1. System algebraiczny
Definicja: System algebraiczny (struktura algebraiczna) to zbiór z pewną liczbą działań. Działanie w zbiorze X jest wykonywalne, gdy wynik działania jest elementem zbioru. W zbiorze liczb wymiernych Q wykonywalne są wszystkie 4 działania (z wyjątkiem dzielenia przez 0).
Definicja ciała liczbowego: Zbiór liczb zawierający więcej niż 1 liczbę i taki, że wykonalne są wszystkie 4 działania z wyjątkiem dzielenia przez 0 nazywamy ciałem liczbowym.
Q (quotient) - zbiór liczb wymiernych jest ciałem
R (real) - zbiór liczb rzeczywistych jest ciałem
Zbiór wszystkich liczb w postaci
,
jest ciałem liczbowym (ogólnie
).
Twierdzenie. Niech D będzie wymierne dodatnie, nie będące kwadratem liczby wymiernej. Zbiór liczb w postaci
,
jest ciałem liczbowym.
Twierdzenie. Każde ciało liczbowe zawiera ciało Q (
).
Definicja. Działaniem (dwuargumentowym, binarnym) w zbiorze K nazywamy funkcję:
Definicja ciała abstrakcyjnego: Niech dany będzie zbiór K, w którym określone są dwa działania
i
nazywane dodawaniem i mnożeniem. Jeżeli te działania mają własności:
1)
2)
3)
element neutralny
4)
element odwrotny
5)
6)
7)
element neutralny
8)
element odwrotny
9)
to system
nazywamy ciałem.
Przykład ciała: Niech Zp={0,1,2,... , p-1}, p jest liczbą pierwszą w zbiorze Zp
Określamy działania:
reszta z dzielenia sumy a+b przez p
reszta z dzielenia iloczynu ab przez p
Na przykład:
Twierdzenie: System złożony z
jest ciałem.
Tabelki działań:
Z2={0,1}
|
0 |
1 |
|
|
0 |
1 |
0 |
0 |
1 |
|
0 |
0 |
0 |
1 |
1 |
0 |
|
1 |
0 |
1 |
Z3={0,1,2}
|
0 |
1 |
2 |
|
|
0 |
1 |
2 |
0 |
0 |
1 |
2 |
|
0 |
0 |
0 |
0 |
1 |
1 |
2 |
0 |
|
1 |
0 |
1 |
2 |
2 |
2 |
0 |
1 |
|
2 |
0 |
2 |
1 |
gdy p nie jest liczbą pierwszą np. Z4
|
0 |
1 |
2 |
3 |
0 |
0 |
0 |
0 |
0 |
1 |
0 |
1 |
2 |
3 |
2 |
0 |
2 |
0 |
2 |
3 |
0 |
3 |
2 |
1 |
Nie istnieje element odwrotny do 2, zatem system (Z4 ,
,
) nie jest ciałem.
2. Liczby zespolone
Rozpatrujemy zbiór
Określamy działania:
oraz
.
Twierdzenie: System (C, +, *) jest ciałem.
Element neutralny dodawania to (0,0).
Element przeciwny do (a,b) to (-a,-b).
Element neutralny mnożenia to (1,0).
Aby wykazać, że każdy element
ma element odwrotny najlepiej rozwiązać równość:
, stąd
Jeżeli liczby R utożsamimy z elementami ciała C postaci (x,0), to:
(x,0)+(y,0)=(x+y,0)
(x,0)*(y,0)=(xy-0*0,x*0+0*y)=(x*y,0),
a więc ciało R można utożsamić z podzbiorem ciała C.
Rozwiązaniem równania z2=-1, czyli (x,y)2=(-1,0) jest np. para (0,1) czy (0,-1):
(0,1)*(0,1)=(0*0-1,0+0)=(-1,0)
Oznaczamy: (0,0)=0; (1,0)=1; (0,1)=i (jednostka urojona), oraz (x,y)=(x,0)+(0,y)=x+yi.
Liczby w postaci (x,y)=x+yi nazywamy liczbami zespolonymi, a ciało C ciałem liczb zespolonych (C - complex).
Własności liczb zespolonych:
z=a+bi, gdzie a - część rzeczywista (Real) [a=Re z], b - część urojona (Imagine) [b=Im z]
Mnożenie:
(2+3i)*(-4+2i)= -8+4i-12i+6i2= -8-6-8i= -14-8i
Dzielenie (mnożymy prze liczbę sprzężoną):
Definicja: Liczbę
nazywamy liczbą sprzężoną do liczby
, np.
,
.
Interpretacja geometryczna liczb zespolonych
Liczbę z=x+yi można interpretować jako punkt (x,y) na płaszczyźnie lub wektor [x,y].
Liczbę
nazywamy wartością bezwzględną albo modułem liczby z, np.
.
Zbiór liczb zespolonych
i r>0 jest okręgiem o promieniu r.
Miarę kąta
nazywamy argumentem liczby z
argument główny
Oznaczenia:
,
Postać trygonometryczna liczby z:
np. :
Inne przekształcenia:
Jeżeli
, to:
Podnoszenie liczb zespolonych do potęgi n:
Wzór de Moiver'a:
, również dla ujemnych wartości n.