziny życia osób w nich przebywających, ograniczają ich wolność i wyznaczają ramy całego ich funkcjonowania. Trudno się nie zgodzić, że więzienie dokładnie odpowiada temu opisowi.

Szereg cech, jaki posiadają ogólnie pojęte instytucje totalne, które z całą pewnością można by przypisać więzieniu, to np.:

Ważnym elementem jest także przymus wykonywania przez więźniów określonych czynności. Więzienia bez wątpienia można określić jako zakłady przymusowego przekształcania osobowości. Co więcej, wydaje się, że jest to jedno z ich podstawowych zadań.

Świat podwładnych, a więc w naszym wypadku więźniów również posiada pewne specyficzne cechy. Wynika to z faktu egzystencji na fizycznie małym obszarze dużej ilości osób pozbawionych intymności, żyjących w zuniformizowanej i ujednoliconej gromadzie. Wytwarza się nieformalna struktura świata podwładnych skierowana w dużej mierze przeciwko personelowi, posiadająca swoją hierarchię tworzoną właśnie na wzór hierarchii personelu. Życie więźniów na tyle mocno różni się od ich życia na wolności i wymaga daleko idącej rezygnacji z pełnienia wcześniejszych ról, że muszą oni stosować szereg technik adaptacyjnych pomagających w poprawnym funkcjonowaniu w nowych warunkach. Można tu wymienić wycofanie się, bunt, zadomowienie, konwersję i zimną kalkulację. Ludzie ci podczas pobytu w więzieniu uczą się realiów nowej rzeczywistości, takich choćby, jakie są wymagania ich nowych ról zarówno formalnych jak i nieformalnych, tego jak wygląda nieformalna struktura więźniów, jak funkcjonuje system kar i nagród, czy jak zorganizować sobie na drodze rzecz jasna nieoficjalnej uzyskiwanie pewnych zakazanych gratyfikacji. Im jednostka lepiej dostosuje się do wyznaczonych jej ram działania tym większą ma szansę na osiągnięcie wyższej pozycji w strukturze nieformalnej.

Systemy instytucji zapewniają zaspokajanie potrzeb członków zbiorowości, regulują ich zachowania i zapewniają rozwój zbiorowości jako całości. Aby zaspokoić swoje potrzeby jednostki musza uczestniczyć w wielu instytucjach automatycznie dążąc do ich scharmonizowania. W zależności od rodzaju społeczeństwa, mamy do czynienia z dominacją np. instytucji politycznych lub ekonomicznych ( kraje o wysokim stopniu rozwoju), natomiast w krajach o niskim stopniu rozwoju, wykształcenia, samoświadomości, gdzie doskonałym przykładem mogą być kraje muzułmańskie, instytucje religijne są nadrzędne nad innymi instytucjami, niejednokrotnie są jedynymi wyznacznikami życia codziennego.

Szczególnie ważny jest problem współdziałania i elastyczności układu instytucji, tak, aby nie krępowały koniecznego postępu, innowacji i aby nie stały się instytucjami krępującymi życie zbiorowości. I znów na przykładzie krajów arabskich widzimy, że instytucje religijne, wręcz fanatyzm blokują rozwój tych państw i normalne życie społeczeństwa.

Tak, więc widzimy, że całym naszym życiem kierują instytucje, ważne jest tylko odpowiednie wyważenie proporcji i zdrowego podejścia do poszczególnych instytucji życia społecznego!



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
instytucje życia społecznego
5 CHARAKTERYSTYKA INSTYTUCJI I ORGANIZACJI SPOLECZNYCH
INSTYTUT PEDAGOGIKI SPOŁECZNEJ, pedagogika społeczna
Dobra osobiste człowieka jako fundament życia społecznego
KULTURA JAKO WYTWÓR ŻYCIA SPOŁECZNEGO
CHARAKTERYSTYKA TYPOWYCH INSTYTUCJI POMOCY SPOŁECZENEJ
Czas jako podstawowa forma procesów życia społecznego
pedagogika, resocjalizacja, Resocjalizacja (z łaciny re + socialis - społeczny), włączenie do życia
KULTUROWE PODSTAWY ŻYCIA SPOŁECZNEGO
pyt 3 podstawy życia społecznego
Problemy w przystosowaniu się do życia społecznego narkomanów po leczeniu odwykowym
ADHD ważne informacje, INSTYTUCJE POMOCY SPOŁECZNEJ MUSIELEWICZ, ZARZADZANIE UKW
Regionalizm jest zjawiskiem powstałym wskutek obrony przed centralizacją życia społeczno
Przyrodnicze podstawy życia społecznego, technologia żywności, Socjologia
dr Musielewicz zarzadzanie soba do poprawy[22], INSTYTUCJE POMOCY SPOŁECZNEJ MUSIELEWICZ, ZARZADZANI
Albińska, Problem życia społecznego i zawodowego osób niedosłyszących i głuchych
7 Prawidlowosci zycia spolecznego

więcej podobnych podstron