PRZEDMIOTOWY PLAN WYCHOWANIA Z RELIGII w klasie V
w roku szkolnym 2007/2008
opracowany na podstawie materiałów katechetycznych
Obdarowani przez Boga z serii Drogi przymierza
SEMESTR I
|
|
|
Przewidywane efekty wychowania
|
|
|
1. Zachęta do czytania Nowego Testamentu.
2. Pokazanie, czym powinno charakteryzować się czytanie Ewangelii.
3. Zachęta do czytania Ewangelii z wiarą.
|
Uczeń:
Czyta Nowy Testament.
Jest świadomy, czym powinno charakteryzować się czytanie Ewangelii.
Poznaje treść Ewangelii.
|
|
II.
Tajemnica miłości Boga do ludzi
|
1. Wychowanie do osobistego spotkania z Jezusem i szukania w Nim oparcia.
2. Kształtowanie postawy wierności Bogu poprzez wypełnianie zobowiązań płynących z przyjętych sakramentów.
3. Poszukiwanie własnej drogi sługi Bożego.
4. Kształtowanie postawy zawierzenia Jezusowi poprzez modlitwę.
5. Wychowanie do dziękczynienia za ofiarę zbawczą Jezusa.
6. Prowadzenie do wyznania wiary w Jezusa oraz wspomaganie odpowiedzialności katechizowanego za rozwój własnej wiary.
7. Zachęta do walki z grzechami, pokusami i słabościami.
8. Wdrażanie do wierności Bogu. Uwrażliwianie na osobisty udział w posłannictwie Jezusa wypływający z chrztu świętego.
9. Motywowanie do podjęcia funkcji w liturgii.
10. Wskazanie na konieczność zaufania Bogu i troski o rozwój wiary w Jezusa. Ukazanie potrzeby osobistego udziału w liturgii.
11. Uświadamianie, że uważne słuchanie Ewangelii głoszonej podczas niedzielnej Mszy Świętej stwarza możliwość wydawania dobrych plonów.
12. Rozwijanie postawy wdzięczności za dobroć okazywaną nam przez Pana Boga.
13. Motywowanie do głoszenia królestwa Bożego, a przez udział w sakramentach Eucharystii i pokuty zbliżanie katechizowanych do lepszego zrozumienia Boga, Jego planów i zamierzeń.
|
Uczeń:
Poszukuje Jezusa i Jego wsparcia.
Wierzy Bogu.
Korzysta z darów sakramentalnych.
Podejmuje zadania sakramentalne.
Rozeznaje własną drogę chrześcijańskiego życia.
Modli się.
Ufa Bogu, zawierza Mu swoje sprawy.
Jest wdzięczny za zbawienie.
Wyznaje wiarę w Boga.
Podejmuje odpowiedzialność za rozwój własnej wiary.
Jest świadomy własnej grzeszności, słabości i nieustannego doświadczania pokus.
Podejmuje trud niepopełniania grzechów, nieulegania pokusom i słabościom.
Uczy się wierności Bogu i ludziom.
Jest świadomy osobistych zobowiązań chrzcielnych.
Angażuje się w posłannictwo Jezusa Chrystusa.
Uczestniczy w liturgii.
Czynnie uczestniczy w liturgii; podejmuje możliwe funkcje.
Troszczy się o rozwój swojej wiary.
Słucha słowa Bożego.
Stara się żyć według ewangelicznego ideału.
Daje świadectwo wiary.
Jest wdzięczny Bogu.
Rozwija królestwo Boże.
Uczestniczy w Eucharystii.
Korzysta z darów sakramentu pokuty i pojednania.
Stara się zrozumieć Boże plany i zamierzenia w swoim życiu.
|
|
III.
Jezus odpowiada na ludzkie tęsknoty
|
1. Rozwijanie wiary jako postawy koniecznej do spotkania ze Zbawicielem. Modlitwa o wiarę.
2. Zachęcanie do odpowiedzialności za dane słowo.
3. Motywowanie konieczności dzielenia się swoją wiarą.
4. Wspomaganie katechizowanego w pełnieniu uczynków miłosierdzia.
5. Pomoc w osobistym nawracaniu się.
6. Zachęta do osobistego zaangażowania się we współpracę z Bogiem przez miłość, szacunek, posłuszeństwo, pracę i naukę.
7. Wysiłek czynienia dobra, które jest wyrazem posłuszeństwa Bogu.
8. Wspieranie realizacji podjętych zobowiązań.
|
Uczeń:
Prosi o wiarę.
Rozwija własną wiarę w Boga.
Dotrzymuje danych obietnic.
Zauważa wartość dzielenia się swoją wiarą z innymi.
Dzieli się swoją wiarą.
