Rys. 15. Teorie relacji z obiektem. „Przesunięcie” w terapii
|
akcentowany |
|
||
Teoria psychoanalizy |
Mechanizm obronny |
Proces w terapii |
proces |
|
Klasyczna |
Wyparcie |
opór |
Intrapsych. |
|
Relacji z obiektem (M.Klein) |
Projekcja / projekcyjna identyfikacja |
przeniesienie |
Inter- personalny? |
M. Klein: idea instynktu życia i śmierci jako gł. oś rozwoju psychiki.
2 fazy rozwoju:
pozycja paranoiczno-schizoidalna: w fantazji rozszczepienie 2 aspektów matki: pozytywnego: dobra, nagradzająca i negatywnego: frustrująca, zła - (rozszcz. ma powstrzymać skażanie dobrej części obiektu przez złą). Pociąga za sobą rozszczepienie ego (Ja), które wyrzeka się i odcina od swej części złej.
pozycja depresyjna polega na odkryciu, że matka, której się nienawidzi i ta, którą się kocha są tym samym obiektem. Synteza obydwu aspektów przejawia się w depresji.
Introjekcja to proces w którym uwewnętrzniony zostaje zarówno obiekt dobry jak i zły - stają się one częściami Ja.
Projekcja to rzutowanie na obiekt własnych uczuć i doświadczeń - uwalnia od tego co niebezpieczne i złe, pomagając przezwyciężyć lęk. Na obiekt rzutowane są również dobre części Ja.