gry i ćwiczenia zręcznościowe, pobudzające kreatywność, wyobraźnię
Jajko na łyżce
Jest to rodzaj wyścigu, wykonywanego kolejno przez wszystkich uczniów w danym zespole. Uczniowie Ci pokonują drogę do mety i z powrotem trzymając w zębach łyżkę, na której leży jajko. Jeżeli jajko spadnie, uczeń zaczyna od początku. Nie można pomagać sobie rękami. Wygrywa zespół który ukończy wyścig jako pierwszy.
Zastosowania
Każdy zespół stara się wymyślić jak największą ilość zastosowań, np. łyżki. Zespół, któremu skończą się pomysły, odpada. Wygrywa ten, który odpadnie jako ostatni.
Tik - tak
Prowadzący podaje jeden z trzymanych przedmiotów w prawo mówiąc: „To jest tik” Gracz pierwszy pyta: „Co?”. Rozpoczynający powtarza: „Tik”. Gracz pierwszy podaje do drugiej osoby siedzącej w kole, mówiąc: „To jest tik”. Gracz drugi pyta pierwszego: „Co?. Gracz pierwszy zaś rozpoczynającego: „Co?” Za każdym razem pytanie „Co?” musi wrócić do rozpoczynającego, zaś odpowiedź „Tik”, przez kolejne osoby do tego, który trzyma przedmiot. Dopiero wtedy może go podać dalej, mówiąc: „To jest tik”. Kiedy to zostanie przećwiczone, posyłamy równocześnie w lewo drugi przedmiot, mówiąc: „To jest Tak”. Próbujemy doprowadzić grę do momentu, w którym oba przedmioty wrócą do prowadzącego bez przeszkód.
Zapamiętywanie
Dzielimy klasę na kilka grup. Każdy grupa przez dwie minuty patrzy na 20 przedmiotów porozkładanych przez prowadzącego; następnie prowadzący zasłania owe przedmioty i uczniowie wypisują te, które zapamiętali; wygrywa grupa, która wypisze najwięcej przedmiotów.
20 pytań
Prowadzący wymyśla sobie jeden wyraz z wybranej kategorii - ludzie, przedmioty, zwierzęta, itd. - uczniowie poprzez zadawanie pytań, na które prowadzący może odpowiedzieć tak lub nie, muszą zgadnąć co ów prowadzący miał na myśli. Ćwiczenie można wykorzystać np. podczas lekcji historii (osoba prowadząca myśli o znanej postaci historycznej). Oczywiście „osobą prowadzącą” wymyślająca hasło może być również uczeń.
Kto mnie tak opisał?
Grupa zbiera się w kole. Jeden ochotnik opuszcza pomieszczenie, a pozostali formułują różne pozytywne stwierdzenia na temat jego osoby. Zapisujemy je na papierze. Zapraszamy ochotnika z powrotem do harcówki; ma on teraz zgadnąć kto mógł być autorem każdego z wypisanych zdań. W drodze dyskusji drużynowy powinien delikatnie zbadać, w jaki sposób osobnik odgadywał poszczególnych uczniów oraz dlaczego uczniowie przedstawili takie a nie inne zdanie o koledze.
Błyskawiczne obrazy
Każdy uczestnik siedzi na podłodze i ma przed sobą kartkę oraz coś do pisania. Na znak prowadzącego rysuje coś na owej kartce. Prowadzący gwiżdże co 2-3 sekundy. W tym momencie każdy powinien przesunąć kartkę na której aktualnie rysuje w prawo i szybko zacząć rysować na kartce, którą otrzyma od sąsiada z lewej strony. Zabawa trwa do momentu, w którym każdy nie otrzyma z powrotem swojej kartki.
Papierowa wieża
Każdy zespół otrzymuję taką samą liczbę kartek, taśmę klejącą oraz nożyczki. Ich zadaniem jest zbudowanie jak najwyższej wieży z papieru, która nie będzie się o nic opierała i będzie stała co najmniej 5 sekund samodzielnie.
Piosenki
Zespoły stają naprzeciwko siebie. Prowadzący krzyczy jakieś słowo. Zadaniem zespołów jest wymyślenie i zaśpiewanie jak największej ilości piosenek z danym słowem. Jeśli któremuś z zespołów zabraknie pomysłów - odpada.
Hej, ho
Każdy uczestnik siedzi na podłodze mając przez sobą kredkę, ołówek czy coś w tym stylu. Wszyscy śpiewają na znaną melodię piosenkę: Hej ho, Hej ho, Hej ho hej ho hej ho. Na pierwsze Hej łapiemy kredkę, na ho przesuwamy ją w prawą stronę i odkładamy koło sąsiada, po czym sięgamy po kredkę, która już powinna leżeć po naszej lewej stronie. Na drugie Hej i ho robimy to samo. Natomiast za trzecim razem (w tekście zaznaczonym jako potrójne Hej ho, bez przecinków) na pierwsze Hej łapiemy kredkę, lecz nie zostawiamy jej na ho, jedynie uderzając po prawej stronie. Na kolejne hej ho, uderzamy po lewej, i dopiero na ostatnie hej ho zostawiamy po prawej stronie. Całość zaczyna się od początku. Gdy dojdziemy już do perfekcji, możemy zacząć przyspieszać lub też zmienić rękę i podawać kredkę w lewą stronę, by w końcu spróbować zrobić to dwiema kredkami
Jedzenie ciastek
Przed każdym uczestnikiem leży ciastko (na talerzyku, oczywiście). Jego zadaniem jest zjedzenie go jak najszybciej bez użycia dłoni.
Cukierki na sznurku
Każdy uczeń otrzymuje kredkę, na której zawiązane jest sznurek. Na drugim końcu owego sznurka znajduje się cukierek. Dzieci muszą jak najszybciej nawinąć sznurek na kredkę, by dostać się do cukierka.
Żonglowanie
Każdy zuch uczy się żonglować z wykorzystaniem kolejno 2, 3, 4 piłeczek
Wyścigi z książkami na głowie
Wyścigi jak wyścigi, od startu do mety, ale zuchy pokonują tę drogę z książkami na głowie. Jeżeli książka spadnie, zuch zaczyna od początku.
1