Pełni uczynki miłosierdzia.
Nawraca się.
Współpracuje z Bogiem poprzez okazywanie miłości, szacunku, posłuszeństwa, odpowiedzialną pracę i naukę.
Stara się czynić dobro i być posłusznym Bogu.
Realizuje adwentowe obietnice.
Widzi potrzebę rozwijania życia z Bogiem przez uczestniczenie w niedzielnej Eucharystii i korzystanie z sakramentu pokuty i pojednania.
|
|
|
1. Kształtowanie postawy wdzięczności za przyjście Syna Bożego na ziemię.
2. Zachęta do wdzięczności za wolność przyniesioną przez Jezusa Chrystusa.
3. Poszukiwanie motywów do stawiania Boga na pierwszym miejscu w swoim życiu.
4. Odkrywanie religijnego sensu w zwyczajach i obrzędach związanych ze świętami Bożego Narodzenia.
5. Poszukiwanie sposobów oddawania Bogu czci.
|
Uczeń:
Dziękuje za narodzenie Jezusa.
Jest wdzięczny Jezusowi za wyzwolenie z niewoli zła i grzechu.
Stara się, by sprawy Boga w Jego życiu były najważniejsze.
Wierzy w Jezusa narodzonego w Betlejem.
Rozumie religijny sens przeżywania zwyczajów związanych z Bożym Narodzeniem.
Śpiewa kolędy.
Oddaje należną cześć Bogu.
Poszukuje sposobów oddawania czci Bogu.
|
|
|
1. Rozpoznawanie i wartościowanie komunikacji niewerbalnej.
2. Wzmacnianie sakramentalnego zaangażowania ucznia.
3. Kształtowanie postawy ufności.
4. Wspieranie osobistego zaangażowania w ramach sakramentu pokuty i pojednania.
5. Uwrażliwienie na fakt, że człowiek o własnych siłach nie jest w stanie wyzwolić się z niewoli grzechu.
6. Refleksja nad osobistym uczestnictwem we Mszy Świętej, która jest zadatkiem zmartwychwstania.
7. Przypomnienie, iż człowiekowi została przywrócona godność dziecka Bożego, a przez wiarę i chrzest jest on zobowiązany do rozwijania królestwa Bożego poprzez głoszenie Ewangelii i naśladowanie Jezusa.
8. Rozwijanie poznania posłannictwa Jezusa i możliwości osobistego udziału w zbawianiu siebie i świata.
|
Uczeń:
Dostrzega znaczenie komunikacji między ludźmi.
Uczestniczy w życiu sakramentalnym.
Jest wdzięczny za dary sakramentalne.
Ufa Bogu.
Jest przekonany o wartości sakramentu pokuty i pojednania.
Rozwija własne zaufanie Bogu.
Stara się o wyzwolenie z grzechu z Bożą pomocą.
Odkrywa wartość Eucharystii.
Uczestniczy systematycznie we Mszy Świętej.
Jest świadomy, że jest dzieckiem Boga.
Rozumie, że jest powołany do głoszenia Ewangelii i naśladowania Jezusa.
|
|
|
VI.
Z Jezusem Chrystusem przeżywamy cierpienie i śmierć
|
1. Kształtowanie wiary jako koniecznego warunku uczestnictwa w zmartwychwstaniu.
2. Zachęta do towarzyszenia Jezusowi w wypełnianiu Jego zbawczej misji i udziału w nabożeństwach wielkopostnych.
3. Wspomaganie aktywnego uczestnictwa w liturgii Niedzieli Palmowej.
4. Uwrażliwianie na wiarę jako konieczny warunek uczestnictwa w misterium paschalnym Jezusa.
5. Rozbudzanie pragnienia odkrycia miłości Boga.
6. Wskazanie na Eucharystię jako miejsce nieustannej miłości i troski Boga względem ludzi.
7. Wychowanie do świadomego przeżywania niedzieli
i Eucharystii, pamiątki zmartwychwstania Jezusa.
8. Zachęta do refleksji nad osobistym stosunkiem do krzyża jako znaku zbawienia.
9. Motywowanie wdzięczności i radości wynikającej
z uświadomienia sobie otrzymania daru życia Bożego
w Kościele i związaną z nim nadzieją zmartwychwstania.
10. Kształtowanie postawy zaufania wobec Boga, który niesie pomoc i ulgę w cierpieniu.
11. Odsłanianie właściwej perspektywy ludzkiej śmierci
i chrześcijańskiego przeżywania pogrzebu.
12. Wyrażenie radości z możliwości uczestnictwa w życiu Bożym.
|
Uczeń:
Przyjmuje prawdę o posłannictwie Jezusa.
Wierzy w zmartwychwstanie.
Towarzyszy Jezusowi w pełnieniu zbawczej misji.
Uczestniczy w Drodze krzyżowej, Gorzkich żalach.
Bierze udział w liturgii Niedzieli Palmowej.
Rozumie symbolikę wjazdu Jezusa do Jerozolimy.
Wierzy w realizację zbawczej woli Ojca w Wieczerniku i na Golgocie.
Uczestniczy w misterium paschalnym.
Odkrywa w Jezusie miłość Boga.
Stara się rozumieć sens Eucharystii.
Uczestniczy w Eucharystii.
Raduje się ze zmartwychwstania Jezusa.
Przeżywa niedzielę w duchu wiary i odpowiedzialnego odpoczynku.
Akceptuje chrześcijański sens cierpienia.
Jest wdzięczny za chrzest święty.
Rozwija w sobie dar wiary przyjęty podczas chrztu świętego.
Przyjmuje cierpienie jako szansę oczyszczenia.
W cierpieniu ufa Bogu.
Wierzy w życie wieczne z Bogiem.
Pamięta o zmarłych; modli się za nich.
Rozumie wartość wniebowstąpienia Jezusa dla chrześcijańskiego życia w wieczności.
|
|
VII.
Aby życie Jezusa Chrystusa objawiło się w nas
|
1. Kształtowanie umiejętności dostrzegania w życiu codziennym darów, jakimi obdarza nas Bóg.
2. Ukazanie nawrócenia jako podstawowego zadania wynikającego z przyjęcia Ewangelii.
3. Kształtowanie gotowości podjęcia wysiłku na drodze nawrócenia.
4. Zachęta do podjęcia trudu przynoszenia dobrych owoców.
5. Motywowanie podjęcia decyzji uczestniczenia we Mszy Świętej jako zapowiedzi uczty królestwa Bożego.
6. Zachęta do podjęcia wysiłku stawania się prawdziwym uczniem Jezusa.
7. Wspomaganie rozwijania talentów otrzymanych od Boga i wykorzystywania ich dla dobra własnego i innych ludzi.
8. Ukazywanie różnych sposobów kształtowania sumienia.
|
Uczeń:
Rozpoznaje dary Boga.
Jest wdzięczny Bogu i ludziom za bycie obdarowywanym.
Rozumie, czym jest nawracanie się.
Przyjmuje ideał chrześcijańskiego życia określony
w Ewangelii.
Podejmuje trud chrześcijańskiego nawracania się.
Współpracuje z Duchem Świętym.
Stara się o dobro.
Uczestniczy we Mszy Świętej.
Rozpoznaje zaproszenie do nieustannego zdobywania życia wiecznego.
Realizuje regulamin szkoły Jezusa.
Odkrywa własne uzdolnienia.
Rozwija swoje talenty.
Dzieli się swoimi zdolnościami z innymi.
Podejmuje zadanie formowania własnego sumienia.
|
|
VIII.
W modlitwie jesteśmy blisko Boga
i ludzi
|
1. Kształtowanie postawy szczerego zwracania się w modlitwie do Boga jako kochającego Ojca.
2. Zachęta do dialogu przyjaźni z Bogiem wyrażonego
w modlitwie.
3. Umocnienie przekonania o wysłuchiwaniu próśb zanoszonych do Boga.
4. Wyrażanie wdzięczności Bogu za dar zbawienia.
5. Wdrażanie do oddawania Bogu należnej Mu czci.
6. Zachęta do podejmowania różnych sposobów trwania
w nauce apostołów i we wspólnocie.
7. Motywowanie uczniów do osobistego zaangażowania
w towarzyszenie Jezusowi, poprzez uważną modlitwę
i rozważanie tajemnic Różańca.
8. Wspieranie postawy zaufania Bogu - naszemu Ojcu.
9. Umocnienie postawy wyrażania całkowitej zgody na wolę Ojca w każdej sytuacji życia.
|
Uczeń:
Modli się.
Szanuje wyznawców innych religii.
Doskonali systematyczną modlitwę.
Troszczy się o sprawy Boże.
Ufa Bogu, stosuje różne formy modlitwy.
Dziękuje za dar zbawienia i prosi o życie wieczne.
Stara się o oddawanie czci Bogu w Duchu i prawdzie.
Podejmuje współpracę z Duchem Świętym.
Trwa w nauce Boga i we wspólnocie Kościoła.
Poznał części i tajemnice Różańcowe.
Modli się na różańcu.
Poznał treść Modlitwy Pańskiej.
Stara się rozmawiać osobiście z Bogiem słowami modlitwy „Ojcze nasz”.
Jest otwarty na przyjęcie woli Ojca.
|
|